Overzicht Ritten
26 december 2011 – Mijndense sluis – 47 km, ±12°, matige ZuidWestenwind, zonnig – 7 rijders: Gerard, Han, Theo, Marcel, Rob, Enrico & Herman
Quel Malheur! En dat bij deze geweldige opkomst op een warme en zonnige tweede Kerstdag. Zelfs Theo en Gerard konden de verleiding niet weerstaan om weer eens een stukje mee te fietsen. Besloten werd om via De Eend om de Ankeveense plas heen naar Breukelen te fietsen; in een rustig tempo daar sommigen nog maar net de cognac hadden verteerd en een paar uur daarvoor te bedde waren gegaan.
Er stond een pittig tegenwindje maar er werd niet harder dan 29 km/u gereden, typisch kerst tempo. Bij de Eend stond een bordje “ met kerst geopend”, maar het was te vroeg om te stoppen. Net buiten Oud-Loosdrecht was een wegopbreking en Herman nam vanaf daar kop over op de N403 richting Loenen en de Mijndense sluis. In de bocht ging het mis. Herman liet zich inmiddels afzakken. Of het nu kwam omdat hij omkeek of gewoon slingerde is niet helemaal duidelijk, maar Herman kwam in de berm te fietsen en ging terugsturend naar het asfalt onderuit. In zijn val nam hij Marcel mee, die op zijn beurt Gerard aantikte. Alle drie gleden nog een flink eind door. De anderen konden hen nog net ontwijken, of op tijd remmen.
Van de gewonden was vooral Marcel er slecht aan toe, en leek veel pijn te hebben. Zijn linker bovenarm vertoonde een onnatuurlijke buiging, en deed een breuk vemoeden, hetgeen later in het ziekenhuis werd bevestigd. Daarbij had hij veel pijn en kon zich niet verroeren. Herman klaagde over duizeligheid en had in ieder geval de nagel van zijn linker duim recht omhoog staan en wat schaafwonden aan de handen. Gerard klaagde over pijn in rug en schouder maar leek afgezien hiervan de minste schade te hebben opgelopen. De fietsen waren vooral aan het stuur beschadigd, waarbij die van Marcel aan de linker kant volledig verbogen was; hij is duidelijk met zijn volle gewicht op zijn linker arm gevallen.
De politie was binnen 10 minuten ter plekke, de ambulance 5 minuten later, en Suze die door Herman was gebeld, nog weer 10 minuten daarna. De ambulancebroeder voerde een aantal controles bij Marcel uit en constateerde een breuk, verder was alles in orde. Om bij de arm te komen moest het TC Muiden shirt kapot worden geknipt. (Het wordt nu echt tijd voor nieuwe outfits …). Omdat Marcel verging van de pijn, werd een aantal injecties toegediend, waardoor hij bijna volledig verdoofd en versuft werd. Met vereende krachten werd hij door zes man de brancard op gehezen. Gerard zou met hem meegaan, en Saskia werd op de hoogte gesteld dat ze naar Ter Gooi Hilversum gingen.
Herman zocht ondertussen een pleister, maar die was in de hele ambulance niet te vinden. (Bleek later dat Theo een doosje pleisters bij zich had.) De fietsen werden bij Suze in de auto gelegd, en Herman mocht voorin zitten. Suze zou Herman voor de zekerheid naar een Eerste Hulp post brengen voor controle. Daar bleek dat Herman inderdaad een lichte hersenschudding heeft opgelopen en is zijn nagel er weer aan gehecht.
De vier anderen besloten dat het tijd voor een kopje koffie werd, misschien wel met een versterkertje en herinnerden zich het bord bij de Eend. Daar aangekomen, bleek “geopend” alleen te gelden voor het Kerstdiner. Ze zochten verder in Kortehoef en ‘s Graveland, maar alles was “closed”. Toen stelde Rob voor om bij Natuurmonumenten een kopje koffie te drinken, en dat was zowaar geopend. Voor 1 euro kochten we een plastic bekertje automaten koffie, en konden we even rustig napraten. Han moest op tijd thuis zijn, want zijn dementerende opa had inmiddels al 6 keer gebeld om te vragen wannneer hij zou worden opgehaald…
Via de Melkmeent reden we door het Naardermeer naar de Keverdijk, waar de spoorbomen uiteraard dicht gingen en bijna open, maar er bleek nog een trein aan te komen. Snel tussen de bomen door, terwijl de trein van de andere kant aanstormde, en vooral niet vallen…
Bij de Hakkelaar namen we afscheid van Rob en om 13 uur waren we weer in Muiden. De laatste berichten zijn dat Marcel een enkelvoudige breuk in de linker bovenarm heeft. Hij hoeft niet geopereerd te worden. Een flinke pijnlijke bloeduitstorting en zwelling verhinderen dat er gips omheen kan worden gezet. Waarschijnlijk krijgt hij daarom eerst een brace totdat de zwelling is geslonken en de arm in het gips kan worden gezet. Gerard blijkt toch onfortuinlijker gevallen te zijn, want hij heeft een rib onderin zijn rug gebroken.
Wij wensen de gevallen fietsmakkers veel sterkte toe, hopen dat de pijn meevalt en ze snel herstellen. Het wordt in ieder geval geen saaie tweede Kerstdag, en ze hebben voldoende gesprekstof bij het diner vanavond.
Update: Marcel is dinsdag 3 januari toch geopereerd. Er is een pen in het bot van zijn bovenarm geslagen, welke met schroeven boven en onder aan zijn arm is vastgezet, zodat de pen niet kan ronddraaien in het bot – nogal gevoelig, aldus Marcel. Verder heeft Marcel last van de zenuw, die waarschijnlijk ook beschadigd is. Hij kan zijn hand wel openen, maar nog niet zelfstandig sluiten. Ook lijkt het of de hand ‘slaapt’. Dit zal later neurologisch verder worden onderzocht. Sterkte Marcel!
18 december 2011 – Monnickendam – 57 km, ±3°, matige NoordWestenwind, bewolkt, soms een zonnetje – 3 rijders: Enrico, Marc & Michiel
Net toen schrijver dezes naar buiten stapte hagelde het een beetje, gevolg door lichte regen. Bij het bankje aangekomen was het al weer droog. Er was nog niemand maar na een paar minuten kwam Marc aanrijden en snel daarna Enrico. Nog even op Rijn gewacht maar die kwam niet.
Langs Gerard (‘paling, paling’) reden we, daarna de Diemerzeedijk af tot voor in IJburg. Daarna via Heerma- en Schellingwouder-brug richting Ransdorp. Schrijver dezes stak niet in zijn beste vorm. Het leek wel of de rem op het achterwiel vaststond, maar dat was niet het geval. Richting Holysloot, daarna Uitdam en tenslotte Café de Zwaan in Monnickendam. We waren de eerste gasten en de koffie, thee (het eerste rondje ook voor schrijver dezes omdat koffie hem even tegenstond) en appelgebak stonden snel op tafel. We spraken over de TCMuienaren die Marc, als nieuwe deelnemer dit jaar, nog niet ontmoet heeft en over onze (Enrico, Michiel) start in 2001 bij TCMuiden. Ook de anekdote over een nieuwe deelnemer waartegen Gerard Smeenk na afloop van de eerste rit zei: ‘ik heb twee maal met je gefietst: de eerste keer en de laatste keer’ werd gememoreerd. Gelukkig heeft hij dat destijds niet tegen ons gezegd.
Tijdens het tweede bakkie begon het nog even flink te regenen maar toen we snel daarna opstapten (Buienradar voorspelde om 13 uur flinke buien) was het weer droog. Via Zuiderwoude, Schellingwouderbrug, Amsterdamse Brug en Muiderbrug reden we terug. Vlak voor de Muiderbrug werd vermeld dat de Kanaaldijk was afgesloten ivm de werkzaamheden voor de nieuwe brug over het AR-kanaal. Dat zouden we wel eens even zien. En …., inderdaad we konden er niet door. Via glibberige wandelweggetjes kwamen we, onder de modder, op het fietspad langs de A1 uit. Ook aan die kant werd vermeld dat de Kanaaldijk was afgesloten maar een grappemaker had de K weggepoetst. De lucht zag er inmiddels weer dreigend uit. Marc grapte nog: ‘wij komen droog in Muiden maar jij niet droog bij de Hakkelaar’. En inderdaad kort nadat de twee bij Mariahoeve afhaakten begon het weer te hagelen. Toch lekker gefietst. Schrijver dezes is er de komende twee weken niet bij en wenst een ieder een fijne kerst en een voorspoedig, gezond en sportief 2012. Marc en Enrico hebben plannen om op maandag 2de kerstdag te rijden.
11 december 2011 – Breukelen – 55 km, ±5°, matige wind, bewolkt, soms een zonnetje – 8 rijders: Marcel, Rijn, Aad, Enrico, Rob, Herman, Marc & Michiel
Mooie opkomst, maar het was dan ook prima fietsweer en niet glad vanwege vorst. Marc was door Sinterklaas goed bedeeld en volledig in nieuwe, zwarte winter-outfit gekleed. Niemand had problemen om via Nieuwer ter Aar naar Breukelen te fietsen. Zo gezegd, zo gedaan. Via Muiderbrug, Driemond, Abcoude, Baambrugge (waar Enrico weer even de weg kwijt was), fietspad langs de A2, Oukoop, langs Nieuwer ter Aar, over het AR-kanaal zo Breukelen in waar we bij ExpressZo aanlegden. Het begint daar een echt fietscafé te worden, er zaten al aardig wat fietsers binnen. Marc en Michiel namen de twee laatste appelbollen, de anderen appelgebak of alleen maar koffie. Onderwerpen waren: el Classico, het onderscheid tussen ordinair en vulgair (volgens Herman een fysiek verschil), de vriendinnen van Gerard. Wat niet ter sprake kwam was de bom die uit de Vecht was gebaggerd en pas bij het storten van het slib in Elst werd opgemerkt. Volgens specialisten zijn we met mazzel aan een explosie ontsnapt. De verteringen werden door schrijver dezes afgerekend omdat hij zo blij is met pensioen te zijn. Daarna langs de Vecht terug via Nieuwersluis, Loenen, Vreeland, Nederhorst den Berg en Uitermeer. Het ging lekker ‘voor het lapje’. Bij de Kreugerlaan sloegen de vier Gooiers rechtsaf en bij de Hakkelaar stapte schrijver dezes af. Marc, Rijn en Enrico zullen zo tien voor één thuis zijn geweest. Lekker gefietst.
4 december 2011 – Ronde Hoep – 58 km, 8°, windkracht 4, bewolkt – 8 rijders: Marcel, Marc, Rijn, Rob, Herman, Enrico, Han & Michiel
Het voorstel van schrijver dezes om hetzelfde rondje (m.u.v. de Baambrugse Zuwe) te rijden als veertien dagen terug werd zonder gemor aanvaard. Via Muiderbrug en Driemond kwamen we in het Gein te rijden. Hier liepen we tegen wat spatjes op maar die mochten geen naam hebben. Langs het Abcoudermeer trok de wind nog even stevig aan. Bij de Voetangel sloegen Rob, die zich niet in goede doen achtte, en Herman links af om direct naar de Punt te rijden. De anderen sloegen rechtsaf. Langs de A9 werd Marcel getroffen door een lekke band. Daarna langs de Amstel, Waver en Winkel terug naar de A2. Toen binnendoor naar Baambrugge. Rijn, Enrico en Marc, die op kop reden, sloegen niet linksaf over het bruggetje maar leken even op weg naar Vinkeveen. Hoe lang rijden we nu al in deze contreien?
Bij de Punt zaten Rob en Herman al een halfuurtje. Daar plakten we nog een gezellig halfuurtje aan vast. Daarna via Achtervlietpad en Indijkweg naar het AR-kanaal waar we met de wind opzij nog wel even moesten werken. Via Driemond en Muiderbrug weer terug naar Muiden waar we tegen enen weer waren. Lekker (droog) gefietst.
27 november 2011 – Breukelen – 51 km, ±10°, windkracht 6 à 7, bewolkt – 4 rijders: Marcel, Rijn, Aad & Michiel
Er stond een puist wind toen schrijver dezes bij de Hakkelaar op zijn winterfiets stapte. Het was nog droog maar later in de ochtend werd regen verwacht. Drie dapperen bij het bankje. Zouden thuisblijvers gelijkkrijgen? We besloten voor een korte rit naar Breukelen. Via Lange Muiderweg, door Weesp, Utrechtse Weg, Lage Klompweg en Klompweg kwamen we in Nigtevecht. Daar namen we de Vreelandse Weg naar, julie raden het al, Vreeland. Schrijver dezes had het niet makkelijk. Kwam dit door zijn winterfiets, de harde wind of, volgens Rijn, overmatig drankgebruik bij Archibald. Schrijver dezes houdt het op de twee eerste redenen. De wind was niet misselijk en van opzij had je er de meeste last van. Telkens na een boerderij kreeg je weer een swieper. Bij Vreeland kozen we de oostelijke oever. Het reed daar wat beschutter. Bij Loenen begon het lichtjes te regenen maar het zette gelukkig niet door. Bij Expresszo hadden ze weer heerlijke, warme appelbollen. Deze lieten we ons goed smaken. We besloten ook via de oostelijke oever weer terug te rijden. Dat moest met de wind mee een peuleschilletje zijn. Dat bleek, nadat eerst Aad zijn vergeten bril had opgehaald, inderdaad het geval. Het regende nu af en toe licht, maar bij Nederhorst den Berg was het uit met de pret. Een korte plensbui was onplezierig. Daarna woei het echter redelijk schoon. Bij de Kreugerlaan togen Aad en Marcel richting Naarden en Hilversumse Meent. De andere twee reden via de Visserij naar de Hakkelaar, waar schrijver dezes afstapte. Rijn zal zo ongeveer kwart voor één weer thuis zijn geweest. Een betere rit dan verleden week.
25 november 2011 – Seizoenafsluiting bij Archibald, Bussum – 0 km, buiten was het 8 graden, binnen zaten: Marcel, Marc, Rijn, Herman, Aad, Gerard Smeenk, Timo, Enrico, Jurriaan, Clemens, Jan Bijvoet, Theo, Han, Marco & Michiel
Vanaf zeven uur liep het snel vol met clubgenoten in het gezellige restaurant Archibald wat gedreven wordt door Renske , de dochter van Theo. De aperatiefjes, evenals de koffie ter afsluiting, waren van het huis. Zo rond half acht schaarden we ons aan tafel. De menukeuze was van tevoren al doorgegeven zodat we rustig konden wachten op de dingen die komen zouden.
Er was ook nog een officieel gedeelte wat verzorgd werd door Han, nml. het afscheid van Timo. Timo heeft besloten, al in het voorjaar, om niet meer met de groep mee te fietsen omdat, volgens hem, ‘aan al het mooie een einde komt’. Enrico maakt een separate webpagina met de toespraak van Han en de foto’s
We wensen Timo nog een mooi leven na TCMuiden toe en zien hem natuurlijk soms bij het bankje en bij de seizoen-kickoff en –sluiting.Het eten was lekker, het tweede rondje koffie was van Timo en Rijn nam de wijn voor zijn rekening. Jongens, bedankt. Rond elf uur braken we weer op en ging iedereen met een voldaan gevoel naar huis.
20 november 2011 – Ronde Hoep – 58 km, 2-4°, windstil, zware mist – 7 rijders: Marcel, Marc, Rijn, Rob, Herman, Aad & Michiel
Waterkoud was het toen schrijver dezes naar buiten stapte. Deze keer hadden de thuisblijvers gelijk. Echt weer om pas om tien uur te starten, hoewel dat deze keer niets had uitgemaakt omdat het bij terugkeer nog net zo mistig en koud was als om negen uur. Toch nog zeven man op pad. Niemand had zin om er een lange rit van te maken zodat een Rondje Ronde Hoep met stop bij De Punt iedereen aansprak. Via Muiderbrug, Driemond en Abcoude naar De Voetangel waar we rechtaf sloegen richting Ouderkerk a/d Amstel. Daarna de Amstel volgend tot de Waver. Bij de brug over de Waver sloegen we rechtsaf richting Vinkeveen. Via de, tot oktober 2012 opengebroken, Baambrugse Zuwe reden we onder de A2 door richting Baambrugge. Nog nooit had iedereen zo verlangd naar een koffiestop. Nat, bemodderd en koud stoven we bij De Punt naar binnen. Daar werd genoten van koffie en appelgebak. Bij het opstappen werd getreuzeld, niemand had zin om de kou weer in te gaan. Via de kortste weg terug naar Muiden was langs AR-kanaal waar Aad, om warm te worden, een lekker tempo aanhield. Door Driemond en over Muiderbrug weer terug naar Muiden waar we al voor twaalven waren. Schrijver dezes hoefde zichzelf geen geweld aan te doen om niet af te sluiten met ‘een fijne rit’ want dat was het in het geheel niet. Zondag a.s. gaat de wintertijd van TCMuiden in, dwz tien uur verzamelen. De meesten zullen elkaar echter vrijdag a.s. bij Archibald al zien.
13 november 2011 – Nijkerk – 77 km, 4-10°, zwakke Oostenwind, zonnig – 10 rijders: Han, Marcel, Eric, Marc, Rijn, Rob, Herman, Marco, Aad & Michiel
Al acht man bij het bankje toen schrijver dezes vijf minuten voor tijd aankwam. Rijn was ook weer vroeg zodat we mooi op tijd wegreden. Te mooi voor Han helaas. Bij Mariahoeve riepen we nog: ‘Han, Han’ maar wie er verscheen, geen Han. Bij de Wegman voor (ja, ons doel was Nijkerk) ging Marcel’s telefoon. Het was Han: ‘waar we heen reden’. Na een paar minuten was hij er en reden we verder om bij de Keverdijk de kreet ‘lek’ van Han te mogen aanhoren. Één en ander was al genoeg om hem tot schlemiel van de dag te mogen uitroepen maar het was nog niet op. In een bleek zonnetje werd de buitenband geinspecteerd en een nieuwe binnenband geplaatst. Daarna tot Nijkerk geen bijzonderheden of het moet het bijzonder aangename tempo zijn geweest en de fraaie, nevelige polderbeelden. De ‘haven’ was dicht zodat we, over de brug op het nieuwe land, naar het ‘honden-restaurant’reden. Daar waren, tot Herman’s grote vreugde, nog geen honden te bekennen. Er moet toch een Freudiaanse verklaring zijn voor zijn afkeer van hondenbezitters van het vrouwelijk geslacht. Binnen in het zonnetje was het goed toeven zodat we enigszins verpietert weer opstapten. Gelukkig stond er weinig wind en die er stond hadden we mee. Via de Slingerweg kwamen we langs de Eemmeerdijk te rijden. Ook hier weer meest in een aangenaam tempo langs de windmolens en onder de Stichtse Brug door. Vlak voor Almere-Haven riep Han weer: ‘lek’. Kennelijk was bij de eerste lekkage nog iets scherps in de buitenband achtergebleven. Han besloot bij te pompen in plaats van nog een binnenband op te offeren. Zodat we kort na Almere-Haven weer stopten. Rijn besloot met Herman rustig door te rijden maar opeens kregen een aantal anderen een verschrikkelijke haast, zodat Marco, Aad en schrijver dezes alleen bij Han overbleven. Meteen toen Han uitgepompt was zette Marco een moordend tempo in zodat we voor de Hollandse Brug de anderen al weer te pakken hadden. Tegen de brug op werd ook nog even gas gegeven en werden de longen nog even op de proef gesteld. Onderaan reden de Gooiers richting Golfbaan en de overigen richting Hakkelaar. Onderweg werd nog een aantal keren bijgepompt. Toch fijn gefietst mede vanwege het prachtige herfstweer.
6 november 2011 – Edam – 78 km, ±11°, zwakke NoordOostenwind, bewolkt – 11 rijders: Rijn, Rob, Eric, Marco, Enrico, Herman, Marc, Han, Aad, Marcel & Michiel
Een mooie opkomst zo laat in het jaar, maar het was dan ook best weer, alhoewel minder dan de dag ervoor. Rijn was als één van de eersten bij het bankje! Na negenen besloten we nog een minuut op Enrico te wachten, maar hij kwam niet opdagen. Op initiatief van Rijn wachtten we netjes op het groene stoplicht bij Ome Ko. Waarschijnlijk heeft Rijn besloten om voorbeeldig te gaan leven? Bij Klapwijk kwam Enrico ons achterop rijden. Een voorbijganger had hem aangeduid waarheen we vertrokken waren en de vertraging bij de stoplichten deed de rest. Langs Gerard (paling, paling) reden we via IJburg en Schellingwouderbrug naar Ransdorp. Kort daarna, op de plek waar we meestal, en ook nu, linksaf slaan richting Holysloot reed Han, wegens familiale verplichtingen, rechtdoor om via Durgerdam weer op huis aan te gaan. Via Uitdam, Monnickendam, Katwoude en Volendam kwamen we bij het gezellige Hotel-Restaurant De Fortuna aan. Hoewel we er de laatste jaren vaak hebben aangelegd was het voor schrijver dezes de eerste keer dat hij er binnenzat.
Er werd weer veel gelachen. Mede om de Michelin ster van het Bussumse restaurant Soigné, waar Rob de komende week met vrienden gaat eten, en de associaties die met andere sterren werden gelegd. Er werd niet getracteerd en dat bezorgde ons weer de nodige hoofdbrekens bij het gezamelijk afrekenen. Met het windje in de rug reden we, met Rijn op kop, langs de provinciale weg via Monnickendam naar Broek-in-Waterland. Daar namen we de weg langs het Schouw tot het NH-kanaal. Daarna langs golfbaan en volkstuintjes terug naar de Schellingwouderbrug. Via de Amsterdamsche Brug kwamen we aan de westkant van het AR-kanaal te rijden tot de Muiderbrug. Daar sloeg Marco af richting Weesp om nog zo veel mogelijk van Utrecht-Ajax te kunnen zien. De korfbal-uitslag van deze wedstrijd zal hem niet vrolijk hebben gestemd. De overigen reden terug naar Muiden waar Rijn, Enrico en Marc afhaakten. Schrijver dezes deed dat bij de Hakkelaar. De Gooiers zullen ook wel droog zijn thuisgekomen. Lekker gefietst.
30 oktober 2011 – Haarzuilens – 68 km, ±12°, matige Zuidenwind, bewolkt – 9 rijders: Marco, Marcel, Marc, Eric-Jan, Enrico, Hans, Erik, Han & Michie
Een aantal regulars was er niet. Aad had verleden week al afgezegd. Rob, Herman en Rijn hadden koor(ts)-verplichtingen. Erik vertelde dat Marcel en Hans in aantocht waren. Hun late komst werd veroorzaakt door een lekke band. We besloten voor Haarzuilens via Keverdijk en zo reden we de twee op de Zuidpolderweg tegemoet. Bij Mariahoeve waren ze er al maar nu brak bij het keren de ketting van Hans. Te goed de dag ervoor schoongemaakt was de algemene conclusie. Bij Han’s garage werd de ketting gerepareerd. Uiteindelijk verlieten we Muiden via de Herengracht en Lange Muiderweg. Daarna door Weesp naar de Hoge Brug bij Driemond en daar de linker Geinoever volgend tot Abcoude, verder rchting Baambrugge en via de Baambrugse Zuwe onder de A2 door en direct linskaf het (zeer bladrijke) fietspad naar het viaduct over de N201. Langs Nieuwer ter Aar tot de N401 en via Kortrijk en Gieltjesbuurt tot Haarzuilens. Meest in flink tempo zodat sommigen met een verhitte kop aan tafel schoven.
Twee onderwerpen sprongen eruit: de voorlichtingsbijeenkomst maandag j.l. over de nieuwe lokale brug over de Vecht en het definitieve afscheid van Fred als wethouder. Volgens het voorlichtingsblad over de lokale brug wordt het voetpad achter o.a. Enrico’s tuin gepromoveerd tot fietspad. Hij sprak de wens uit dat buren die wat ruimer in hun tijd zitten in de hoogste boom zullen klimmen om dit ‘waardeloze’ voorstel ongedaan te maken. Marc had een pittige discussie met en vertegenwoordiger van Rijkswaterstaat over het wel in stand laten van de op- en afritten van de beide benzine-stations (commerciele belangen?) en het laten verdwijnen van de op- en afritten voor de bewoners. Dat was niet wenselijk volgens Rijkwaterstaat??? Het politieke gekonkel wat uiteindelijk Fred de kop heeft gekost nam kennelijk alle tijd in beslag. Geen tijd overlatend voor het behartigen van de belangen van de inwoners van Muiden. Enig pluspunt van Fred’s vertrek, want hij was een goede wethouder, is dat hij binnenkort weer met ons meefietst.
Na de koffie werd tot de N401 dezelfde route afgelegd. Daarna bij Breukelen over het AR-kanaal en verder langs de oostelijke Vechtoever. Via Nieuwersluis, Loenen, Vreeland en Nederhorst den Berg kwamen we op de N236 uit. Bij Uitermeer reden Marcel, Hans en Erik rechtdoor op het Gooi aan. De anderen sloegen linskaf. Bij de Keverdijk reed Marco rechtdoor richting Weesp de overigen sloegen rechtsaf. Via Visserij en Hakkelaar weer om Muiden aan. Voor half één waren de meesten weer thuis. Lekker gereden!
23 oktober 2011 – ’t Hoogt, Soesterberg – 77 km, ±4-12°, matige ZuidOostenwind, zonnig – 9 rijders: Rijn, Eric, Erik-Jan, Marcel, Aad, Marc, Rob, Enrico & Michiel
Weer was het koud maar stralend weer. ZuidOostenwind dus weer naar ’t Hoogt. Een ‘nieuwe’ Muienaar kwam het peloton versterken. Welkom, Erik-Jan! Via de geijkte wegen naar Soesterberg. Alleen voor Baarn ging het even mis. We kwamen op de autoweg terecht. In Soest ging de ene helft rechts (steiler) omhoog en de andere helft links. Bij ’t Hooft keerde schrijver dezes wegens familiale verplichtingen om. De rest van het ‘stukkie’is derhalve van Marcel.
Gezellig “bakkie” gedaan in ‘t Hoogt. Onder het genot van lekkere koffie en een enkele appelpunt, kwam het serieuze deel van het gesprek niet veel verder dan de kleuren van de mogelijk nieuwe fietskleding en het feit dat we dit jaar het kopje van Bloemendaal niet ‘gedaan’ hebben. Aad weet nog wel enkele leuke alternatieve rondjes, maar die zijn wel 110km …….. Na het eerste kopje koffie, had Aad geen rust meer, rekende zijn versnaperingen af en koerste zo snel mogelijk huiswaarts, om maar niets van de wedstrijd A-F te hoeven missen. De rest genoot nog van een 2e rondje, waarbij de nodige ongein en dubbelzinnigheid over het golfspelletje wel de stemming verhoogde, maar het niveau geen record kon breken. Bij het verlaten van het etablissement, wees Rob ons op een cyclecrosspaadje waardoor wij eenvoudig bij de startbaan uitkwamen. Via de gebruikelijke route fietsten wij richting Lage Vuursche, om vlak daarvoor linksaf te slaan. Via deze asfaltweg konden wij, met Eric als locomotief, heerlijk treinen naar Maartensdijk en Hollands Rading. Via vliegveld Hilversum en vervolgens ‘s Graveland splitste de groep zich bij de Vreelandseweg. De Gooiers gingen rechtsaf en de Vechtstrekers naar links. Uiteindelijk zal iedereen rond 12.30 uur, met ca. 77 km. op de teller weer thuis gekomen zijn.
16 oktober 2011 – Soest – 86 km, 0°à12°, zwakke zuidoostenwind, stralende zon – 11 rijders: Rijn, Marco, Aad, Marc, Rob, Enrico, Albert, Han, Marcel, Erik & Herman
Om half negen was het koud, de rijp lag op de velden. Bij het bankje waren alle rijders in wintertenue. Wat een verschil met veertien dagen eerdeor, toen we nog met korte mouwen en korte broeken reden! Op de vraag aan vice-kaptein Han waar de rit naartoe zou gaan, kwam geen duidelijk antwoord, dus greep Aad zijn kans: naar Amersfoort. Langs een ongebruikelijk parcours gingen we erheen. Eerst naar en over de Hollandse Brug, dan langs de Gooimeerdijk naar de Stichtse Brug. Toen die ‘genomen’ was naar de Meentweg in Eemnes, die we na twee kilometer verlieten toen we linksaf met de Stachouwerweg de Eemnesser Polder inreden. Bij het op zondag niet varende pontje van het bevindelijke Eemdijk gingen we rechtsaf over een prachtig fietspad naar de eeuwenoude Eemnessersluis. Met enige moeite reden wij over de sluisdeuren en zo verder naar Eembrugge, waar ooit een groot kasteel van de bisschop van Utrecht stond. We gingen de brug over en meteen naar rechts, weer langs de Eem richting Hoogland. Onderweg passeerden we de buurtschap Coelhorst, waar een kleine, witte kapel staat met een kerkhofje met zeker vijf graven met daarop dezelfde, vrij zeldzame achternaam van Rob, waarschijnlijk familie dus. Net voor Hoogland ging het peloton rechtsaf richting het industriegebied Amersfoort-Noord. Daar kwamen we op een rondweg richting Birkhoven en zo op de verbindingsweg Amersfoort-Soest, zeg maar de voorloper van de A1. Bij de eerste huizen van Soest was een aangename pleisterplaats met een terras uit de wind en in de zon. De koffie was daar heerlijk en de appeltaart ronduit voortreffelijk. Van de vele onderwerpen die ter sprake kwamen, was er één van belang. Bij het zien van een schattig Fiatje 500 met het opschrift Tenuta Biking Outfits ging het al spoedig over het plannen van een volgend tenue voor TC Muiden. Opgemerkt werd dat je daar niet vroeg genoeg mee kan beginnen, dat de ritsen van betere kwaliteit moeten zijn en dat de broek een kruis moet bevatten dat niet als een stramme incontinentieluier aanvoelt. Rijn werd bijna ‘gedwongen’ zich weer als sponsor aan te dienen. Heel sportief, waarlijk groots als hij daarop ingaat.Bij de terugweg was het even zoeken naar de rustiger parallel van de voorganger van de A1. Dat lukte, maar niet zo lang. Uiteindelijk passeerden we Paleis Soestdijk en kwamen zo op het bekende parcours via Eemnes, Laren, Bussum en Naarden op de weg naar Muiden. Net na enen was ieder weer thuis.
9 oktober 2011 – ’t Hoogt, Soesterberg – 74 km, ±12°, zwakke Zuidenwind, bewolkt – 8 rijders: Rijn, Marco, Herman, Aad, Marc, Rob, Enrico & Michiel
Maar goed dat we het Weerbericht en Buienradar negeren want we hebben de hele rit op enkele spatjes na droog gereden. Acht van de twaalf van verleden week waren bij het bankje. Naar het oosten leek ons vanwege de, op buienradar naderende, regen de beste keus. Geheel volgens de bekende route werd ’t Hoogt bereikt. Eerst probeerden we het buiten maar dit bleek toch te fris. Er werd weer veel gelachen maar helaas is niet alles voor herhaling vatbaar. Wel hoorden we dat Herman en Aad zes- of zeven-en-veertig jaar zijn getrouwd. Dit hadden we niet achter ze gezocht. Het bleek dan ook dat beiden met een andere vrouw in het bootje waren gestapt. Ook was de NS-plaszak een dankbaar onderwerp. De consumpties werden deze keer gesponsord door Mark die zogenaamd jarig was. Even later gaf hij toe dat niet te zijn maar dat hij het deed om de ballotage te kunnen passeren. Of zoals Hey Winters, die we overigens dit jaar nog niet hebben gezien, het zo treffend zei: ‘dat dan je ballen zijn geteerd’. Bedankt, Mark!
Na de koffie kwamen we moeizaam op gang. Eerst moest Rijn een afloper bijpompen en binnen een minuut reed Herman over een gat in de betonbaan richting vliegveld. Dit bezorgde hem een ‘snakebite’ in beide banden. Wederom via de standaardroute (via Den Dolder en Lage Vuursche) terug. Bij Crailo haakte Rob af en bij de Torenflat Aad en Herman. Via de Overscheense Weg reden de overgeleven vijf terug naar Muiden. Bij de Hakkelaar stapte schrijver dezes af en de anderen zullen ongeveer kwart over één in Muiden zijn terugekomen. De eerste herfstrit verliep prima. Niet veel later begon het dan toch te regenen.
2 oktober 2011 – Amstelkade – 77 km, ±14-24°, nauwelijks wind, eerst wat nevelig, later vollop zon – 12 rijders: Rijn, Marco, Herman, Marcel, Aad, Marc, Bert, Han, Rob, Clemens, Enrico & Michiel
Vanwege de ‘Indian Summer’ een hoge opkomst bij het bankje. Is het ooit op een zondag begin oktober zo mooi geweest? We mochten zelfs ‘een nieuwe’ begroeten. Marc Ruyg is zijn naam, woont al meer dan 15 jaar in Muiden, is overbuurman van Gerard Demmers en zag ons verleden week met shirtjes “fysiotherapie Muiden’ rijden en is meteen de week daarna van de partij. Welkom Marc!
Nadat we Aad wederom Leusden uit zijn hoofd hadden gepraat nam hij de kop richting Maxis. Over het AR-kanaal en richting Driemond alwaar we de oostelijke Geinoever kozen. Wat was het een prachtig, rustig en nog een beetje nevelig weer. Na Abcoude kozen we de Winkeldijk. Bij de Stokkelaarsbrug was de brug nog heel even open. Lang genoeg voor schrijver dezes om de naam ‘Runderenvreugd’ op de gevel van de boerderij te lezen. Of we runderen zijn weet ik niet zeker maar vreugde hadden we zeker wel. Langs de Waver stonden sommigen nog even stil (letterlijk en figuurlijk) bij de plek waar Rijn in het voorjaar tegen het asfalt was gesmakt. De bult zat er nog steeds maar de gemeente had’m voorzien van gele markeringen om bij te laten werken. Na De Hoef langs de Kromme Mijdrecht gaven we nog even gas (Mark bekende later zich al af te hebben gevraagd wanneer we nou eindelijk eens een beetje gingen rijden ). Met snelheden tegen en over de 40 km/u kwamen we bij de uitspanning aan. Het klinkt afgezaagd maar het was weer reuze gezellig. Herman mocht eindelijk tracteren. We hebben hem van harte toegezongen. Proficiat Herman, met je 17de verjaardag.
Na de pauze geheel via de gebruikelijke route terug. Langs het AR-kanaal ging het tot Driemond ook weer tegen en over de 40 km/u. Zodat we weer snel met 9 man in Muiden terug waren. Aad, Marco en Clemens (waarom hij?) reden namelijk via de Hoge Brug naar huis. Rijn tracteerde ons nog op een lekker ijsje dat we ons goed lieten smaken.
De mooiste rit van het jaar!!
25 september 2011 – Natuurpark Lelystad – 97 km, 20°, zwakke Zuidenwind, zonnig – 9 rijders: Han, Marcel, Rijn, Enrico, Jurriaan, Marco, Herman, Aad & Michiel
Eindelijk een mooie (na)zomerdag en een mooie opkomst bij het bankje. Iedereen was in de clubkleuren, zodat Enrico verzuchtte: ‘eindelijk kunnen we een nieuwe foto voor de webpage maken’. Het is reeds lang bekend dat zijn ontbreken op de huidige foto hem niet lekker zit. Nu zal Rob echter ontbreken want hij was de enige van de ‘regulars’die niet present was.
Schrijver dezes stelde het Natuurpark voor en na wat heen en weer gepraat werd daartoe besloten. Han stelde voor eerst de Oostvaarderdijk te nemen. Zo gezegd zo gedaan na een alternatieve route van Herman om op het fietspad te geraken. Met de wind in de rug waren we zo bij de Knardijk en daarna snel bij het Natuurpark. Lekker buiten in het zonnetje lieten we ons e.e.a. goed smaken te meer daar Enrico dit zou sponsoren vanwege zijn 50-ste verjaardag verleden week. Van harte proficiat, Enrico!
Ook werd er weer veel gelachen en uiteindelijk gingen we eendrachtig op de foto. Daarna via Vogelweg richting Almere-Haven. Het tempo was soms redelijk straf. Zo straf dat Rijn, vlak voor de Gooimeerdijk, aangaf van ons verlost te willen worden om rustig ‘op ze eige’ naar huis te kunnen peddelen. Eigenlijk in strijd met ons clubmotto gaven we hieraan gehoor. Dat hadden we beter niet kunnen doen want van de eendracht was hierna niet veel meer over toen op de dijk een groep van vijf op jacht ging naar een snelle jongedame en er in Almere-Haven niet meer werd gewacht op de overgebleven drie. Even nog dacht schrijver dezes dat de vijf zich in Almere-Haven achter een muurtje verstopt hadden maar onder het motto van ‘zelfs goede benen zoeken het maar uit’ waren ze gewoon doorgepeerd. Herman, Marcel en schrijver dezes reden toen maar op eigenlijk gelegenheid naar de Hollandse Brug. Hier namen de twee Vestingbewoners afscheid en moest schrijver dezes de ‘loodzware’ kilometers naar de Hakkelaar alleen afleggen. Toch lekker gefietst.
18 september 2011 – van Dam tot Dam – 122 km, 12°, zwakke tot matige ZuidWestenwind, veel regen – 3 rijders: Aad, Bert & Marco
S’morgens om 7.30 uur bij carpool in Muiden aangekomen stonden Rob en Aad te wachten toen Marco arriveerde. Bert kwam nog geen minuut later aangereden. Het gesprek ging uiteraard over het weer wat er aan zat te komen. Rob besloot uiteindelijk om toch maar niet mee te gaan. De drie zijn via Diemen naar de Dam gereden. Daar aangekomen gestempeld en gelijk vertrokken voor de toertocht. Het tempo zat er goed in tot dat het weer losbarsten omweer en zeeeer veel regen en dat begon voorbij Zaandam.
We hadden in Muiden al besloten dat we 105 km zouden fietsen ipv 145 km. In Edam zijn we gestopt bij ons gebruikelijke koffie tent. We besloten maar aan de bar te gaan zitten want we waren aardig doorweekt. De stempelposten zijn we maar voorbij gereden dus hebben we ze maar in het café laten afstempelen. Na weer op de fiets te zijn gestapt zijn we de kortste route naar huis gefietst via Volendam, Monnickendam en IJburg.
Toen Marco bij de Maxis afsloeg richting Weesp werd het droog dat was rond 12.05 uur Aad en Bert zijn richting Muiden en Muiderberg gereden. Schrijver was om 12.15 uur thuis op tijd voor de wedstrijd psv tegen ajax die om 12.30 uur begon.
Een zeer natte en koude rit.
18 september 2011 – Nijkerk – 77 km, 14°, zwakke tot matige ZuidWestenwind, heel soms zonnig meest bewolkt, wat spatjes – 4 rijders: Han, Marcel, Eric & Michiel
Toch nog 4 man bij het bankje. De anderen reden de ‘van Dam tot Dam’. Dachten we, maar gedurende onze rit werd duidelijk dat het maar een bescheiden groepje moet zijn geweest. Rob en Rijn vreesden Buienradar te zeer en Enrico zat gewoon lekker thuis aan het ontbijt. Wel zag Han, die vroeg uit de veren was, Bert tegen half acht rijden. Ben benieuwd naar een verslag. In Noord-Holland moest je niet wezen volgens Buienradar dus besloten we voor Nijkerk via het Nieuwe Land. Bij Almere-Haven reed Eric lek. Bij een terras aan de haven werd een stuk glas uit de buitenband verwijderd en een nieuw binnenband geplaatst. Er stond zelfs een waterig zonnetje. In een tempo van 33-36 km/u reden we naar het restaurant bij Nijkerkerveen. Ze zijn vanaf 1 oktober weer tot april dicht. Althans zeker op zondagmorgen.
Na de koffie op de dijk rijdend naar Bunschoten/Spakenburg. Schrijver dezes kwam hier voor de eerste keer. Naar wat hij waarnam vond hij dat geen gemis geweest. Daarna via Eembrugge (het pontje bij Eemdijk werkt op zondag niet) naar de Wakkere Dijk, die we een stuk in noordelijke richting afreden om ter hoogte van (oud-)Blaricum over de A27 te gaan en via het centrum en Blaricummer Hoogt bij de Crailose weg uit te komen.
Daarna via standaardroute (oh ja, Eric kreeg het nog even lichtelijk aan de stok met een automobiliste) naar Torenflat bij Naarden.. Hier haakten Marcel en Eric af. Daarna reden Han en schrijver dezes via Overscheense weg terug naar de Hakkelaar. Schijver dezes was koud vijf minuten binnen (dus Han was ook al thuis) toen de regen echt losbarste. Daarvoor hadden we af en toe wat spatjes gevoeld. Fijne, en onverwacht droge rit. De thuisblijvers hadden bijna gelijk.
11 september 2011 – Haarzuilens – 67 km, ±20°, matige Zuidenwind, soms zonnig soms bewolkt – 11 rijders: Marco, Aad, Jurriaan, Fred, Marcel, Rob, Herman, Bert, Rijn, Han & Michiel
Timo stond in zijn ‘nette kloffie’ en met zijn geliefde, en tot sportfiets omgebouwde, RIH bij het bankje. Hij reed een stukkie met ons mee richting Maxis om bij ZuidWest af te slaan. Via Driemond, Gein en Abcoude kwamen we op de Groenlandse Kade langs de A2 terecht. Van hier over de parallelbrug van de A2 naar Oukoop richting Nieuwer Ter Aa. Boven op de brug reed Rob weer eens lek. Zijn ergenis over de, zijns inziens, matige kwaliteit van zijn Schwalbe banden brachten hem er bijna toe zijn wiel over de reling te gooien. De hulp van Aad en de pomp van Rijn brachten hem tot bedaren. Daarna tot Haarzuilens geen bijzonderheden.
Lekker buitengezeten hadden we het over nine-eleven, de moord op Kennedy en andere zaken uit ons rijke verleden. Fred bekende zelfs in de jaren zestig, aangesloten bij de PSP, ‘Johnson Molenaar’ te hebben geroepen. Ja ja, dat waren nog eens tijden.
Rijn mocht eindelijk tracteren en we zongen voor hem een hartelijk ‘lang zal’ie leven’’. Proficiat Rijn met je 63ste verjaardag. Langs het AR-kanaal reden we terug. Bij Driemond haakten Aad en Marco af. Kort na het stukje ‘Hel van Driemond’ kwam Rijn even in de onderkant te rijden hetgeen hem op een lekke voorband kwam te staan. Toen we weer opstapten bleek zijn achterband ook lek. Wat een pech voor de jarige, die echter goed gemutst zijn tegenslag verwerkte. Zelfs zo goed dat hij ons in Muiden op een ijsje tracteerde.
Een lekkere, rustige rit!
4 september 2011 – Edam – 74 km, ±20°, zwakke ZuidWestenwind, zeer zwaar bewolkt, later soms een bleek zonnetje – 6 rijders: Rein, Rob, Eric, Hans, Marcel & Michiel
Matige opkomst maar er was ook niet veel goeds voorspeld. Dat viel, ondanks de diepgrijze luchten, behoorlijk mee want alleen tijdens de koffiestop vielen wat spatjes maar zo bescheiden dat we buiten konden blijven zitten. Tot Uitdam geen bijzonderheden of het moet het onduidelijke antwoord van Gerard Smeenk zijn geweest, die reageerde op ‘paling, paling!’.
Even na Uitdam, ter hoogte van de camping, kreeg Rob de eerste lekke band. De Zephyr pomp van Rein bewees weer eens goede diensten. Zo goed zelfs dat hij overweegt om een vergoeding voor het gebruik ervan te gaan vragen. Zeker ook omdat Rob toegaf luchtpatronen bij zich te hebben maar liever Rein’s pomp gebruikte. Na een paar honderd meter moesten we weer van de fiets vanwege een hobbel in Rob’s band. Verder ging het via Monnickendam en Katwoude naar Volendam. Daar was het op het vroege uur al behoorlijk druk. Behalve touristen waren er autochtonen die de kater van de kermis aan het verteren waren. Meteen na ‘de dijk’ riep Hans ‘lek’. Een venijnig stukje glas was in zijn voorwiel gedrongen. Ra, ra, wat voor glas zou dat geweest zijn. Er bleken drie gegadigden te zijn om te trakteren. Eric, omdat hij enige tijd geleden 51 was geworden, Rein, die afgelopen week 63 was geworden en schrijver dezes die afgelopen woensdag zijn pensioen bij IBM had bereikt.
Bij Hotel-Restaurant de Fortuna legden we aan op het verlaten terras. Na een paar minuten kwam de chef verontrust naar buiten met de vraag of we er al lang zaten. Meer dan een half uur was ons antwoord . Er werd weer veel gelachen, maar merendeels om zaken die beter niet aan het elektronische papier kunnen worden toevertrouwd. Wel het vermelden waard is ‘Ardennenweekend’ 2012 wat in het Sauerland zal plaatsvinden van vrijdag 15 tot en met zondag 17 juni 2012. Noteer het in je agenda. Nadere details volgen (veel) later. Eric won het pleit van de betaling van de consumpties. Van harte proficiat, Eric! Ook was Eric afgelopen vrijdag het slachtoffer geweest van een korte, maar hevige niersteenaanval. Ja, ook hij wordt een jaartje ouder hoewel hij een paar weken geleden tweemaal de Ventoux heeft bedwongen. Ook andere bekenden (Carolien, Hans, Rob Hesseling en Marcel) zijn op de top geweest. Respect!
Meteen bij het opstappen was Hans’s achterband lek. Een verlaat cadeautje uit Volendam. Via Monnickendam, Broek-in-Waterland (tunneltje) en Zunderdorp reden we terug naar de Schellingwouderbrug. Ook de Amsterdamsebrug werd ‘gedaan’. Rein was het eerst onderaan de brug, maar op illegale (trap) wijze. Via Nesciobrug weer terug naar de Diemerzeedijk. Door de lekke banden waren we over énen pas terug in Muiden maar Rein’s aanbod van een ijsje lieten we niet liggen. Lekker ijsje en lekker gefietst!
28 augustus – De Punt – 60km – 19grC, stevige wind en dito regenbuien, 2 rijders: Aad & Rob
Omdat Herman bij zijn telefonische afmelding goed weer beloofde vanaf 10.30 uur vertrok schrijver dezes in ongezellig herfstweer richting Muiderbank alwaar hij zowaar Aad trof. Na enig wachten besloten we natuurlijk niet naar Schoonhoven maar naar de Punt te fietsen. Een paar kilometers voor Weesp en rijdend langs de Vecht kreeg Rob een leegloper achter die door Aad geroutineerd werd vervangen. Daarna ontdekte Aad in het centrum van Weesp dat hij zijn bril miste. Op de reparatieplaats was niets te vinden zodat we uiteindelijk terug fietsten naar het Muiderbankje alwaar we de bril op straat aantroffen. Vervolgens zijn we opnieuw op weg gegaan naar de Punt, nu via de provinciale weg naar Weesp en Abcoude. Er stond een flinke tegenwind gelardeerd met regenvlagen maar het was niet koud. In ons bekende restaurant troffen we medeflinkers en plassen onder de stoelen, waarna we koffie met kersenvlaai bestelden en uiteindelijk vanwege het slechte weer buiten een derde kopje koffie namen. Toen het wat lichter werd stapten we weer op en reden met de wind in de rug en waarachtig redelijk droog weer terug via Loenersloot, de provinciale weg richting Hilversum, Kortenhoef en Bussum. Rond 12.30 uur was Aad weer thuis en een kwartier later Rob ook. Het was een grotendeels natte tocht met met onderweg ook nog 3 open bruggen maar een tevreden gevoel achteraf.
21 augustus 2011 – Nijkerk – 79 km, 18-28°, eerst zwakke ZuidOostenwind later ZuidWestenwind, soms zonnig meest bewolkt, wat regen – 6 rijders: Rein, Herman, Rob, Marco, Enrico & Michiel
We waren het al snel eens over Nijkerk, hoewel regen meer in het oosten werd verwactht dan in het westen. Daar hebben we, een weinig, last van gehad. In een rustig tempo via de standaard route gingen we op weg. Na Bunschoten pakten donkere wolken zich samen maar tot de jachthaven bleef het droog. Toen we buiten zaten regende het even licht maar later meer zodat we naar binnen verkasten. De stemming was geanimeerd maar de diverse opmerkingen niet het herhalen waard. Hoewel, Rein kwam met een fietsadres in het Sauerland als alternatief voor ons Ardennenweekend. Dit lijkt interessant en er volgt nog een separate mail over. Na de tweede bak koffie was het ook weer droog geworden. De consumpties werden deze keer gesponsord door Marco die 46 jaar was geworden. Van harte proficiat, Marco!
Via het nieuwe land reden we terug. Daar had het meer geregend want de plassen stonden op de weg. We vermoedden dat het verderop aan de gang zijnde Lowlands Festival ook wel zijn portie had gehad. Uit een zijweggetje voor ons kwamen diverse tri-atleten aanzetten. De T-kruising was van nieuw asfalt voorzien en vlak voor ons zeilde iemand uit de bocht en lag in de berm. Gelukkig geen letsel en schade. Vanaf dat moment werden we regelmatig ingehaald door andere rijders.
Inmiddels was het enorm broeierig geworden en tegen de dertig graden. Op een beschut weggetje na de Vogelweg kreeg Enrico een lekke band. Geen lolletje in de (bleke) zon en zo benauwd. Via Almere-Haven en Hollandse Brug kwamen we weer op het Oude Land waar Rob en Herman richting Gooi reden. Rob ging nog even lunchen bij de golfclub. Bij de Hakkelaar haakten Marco en Michiel af. Rein en Enrico zullen zo kwart over één in Muiden zijn teruggekeerd. Lekker gefietst.
14 augustus 2011 – Haarzuilens – 84 km, aantrekkende WZW-wind, 19 graden, 2 rijders: Rob en Herman
Zoals uit een mailtje van Rob aan ieder blijkt, zijn wij vanwege de regen pas om 12.00 uur gaan fietsen. Even hoopten wij nog dat anderen tijdig dit mailtje gelezen zouden hebben en op dat tijdstip ook bij het bankje zouden zijn. Helaas, wij bleven met z’n tweeën. We kozen voor Haarzuilens. Over de Korte Muiderweg gingen we naar Weesp, langs Smal Weesp naar de Hoge Brug en via de rechter oever van het Gein richting Abcoude. Net voor de spoorlijn linksaf naar Baambrugge. Vandaar over de Baambrugse Zuwe naar de A2. Na de ondergang daarvan langs deze snelweg naar het zuiden, over de provinciale weg Hilversum-Heemstede heen richting Breukelen, Portengense Brug, Portengen, langs Kockengen en zo naar Haarzuilens. Op het welbekende terras hebben we geluncht en zijn daarna naar Maarssenbroek en Maarssen gegaan. Vervolgens na een kort stukje langs de Vecht rechtsaf richting de Bethunepolder en Tienhoven. In die plaats zochten we de molen De Trouwe Wachter en de ernaastliggende enige houten sluis van Nederland op, reden naar het Tienhovens Kanaal en sloegen bij de Egelshoek linksaf richting Vliegveld Hilversum. Vervolgens reden we op precies dezelfde wijze als een week eerder verder naar huis. Wat hebben wij lekker gefietst!
14 augustus 2011 – Monnickendam – 55 km, ±18°, zwakke ZuidWestenwind, bewolkt, 2 buitjes – 1 rijder: Michiel
Na 4 racefietsloze weken wilde schrijver dezes wel weer even aan de bak. De regen was praktisch opgehouden toen hij opstapte. Buienradar gaf aan dat we op het randje van het buiengebied zaten.
Niemand bij het bankje om klokslag negen. Nog tot 9.10 gewacht en regenjasje aangetrokken want het begon weer iets harder te regenen. Bij Gerard voor, het jasje weer uitgetrokken want de regen stopte nu helemaal en je krijgt het akelig warm in zo’n ding.
Via de gebruikelijke weg naar Café De Zwaan waar de cappucino en appeltaart weer best smaakte. De lucht brak ook wat open maar vlak voor Zuiderwoude toch nog even een buitje. De Aandammer- en Poppendammergouw stonden op sommige plaatsen flink onder water. Via de Diemerzeedijk en fietspad langs de dijk (wat trouwens behoorlijk onder de schapenstront zat) weer terug naar Muiden. Ruim voor twaalven weer thuis. Lekker rustig gefietst!
7 augustus 2011 – Soesterberg – 75 km, 17°, aantrekkende zw-wind kracht 5, af en toe zon, af en toe een korte bui – 6 rijders: Han, Marcel, Enrico, Rob, Fred en Herma
Vriendschap! Op weg naar het bankje reed deze schrijver door puin dat volgens velen van een te hard rijdende vrachtwagen van de firma Kippersluis was gevallen. Lekke binnen-, gescheurde buitenband. Schrijver kon onverrichterzake naar huis. Daar gearriveerd meldde echtgenote dat de Muiers eraan kwamen met een andere buitenband. Zo geschiedde. Han was ermee getooid en droeg hem zoals Wim van Est een band bij zich had toen hij in de jaren vijftig in een ravijn van de Aubisque reed. Tijdens een Naardens kopje koffie werd vanwege Buienradar besloten zuidoostwaarts te gaan. Later werd dit gepreciseerd naar Het Hoogt in Soesterberg. Op de op deze site al meerdere malen beschreven wijze bereikten we deze uitspanning. Wat de temperatuur betreft konden we er maar net buiten zitten; de trijpen stoelen binnen van de zo bezorgde uitbater hoefden dus niets te lijden. Omdat een van de hoofdrolspelers van het Muidens politiek theater onder ons was, was de verleiding groot hem daarover aan de tand te voelen. We hielden ons in, want hebben met hem te doen: je zult maar telkens verstrikt raken in dunne dorpspolitiek, waarbij het spelen-op-de-man belangrijker lijkt dan de politieke discussie over zaken die ertoe doen. Bij het afrekenen liet Rob op subtiele wijze weten hoezeer Marcels dienstbaarheid ons raakt. De terugweg was minder gebruikelijk dan de heenweg. We gingen dwars over de opengestelde landingsbaan van de vliegbasis naar de Utrechtseweg, reden naar Huis ter Heide, Den Dolder, Maartensdijk en via het binnenweggetje naar Hollandsche Rading. Daar moesten we onder het viaduct van de A27 schuilen, terwijl Enrico zijn eigen bijdrage aan de watervloed leverde. Met regenjacks aan fietsten we over de Floris-V weg naar de Egelshoek en vandaar naar het vliegveld Hilversum en de Rading in Loosdrecht. Via die grens bereikten we de Kerkelanden en de Vreelandseweg in Hilversum. Bij ’s-Graveland staken we het kanaal over en reden aan de Kortenhoefse kant langs de vaart tot het Luie Gat. Daar nam de ene helft afscheid van de andere. Ieder was vervolgens vóór 13.30 uur weer thuis. Het was een heerlijke, vriendschappelijke rit.
31 juli 2011 – Edam – 78 km, 16°, nauwelijks wind, bewolkt – 10 rijders: Han, Marcel, Aad, Bert, Jurriaan, Rein, Enrico, Rob, Jan P. en Herman
Tien rijders bij het bankje en dat einde juli! Niemand had zulks verwacht midden in de vakantietijd. Deze schrijver probeerde even Purmerend als koffie-met-taart-doel, maar alle anderen kozen voor Edam. Aldus geschiedde. Gereden werd over het gebruikelijke parcours dat in vele, eerdere verslagen van een tocht naar Edam al staat vermeld. Het koffieadres werd wederom de prettige tuin van Fortuna. Wat hebben we daar gelachen! Nooit eerder was er zoveel lol over zoveel triviale zaken. Rein speelde voorzitter, maar de vergadering torpedeerde al zijn voorstellen, ook dat over volgend jaar fietsen in het Sauerland in plaats van in de Ardennen. Het ging erom of je er wel of niet binnen drie uur zou zijn. Aad had daar zorgen over. Jurriaan zocht wat op op zijn smartphone, maar het overtuigde Aad niet. Deze schrijver is thuis op zoek gegaan en vond dat Winterberg echt verder weg is dan La Roche: de eerste ligt op 328,7 km oftewel 3 uur en 12 minuten en de tweede op 308,5 km oftewel 2 uur en 59 minuten van Ome Ko. Aad had dus gelijk, Winterberg is véél verder. Ook Robs voorstel om op een doordeweekse dag Limburgs Mooiste te rijden haalde het niet. Over de Schoonhoven Memorial moest weer gediscussieerd. En ga zo maar door. Besluiteloosheid en gebrek aan leiderschap kenmerkt. TCMuiden. Maar gelachen dat we hebben!
17 juli 2011 – Loosdrecht – 75 km, 18°, tot kracht 6 aantrekkende zuidwestenwind, soms zon, soms bewolkt – 2 rijders: Han en Marcel
Het peloton in drieën blijkt nu achteraf.
Inderdaad werd het moment van telefonisch contact met Herman, gevolgd door een fikse stortbui. Binnen blijven leek op dat moment de juiste beslissing. Totdat na die bui het niet aleen lichter werd, maar er zelf stukken blauwe lucht te zien waren. 8.35 uur: als ik snel ben, haal ik op tijd het bankje nog wel… Ik pak mijn fiets en constateer een lege achterband. Snel nieuw bandje erin. En Michiel even bellen dat ik 9.00 niet ga halen. Computer was al uit, dat maar snel het telefoonboek… geen Michiel te vinden. Han dan maar bellen. Die bleek nog in z’n pyama uit het raam te staan kijken… Inmiddels was het tien voor negen…. 10.00 uur dan maar samenfietsen? Accoord. Dus ook Han en ondergetekende kozen er voor om tegen de wind in langs de Vecht naar Breukelen te karren. Omdat wij er toch een lekker gangetje in hadden, was het in Breukelen nog te vroeg voor een koffiestop. Uiteindelijk zijn wij om de plassen heen, via Loosdrecht, in ”de Eend” beland en hebben daar in het zonnetje de troost genuttigd. Vervolgens via Kortenhoef, Ankeveen , Keverdijk en de Hakkelaar weer richting huis gereden. Bij thuiskomst 75km. op de teller. Toch nog lekker gefietst.
17 juli 2011 – Breukelen – 60 km, 18°, tot kracht 6 aantrekkende zuidwestenwind, soms zon, soms bewolkt – 2 rijders: Rob en Herman
Het ongelijk van de thuisblijvers? Inderdaad regende het in Gooiland flink om 8.00 uur. Dus belde deze schrijver Rob en Marcel, dat hij niet ging rijden. Rob had een pijnlijke rug; deze afzegging kwam hem wel uit. Marcel wist het nog niet, want Buienradar beloofde toch wel iets goeds. Hij had gelijk, om 9.00 uur was er sprake van een – om de woorden van wijlen Johnny van Doorn te gebruiken – magistraal stralende zon. Om 9.45 uur belde Rob deze schrijver om toch te gaan fietsen. Aldus geschiedde om 10.15 uur. Vanuit de vesting van Naarden ging het over de Overscheense Weg naar de Keverdijker Polder en dan onder het tunneltje door naar de Lange Muiderweg. Door Weesp heen naar Smal Weesp en de oostelijke oever van het AR-kanaal. Daar stond een fikse wind schuin tegen. Het kanaal werd gevolgd tot de Stationsweg van Nieuwersluis. Vlak voor de brug van Nieuwersluis, aan de overkant van de Vecht, zagen we het vijftal van het vorige verslag. Roepen had geen zin. Over de provinciale weg, de linker Vechtoever, reden we naar Breukelen, waar Rob dit gezelschap op koffie trakteerde. Terug gingen we zuidelijk van de Vijfde Plas naar Nieuw-Loosdrecht. Voorts richting Oud-Loosdrecht, bij de Nieuwe Brug rechtsaf en daarna langs de ‘s-Gravelandse Vaart tot het Luie Gat en via het Spieghel naar de vesting van Naarden. Daar moest Rob nog vier kilometer naar huis. Het was een mooie en voor Rob (rug)therapeutische rit. Rustig gereden dus!
17 juli 2011 – Haarzuilens – 67 km, ±18°, matige tot harde ZuidWestenwind, soms zonnig soms bewolkt – 5 rijders: Enrico, Marco, Aad, Jurriaan & Michiel
Het regende nog om acht uur maar buienradar gaf een tijdelijke verbetering te zien in de alsmaar boven Nederland circuleerende depressie. Vier rijders trof schrijver dezes bij het bankje aan. En niet de minsten, zodat hij een list verzon om zo weinig mogelijk te hoeven lijden.
‘Haarzuilens’ zei Aad en iedereen sloot zich hierbij aan. Via de Herengracht en Lange Muiderweg reden we naar Weesp. Na de ‘Hoge Brug’ de oostoever van het Gein en in Abcoude langs de Angstel naar Baambrugge. Via Baambrugse Zuwe onder de A2 door en meteen linksaf. Het nieuwe A2-viaduct heeft ook een ventweg en via deze kwamen we terecht op Oukoop richting Nieuwer Ter Aa. Daarna bij de Provinciale weg een stukje daarlangs en dan linksaf Kortrijk op. Daarna was het nog maar even naar Haarzuilens waar we uit de wind en in de zon buiten gingen zitten. Enrico had afgelopen weekend de ‘Maratona di Dolomiti’ gereden en liet ons een aantal mooie foto’s op zijn Blackberry zien. Het is inderdaad een schitterende omgeving! De VW Golf van Marco, de laatste weken steeds onderwerp van gesprek, is afgelopen week van een nieuw type bougie voorzien en heeft tot nu toe geen kuren meer vertoond. Jurriaan had afgelopen week Jan Bijvoet gesproken die hem onthulde waarom we zijn groep verleden week niet konden inhalen. De kopvrouw was de winnares van de Triathlon van Weesp! Jan heeft behoorlijk moeten afzien.
Na de koffie besloten we, vanwege de kleine groep en het weer, dat we wel langs de Vecht terug konden rijden. Voor het lapje gings het soms hard. Zo hard dat schrijver dezes besloot dat tegen de veertig voor hem wel genoeg was. De anderen vonden boven de veertig nog leuker maar er werd netjes op hem gewacht. Bij de Visserij reed Aad rechtdoor richting Gooi en bij de Ton Storkpad reed Marco richting Weesp. Tot over vier weken zei hij, want hij vertrekt vrijdag a.s. voor een vakantie naar Oostenrijk en Kroatië. Hopelijk blijven de bougies goed.
Bij de Hakkelaar reed Jurriaan richting Muiderberg, stapte schrijver dezes af en moest Enrico de ‘loodzware’ twee kilometer naar Muiden alleen afleggen. De thuisblijvers hadden ongelijk. Er kon prima gefietst worden.
10 juli 2011 – Amstelkade – 78 km, ±20°, zwakke tot matige ZuidWestenwind, meest zonnig soms bewolkt – 10 rijders: Rein, Marco, Herman, Marcel, Aad, Jurriaan, Bert, Han, Rob & Michiel
Wel aan de kop van ‘het stukkie’ toegekomen maar vanwege de hectiek in de afgelopen werkweek herinnerde schrijver dezes zich zaterdag pas dat de rest nog moest volgen. Hier een poging. Prima opkomst bij het bankje en een windrichting geschikt voor de Amstelkade. Op de Winkeldijk reed Marcel lek. Net toen we weer op wilden stappen reed ons een groep voorbij waarin we Jan Bijvoet herkenden. Die zouden we wel eens even inhalen. Langs de Waver hadden we ze steeds in het vizier maar echt dichterbij kwamen we niet. Na Nessersluis op de Tienboerenweg werd als ‘jonge honden’ gas gegeven om de groep in te halen. Niet geheel naar de zin van Rob die op een gegeven moment naar voren reed om ons ‘af te blaffen’ omdat hij het tempo (terecht) veel te hoog vond. Met lede ogen zagen we de andere groep weer uitlopen. De laatste kilometers werd er (geauthoriseerd) nog even gas gegeven. Toen de eersten bij de Amstelhoeve arriveerden, kregen ze het andere groepje net weer even in zicht.
De koffie en appelgebak werden gesponsord door Han omdat hij in een grijs verleden (7 mei) jarig was geweest. Han had voor de gelegenheid een buitenmaats wielershirt aangetrokken dat als een bungalowtent om zijn lijf fladderde. Omdat hij niet zo snel een ander schoon shirt kon vinden had hij deze maar uit de kast gehaald. Hij had het shirt van een corpulente zakenrelatie gekregen die het hem gaf met de woorden: ‘je hebt wel ongeveer mijn postuur’ Ondanks onze plagerijen gaf hij geen krimp en tracteerde ruimhartig. Van harte proficiat, Han!
Na de koffie reden we tot Driemond de gebruikelijke route en daarna over de ‘Hoge Brug’ naar Weesp. Via Ossemarkt, Lange Muiderweg en Ton Storkpad reden we naar de Hakkelaar. Hier haakten de laatsten af zodat Rein moederziel alleen de laatste 2 km naar Muiden terug moest rijden. Fijn gereden!
3 juli 2011 – Edam – 79 km, ±18-°, matige NoordWestenwind, bewolkt, later zonnig – 11 rijders: Marco, Jurriaan, Aad, Rein, Rob, Herman, Eric, Jan Portengen, Enrico, Marcel & Michiel
Een mooie opkomst bij het bankje. Inderdaad hadden Marco, Rein, Enrico en Aad zaterdag 25 juni ‘Limburgs Natste’ gereden. Na 80 km hebben ze het voor gezien gehouden. Ze waren zelfs van binnen nat. Nu zag het er beter uit, een straffe wind uit het NoordWesten en kozen we voor Edam. Via de gebruikelijke route kwamen we tot Monnickendam. Daarvoor werd langs de dijk nog even flink gas gegeven door een groep op de dijk en één daaronder. Dat moet natuurlijk even kunnen, maar toch moet er verder wat beter worden opgelet of geen mensen ‘los’ komen te rijden. De achterblijvers kwamen vergezeld van Bram en Manolo, die aan een rondje Markermeer bezig waren, al spoedig aangezet. Het centrum van Monnickendam was afgezet en reden we via smalle straatjes naar de Provinciale Weg waar langs we verder reden naar Edam. Hier was Manolo zo vriendelijk om voor een aantal van ons kopwerk te verrichten. Bij Edam reden Bram en Manolo verder en legden wij aan bij Hotel-Restaurant Fortuna. Buiten in het zonnetje was het goed toeven. Vooral Aad was in zijn nopjes toen hij hoorde dat Marcel afgelopen donderdag 45 of 54 was geworden. In ieder geval Marcel sponsorde de koffie en appelgebak. Van harte proficiat, Marcel en nog vele jaren! Na de koffie reden we dezelfde weg terug naar Monnickendam maar vlak ervoor sloegen we af richting Purmerend. Na een paar honderd meter kwamen ons drie wielrenners tegemoet. Vlak voor dat ze ons passeerden staken drie koeten, die in het gras stonden, over. Dat hadden ze beter niet kunnen doen. Twee werden er gegrepen en kwamen tussen de wielen terecht. Één was bijna meteen dood de ander was er wat beter aan toe en werd in het gras gezet. Hopelijk heet’ie het gered. Via Overleek reden we in een boog weer terug richting Monnickendam om vlak voor Broek in Waterland weer op de Provinciale Weg uit te komen. Daarna langs het Schouw naar het NH-kanaal. Via Golfbaan, Schellingwouderbrug, Amsterdamsche brug en Nesciobrug kwamen we weer op de Diemerzeedijk terecht. Voor het lapje reed het lekker. Voor Muiden werd er door sommigen nog even gas gegeven maar daarna schielijk gewacht om door Rein voor een ijsje te worden uitgenodigd. Tijdens de rit werd er, althans naar de mening van schrijver dezes, één of twee keer ruw geschreeuwd naar fietsers die niet snel genoeg ruimte voor ons maakten. Ik vind dat zeer ongepast. Tijdens het langsrijden hoorde schrijver dezes een vrouw tegen haar man zeggen: weer zo’n stelletje ongemanierde schreeuwlelijkers. Bellen en hard ‘vóór’ roepen is prima maar verder moet het niet gaan. Dan maar in de remmen. Zo dat moest deze moraalridder even van het hart. Verder lekker gefietst en mooi afgesloten met een lekker ijsje.
26 juni 2011 – Amstelkade – 80 km, ±20°, zwakke tot matige ZuidWestenwind, meest bewolkt soms zonnig – 5 rijders: Albert, Bert, Han, Rob & Michiel
Alleen Rob was nog maar bij het bankje toen schrijver dezes arriveerde, al snel gevolgd door Albert, Bert en Han. De laatste wist te vertellen dat Enrico, Marco en Rein de dag daarvoor ‘Limburgs Mooiste’ hadden gereden. Volgens Albert zou dat, vanwege de compleet verregende zaterdag, best eens ‘Limburgs Natste’ kunnen zijn geweest. Voor deze opmerking werd hij bijna onmidddellijk gestraft want toen we wegreden riep hij ‘lek’. In februari heeft Herman nog eens voor Ome Ko lek gereden maar Albert maakte het nog bonter. Waar overigens andere rijders uithingen? De TT in Assen werd genoemd en ‘Ardennen moeheid’.
We besloten voor de Amstelkade, waar we ook al eens naar op weg waren geweest toen Rein zijn val maakte. Via Muiderbrug, Driemond, Gein West en Abcoude kwamen we op de Winkeldijk die we bij de Stokkelaarsbrug verlieten om langs de Waver te rijden. We kwamen ook nog langs de ‘hobbel van Rein’ die destijds zijn val veroorzaakte. Han stelde voor dit soort hobbels in de toekomst een ‘reintje’ te noemen.
Bert sleurde meestal op kop zodat we al snel bij uitspanning Amstelkade aankwamen. Het was nog steeds bewolkt alhoewel de zon al schuchtere pogingen deed om door te breken. Na ruim dertig minuten stapten we weer op. De zon begon nu aardig door te breken. Via Geerkade, Portengense Zuwe, Oud Aa en Laantje kwamen we in Niewer Ter Aa. Daar staken we de A2 over en even later, met het pontje, het AR-kanaal. Via Nieuwersluis, Loenen, Vreeland en Nederhorst den Berg kwamen we bij Uitermeer. Daarna via ’s Gravelandsche Weg en Keverdijk naar de Hakkelaar. De Vechtloop was aan de gang dus we reden verschillende lopers achterop. Bij de Hakkelaar reed Han naar Muiden, Rob naar Huizen, Albert en Bert naar Muiderberg en stapte schrijver dezes af. Fijn gereden!
13 juni 2011 – Breukelen – 54 km, ±18°, matige ZuidWestenwind, zwaarbewolkt maar droog – 3 rijders: Aad, Rob & Michiel
Aad en Rein waren al bij het bankje toen schrijver deze arriveerde. Rein is bijna hersteld van zijn val van drie weken terug en gaat ook, met helaas een magere conditie, mee naar de Ardennen. Vandaag nog even niet mee. Ook een magere opkomst voor een rit naar Schoonhoven, waar we dan ook niet naar toe gingen. Het weer was niet echt uitnodigend en de rit zat ook een beetje ingeklemd tussen Rondje Markermeer en Ardennenweekend. Na nog tot 9:20 te hebben gewacht en voor alle zekerheid nog op het parkeerterrein te hebben gekeken vertrokken we uiteindelijk toch zonder Enrico . Rob gaf aan geen goeie benen te hebben en het liefst de kortste route naar de Punt te willen nemen. Zo bont wilden de andere twee het niet maken en zodoende werd Breukelen het doel. Via Weesperweg, Korte Muiderweg en Leeuwenveldseweg reden we naar de spoorbrug over AR-kanaal. Daarna over de hel van Driemond naar het Gein waar we aanpikten bij twee jongere rijders. In Abcoude sloegen we af naar Baambrugge. De Punt bleek nog dicht te zijn ook. Via Loenersloot, brug AR-kanaal, Loenen en Nieuwersluis kwamen we bij ExpresZo in Breukelen aan. Aad vertelde dat hij wegens zorgverplichtingen thuis helaas niet meegaat naar de Ardennen. We zullen hem missen. Na de koffie reden we, lekker voor de wind, via de oostelijke Vechtoever terug naar Uitermeer. Bij de Kreugerlaan sloeg Aad af richting Hilversumse Meent en bij de Visserij reed Rob rechtdoor richting Huizen zodat schrijver dezes het laatste stukkie in zijn eentje voltooide. Ruim voor twaalven was hij weer binnen. De thuisblijvers, hadden, i.t.t. verleden week, ongelijk.
5 juni 2011 – Holysloot – 39 km, ±16°, matige tot krachtige NoordOostenwind, zwaarbewolkt, regen – 3 rijders: Aad, Bert & Michiel
Er stond een vrachtwagentje bij het bankje en schrijver dezes dacht dat daardoor de aanwezigen aan het zicht waren onttrokken. Maar nee, hij was de eerste. Even bekroop hem de gedachte om weer snel naar huis te gaan want hoewel het nog droog was voorspelde Buienradar niet veel goeds. Op dat moment kwamen Aad en Bert van verschillende kanten aanzetten. Na nog tot 9:05 te hebben gewacht op laatkomers besloten we een kort ritje naar Monnickendam te doen. Net toen we Muiden uit waren kwam een rappe rijder ons achterop zodat we meteen al ruim boven de dertig richting Maxis togen. Op ons geroep: ‘paling, paling’ bij Gerard’s huis kwam kregen we een hol klinkende groet, die uit badkamer of toilet leek te komen, terug.
Vlak voor Ransdorp kregen we de eerste spatjes die alras ontaardden in grote druppels. Vlak voor Holysloot trokken Aad en Michiel hun regenjackjes aan en besloten we, de lucht in ogenschouw nemend, terug te keren. Via Durgerdam reden we terug naar de Schellingwouderbrug. Daar hield de regen nog even op om meteen daarna nog harder terug te keren. Via IJburg, Diemerzeedijk en fietspad langs de dijk reden we in de stromende regen terug naar Muiden waar we nog even voor de sluis moesten wachten.
Volgende week rijden we, vanwege Pinksteren, op maandag. Bij goed weer gaan we naar Schoonhoven.
5 juni 2011 – Monnickendam – 65 km, ±16°, matige tot krachtige NoordOostenwind, zwaarbewolkt, veel negatieve ionen (regen) – 1 te late rijder: Enrico
Het wil maar niet lukken dit jaar. Het oppompen van de banden (buitenband moest vervangen worden na de klapband tijdens de SRC) kostte kennelijk net even teveel tijd. Bij het bankje stond niemand. Is het de inspanning van de vrijdag, of de verwachte regen? Welke kant zouden ze gekozen hebben, Lelystad, of toch Broek en Waterland? Eerst maar even richting Muiderberg kijken, dan terug en Michiel bellen – geen gehoor. Tja, dan maar zelf fietsen, richting Monnickendam gekozen. Bij IJbrug komen de eerste spetters. Volgens buienradar gisteravond zou dat pas tegen 11 uur zijn. Wel lekker fris, veel zuurstof. In Broek en Waterland maar even een jackje aan, want het gaat serieus plenzen. De koeien, ganzen en zwanen genieten van het hemelwater. In een lekker beentempo doorpeddelen tegen de wind in, lekker ouderwets regen rijden, nat zijn we nu toch al en het is niet koud. Bij Monnickendam op de dijk wordt de tegenwind stormachtig en de druppels voelen aan als hagel. In het stadje zijn ze met sippe gezichten de braderie aan het opbouwen. Bij het cafe staan geen fietsen, dus besluit ik maar meteen terug te rijden zodat ik warm blijf. Om 11.15 ben ik terug in Muiden, wachtend voor een gesloten brug in de regen. Daarna al het zand van fiets, schoenen en kleren afspoelen. Lekker tochtje.
3 juni 2011 – Rondje Markermeer – 136 km, ±22°, matige tot krachtige NoordNoordOostenwind, zonnig – 12 rijders: Herman, Marcel, Aad, Rob, Albert, Eric, Hans, Jan Portengen, Fred, Gerard, Bert & Michiel
Wat een opkomst! Terwijl habituees als Rein, Marco, Han, Enrico en Jurriaan zich toch hadden afgemeld. De twee laatsten hadden de dag ervoor de Steven Rooks Classic gereden. Enrico schreef er het volgende over: ‘Steven Rooks was pittig. Jurriaan ging als een speer, maar kreeg na 80km last van kramp en spieren die niet meer wilden. Hij is teruggereden en ik heb de toer afgemaakt. Kwam uiteindelijk uit op 168km en 3000 hoogtemeters.’.
Twaalf man, maar helaas zouden we de rit maar met negen man beeindigen. Sommigen wilden tegen de klok in, anderen met de klok mee en de laatsten waren overtuigender. Dit deden ze door gewoon maar te vertrekken zodat de anderen wel moesten volgen. Achteraf bleek het geen slechte keus. Via IJburg, Schellingwouderbrug en langs Zunderdorp reden we door Zuiderwoude en even later door Monnickendam. Via het tunneltje kwamen we ten westen van de Provinciale Weg te rijden richting Edam. Voorbij Oosthuizen moest via een noodbrug voor fietsers gereden worden. Daarna miste een drietal de aansluiting met de groep. Schrijver dezes, want die behoorde bij het drietal, was ‘not amused’ omdat niemand omkeek en men gewoon ‘doorknalde’. We moesten 35-36 km/u rijden om er weer bij te geraken. Spoedig daarna waren we in Hoorn en er ook weer snel doorheen. De Zuiderzeedijk bleek nog steeds in onderhoud te zijn en daarom namen we het fietspad langs de provinciale weg. De groep was inmiddels, door diverse rijders die bij ons aansloten, tot een mannetje en vrouwtje of 17 á 18 aangegroeid. Op kop werd erg onregelmatig gereden. Als een harmonika schoof de groep in- en uit-elkaar. Nog geen 2 kilometer voor ‘de Woeste Hoogte’ sloeg het noodlot toe. Gerard raakte met zijn voorwiel het achterwiel van Jan, kon zijn evenwicht niet bewaren en sloeg met een vaartje van 28 km/u tegen de grond. Versuft en deerlijk bloedend bleef hij liggen. Voordat we bekomen waren van de schrik nam een vrouw (één van de aansluiters, die later vertelde dat ze Eerste Hulp verpleegkundige is) kordaat het heft in handen. Terwijl ze de schade bij Gerard opnam, belde ze 112. Voorzichtig werd Gerard, die wel bij kennis was, in het gras naast het fietspad gelegd. Het bloeden van zijn opengesprongen wenkbrauw verminderde gelukkig snel, mede door de hulp van een automobilist die met een verbandkoffer kwam aangesneld. Al na een paar minuten was er politie en binnen 10 minuten de ambulance. Behoedzaam werd Gerard van een nek-brace voorzien, op een brancard gelegd en daarop volledig gefixeerd. Marcel ging mee in de ambulance en Herman werd, samen met hun fietsen, door een kantonnier naar het ziekenhuis in Hoorn gebracht. Fred en Eric spoelden met hun bidoninhoud de plas bloed van het asfalt en bedrukt reden we rustig naar de Woeste Hoogte.
Daar zaten Aad, Jan en Rob, die met Gerard’s fiets aan de hand alvast vooruit waren gereden, al aan de soep. Na een stop van ruim een halfuur, waarin de inwendige mens behoorlijk werd versterkt maakten we ons op voor nog een kilometer of twintig tegenwind. Echter op de dijk aangekomen bleek de wind meer naar het noorden gedraaid. Met de wind eerst opzij en later, toen de dijk steeds meer naar het zuiden afboog, achter reden we met zo’n 32 km/u oplopend tot boven de 35 km/u richting de brug en sluizen bij Lelystad. Een paar kilometer vóór Lelystad (het liep tegen tweeën) kwamen ons eerst diverse politieauto’s met loeiende sirenes tegemoet, gevolgd door ambulances en brandweerautos. Bij de brug bleek de dijk voor alle autoverkeer afgesloten. Wegens een frontale botsing, met diverse zwaargewonden, is de dijk tot 19:15 afgesloten geweest.
Bij de Bataviawerf namen we een korte pauze met verfrissing. Eric had telefonisch kontakt met Marcel, die vertelde dat het gelukkig mee bleek te vallen. Het wachten was op de uitslag van de foto’s en een tetanus-injectie. Voor de wind werden langs de Oostvaardersdijk weer snelheden boven de 40 km/u bereikt zodat we snel bij het gemaal de Bloq van Kuffeler waren. Hier had Eric nog even kontakt met Marcel: Gerard was ‘vrijgegeven’ en kon door zijn vrouw worden opgehaald. Rond kwart over drie waren we bij de Hollandse Brug waar Aad, Eric, Hans en Bert er nog een sprint uitpersten. Onder aan de brug sloeg Rob af naar Huizen. Bij de Hakkelaar reden Bert en Albert naar Muiderberg. stapte schrijver dezes af , reden Eric, Hans en Aad richting Hilversumse Meent en reden de ‘enige echte Muiers’ Fred en Jan de laatste twee kilometer. Jammer dat zo’n fijne rit door zo’n vervelende val werd ontsiert.
Even over half zes werd er bij schrijver dezes aangebeld. Het waren Marcel en Herman die, na Gerard te hebben overgedragen aan zijn vrouw Bep, even verslag kwamen doen. Langs de Noord-Hollandse Ijsselmeerdijk waren ze teruggereden, met nog een stop in Edam. Ze hadden de vlagerige wind niet altijd meegehad. Zo rond zessen zullen ze in Naarden zijn teruggekeerd.
29 mei 2011 – Breukelen – 75 km, 16°, wind zuid kracht 5, bewolkt – 9 rijders: Michiel, Aad, Rob, Jurriaan, Marco, Albert, Enrico, Bert & Herman
Bij het bankje verscheen in blakende gezondheid op zijn atbons ‘erelid’ Gerard S. Vanwege de steeds krachtiger wordende wind werd besloten om via het Paleis Soestdijk, de Biltseweg, de Groene Wetering, Achttienhoven en Westbroek naar de Kerkbrink van Breukelen te rijden, een tocht van bijna 60 km. Tevergeefs werd Gerard aangespoord er op de kortste manier ook naartoe te gaan om daar gezamenlijk koffie te drinken. Natuurlijk deed hij dat niet – een standvastig man. Michiel trakteerde, omdat hij zes dagen eerder – zoals hij zelf zei – 26 was geworden. Proficiat en nog vele jaren, allereerst met je gezin en natuurlijk ook met ons op de fiets.
Daar in Breukelen kwamen tal van onderwerpen aan bod, die deze schrijver (niet te verwarren met schrijver dezes) niet allemaal meer kan reproduceren. Hij neemt een selectie. Allereerst de voetbalwedstrijd van de avond ervoor: Barcelona vs. Manchester United oftewel Lionel Messie vs. Edwin van der Sar. We waren het er over eens dat we zelden zo’n prachtige, en dus sportieve, wedstrijd zien. Dan ging het over de Markermeertocht van a.s. vrijdag. Marco deelde mee dat hij vanwege een korte vakantie in Denemarken niet mee gaat. ‘Dat is voor jullie best een opluchting’, zo opperde hij langs zijn neus weg. En misschien heeft hij daar wel gelijk in. Want wat reed hij als een duivel: 37 km/uur tegen windkracht 5 in. Een derde onderwerp – in een beperkter kringetje besproken – ging over de GV4-fusie (Bussum, Muiden, Naarden en Weesp). Unaniem waren we over de wenselijkheid van die fusie: de gemeente Naardermeer met precies het optimale inwonertal van 75.000. Belachelijk vinden we de vooral Bussumse en Naardense VVD-argumenten tegen de fusie. Eén daarvan willen we de lezer niet onthouden: de fractievoorzitter van de Naardense VVD zei onder meer dat je het zand van het Gooi en Muiderberg niet moet mengen met het veen van Muiden en Weesp. Waar doet zo’n theorie ons toch aan denken?
Voor de terugweg kozen we voor de rechter Vechtoever. En daarop ging het soms erg snel. Met de wind in de rug ging het vaak 40+ in het uur. Daarom was om kwart voor één ieder weer thuis.
N.b., zullen we TCM voortaan als een afkorting van ToerClub Muiderberg zien? Tegen drie Muiderbergers deed er maar een Muier mee.
22 mei 2011 – Waver – 55 km, ±18°, matige later krachtige ZuidWestenwind, bewolkt – 7 rijders: Herman, Rein, Marcel, Aad, Rob, Jurriaan & Michiel
Soms zijn er van die ritten dat niets meezit en dat was er vandaag zeker één. ZuidWestenwind dus eindelijk eens wind om naar de Amstelhoek langs de Kromme Mijdrecht te rijden. Daar voelde iedereen wel voor. Jurriaan was op zijn nieuwe witte Trek fiets met elektrische derailleur en volgens boze tongen ook met de zgn. ‘Cancellara aandrijving’. Zijn witte kleding was, samen met de fiets, een lust voor het oog.
Bij Klapwijk begon het al, Herman kreeg zijn schoen niet in de pedaalklem. Geholpen door Aad lukte het uiteindelijk wel. Bij de Maxis reden we langs de woonboten en onder de Muiderbrug door om te konstateren dat de weg langs het AR-Kanaal naar de spoorbrug was afgesloten. Daarom parallel aan de A1 terug naar de Papelaan om via deze weg over het AR-Kanaal te komen. Vlak voor de kasseien van Driemond reed Herman lek. Normaal zijn de twee genoemde voorvallen al geschikt om tot pechvogel van de dag te worden gekozen. Deze prijs ging helaas naar iemand anders. Daarover later meer. Via de smalle, westelijke kant van het Gein naar Abcoude en daar richting Abcoudermeer. Vlak erna was het prijs, de weg naar het viaduct onder de A2 was van de bovenlaag ontdaan voor nieuwe asfaltering. Bij de A2 dachten we het gehad te hebben. Helaas, het onverharde gedeelte ging door tot de Voetangel. Het was een wonder dat we er zonder lekke banden vanaf kwamen. Bij de Voetangel sloegen we linksaf rchting Stokkelaarsbrug, daarna langs de Waver richting de tweede, kleine, ophaalbrug over het water.
Kort na de eerste, brede, ophaalbrug sloeg het noodlot toe. Door een nare hobbel in dwarsrichting over de weg verloor Rein de macht over het stuur. Na nog een manmoedige poging gedaan te hebben om het onvermijdelijke te corrigeren sloeg hij tegen het asfalt. Rein reed als tweede maar gelukkig konden de anderen hem mishouden. Rein was op zijn heup, ellenboog en hoofd terechtgekomen, maar bleek niets te hebben gebroken behalve zijn helm, waarmee het nut van dit attribuut maar weer eens is bewezen. Vooral zijn elleboog bleek deerlijk gehavend. Na wat heen en weer gebel met Rein’s zoon werd besloten naar Vinkeveen te rijden alwaar hij opgepikt kon worden. Één rem was nog bruikbaar en de rest van de fiets ook, zodat we ons in toch nog een redelijk vaartje naar Vinkeveen begaven. Daar stapte Rein in de auto, terwijl de overigen zich via de Baambrugse Zuwe naar de Punt begaven. Toen we daar buiten op het terras zaten kwamen Rein & Zoon zich ook nog bij ons voegen. Behalve de elleboog leek de schade mee te vallen maar Rein zou daarna toch nog even langs de Eerste Hulp rijden.
Even later kwam er een bekend blauw shirt langsrijden. Het was Clemens die, na een week vakantie aan het Lago Maggiore, het straffe tempo van de groep niet aandorst en voor zichzelf was begonnen. Ook hij kwam de groep op het terras versterken. De consumpties werden gesponsord door Jurriaan vanwege zijn nieuwe fiets. Van harte proficiat Jurriaan, wat een mooie fiets! Toen we opstapten miste Herman zijn bril. Nergens was het ding te bekennen. Opeens herinnerde schrijver dezes dat hij bij het verwisselen van de band bij Driemond deze bril naast Herman’s fiets had zien liggen. We besloten via Driemond terug te rijden. In een stevig vaartje werd daar naar koers gezet. Hier namen Aad en Clemens afscheid terwijl de anderen via de Driemondse kasseien verder reden. Gelukkig vond Herman zijn bril zelf terug. Daarna via Muiderbrug terug naar Muiden waar we ongeveer half één terug waren. Deze keer geen fijne rit.
15 mei 2011 – Giro d’Amsterdam by Rabo – 127 km, 15 graden Celcius, stevige Noord-westelijke wind, zonnig. Rijders: Marco, Rijn, Timo, Jan Portengen, Rob en nog 2000 deelnemers.
Conform de vorige week gemaakte afspraak werd om 8.00 uur verzameld op de parkeerplaats buiten Muiden. Rijn bleek eerst bij het bankje te zijn gaan kijken maar vervolgens naar de parkeerplaats te komen. Het wachten was vervolgens op Enrico die echter noch in persoon noch telefonisch traceerbaar bleek. Na toch nog even langs het bankje te zijn gereden fietsten we naar de Jaap Edenbaan waar we een vlotte Chip-start hadden rond 8.45 uur. De tocht verliep vervolgens in een redelijk straf tempo tot de koffie ongeveer halverwege. We maakten gebruik van 2 x koffie plus gebak waarbij we al snel van buiten naar binnen vluchtten vanwege de toch frisse wind. Na de koffiestop kwamen we meer in de wind te rijden en bleek het tempo voor eerst Rob en later Rijn te pittig. Ook Timo klaagde maar hield het vol tot bij een fourageerpunt waar hij besloot om het laatste stuk wat rustiger te rijden met Theo en vriendin. De overgebleven 4 dapperen kwamen rond 13.15 uur over de finish waar ze werden onthaald op bitterballen, ereversierselen en livemusic. Na een korte verpozing reden we terug naar Muiden waarbij Marco en Jan op de Nesciobrug lieten zien dat ze nog helemaal niet moe waren, de macho’s! Al met al een geslaagde tocht behoudens het mislopen van Enrico.
15 mei 2011 – Het Twiske – 75 km, ±15°, krachtige WestNoordWestenwind, meest zonnig – 7 rijders: Herman, Albert, Marcel, Eric, Hans, Han & Michiel
Vroeg in de morgen regende het maar om negen uur droogden de wegen al weer goed op. Toch pakte schrijver dezes zijn winterfiets, ook omdat hij verwachtte niemand bij het bankje te treffen omdat de meesten de Rabo Toerrit zouden gaan rijden. Wie schetst zijn verbazing toen hij toch zes man bij het bankje aantrof. Daarbij waren ook de gebroeders ’t Hart, dus dan is rustig rijden er niet bij. Herman stelde Het Twiske voor, waar we 9 augustus 2009 voor het laatst waren geweest. Via de ge-eigende wegen naar de Golfbaan bij Zunderdorp en daarna een ‘stukkie terug’ om bij Buiksloot over het NH-Kanaal te geraken. Daarna via wat geslinger door de weilanden door Landsmeer en toen waren we aan de rand van Het Twiske. Geheel volgens traditie werd het toen moeilijk, want we (ver)dwalen daar altijd. Toch werd na enige tijd de uitspanning aan het meer bereikt. Ze gingen net open en we konden lekker binnenzitten want het was fris. Onderwerpen tijdens de stop: Ardennenweekend, G-3 of G-4, Hay’s optreden bij P&W en de prostaat.
Na de stop reden we door het Oostzanerveld naar Purmerland en daar rechts naar het NH-Kanaal om dit bij Purmerend over te steken. Daarna binnendoor naar Ilpendam en vandaar richting Broek-in-Waterland. Via het tunneltje reden we langs de Vogelmeerpolder naar Zunderdorp. Ongeveer daar begon Han ‘wakker te worden’. Daarna hebben we nauwelijks meer rustig gereden. Ruim voor enen waren we weer in Muiden terug. Lekker gefietst.
15 mei 2011 – Giro d’Amsterdam by Rabo – 127 km, 15° graden, stevige Noord-westelijk wind, zonnig. Rijders: Enrico en nog 2.500 andere
Leuk die door TCMuiden op de site aangekondigde toertochten. Kom je om 8.01 uur bij het bankje is er niemand. Dan maar rustig naar de Jaap Eden baan rijden, en om iets voor half negen starten voor de 100km.
De benen zijn goed en al gauw sluit ik aan bij een groepje met een lekker tempo van rond de 34km/uur. Veel amateurs en bijna ongelukken en een echte valpartij dankzij onze overijverige wegbeheerders die uit veiligheidsoverwegingen (!) werkelijk overal onoverzichtelijke obstakels plaatsen. (Zou iemand daar nu eens iets aan kunnen doen, want met veiligheid heeft dit werkelijk niets te maken! ) Bij Vinkeveen komt mij een bekend achterwerk tegemoet, en warempel Carolien rijdt de 100 km ook. Een beetje gesmokkeld heeft ze, wan in Driemond gestart. Na een kort gesprekje sluit ik weer aan bij het groepje. Goed geregeld: om de 25 km een stop, eigenlijk veel te veel. Even wat drinken, krentenbol, kopje koffie en plassen. En dat zo 4 keer. Om 12.20 ben ik weer terug bij de Jaap Eden baan. Eigen voorraad aan eten en drinken is nog onaangeroerd, en beladen met een medaille, bidon, nog meer koek, Isostar flesje en een bosje tulpen keer ik huiswaarts. Op de Nescio brug valt het Isostar flesje uit mijn achterzak, dus maar even op drinken, want het lekt nu. Via het nieuwe fietspad bereik ik om 12.20 uur Muiden. Thuis zie ik een gemiste oproep van Marco en het voicemailbericht vertelt me dat de startplaats bij de carpoolplaats (doet iemand dat nog carpoolen?) bleek te zijn. Fijn als dat soort zaken voortaan ook even op de website wordt vermeld. Wel lekker gefietst, benen waren super na het weekend in Frankfurt, en een genot om weer op mijn Giant te rijden – super fiets.
8 mei 2011 – Austerlitz – 89 km, ±20-25°, krachtige ZuidOostenwind, zonnig – 8 rijders: Clemens, Timo, Aad, Rob, Herman, Jan Portengen, Marco & Michiel
Maar acht man bij het bankje. Vroeger zouden we dat een mooie opkomst hebben genoemd maar gezien de laatste weken wat weinig. Er waren echter goede redenen en één slechte aanleiding: Enrico had in Duitsland ‘Rund den Henniger Turm’gefietst, Han, Marcel (en Gerard?) de dag ervoor de Classico Boretti en ongeluksvogel Tom moest afhaken wegens een ongelukkige val met zijn fiets afgelopen woensdag. Door een ongelukkige manoevre bij het pontje van Nigtevecht kwam hij op zijn, verleden jaar geopereerde, schouder terecht. Volgens de foto’s is er geen bot gebroken maar voor spier-en kapsel onderzoek gaat hij woensdag a.s. naar de orthopeed want hij kan zijn arm nauwelijks bewegen. Sterkte, Tom!
Oost tot ZuidOosten wind dus kozen we voor Leusden er op rekenend dat het vanwege Moederdag wat rustiger op de fietspaden zou zijn. Dit bleek het geval. De ge-eigende paden volgend viel er tot voorbij het vliegveld bij Soesterberg weinig voor. De Amersfoortse Straatweg was afgezet omdat de Giro Toertocht spoedig langs zou komen. En inderdaad kwamen in 10-15 minuten een paar duizend man (en vrouw) voorbijzetten die de weg van kant tot kant volledig bezetten. Daarna reden we door tot Restaurant de Gezelligheid, waar we meestal ‘aanleggen’, aan de Doornse Weg. Er was helaas weinig gezelligs aan. De uitbater die buiten bezig was, zei ‘ik ben nog niet open’ en was onvermurwbaar. Daarom reden we, met een hevig mopperende en naar koffie snakkende Timo, door naar Quatre-Bras en daar omhoog naar de uitspanning bij de Pyramide.
Daar was het goed toeven. De eerste koffie en gebak werden gesponsord door Herman en het tweede ‘bakkie’ door Rob. Beiden hadden hier onduidelijke maar hen moverende redenen voor. Evengoed bedankt, jongens! Via Zeist, Den Dolder en Lage Vuursche reden we naar Baarn. Vlak voor Kasteel Groeneveld lag een fietser roerloos op het fietspad met ambulance erbij. De man leek geschept door een auto. Het zag er niet goed uit.
De wind was overigens afgezwakt en het was behoorlijk broeierig geworden. Daarom reden we in een rustig tempo verder. Rob haakte bij Crailo af, Herman en Aad bij de Torenflat en de overige vijf reden, nu eens niet via de Overscheense weg, maar gewoon langs de A1 terug naar de Hakkelaar waar Marco rchting Weesp toog en schrijver dezes afstapte. Jan, Clemens en Timo zullen zo rond enen in Muiden zijn teruggekeerd. Weer een lekkere rit. Hoe lang fietsen we al niet zonder een spatje regen?
1 mei 2011 – Nijkerk – 74 km, ±6-16°, krachtige NoordenOostenwind, zonnig – 12 rijders: Marcel, Jurriaan, Clemens, Timo, Tom, Aad, Enrico, Rijn, Rob, Herman, Jan Portengen & Michiel
Wederom bijna 13 rijders bij het bankje. Han had zich bij schrijver dezes afgemeld wegens late musicale verplichtingen in de Muider feesttent op de avond ervoor. Rein gaf aan dat hij daar nog behoorlijk door uit zijn slaap is gehouden Gerard is, volgens insiders, nog steeds op zoek naar het pijnloze verzet en daarom kon hij geen act de présence geven. Er stond een straffe NoordOostenwind en daarom was er eigenlijk maar één keuze: Nijkerk. De rit erheen ging via de ge-eikte paden. Vlak voor Crailo kreeg Herman een lekke band. Dit jaar is hij voorlopig het meest hierdoor getroffen. Uit de wind en in de zon stonden we erbij en keken ernaar, terwijl Aad en Herman zich met de band bezig hielden. Na de Wakkerendijk was het uit met de pret. We moesten aan de bak tegen de harde wind in. Bij de brug over de Eem probeerde een brugwachter ons peloton letterlijk in tweeën te hakken. Vlak voor onze neuzen gingen de bomen naar beneden en werd flink geremd en gevloekt. Zes man was nog net onder de eerste boom doorgekomen en moest onder de tweede boom doorkruipen, de andere zes moesten wachten. Op weg naar Bunschoten probeerden we ons te laten gangmaken achter een klein brommertje maar deze reed hoogstens 25 km/u en stonk behoorlijk zodat we er op een gegeven moment maar langsreden. Na Bunschoten volgde de Arkenheenerpolder waar we ons nog even flink moesten inspannen om bij de uitspanning bij de jachthaven te geraken. Er werd op het eind, tegen de gewoonte in, niet eens meer gesprint!
Uit de wind en in de zon was het goed toeven. Op bekwame wijze werden we door Gerard’s vriendin van koffie, thee en appeltaart voorzien. Behoudens wat grappen valt over de gesprekken niet iets bijzonders te vermelden. Na de stop bleek te wind nog verder te zijn aangewakkerd. Na eerst nog even voor de geopende sluis en brug te hebben gewacht reden we het Nieuwe Land op. Voor de verandering eens niet rechtdoor maar over de Slingerweg via de kortste weg naar de dijk langs het Eemmeer. Daar hadden we de wind schuin achter en in een snel maar toch aangenaam tempo waren we snel onder de Stichtse Brug door en even later al in Almere. Tot de Hollandsche Brug werd nog even geprobeerd zo hard mogelijk te rijden. Snelheden boven de vijftig waren met de welhaast stormachtige wind in de rug mogelijk. Onderaan de brug op het Oude Land toog Jurriaan naar Muiderberg en reden Rob, Marcel, Herman richting Naarden. Bij de Hakkelaar reden Tom en Aad richting Hilversumse Meent en stapte schrijver dezes af. De overigen: Enrico, Clemens, Rein, Jan en Timo zullen zo rond enen in Muiden zijn aangekomen. Of ze nog een ijsje hebben gegeten is (nog) onbekend. Weer fantastisch gereden!
25 april 2011 – Lelystad (Natuurpark) – 93 km, ±14-22°, zwakke noordenwind, zonnig – 9 rijders: Tom, Aad, Han, Enrico, Rob, Herman, Albert, Jan & Michiel
Prachtig weer en negen man bij het bankje. Vanwege het paasweekend waren meerderen op deze paasmaandag afwezig. Ook had Rein zich vanwege ernstige verkoudheid afgemeld. Verschillenden hadden de zaterdag voor Pasen de Ronde van Noord-Holland gereden. Rob 110 km, Marco, Enrico, Jurriaan en Aad de 160. Jan Portengen was voor het eerst dit jaar aanwezig, en hoe! Albert Woortman, enthousiast gemaakt door mede-Viking Bert Hensbergen, reed voor de allereerste keer mee. Het Natuurpark lag voor de hand vanwege wind en afstand. Alzo gedaan.
Via de overbekende route reden we erheen. De, nog niet zo krachtige, wind hadden we tegen maar toch werd meestal boven de 30 km/u gereden. Rond half elf konden we ons buiten onder parasols tegoed doen aan koffie, thee en gebak. Deze werden gesponsord door Jan omdat hij 6 april j.l.de bevallige leeftijd van 60 jaar had bereikt. Van harte proficiat, Jan!
Enrico verhaalde van over ‘het wielerleed, dat Jos Willems heet’. Al tien weken wachtte Jos, eigenaar van de overigens prachtige wielerzaak op de Bussumse Brink, op bestelde onderdelen voor Enrico’ fiets, zo jammerlijk beschadigd tijdens de valpartij van begin september vorig jaar. Elke keer als Enrico informeerde was het ‘mañana, mañana’. Uiteindelijk heeft Enrico zijn fiets daar weggehaald. Het blijft een raadsel waarom Jos meent, zich zulke reputatieschade te kunnen veroorloven.
Ook na de koffie, maar nu met de wind mee, via de geeikte wegen (Oostvaarderdijk) terug naar Muiden. Meestal boven de 35 km/u rijdend waren we rond tien voor één weer onderaan de Hollandse Brug. Hier reden Aad, Rob en Herman richting Gooi, Albert naar Muiderberg. Bij de Hakkelaar reed Tom rechtdoor en stapte schrijver dezes af. Enrico, Han en Jan zullen rond énen weer in Muiden terug zijn geweest. Alweer allemachtig prachtig gefietst!
17 april 2011 – Edam – 78 km, ±10-15°, zwakke noordenoostenwind, zonnig – 14 rijders: Marco, Jurriaan, Clemens, Timo, Tom, Aad, Han, Rijn, Fred, Janine, Theo, Rob, Herman & Michiel
Toen schrijver dezes als veertiende bij het bankje aankwam waren de overigen net aan het bakkeleien over wie er als dertiende af zou moeten vallen. Dit om het noodlot niet te tarten. Gelukkig maakte zijn komst daar een eind aan. Drie gezichten bij het bankje die we dit jaar nog niet daar hadden ontmoet; t.w. Fred die zich de opmerkingen over zijn niet-verschijnen had aangetrokken, Theo vanwege hernia-klachten bij het lopen en daarom noodgedwongen op de fiets en Janine die als loopmaatje van Theo acte de presence gaf. Men had al tot Volendam of Edam besloten. We reden de Havenstraat in om te konstateren dat omwonenden van het nieuwe fietspad hun ongenoegen over het rijgedrag van sommige fietsers op de weg hadden gekalkt. Verderop hadden de schapen, die soms ook nog in de weg liepen, ook wat gekalkt maar dat was een anderskleurige substantie. Via wat omzwervingen over het park van de Diemerzeedijk kwamen we toch bij de Schellingwouderbrug uit. Daarna via Ransdorp, Kinselmeer en Uitdam naar Monnickendam. Er werd in een redelijk, onregelmatig tempo gereden. We moeten als we met zo’n grote groep rijden wat oplettender rijden!
Na Monnickendam via Katwoude naar Volendam waar we eens niet De Dijk maar de doorgaande en troosteloze weg daarachter reden. Op de Dam in Edam streken we, in het zonnetje, neer. Rijn kwam tijdens de koffie met het verzoek om bij het begin van het nieuwe fietspad rustig te rijden en als we dat dan toch niet van plan waren dat niet in de door hem gesponsorde kleding met Fysiotherapie Muiden erop wilden doen. Er gingen stemmen op om dit fietspad, als wielrenner, te mijden. Een goed idee.
Na de koffie reden we langs de Provinciale Weg van Edam eerst naar Monnickendam en daarna naar Broek in Waterland. Daarna langs Het Schouw en NH-kanaal en langs de golfbaan terug naar de Schellingwouderbrug. Ook de Amsterdamse Brug werd beklommen om daarna via de Nesciobrug weer op de Diemerzeedijk te geraken. Daarvoor had Janine ons al vaarwel gezegd. We besloten via de Maxis en fietspad langs de A1 naar Muiden terug te rijden. Alleen Fred reed via het nieuwe fietspad, dat onder zijn auspiciën is aangelegd, terug naar Muiden. Bij de Maxis zei Marco ons vaarwel en bij Klapwijk haakten Timo en Theo af. Er had zich een afscheiding voor gedaan langs het fietspad zodat Rijn uiteindelijk alleen Herman, Han, Clemens en schrijver dezes voor een lekker ijsje kon uitnodigen. De overigen hadden kennelijk een ongelofelijke haast? Na deze versnapering reden Herman en schrijver dezes verder naar het oosten. De eerste gaf aan dat hij het eigenlijk wel fijn vond om rustig naar Naarden koers te kunnen zetten. Lekker gefietst.
10 april 2011 – Nijkerk – 79 km, ±8-14°, zwakke oosten-, later noorden-wind, zonnig – 12 rijders: Marco, Marcel, Jurriaan, Clemens, Timo, Tom, Aad, Han, Enrico, Rijn, Eric & Michiel
De eerste keer dit jaar de start om negen uur maar toch twaalf man bij het bankje. Rob had zeker een voorgevoel dat het er anders dertien zouden zijn geweest. Tot half tien hebben we nog op hem gewacht (grapje). Voor de eerste keer dit jaar naar Nijkerk. De route zal schrijver dezes de lezers deze keer besparen want deze is eigenlijk al jaren hetzelfde. Eerst via het Oude Land heen en na de koffie via het Nieuwe Land weer terug. Er stond aanvankelijk een wat waterig zonnetje maar, buiten gezeten, bij de jachthaven brak hij toch volledig door. Her en der werden de beenstukken uit gedaan. Genoeglijk werd er gekout: een verdronken man bij Gerard Smeenk voor de deur, de zomerfiets van Enrico die door Bicycle Republic (Jos Willems) in tien weken tijd met uiterste precisie weer wordt opgebouwd en het komende Ardennenweekend. Ook vroegen we ons wanneer Fred Winnubst zijn belofte zal inlossen. Hij had al twee keer mee kunnen doen. Na ruim een half uur stapten we weer op om te kunnen konstateren dat de wind van Oost naar Noord was gedraaid. Een tegenvaller waar we ons niet door uit het veld lieten slaan want een rappe jongen die ons na de brug passeerde werd, in eendrachtige samenwerking, weer ingerekend waarbij snelheden tegen de veertig werden bereikt. Er werd veelvuldig ‘los’ geroepen maar, na inhouden, ook weer ‘vast’. Tegen de Hollandse Brug op werd nog even gesprint maar onderaan kwam alles weer bij elkaar. Jurriaan reed Muiderberg in, Aad, Eric en Marcel richting ’t Gooi. Bij de Hakkelaar reden Tom en Marco richting Vecht en stapte schrijver dezes af. De overige vijf zullen zo rond half één weer in Muiden terug zijn geweest. Een fantastische fietsochtend!
Degenen die, om 9 uur bij het bankje, suggeerden dat Rob het wel eens vergeten kon zijn krijgen toch gelijk getuige de volgende nagekomen tekst van Rob:
Ai Ai Ai….
Zo’n 500 meter verwijderd van ons vertrekbankje drong het opeens tot me door: vandaag voor het eerst om 9.00 uur! En inderdaad, om 9.50 uur niemand te bekennen. Ik besloot dan maar mijn eigen rondje te rijden, gezien de wind door de polder. Op de Hollandsche brug kwam mij een grote groep voorbij en met deze groep reden we tussen de 32 en 36 naar Lelystad waar ik ze gelukkig los kon laten om in Bataviastad van welverdiende koffie te genieten in ons bekende hoekrestaurant. Na de koffie reed ik binnendoor terug zonder fietsgezelschap en dacht ik met de wind mee een makkie te hebben maar dat viel tegen. De meewind voelde regelmatig heel anders en mijn pijp bleek toch al behoorlijk leeg te zijn. Ik was blij toen ik neer kon strijken bij golfclub Naarden waar ik bijtrok met behulp van een Panini ham/kaas en natuurlijk weer koffie.
Thuisgekomen had ik al met al 105 km met een gemiddelde van 27,9 achter de rug, een goede reden om de rest van de zondagmiddag in de luie stoel van Parijs-Roubaix te genieten.
Komende zondag hoop ik er weer op tijd te zijn.
3 april 2011 – Rondje Ronde Hoep – 58 km, ±12°, zwakke zuidenwind, bewolkt – 5 rijders: Rob, Rijn, Marco, Marcel & Michiel
Nog minder rijders bij het bankje dan de groep die verleden week uiteindelijk bij elkaar bleef. Maar niet vanwege ‘kwaaie koppen’, verschillenden hadden zich netjes afgemeld. We besloten voor een Rondje Ronde Hoep. Zo gezegd, zo gedaan. Langs Maxis, via Spoorbrug naar Driemond. Marcel had wat alternatieve routes achter de hand. Om de klinkertjes langs het AR-kanaal te ontwijken reden we via een binnendoor-weg langs de volkstuintjes naar Driemond. Daar namen we de ‘smalle kant’ van het Gein om vlak voor het buurtje bij de molen rechtsaf te slaan de Ruwelswal op. Via wat andere weggetjes kwamen we bij het Abcoudermeer uit. Daar kozen we de Holendrechterweg om via deze leuke, door schrijver dezes nog nooit begane, weg in Ouderkerk aan de Amstel uit te komen. De Ronde Hoep verlieten we bij de Hoofdweg richting Waverveen. Via het Waverveense Pad kwamen we bij het Achterbos in Vinkeveen uit. Daarna via de Baambrugse Zuwe naar De Punt in Baambrugge. Onderweg hadden we, na wat overleg, besloten om vanaf volgende week om 9 uur te verzamelen bij het bankje. Bij De Punt reed schrijver dezes door vanwege andere verplichtingen terwijl de overige vier zich aan koffie en appelgebak te goed gingen doen. Voorbij Driemond op het klinkertjes gedeelte werd hij nog voorbij gestoven door een Razende Roeland waar hij slecht met moeite kon aanpikken. Ruim boven de 35 km/h stoven ze naar de Muiderbrug. Daarna weer alleen verder naar Muiden. Lekker gefietst!
Marcel mailde naderhand zijn vervolg:
buiten koffie gedronken bij “de Punt”. Waar het etablisement zijn naam eer aan deed bij het aansnijden van de appeltaart. Rein en Marco zullen de rest van de zondag geen honger meer gehad hebben. Vele racefietsen stonden her en der geparkeerd, maar een ervan trok onze aandacht. Eén voorblad en één achtertandwiel, een hele dikke rode naaf en een getande riem i.p.v. een ketting. Het nieuwste van het nieuwste(?). Even later stapte de eigenaar ervan op, en op onze vraag hoe of dit fietste, zei hij met brede grijns “je moet wel erg hard trappen…!” Een andere racefiets stond met een naar binnengedraaide remhendel, maar dat bleek een gevolg van een valpartijtje van een jonge schone dame. Zij vroeg zich af of en hoe dit gerepareerd kon worden. Marco, de galante ridder, heeft dit ter plekke voor haar gedaan. Rein rekende voor ons af en had het voordeel dat de hele groep slechts uit 4 personen bestond. Hij had het zeker ook gedaan als wij met z’n dertienen waren geweest. Maar wie er niet is, diens voeten worden niet gewassen… Via de brede kant van het Gein terug en bij Driemond de brug over. Na afscheid van Marco genomen te hebben zijn wij gedrieën door Weesp naar de Lange Muiderweg gereden. Even later reed Rein rechtdoor naar Muiden en sloegen Rob en Marcel rechts af richting Naardermeer. Daar gaf Rob er nog een snok aan en arriveerden wij rond eenen bij de torenflat in Naarden. Rob had nu alleen nog het laatste stukje naar Huizen voor de boeg en verheugde zich al op een middagje fietsen kijken…. Ronde van Vlaanderen. Lekker gefietst!
27 maart 2011 – Rondje Stichtse Brug – 52 km, ±5-11°, zwakke noordenwind, zonnig – 13 rijders: Rob, Jan Bijvoet, Gerard Terpstra, Marco, Marcel, Jurriaan, Clemens, Timo, Gerard Demmers, Tom, Aad, Han & Michiel
Tja, wat moet schrijver dezes nu van de ontwikkelingen tijdens deze rit denken? ‘Korte lontjes’ beschrijft zijn gevoel tijdens de rit nog het best. Maar laten we bij het begin beginnen. Als dertiende man kwam schrijver dezes bij het bankje aan. Door sommigen werd, niet geheel ten onrechte zoals later bleek, aan het ongeluksgetal gerefereerd. Rijn stond er in burgerkloffie om ons uit te zwaaien. Hij had het te druk om mee te gaan. Zo druk, dat hij zelfs de kekke Fiat 500 had gepakt, om de korte afstand tot het bankje te overbruggen. We besloten voor Rondje Knardijk-Oostvaardersplassen. Op de Zuidpolderweg onstond door het tempo voorin een afscheiding die bij de Hakkelaar was opgelopen tot een 100 á 150 meter. Niet om je erg druk over te maken zou je denken, maar daar dacht Gerard Demmers anders over. ‘Ik ga rechtdoor’ zei hij nors en Marcel en Han volgden hem. De anderen, die in rustig tempo over de Hakkelaarsbrug waren gereden, in verwarring achterlatend. We besloten niet het nieuwe land op te gaan maar via Naarden de drie weer te kunnen achterhalen. Tom zag dat niet zitten en keerde terug. In Naarden hield Jan het vanwege de kou voor gezien. De overige acht reden door tot Crailo waar Rob, na eerst nog even flink tegen de anderen te zijn uitgevaren, er de brui aan gaf. Danig onder de indruk volgde Timo hem, zodat we slechts met zes man onze weg vervolgden. Wat stond ons nog te wachten? Clemens werd er zowaar filosofisch van: ‘deze rit is een metafoor van de maatschappij’. Bij het tunneltje onder de A27 besloten we niet door te rijden naar Nijkerk maar via de Stichtse Brug terug te rijden naar Muiden en in Almere de koffiestop te doen. Na de Stichtse Brug reden we met wind mee zodat we in een lekker tempo rijdend in Almere-Haven aankwamen. Ondertussen had Jurriaan ons voor de koffie in Muiderberg uitgenodigd dus reden we door. Tot de Hollandsche Brug werden nog, bij het inhalen van twee kleine groepjes, snelheden boven de 40 km/u gehaald. Voor twaalven zaten we al lekker buiten bij Jurriaan in het zonnetje aan de koffie. Voor half één was schrijver dezes al weer thuis. Zo’n bizarre rit had hij nog nooit meegemaakt.
’S Avonds belde Han om te vertellen dat Marcel en hij Gerard niet alleen wilden laten rijden. Het kwam hen ook vanwege grieperigheid in de afgelopen week niet slecht uit. Via ’s Graveland e.d. kwamen ze uiteindelijk in de Punt uit voor de koffiestop. Ook kwam Tom hen daar ergens tegemoet, hetgeen bij hen het vermoeden deed rijzen dat het in de andere groep was geescaleerd. Rond kwart voor één waren ze weer in Muiden terug.
Hopelijk kunnen we volgende week weer eendrachtig samenrijden. Han heeft daar wel vertrouwen in.
20 maart 2011 – Haarzuilens – 70 km, ±5-10°, zwakke westenwind, zonnig – 12 rijders: Rob, Hans, Eric, Marco, Enrico, Jurriaan, Clemens, Herman, Rijn, Aad, Han & Michiel
Het moet niet gekker worden. Negen man stonden reeds bij het bankje toen Rijn en schrijver dezes arriveerden. De kickoff op vrijdagavond had kennelijk een aantal mensen gemotiveerd want Clemens, Jurriaan en Hans waren er voor het eerst dit jaar. Rijn wilde meteen weg want laatst was ook niet op hem gewacht. Op het allerlaatste moment kwam Han nog ‘aankakken’. Volgens hem was het pas één minuut over tien.
We hadden al voor Haarzuilens besloten. Langs Maxis en over Spoorbrug kwamen we in Driemond. Daarna via Oostzijde Gein naar Abcoude alwaar we een stukje Winkeldijk ‘pakten’ om parallel aan de A2 op de Vinkenkade uit te komen. Daarna rechtsaf de Baambrugse Zuwe op naar Vinkeveen, Demmerik en Donkereind. Vervolgens via Noordeinde, Portengense Brug, Zuideinde en Gieltjesdorp naar Haarzuilens waar we in restaurant de Vier Balken aanlegden.
We hadden de hele weg een aangenaam tempo aangehouden en zonder te vermelden bijzonderheden. De bediening heette ons van harte welkom en aan twee aanéén geschoven tafels werd als snel koffie en appelgebak opgediend. Aad vergat even zij leeftijd toen hij geen koekje bij de tweede bak koffie kreeg. Tegen de serveerster zei hij: ‘je bent een snoepie, maar ik wil een koekie’. Het was bijna genant
Na de koffie reden we via AR-kanaal terug naar Muiden. Bij Driemond sloegen Marco, Clemens, Aad en de gebroeders ’t Hart af richting Weesp. De overigen reden via Muiderbrug terug naar Muiden. Vlak voor Muiden kreeg Herman nog een lekke band. Helaas ging Rijn’s IJssalon pas komend weekend open Het was een echte voorjaarsrit.
18 maart 2011 – Seizoens-KickOff – 0 km, ±21°, windstil, (be)nevel(d) – 17 ‘rijders’: Gerard Smeenk, Gerard Demmers, Enrico, Marcel, Herman, Eric, Han, Timo, Jan Bijvoet, Jan Portengen, Fred, Bert, Rob Wesseling, Rijn, Jurriaan, Clemens & Michiel
In genoegelijke sfeer werd vrijdagavond de seizoens-kickoff 2011 gegeven bij Graaf Floris. Iedereen heeft het enorm naar zijn zin gehad. De sponsor nam de drank voor zijn rekening. Bedankt, Rijn! Degenen die we nog niet zondags bij het bankje hebben mogen verwelkomen meldden stoute plannen. We zullen zien. In het najaar tijdens de afsluiting zullen we een blik terug werpen.
13 maart 2011 – Breukelen – 62 km, >10°, matige Zuidenwind, bewolkt – 11 rijders: Rob, Gerard, Marco, Enrico, Marcel, Herman, Eric, Han, Timo, Aad & Michiel
Elf rijders bij het bankje! Waarvan drie nieuw dit jaar; t.w. Han, Timo en Eric. Het was dan ook boven de 10° en de meesten hadden zelfs geen overschoentjes meer aan. We besloten tot Haarzuilens. Via Herengracht, Lange Muiderweg, ’s-Gravelandsche weg, Provinciale weg, Dammerweg, Spiegelweg en (Rijn?) Reeweg kwamen we in NhdB waar we een grote groep fietsers achterop reden. Deze sloegen gelukkig ruim voor ’t Hemeltje af zodat we via de Vreelandse Weg alras in Vreeland aankwamen. Via het tunneltje onder de N201 kwamen we weer langs de Vecht richting Loenen te rijden. Een fietser met loslopende hond zorgde voor een splitsing in de groep. De man riep nog: ‘ga toch ergens anders fietsen’. Even later kwam een auto ons tegemoet. Opeens zette de bestuurder de auto bijna dwars op de weg. Schreewend omzeilden een paar hem, Herman stond echter voor de auto en de man maakte nog wat dreigende doorrij-bewegingen, waarop Herman in stilstand omviel. Uit woede wilde hij zijn fiets op de motorkap parkeren, maar hij kon zich beheersen. Na een verhitte discussie (de man had zich geergerd aan eerdere rijders die hij was tegengekomen), waarbij Marcel even dreigde de man uit de auto te trekken, reden we weer verder. Achter ons was inmiddels een buurtbewoner met een vervaarlijke haak opgedoken maar hij was (gelukkig) te laat. Ook opvallend was dat de vrouw van de bestuurder, met een hondje op schoot, tijdens de discussie demonstratief de andere kant opkeek, zo van ‘hier hoor ik niet bij’. Even voorbij Loenen haakten Rob, Herman en Gerard af, vanwege een koor-optreden in de Grote Kerk van Muiden ’s middags af. Zonder verdere bijzonderheden kwamen we in Breukelen waar we, in plaats van in Haarzuilens, voor de koffie bij Expreszo aanlegden. Enrico zei: ‘ vreemd dat Gerard ook afhaakte, hij zit toch niet in een koor’. Waarop iemand riposteerde: ‘nee, Gerard zit in een dip’. We besloten via Loosdrecht terug te rijden. Via Breukelerveen, Muyeveld, Boomhoek, Nieuw-Loosdrecht, Oud-Loosdrecht, Kortenhoef, Ankeveen kwamen we weer bij de N201 uit. Daarna via Overhorn, Keverdijk en Overscheense Weg en Hakkelaar weer naar Muiden terug. Onderweg waren de Muienaren succesievelijk Aad, Marco, Marcel, Eric en Michiel kwijtgeraakt. Ongeveer 13.15 zullen ze thuis zijn gekomen. Lekkere voorjaarse rit, vanaf nu gaan we wel de smalle weggetjes met veel fietsers mijden.
6 maart 2011 – Marken – 61 km, ±5°, harde NoordOostenwind, zonnig – 8 rijders: Rob, Gerard, Marco, Enrico, Marcel, Tom, Aad & Michiel
Voor de eerste keer dit jaar was Gerard Smeenk bij het bankje. Goed om hem weer te zien. We wachtten nog even of Han zich nog zouden melden, de dag ervoor had hij Enrico nog bezworen, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, aanwezig te zullen zijn. Helaas. Tom had Rijn afgelopen week nog ontmoet. Rijn is twee weken niet aanwezig. Twee weken terug was Rijn iets te laat bij het bankje en is ons nog tot zo’n honderd meter genaderd in de achtervolging alvorens hij moest afhaken. Een belletje was misschien beter geweest. We wilden het pas geopende pad langs de kust van Muiden naar Maxis proberen en zodoende kozen we voor een bestemming in Waterland. Deze keer niet Monnickendam maar Marken. Voor velen geen alledaagse bestemming, sommigen waren er zelfs nog nooit geweest. Gerard reed tot zijn huis met ons mee, toen moesten we het verder alleen doen. Eerst IJburg, Schellingwouderbrug, Ransdorp. In een, vergeefse, poging de pittige wind te ontlopen reden we door tot de dijk. Helaas boodt dat geen soelaas. Na Uitdam bij de T-kruising rechtsaf naar Marken, waar we nog even flink door moesten trappen. In Marken liepen al aardig wat dagjesmensen rond, maar we konden aan de haven een restaurant vinden waar je zelfs in de zon en uit de wind kon zitten. De helft koos voor buiten, de andere voor binnen. Op de twitter-account van TCMuiden staan wat fraaie foto’s. Na de koffie meestens voor het lapje via Zuiderwoude terug naar de Schellingwouderbrug. Bij de stoplichten voor de Amsterdamse-brug stond een Saxo-Bank renner. Als een speer ging hij er vandoor met een aantal van ons in zijn kielzog. Tegen de veertig ging het tegen de brug op. Schrijver dezes verschoot hier zijn laatste kruit wat erg onverstandig bleek want de rest van de tocht ging tegenwind. Via de Nesciobrug, Diemerzeedijk en het nieuwe fietspad kwamen we weer in Muiden uit. Hier haakten Marco, Gerard en Enrico af. Op de Zuidpolderweg kwam Han ons tegemoet rijden??? Even later vond schrijver dezes het welletjes, haakte af en reed op een rustig tempo de laatste kilometer. Lekker gefietst en het voorjaar komt steeds dichterbij.
20 februari 2011 – Amersfoort (Dierentuin) – 71 km, 0-2°, harde Oostenwind, bewolkt, op het laatst een bleek zonnetje – 9 rijders: Rob, Gerard, Marco, Enrico, Marcel, Herman, Tom, Aad & Michiel
Hadden we al verleden week even de illusie dat de lente op uitbreken stond dan werden we vandaag weer herinnerd aan Koning Winter. Een snerpende wind blies uit het Oosten. Toch weerhield dat negen man niet naar het bankje te komen. Vanaf de Hakkelaar reden Rob, Herman, Tom, Marcel en Michiel gebroederlijk naar het bankje, tegemoet gereden door Gerard, waar Marco stond te wachten. Ook was Aad er vrijwel gelijk en nauwelijks later Enrico. Marco reed nog even naar de Kloosterstraat om te kijken of Rein er soms aankwam maar dat bleek tevergeefs. Gerard stelde een cafeetje bij de Amersfoortse dierentuin voor en zo togen we naar het Oosten. Herman haakte bij Naarden helaas af omdat hij het naar zijn zeggen maar niet warm kreeg en zijn vakantie naar Suriname niet in gevaar wilde brengen. Tot na Paleis Soestdijk reden we de geëikte wegen. Daarna volgden we, niet tot een ieders genoegen, de doorgaande weg door Soest en daarna naar Amersfoort om even voorbij de dierentuin bij Petit-Restaurant de Vlaschakkers aan te leggen.
Binnen, maar bij het raam, was het niet al te warm maar dat leek ons een goede voorbereiding om na de koffie niet geheel verpieterd naar buiten te stappen om op de fiets te verkleumen. Het was weer gezellig, zeker omdat iedereen wist dat Aad zou trakteren. Pas nadat hij had afgerekend, je weet het met Aad maar nooit, hieven we een welgemeend lang-zal-ze-leven aan voor de zeventig-jarige! Aad vertrouwde ons toe: ‘ik zie elke dag als een cadeautje’, waarop Rob reageerde: ‘oh nee, niet weer, hé’. Enrico riposteerde daarop: ‘dat hoort Rob natuurlijk al elke dag in zijn praktijk’. Lachend stapten we de kou weer in. Marcel had tijdens de koffie al voorgesteld om via het Eemdal terug te rijden. Aldus geschiedde. Via mooie landweggetjes kwamen we, meestens voor de wind rijdend, bij Eembrugge en A1 uit. Daarna via de Eemnesserpolder naar het tunneltje onder de A27 en verder langs Laren richting huis. Bij Jan Tabak haakte Rob af, bij Lokhorst deed Marcel dat en bij de Torenflat Aad en Tom. Daarna reden de overige vier via de Overscheense weg richting Muiden. Marco koos het Ton Storkpad naar Weesp en Michiel stapte bij de Hakkelaar af. Enrico en Gerard zullen tegen half twee in Muiden zijn teruggekeerd. Koud maar fijn gefietst.
13 februari 2011 – Haarzuilens – 71 km, ±8°, zwakke tot matige zuidenwind, bewolkt – 8 rijders: Rob, Gerard, Marco, Enrico, Marcel, Herman, Rijn & Michiel
Marcel, Rob en Herman kwamen net bij de Hakkelaar de bocht omzeilen toen schrijver dezes daar op zijn fiets stapte. Vlak voor Muiden kwamen we eerst Gerard en later Marco tegen die bij het bankje niemand hadden aangetroffen en dachten dat ze alleen moesten rijden. Even later kwam eerst Enrico en later Rijn nog aanrijden. Voor de laatste de eerste keer op de fiets sinds de verjaardagsrit van Gerard Smeenk afgelopen november. Nou dat heeft hij geweten!
We besloten voor Haarzuilens. Langs Maxis en over Spoorbrug kwamen we in Driemond. Daarna via Oostzijde Gein naar Abcoude om via de Rijkstraatweg in Baambrugge te geraken. Via de Baambrugse Zuwe reden we naar Vinkeveen, Demmerik en Donkereind. Vervolgens via Noordeinde, Portengense Brug, Zuideinde en Gieltjesdorp naar Haarzuilens waar we in restaurant de Vier Balken aanlegden.
We hadden de hele weg een aangenaam tempo aangehouden hoewel Rijn daar anders over dacht. Aad vierde zijn 70-ste verjaardag thuis en we konden het niet laten om hem per SMS te feliciteren maar vooral hem op zijn tractatieplicht te wijzen. Zijn bericht terug was: ‘of hij het in drie termijnen kon voldoen’.
Na de koffie dreigde de zon door te breken en met een aangenaam voorjaarsgevoel aanvaarden wij de terugrit. Via Gieltjesdorp, Kortrijk en Breukelen kwamen we langs de oostzijde van de Vecht te rijden. Wederom in een aangenaam tempo reden we via Nieuwersluis, Loenen, Vreeland en NHdB naar de Vechtbrug. Hier sloeg Rijn linksaf om eindelijk van ons verlost te zijn en in nog aangenamer tempo naar huis terug te rijden.
Bij de Keverdijk reed Marco door naar Weesp, bij de Visserij reden Marcel, Rob en Herman richting Naarden en bij de Hakkelaar stapte schrijver dezes af. Enrico en Gerard zullen ± kwart over één in Muiden zijn teruggekeerd.
Een rit met voorjaarsachtige allure!
6 februari 2011 – Breukelen – 56 km, ±10°, harde zuidwestenwind met zware windvlagen, bewolkt – 8 rijders: Rob, Gerard, Marco, Enrico, Marcel, Herman, Aad & Michiel
Er stond, al een paar dagen, een puist wind. Toch liet niemand van de ‘illustrious eight’ verstek gaan. We besloten voor Breukelen. Via Herengracht, Lange Muiderweg en ’s-Gravenlandsche Weg werd naar de Provinciale Weg gekoerst en daarna voor de Vechtbrug linksaf te slaan de Dammerweg op richting Nederhorst den Berg. Bij de sluis naar de Spiegelplas sloegen we rechtsaf om via Hinderdam op de Nieuwe Dammerweg terecht te komen om meteen weer rechtsaf te slaan de Eilandse Weg op. Bij de Torenweg reden Marco en Rob rechtdoor terwijl de anderen (de modder vrezend) linksaf sloegen richting NdB. Via Overmeerse Weg en Vreelandse Weg werd koersgezet naar Het Hemeltje. Pas vlak voor Vreeland waren Rob en Marco (niet onder de modder!) weer ‘bij’.
Na Vreeland kwamen we via Loenen, Mijnden en Nieuwersluis zonder verdere bijzonderheden in Breukelen aan. Bij ExpressZo namen we, zonder Aad die direct door naar huis ging, plaats aan de ronde tafel. We bespraken de opkomst van Jolande Sap en de aftocht van Femke. Verder verhaalde Herman van een onschuldige sjans in een Haarlems café. Hij moest er nog van glunderen.
Na de koffie reden we over de AR-kanaal brug naar de westkant van het kanaal. We zouden de wind meehebben. Dit was weliswaar het geval maar wel schuin achter. Tijdens vlagen zwabberden we soms over de weg. Ruim boven de dertig km/u rijdend kwamen we via Driemond bij de spoorbrug waar Marco richting Weesp toog. De anderen reden naar de Muiderbrug om lekker voor de wind naar Muiden terug te koersen. Daar waren we ongeveer tien voor één. Ondanks de wind lekker gereden.
30 januari 2011 – ’t Hoogt, Soesterberg – 75 km, -1 – +1°, matige NoordOostenwind, bewolkt – 7 rijders: Marcel, Enrico, Marco, Gerard, Rob, Aad & Michiel
Zaterdagavond belde Herman om te zeggen dat hij, en waarschijnlijk Rob en Marcel ook, vanwege de verwachte ijzige kou van de rit afzag. Het viel reuze mee en Rob en Marcel waren er ook gewoon. Als laatste was schrijver dezes bij het bankje en zijn stem voor ’t Hoogt bleek de doorslag te geven. Her en der waren de stukken weg wat opgevroren, zodat voorzichtig rijden en vooral niet remen geboden was, maar over het algemeen was de weg prima.
Zonder veel bijzonderheden, alleen Rob viel een keer om toen hij niet uit zijn toeclips kon komen, kwamen we bij het ’t Hoogt aan. Altijd gezellig daar, er werd weer veel gelachen. De locatie van de seizoen-kickoff op 11 maart a.s. kwam ter tafel. De keuze in Muiden beperkt zich tot Fort H of Graaf Floris omdat andere locaties verschillende rijders om hen moverende redenen niet zo bevalt. Ook begint de afwezigheid van Rijn op te vallen. Op 21 november j.l. gaf hij voor het laatst act de presence. Na zo’n drie kwartier stapten we weer op. Brrr, dat valt altijd weer tegen. Verderop stond een ziekenauto en werd volgens Enrico, die er even heen gereden was, een mountainbiker verzorgd. Rob stelde een route over de nu opengestelde landingsbaan van vliegveld Soesterberg voor. Snelheden tot boven de zestig spookten door onze hoofden. Groot was onze teleurstelling dat de baan alleen in dwarsrichting overgestoken mocht worden want op zo’n vijftig meter haal je natuurlijk de voorgestelde snelheid niet. Vlak voor Lage Vuursche reed schrijver dezes lek. Een lelijke doorn was de dader. Aad had het koud of haast want in no time had hij de band verwisseld. Daarna kwam Marcel met zijn wondercapsule en blies de band in 1 seconde weer op tot 7 bar. Hij zei wel: ‘je hebt nu wel slagroom in je band’. Binnen 5 minuten zaten we weer op de fiets. Volgens Aad de snelste bandenwissel uit de clubhistorie.
Rob sloeg af naar Huizen bij de Brediusweg. Marcel sloeg af naar Naarden bij Lokhorst. Aad sloeg af bij Torenflat richting Hilversumse Meent. De overige vier reden over de Overscheense Weg naar Keverdijk waar Marco het Ton Storkpad naar Weesp koos. Over half twee stapte schrijver dezes af bij de Hakkelaar. Enrico en Gerard reden als echt ‘Muienaars’ het laatste stukkie. Een fijne rit door een mooie omgeving.
23 januari 2011 – Monnickendam – 58 km, 4-6° graden, matige NoordWestenwind, bewolkt, soms (mot)regen – 6 rijders: Enrico, Rob, Marco, Herman, Marcel & Michiel
Dachten we met de lekke banden van verleden week het treurig dieptepunt te hebben bereikt, werd er toch weer een record gebroken. In de Naarderstraat riep Herman ‘lek’ en moest, onder blikken vol leedvermaak van vroege Ome Ko bezoekers, bij de Sluisbrug Herman’s band verwisseld worden. Lek rijden binnen 200 meter na vertrek, kan het sneller?
Daarna reden we via Diemerdammersluis, IJburg, Schellingwouderbrug, Ransdorp, Holysloot en Uitdam naar café-restaurant de Zwaan op de Middendam. Marco had het meeste kopwerk gedaan maar langs de dijk Marken-Monnickendam gaf ook een ons onbekende mountainbiker er een goeie snok aan.
Het was weer goed toeven in het café. Er werd weer veel gelachen. Nieuwtjes: Enrico’s carbon frame is door Giant goedgekeurd en word door Allizi weer mooi opgebouwd, Fred wordt weer wethouder dus we zijn benieuwd of hij in training blijft om zich in het voorjaar weer bij ons te voegen en Herman heeft afgelopen week een poging gedaan om met zijn kleinzoon te hardlopen maar dat is hem vies tegengevallen want na al die jaren van stilstand kwam hij niet verder dan wat dribbelen en zijn kleinzoon is weer een illusie armer 🙂
Op de terugweg kon van het opgebouwde windsaldo worden geprofiteerd. Via Zuiderwoude, Ransdorp en Schellingwouderbruggen werd, langs de westkant van het AR-kanaal, naar de Muiderbrug koersgezet. Daar ging Marco rechtdoor om snel in Weesp nog van de tweede helft van Utrecht-Ajax getuige te kunnen zijn. Gezien de uitslag had hij zich die moeite beter kunnen besparen. 🙁
De anderen waren zo rond enen weer in Muiden terug. We zaten onder bagger maar hebben lekker gefietst.
16 januari 2011 – Breukelen – 54 km, ±8°, matige zuidenwind, bewolkt – 7 rijders: Gerard, Marco, Enrico, Marcel, Herman, Aad & Michiel
Als laatste kwam schrijver dezes al over negenen bij het bankje aan. Er was al voor richting Breukelen en eventueel naar Haarzuilens gekozen. Via Herengracht, Lange Muiderweg en ’s-Gravenlandsche Weg werd naar de Provinciale Weg gekoerst en daarna over de Vechtbrug en linksaf de Klompweg op richting Nigtevecht.
Over de sluis werd linksaf geslagen de Vreelandse Weg op richting ………………., u raadt het al, Vreeland. Even voor de kaasboerderij gaat de Vreelandse Weg over in de Nigtevechtse Weg om begrijpelijke redenen. De wegen zijn hier en daar behoorlijke slecht uit de vorstperiode gekomen. Even voor Vreeland bonkte Enrico in een groot gat waarbij zijn bidon uit de houder schoot maar ook erger zijn achterband meteen plat was. Volgens Aad een zuiver geval van ‘snake bite’. In het gras naast de weg werd de band verwisseld. Helaas bleek dit gras het toilet van de plaatselijke honden te zijn, zodat Aad met een typisch gevalletje ‘poep aan de schoen’ verder moest. Herman besloot terug te keren ivm andere verplichtingen. Toen Enrico weer opstapte riep hij meteen: ‘lek’. Tijdens de klap was ook de voorband door een ‘snake bite’ getroffen. Volgens Aad zijn we met TCMuiden nog nooit door een dubbele lekke band op hetzelfde moment getroffen.
In Vreeland staken we de Vecht weer over om via de oostelijke oever via Loenen, Mijnden en Nieuwersluis zonder verdere bijzonderheden naar Breukelen door te stomen. Bij ExpressZo namen we plaats aan de ronde tafel. Gerard had appelbollen ontdekt zodat hij en schrijver dezes zich daaraan te goed deden terwijl de anderen het bij de conventionele appeltaart hielden. Gerard zat echt op zijn praatstoel. Familie-wederwaardigheden en vakanties in Indo-China kwamen aan de orde. Er werd weer veel gelachen!
Na de koffie bleek dat de achterband van Enrico langzaam ‘afliep’. We besloten daarom de kortste weg naar huis te kiezen. Daarom via dezelfde weg terug naar Vreeland en daarna via Hemeltje, Nederhorst den Berg en Uitermeer. Hier sloegen Marco, Gerard en Enrico linksaf om weer over de Vechtbrug te rijden, richting Weesp. Aad, Marcel en schrijver dezes sloegen rechtsaf richting Fort Uitermeer. Bij de Uitermeersluis sloegen Aad en Marcel rechtsaf de Kreugerlaan op, zodat schrijver dezes alleen de laatste kilometers naar de Hakkelaar af moest leggen. Echter bij de Visserij hoorde hij luid zijn naam roepen en bleken Gerard en Enrico van hun dwaalweg te zijn teruggekeerd. Bij schrijver dezes thuis werd er nog even wat lucht in de achterband van Enrico gepompt want hij reed soms al op de velg.
Even over enen zijn Gerard en Enrico weer in Muiden teruggekeerd. Een mooie fietsmorgen!
Nagekomen bericht: later op de zondag kreeg schrijver dezes een voice-bericht van Aad dat deze op de Kreugerlaan was lek gereden en zelfs een scheur in de buitenband had opgelopen. Evengoed was hij toch thuisgekomen!
9 januari 2011 – De Punt, Baambrugge – 54 km, 2-6° graden, matige ZuidWestenwind, zonnig – 7 rijders: Enrico, Rob, Marco, Gerard, Aad, Herman & Michiel
Toen schrijver dezes zijn pad afliep kwamen juist Herman en Rob bij de Hakkelaar de bocht om. Gezamelijk reden zij naar het bankje waar zij Marco en Gerard aantroffen. Tegelijk kwam ook Aad aanrijden even later gevolgd door Enrico.
Na elkaar de hand te hebben geschud en een gelukkig, gezond en sportief 2011 te hebben gewenst besloten we via Muiderbrug, Driemond, Gein, Abcoude, de Waver en Vinkeveen naar de Punt te rijden. Met uitzondering van een zeldzame plek was het niet glad meer en later begonnen de wegen zelfs op te drogen. In een stevig tempo, althans voor sommigen die een aantal weken niet hadden gesport, reden we naar Baambrugge. Aan de grote tafel in dit gezellige café werd weer heel wat afgelachen. Met name de vraag van Herman aan Enrico hoe het nu ging met hem naar aanleiding van de val begin september vorig jaar veroorzaakte de nodige hilariteit. Ook werden nog wat serieuzere zaken besproken m.b.t. de agenda voor het komende seizoen. Het lijkt een goed idee om nu al een aantal zaken op de ‘main-page’ van onze site aan te geven v.w.b. seizoen kickoff-etentje (vandaag definitief vastgesteld op vrijdag 11 maart), Schoonhoven-memorial en Ardennen-weekend.
Met het zonnetje in de rug en de wind opzij reden we langs het AR-kanaal tot Driemond waar we kozen voor de Hoge Brug. Langs de Gooilandse Weg reden we naar Uitermeer waar Aad vanwege, naar later bleek, afgesloten Kreugerlaan rechtdoor naar de Hilversemse Meent koerste. Bij de Keverdijk ging Marco rechtdoor op Weesp aan, bij de Visserij togen Rob en Herman richting Naarden en Huizen en bij de Hakkelaar stapte schrijver dezes af. Enrico en Gerard zullen zo ongeveer tien voor één in Muiden zijn teruggekeerd.
Het was prachtig fietsweer en een mooie start van het seizoen.