Toerverslagen 2008

Eindstand 2008

 

28 december 2008 – Muiden – 31 km, temperatuur -3˚, noordoosten wind kracht 2 – 3, volop zon, 2 rijders: Rijn en Tom

Rond 10.00 uur arriveerde ik bij het bankje in Muiden, er was nog niemand te bekennen. Net toen ik besloot om naar huis terug te fietsen, het was inmiddels 10.05 uur geworden, kwam Rijn aanrijden. Ik vertelde Rijn dat op de heenweg van de Hilversumse Meent naar Muiden verschillende gladde stukken waren. Er was veel rijpaanslag op de weg. De vele stukken rijp op het wegdek kwam door de hoge luchtvochtigheid en de vorst. Rijn opperde een rondje via de Hollandse Brug en de Stichtse Brug te fietsen. Voordat we zouden vertrekken gingen we even polshoogte nemen bij de Noordpolderweg. Na 50 meter besloten we om niet te gaan fietsen, er waren flinke stukken gladde plekken op het wegdek. Rijn ging naar huis en ik ben dezelfde weg naar huis teruggefietst. Via de Lange Muiderweg, ’s-Gravelandseweg en de Kreugerlaan bereikte ik de Hilversumse Meent heelhuids. Ik wens iedereen een prettige jaarwisseling toe. Tom

21 december 2008 – Ronde Hoep – De punt – 60 km, 9° graden, Westenwind kracht 3-4, heel even zonnig, meest bewolkt – 7 rijders: Tom, Enrico, Marco Aad, Jurriaan, Rob & Herman

De temperatuur was te hoog om in Biddinghuizen te gaan schaatsen en dus besloot Jurriaan de fiets na drie maanden maar weer eens te pakken. Herman en Rob waren ook present, Rob met de Stelvio. Gezien de wind werd besloten tot een vierkantje Ronde Hoep met stop in De Punt. Reeds op weg naar het Papelaantje werd duidelijk dat Herman nog geen kracht in het been heeft. Aldus besloten Rob en Herman een kort rondje te rijden en zouden we elkaar treffen in Baambrugge. Via Abcoude en Amsteldijk werd er flink tempo gezet voor de tijd van het jaar. Jurriaan en Enrico, die nog herstellende was van de verkoudheid, moesten flink aanklampen bij de doorgewinterde doordeweekse sporters. Om 11.50 uur arriveerde de hoofdgroep bij De Punt. Jurriaan informeerde of de twee fietsers er nog waren, maar deze bleken reeds vertrokken. Jurriaan besloot op gebak te trakteren, omdat hij afgelopen woensdag jarig was en dat vandaag vierde. Bij deze nogmaals van harte, en wat zullen Rob en Herman balen dat ze zo vroeg vertrokken zijn. Jurriaan vertelde dat het met Jan Bijvoet heel goed gaat. De lichtste kuur slaat goed aan, waardoor Jan er weinig last van heeft. Hij behoudt zijn haar en is ook actief op sport gebied, wat alleen maar een extra gunstig effect heeft. We waren blij dit te horen!
Na de koffie stapten we op om via Driemond en Weesp naar huis te rijden. Nadat we Marco een goede vakantie hadden gewenst, splitste de groep zich bij de Ossenmarkt. Aad en Tom gingen rechtsaf richting Hilversum en Jurriaan en Enrico linksaf naar Muiden. Lekker dagje om uit te waaien. A.s. zondag wordt de laatste rit van het jaar, ijs en weder dienende. (Of wordt het schaatsen?)

14 december 2008 – Soesterberg – 77 km, 0-2° graden, zwakke Oostenwind, soms zonnig, soms bewolkt – 5 rijders: Tom, Enrico, Rijn, Marco & Michiel

Enrico, Marco en Tom stonden al bij het bankje toen schrijver dezes arriveerde. Toen we bijna wegreden kwam Rijn nog aan. Daarvóór hadden we al uitgemaakt dat we naar ’t Hoogt bij Soesterberg zouden rijden. Tot aan de onderdoorgang van de A27 volgden we de geëffende paden, daarna sloegen we, ondanks herhaaldelijk ‘links’ geroep, af naar rechts. Even later zaten we toch weer op dezelfde route.
In Soest koos alleen Tom de steile omweg. Via de Soester Hoogvlakte reden we richting Soestduinen, alwaar de klim naar ’t Hoogt begon.
Even later zaten we in de gezellige, warme ruimte van ’t Hoogt. De appelgebakjes zijn hier van bladerdeeg en smaken heerlijk. Één en ander werd gesponsord door Tom omdat zijn vrouw jarig was geweest. Truus, van harte gefeliciteerd! Na een rustige zit stapten we even voor twaalven weer op. Het was weer even wennen aan de kou maar bij Den Dolder waren we weer in goede doen. Via Lage Vuursche, Baarn, Eemnes, Laren, Crailo, Bussum kwamen we bij de Torenflat in Naarden uit. Hier sloeg Tom af richting Hilversumse Meent en kozen de overigen de Overscheensche Weg. Bij het Ton Storkpad sloeg Marco af richting Weesp en bij de Hakkelaar stapte schrijver dezes af. Rijn en Enrico zullen zo rond half twee in Muiden zijn aangekomen. Het was koud maar heerlijk weer om te fietsen.

7 december 2008 – Monnickendam – 58 km, 4-8° graden, (zeer) zwakke Westenwind, meests zonnig – 7 rijders: Herman, Tom, Enrico, Aad, Rijn, Marco & Michiel

Bij het bankje stonden een aantal rood-zwarte mannetjes. Even dacht schrijver dezes dat Sinterklaas een paar Pieten achtergelaten had om ons in te rekenen maar dichterbij gekomen bleken het Tom, Rijn, Marco en Aad te zijn die exact dezelfde winterjacks hadden aangeschaft. Enrico, Herman en Michiel vielen behoorlijk uit de toon.
We besloten naar Monnickendam te rijden daar de wind uit die richting leek te komen.
De wegen waren kleddernat zodat we al snel onder de modder van onze voorganger zaten. De gebruikelijke route werd gevolgd, dwz. Maxis, Diemerdammersluis, IJburg, Schellingwouderbrug, Ransdorp. Hier gingen we links terwijl we doorgaans rechts afslaan maar even later zaten we toch op de weg naar Holysloot. Daarna langs de Ijsselmeerdijk naar Uitdam. Het tempo was rustig te noemen. Herman was dan ook voor de eerste keer sinds zijn val in september weer volledig van de partij.
Bij het café aan de brug in het centrum van Monnickendam, waar net een kerstmarkt van start was gegaan, legden we aan.
Er heerste een uitgelaten sfeer die bij Aad in regelrechte euforie ontaardde toen Herman aangaf, vanwege zijn terugkeer in het peleton, de consumpties voor zijn rekening te nemen.
Er werd nog wat gegrapt dat we, nadat Herman zou hebben afgerekend, er als een speer vandoor zouden gaan. Tot de afslag naar Zuiderwoude bleef het nog bijelkaar. Daarna, toen bij Herman de pijp een beetje leeg was, bleek dat twee van de rijders de grap toch serieus hadden genomen. Binnen no-time waren ze uit het gezicht verdwenen maar gelukkig bleven er nog een aantal over om de slechtste benen niet alleen te laten fietsen.
Bij de volkstuintjes aan de Liergouw werd besloten dat Rijn bij Herman zou blijven en de overigen in hun eigen tempo zouden doorrijden. Aan de voet van de Schellingwouderbrug kwamen we ook de twee gedemareerden weer tegen. Via de Amsterdamsche Brug (of 1ste Schellingwouderbrug), Nesciobrug, Diemerzeedijk, enz. kwamen we even voor enen weer in Muiden aan. Even over half twee belde Rijn nog bij schrijver dezes aan om te zeggen dat hij Herman netjes in Naarden had afgeleverd.
Het was prachtig weer om te fietsen.!

30 november 2008 – Baarn – 45 km, 0° graden, zwak tot matige Oostenwind, bewolkt – 2 rijders: Rijn & Michiel

Toen schrijver dezes even over tienen, goed ingepakt en wel, bij het bankje arriveerde stond er niemand. Dit kon hij zich wel voorstellen want de wegconditie was dubieus. Net toen hij dacht alleen te moeten gaan kwam Rijn op zijn mountainbike aanrijden. Hij was al bij het bankje geweest maar om warm te blijven had hij even rondgereden. Rijn wisselde nog even snel van fiets en daana reden we tien over tien richting Lage Vuursche. Via Hakkelaar, Torenflat Naarden, Jan Tabak, TerGooi ziekenhuis en de Witte Bergen kwamen ter hoogte van Nijhof de eerste, door Buienradar.nl verwachte, spatjes naar beneden. Ter hoogte van Groeneveld werd gekeerd omdat de wegconditie nog verder zou kunnen verslechteren.
Via de route over het smalle fietspaadje en het tunneltje kwamen we weer bij de Witte Bergen uit. Daar pikte Rijn aan bij een jonge rijder zodat we behoorlijk moesten doortrappen. Op een zeker moment kon Rijn het zelfs niet laten om kop over te nemen! Bij Jan Tabak stelde Rijn voor om even bij Herman langs te gaan. Dat kon wel want de regen zette niet echt door.
Hartelijk werden we door Suse en Herman ontvangen. Na 2 bakken koffie en een gezellig gesprek stapten we klokslag twaalf weer op de fiets. Dit viel even tegen want het was binnen lekker warm.
Rond kwart over twaalf waren we bij de Hakkelaar. Rijn zal vijf minuten later in Muiden zijn aangekomen. Er kon gefietst worden maar daar was alles mee gezegd.

Hallo sportieve wielrenners,

Hier een berichtje van Jan Bijvoet. Allereerst bedankt voor de mooie kaarten-brieven-bloemen, dat doet hem heel goed.
Er is vorige week een scan gemaakt om te kijken of de chemo aanslaat. Gisteren de uitslag gehad,en de lymfomen zijn voor ruim 50% verminderd. Daar zijn we wel heel blij mee. Vandaag is Jan met de vierde kuur begonnen van vijf dagen.Hij zit dan op de helft.
Hij is wel wat sneller moe, maar hij doet alles nog zoveel mogelijk b.v. schaatsen en paardrijden.
Verder voelt hij zich naar omstandigheden goed, is niet misselijk en heb nog een lekker koppie grijs haar.
Wij wensen jullie nog veel fietsplezier toe, en hij hoopt in het voorjaar weer met jullie mee te fietsen.
Nogmaals bedankt voor jullie lieve woordjes.

Groeten Jan en Ada

16 november 2008 – Edam – 77 km, 8-10° graden, zwakke Westenwind, later krachtige NoordWestenwind, eerst bewolkt later zonnig – 7 rijders: Herman, Tom, Enrico, Aad, Rijn, Marco & Michiel

Juist toen schrijver dezes bij de Hakkelaar opstapte werd hij op zijn schouder getikt. Het bleek Herman te zijn die, vanwege zijn ongelukkige val midden september, nu pas weer een stukje met ons mee zou fietsen. Hij vertelde dat hij zelden zo lang (6 weken) pijn had gehouden van een blessure. Nu ging het de goede kant op. Even leek het of Marco zijn broer had meegenomen maar het bleek Aad te zijn die zich een mooi, zelfde kleur, winterjack bij Allizi had aangeschaft. Als laatste voegde Rijn zich bij ons. Zijn ketting deed een beetje raar. We besloten naar Monnickendam te rijden. Toen we Muiden uitreden waren we Rijn kwijt. Hij bleek thuis zijn ketting te hebben gesmeerd. Dit hielp niet zodat Aad bij de Maxis er nog even een deskundologische blik op wierp. Via de Diemerdammersluis, waar we Gerard nog even een ‘hartelijk gefeliciteerd toeschreeuwden vanwege zijn 78ste verjaardag in de afgelopen week, en IJburg kwamen we aan de voet van de Schellingwouderbrug. Herman ging hier zijns weegs maar zal er volgende week weer bij zijn. Toen we voor de open brug stonden te wachten besloot Rijn terug te keren. Hij bleek gisteren een poging te hebben gedaan om een ander voorblad te monteren. Opgejaagd door zijn vrouw had hij dat verkeerd gedaan. Het was geen fietsen zo omdat de ketting steeds bleef haken.
Na de brug werd flink gas gegeven zodat we via Ransdorp en Uitdam alras in Monnickendam aankwamen. Omdat het nog erg vroeg was besloten we door te rijden naar Volendam. Ook dit ging, via Katwoude, in een flink tempo zodat het in Volendam ook nog te vroeg leek. Derhalve besloten we door te rijden naar Edam waar we rond half elf in het gezellige Hotel-Restaurant ‘de Fortuna’ aanlegden.
Marco vertelde dat afgelopen maandag bij hem was ingebroken. De criminelen hadden met een koevoet de achterdeur geforceerd en alle kasten leeggegooid, bedden afgehaald en laden doorzocht. De buit bestond uit diverse electronica zoals laptops, iPods, e.d. Helaas was ook een erfstuk, een gouden horloge, verdwenen.
Praktisch de hele buurt (Sinnigvelderstraat, Weesp) is al aan de beurt geweest uitgezonderd huizen met een hond. Van politie valt weinig te verwachten. De recherche kwam pas na drie dagen.
Toen werd Enrico gebeld door Rijn. Zijn zoon had hem en zijn inmiddels gerepareerde fiets met de auto naar Monnickendam gebracht. Even later kwam hij binnenstappen om de rest van de koffiepauze mee te maken.
Daarna reden we met de wind meest opzij via Monnickendam en Broek-in-Waterland terug naar de Golfbaan. Vanaf daar stond de, inmiddels stevig aangetrokken, wind meest achter.
Via de twee Schellingerwouderbruggen kwamen we langs de westzijde van het AR-kanaal te rijden. Deze keer reden we niet over de Nesciobrug maar rechtdoor tot de A1.
Hier reed Marco rechtdoor richting Weesp en de overigen over de A1-brug en langs Maxis terug naar Muiden waar zij rond tien voor één aankwamen.
Prachtig weer om te fietsen.!

9 november 2008 – rondje Ronde Hoep – 75 km, 10° – zw wind, kracht 4 à 5 – aantal rijders 3; Rob, Marco en Tom

Rob stond vol trots bij het bankje met zijn nieuwe winterfiets te wachten.
De fiets is van het merk “Stevens’’ en type “Stelvio”, wat zal hij hiermee alle bruggen en viaducten in de omgeving kunnen bedwingen.
Over de rit valt verder weinig te vertellen.
Het werd een ritje De Ronde Hoep. De koffie en de overige consumpties werden genuttigd
in het café ‘’De Punt”in Baambrugge.
Na de koffie zijn we met een kleine omweg teruggereden. In Weesp sloeg Marco af naar huis.
Rob en Tom reden samen richting Hakkelaarsbrug. Rob ging richting Huizen en Tom fietste naar de Hilversumse Meent.
Het weer viel 100% mee, de hele tijd was het droog met af en toe een flets zonnetje.

2 november 2008 – Nijkerk – 77 km, ± 4 – 13° graden, matige Zuidoostenwind kracht 3-4, zonnig – 6 rijders: Tom, Marco, Rob, Aad, Rijn & Enrico

Ondanks wisselende voorspellingen was het relatief zacht en zonnig weer, en het zou uitgroeien tot een mooie herfstdag. Toen Rijn aan kwam rijden was het tijd om te vertrekken. Zoals gebruikelijk werd via het vaste land heen gefietst, en we waren mooi op tijd: de zanger kwamen we al bij Jan Tabak tegen. In het begin ging het rustig; een beetje warm draaien, beetje keuvelen. Later werd er in de polder serieus gas gegeven met vooral Marco op kop. De anderen vonden, zolang als ze het vol konden houden, prima. Aangezien het cafeetje aan de jachthaven gesloten is, reden we door naar het Jutters cafe bij het hondenstrand iets verderop. We kwamen om 10.30 uur aan, en de waard opende de deur voor ons. Rob had “het verhaal” over zijn onderhoudsbeurt bewaard voor bij de koffie. Als gezegd bracht hij zijn Canondale naar Jos Willems van “Ali C” voor een beurt en werd prompt gebeld dat hij binnenkort dreigde door zijn frame te zakken. Er zat een gat en scheur bij het bracket en of hij even wilde komen kijken. Uiteindelijk kreeg Rob een mooi aanbod om de fiets om te laten bouwen naar een Stevens alu frame met nieuwe wielen en shifters. Rob ging echter ook verhaal halen bij De Haan waar de Canondale vandaan kwam. Ook daar liet hij zich verleiden en wel tot het kopen van een nieuwe Canondale Synapse carbon. Rob weer terug naar Ali C om zijn vorige aankoop af te melden. Hij bedacht echter dat hij ook een Giant had staan, zodat hij bij Jos toch ook de Stevens kocht… Thuisgekomen heeft onze psycholoog een paar nachten slecht geslapen: hij ging voor een onderhoudsbeurtje en kwam € 2.500 lichter thuis met twee nieuwe fietsen;-) Rijn vertelde naar analogie hierop een zeer toepasselijke mop over een junior verkoper bij V&D. De mop leent zich er voor om door Rijn verteld te worden, zodat we een beschrijving achterwege laten. Zoals de attente lezer begrijpt werd dit dus de afscheidsrit van de oude Canondale van Rob.

Aad moest om 12.00 uur thuis zijn en daarom stapten we om even na elven weer op. Op het pad door de polder kreeg Enrico een lekke band en plaatste Aad zijn demarrage. Daarna ging het probleemloos langs het Nijkerkerdiep en Gooimeer op huis aan. Even dachten we Michiel waar te nemen (fietser in korte broek). Bij de Hakkelaar splitste de groep zich, en hoorden Rijn en Enrico wat geroep achter zich. Het bleek Han te zijn, die afgelopen week met het schaatsen op z’n knie was gevallen en daarom alleen maar rustig kon rijden. Gezamenlijk bereikten we rond half een Muiden. ’s Middags zag Enrico nog dat Michiel zijn hardloop rondje voltooide: kennelijk had hij zich vergist in het weer, of had hij gewoon zin om uit te slapen.
PS: Met Herman gaat het langzaamaan beter. Hij rijdt alweer op een gewone fiets.

26 oktober 2008 – Baambrugge – 52 km, ±14° graden, krachtige ZuidZuidWestenwind kracht 5-6, zwaar bewolkt, later lichte regen – 3 rijders: Tom, Marco & Michiel

De voorspellingen voor zondag waren niet erg goed geweest de laatste dagen zodat schrijver dezes het eigenlijk best mee vond vallen toen hij kwart over negen opstond. Het had wel geregend en het woei flink maar het was droog en eigenlijk pas kwart over acht. Buienradar gaf voorlopig geen neerslag aan. Klokslag negen kwam hij als eerste bij het bankje aan. Net toen hij zich overgaf aan gedachten over de beschrijving van zijn heroische rit en zijn solitaire strijd tegen de elementen kwam Tom uit de richting van de kazerne aanzetten. Een minuutje later kwam Marco aan. Weg mooi verhaal 🙁
Na gewacht te hebben tot na tien over negen besloten we langs de Vecht naar Nieuwersluis te rijden en vandaar naar De Punt voor de koffie. Via Herengracht, Lange Muiderweg en ’s-Gravenlandsche Weg kwamen we bij Uitermeer. Daar een klein stukje Provinciale Weg om daarna de Klompweg richting Nigtevecht te gaan. Daarna richting Vreeland via de Vreelandseweg die halverwege overgaat in de Nigtevechtseweg. Meestal reed Marco op kop tegen de forse wind afgewisseld door Tom. Schrijver dezes had vandaag geen goeie benen.
In Vreeland staken we de Vecht weer over en reden via de oostelijke oever via Loenen naar Nieuwersluis. Hier staken we de Vecht nogmaals over om via de Stationsweg langs het AR-kanaal uit te komen. Voor het lapje ging het makkelijk, snel waren we in Kerklaan, over het AR-kanaal, langs Loenersloot en in Baambrugge bij De Punt. We waren de eerste bezoekers rond tien voor half elf. Koffie en appelgebak stonden snel voor onze neus. Tijdens het tweede bakkie begon het te regenen. Even over elven stapten we weer op onze fietsen. Marco en Michiel hadden hun regenjacks maar aangetrokken. Met de wind mee viel de regen echter mee. Langs het AR-kanaal stoven we naar Driemond. Hier namen we de ‘Hoge Brug’ en reden daarna via het Buitenveer Weesp binnen. Bij de Prinses Irenelaan sloeg Marco linksaf richting huis. De overige twee reden, voor de laatste keer over de Vecht, via Ossenmarkt, Lange Muiderweg, Reaalspolderweg en Ton Storkpad naar De Goog. Ton sloeg bij het Viaduct rechtsaf richting Hilversumse Meent en Michiel was er eigenlijk al. Rond kwart voor twaalf was hij, nog redelijk droog, thuis. Er kon gereden worden.

19 oktober 2008 – Haarzuilens – 69 km, 13-16° graden, zwakke tot matige ZuidWestenwind, eerst bewolkt, later zonnig – 6 rijders: Tom, Enrico, Aad, Rob, Marco & Michiel

Evenals verleden week werd er weer besloten naar Haarzuilens te gaan. Om afwijkingen naar het westen te voorkomen kozen we de oostelijke Vechtoever. Via de Hakkelaar, Uitermeer, Nederhorst den Berg, Vreeland, Loenen en Nieuwersluis kwamen we in Breukelen. Het was nog voor tienen want de Godshuizen stonden nog uitnodigend open. We maakten er echter geen gebruik van want sommigen van ons zouden ’s middags deels als toeschouwer deels als deelnemer een openbare repetitie van het koor Amichorus bijwonen in de Sint Nikolaaskerk te Muiden.
Na de brug over het AR-kanaal en het tunneltje onder A2 kwamen we terecht op Kortrijk alwaar we even moesten stoppen voor de spoorwegovergang. Daarna waren we rap en vroeg in Haarzuilens omdat er door Marco en Enrico de hele rit behoorlijk aan ‘getrokken’ werd. Zo vroeg waren we er, dat de uitspanning nog dicht was. Al spoedig reageerde iemand op onze verschijning en werd de deur geopend. Nadat Rob een bevestigend antwoord op zijn vraag: ‘bent u geinteresseerd in omzet’ had gekregen werden we in een nis verzocht plaats te nemen. Later bleek dat het grote gedeelte van het restaurant was gereserveerd voor een grote motorploeg.
De stemming was vrolijk tijdens de koffie en werd op het eind nog beter toen bleek dat Rob onlangs voor de eerste keer Opa was geworden en derhalve de consumpties voor zijn rekening nam. Bedankt Rob, en dat je het nog maar lang mag meemaken! Even over elven zaten we al weer op de fiets. Via Portengense Brug en het Donkereind kwamen we in Vinkeveen uit. Daar werd de Baambrugse Zuwe gekozen en kwamen we via het tunneltje onder de A2 in Baambrugge uit.
Bij De Punt werd rechtsaf geslagen richting AR-kanaal. Langs het kanaal werd de snelheid soms tot boven de 40 km/u opgevoerd. Gelukkig waren we daardoor snel in Driemond waar Enrico en Michiel verder reden langs het kanaal en de overigen over de Hoge Brug huiswaarts keerden. Rond twaalf uur waren de twee terug in Muiden. Snelle rit!

12 oktober 2008 – Amstelhoeve – 77 km, 13-16° graden, zwakke ZuidWestenwind, bewolkt – 6 rijders: Tom, Enrico, Aad, Rijn, Marco & Michiel

Tom stelde voor om niet naar Edam o.i.d. te rijden aangezien hij ‘door’ naar Houten wilde ivm de 87ste verjaardag van zijn schoonmoeder. Dus besloten we, min of meer, naar Haarzuilens te rijden. Rijn had op Markplaats een Pinarollo gekocht als ‘winterfiets’. De fiets blijkt echter zo goed dat het zijn ‘zomerfiets’ wordt. Het is inderdaad een knap ‘karretje’ van aluminium met carbon vorken.
Na de Maxis en AR-kanaal reden we over de spoorbrug en daarna weer langs AR-kanaal naar Driemond. Daar sloegen we af langs de westelijke oever van het Gein. Dat bleek al snel een goede keus omdat aan de oostzijde horden Nordic-wandelaars met gevaarlijke stokken liepen te zwaaien. Na Abcoude reden we een stukje langs de A2 om bij de Winkeldijk naar rechts af te slaan. Niet helemaal de juiste weg naar Haarzuilens! Bij de Stokkelaarsbrug sloegen links-rechts af zodat we richting Uithoorn langs de Waver kwamen te rijden.
Na Uithoorn, Haarzuilens was inmiddels uit zicht verdwenen, kwamen we langs de Kromme Mijdrecht te rijden waar we na ± 8-10 km bij de Amstelhoeve konden aanleggen. Er was de hele tijd flink doorgereden en er stond meer dan 31 km/u op de teller. We waren de eerste gasten en het was buiten een beetje frisjes maar toch werden we snel van koffie en gebak voorzien en zaten we gezellig bijeen. Aad had onlangs Jan Bijvoet gesproken. Het ging Jan naar omstandigheden redelijk. Hij verdraagt de chemo-kuren goed en wordt ook niet kaal. ‘Jan, veel sterkte toegewenst de komende tijd!’ Ook kwam de val van Herman nog ter sprake. Hij heeft een enorme bloeduitstorting in zijn dijbeen die, ondanks de ultra-geluid behandelingen van Rijn, slechts moeizaam verdwijnt. Ook Herman wensen wij een spoedig herstel toe. Na de koffie was het nog een klein eindje tot we bij de Woerdense Verlaat naar het oosten afbogen. Via de Geerdijk, Portengense Brug en Niewer Ter Aa kwamen we noordwaarts lang het AR-kanaal te rijden. Bij Portengense Brug was Tom al afgeslagen richting Houten.We reden we in een pittig tempo, met Enrico steeds op kop, met de zwakke wind in de rug naar Driemond. Vlak daarvoor kwam heel even de zon door de wolken. Marco ging over de Hoge Brug richting Weesp, de overigen reden over de Maxisbrug terug naar Muiden waar ze voor halféén aankwamen. Pittige rit met een gemiddelde van tegen de 32km/u.

28 september 2008 – Edam – 80 km, 8-17° graden, geen tot zeer zwakke veranderlijke wind, mistig, zonnig en bewolkt – 6 rijders: Tom, Enrico, Timo, Rijn, Jan Portengen & Michiel

De mist hing nog over de weilanden toen schrijver dezes bij de Hakkelaar opstapte. Goed koud was het ook! Bij het bankje waren alleen Tom en Timo aanwezig maar even later kwamen Jan, Rijn en Enrico aanrijden.
Tom probeerde tevergeefs de anderen voor Nijkerk of Haarzuilens over te halen aangezien hij de dag daarvoor met Aad al naar Edam was gereden.
Via het nieuwe pad achter de Maxis kwamen we op de DiemerZeedijk uit. Via wat slingers kwamen we via Steigereiland bij de Heermabrug uit. Daarna via de Schellingwouderbrug langs de volktuintjes richting Zunderdorp. Vlak voor de golfbaan sloegen we rechtsaf richting Provinciale Weg die we overstaken om via Het Schouw richting Broek-in-Waterland te rijden. Tot hiertoe was het tempo goed te doen en genoten we van de verstilde natuur. Er stonden her en der reigers langs het water die soms opvlogen om verderop weer neer te strijken. Geen straf om zo te mogen fietsen.
Bij het verlaten van Broek-in- Waterland kwam ons, nogal rap, een jonge wielrenner voorbij. Toen werd het fietsen wel een straf want toen de renner zo’n honderd meter weg was zei Rijn: ‘die gaan we even terugpakken’. Het tempo werd tot rond de veertig opgevoerd en met Rijn en later Enrico op kop werd de snuiter ingerekend. Het zat hem vast niet lekker om door een stel oude kerels weer ingehaald te worden. Voorbij Monnickendam bij de afslag Volendam was de jongeling van ons verlost. Niet veel later waren we in Edam waar we naar de haven koersten.
Even leek het erop dat de eigenaar van het restaurant nog lag te slapen, maar als snel kwam hij naar buiten om ons met schorre stem welkom te heten. De avond daarvoor had hij tot in de kleine uurtjes zijn 35-jarig jubileum als eigenaar gevierd. Volgens Tom had diens schorheid meer met de russische vriendin van de man te maken. Verdere details zullen we de lezer besparen.
Helaas bleek ook de appeltaart de avond daarvoor totaal uitverkocht te zijn geraakt, maar in plaats daarvan zouden croissantjes in de oven worden gedaan. Tijdens de koffie werd nog even nagepraat over de val van Herman. Volgens Timo die hem had gesproken was door de groep waarin hij reed geen ‘paaltje’ geroepen. We vroegen ons af of de groep mogelijk ‘geen paaltje’ had geroepen maar dat leek toch wat morbide. Ook was Herman door zijn dochter voor ‘oude gek’ uitgemaakt toen ze van het ongeluk hoorde. Ongeveer op dat moment kwam de eigenaar met de croissantjes aanzetten.
Via Volendam (niet via de Dijk maar via het centrum) en Katwoude reden we terug naar Monnickendam. Daarna via Uitdam en Durgerdam, waar Tom de hele aan kop sleurde, naar de Schellingwouderbrug. Ook de Amsterdamse Brug (of 1ste Schellingwouderbrug) werd bedwongen om via de Nesciobrug weer op de DiemerZeedijk te geraken. Rijn nodigde ons daar al uit voor een ijsje zodat het restant van de rit voorbij vloog en we rond één uur weer in Muiden terug waren.
Aan de Sluis was het vanwege het prachtige herfstweer weer aardig druk. Het ijsje smaakte uitstekend en met een voldaan gevoel reed iedereen huiswaarts.

21 september 2008 – Amstelhoeve – 77 km, 11-18° graden, eerst geen wind, later zwakke NoordOostenwind, zonnig – 4 rijders: Tom, Timo, Marco & Michiel

Verleden week gaven Rijn, Aad en Enrico al aan dat ze aan de ‘van Dam tot Dam’ fietstocht zouden deelnemen (zie verslag hieronder). Han had zich, wegens kantinedienst, bij schrijver dezes afgemeld. Bij het bankje trof hij slechts drie rijders. Rob had ‘papazondag’ en Herman had de afgelopen week een stukje door de lucht gevlogen omdat hij bij het fietsen een paaltje had geraakt. Dit ging op zich wel maar de landing was onaangenaam. Gelukkig heeft hij geen breuken opgelopen maar wel diverse kneuzingen en schavingen. Herman: van harte een snel herstel toegewenst!
Op voorstel van Tom besloten we naar de Amstelhoeve langs de Kromme Mijdrecht te gaan. Er was toch geen wind en de eventueel opstekende NoordOostenwind besloten we bij de terugrit op de koop toe te nemen. Na de Maxis en AR-kanaal reden we over de spoorbrug en daarna weer langs AR-kanaal naar Driemond. Daar sloegen we af langs de oostelijke oever van het Gein. Halverwege het Gein kreeg schrijver dezes een lekke achterband. Na Abcoude reden we een stukje langs de A2 om bij de Winkeldijk naar rechts af te slaan. Bij de Stokkelaarsbrug sloegen links-rechts af zodat we richting Uithoorn langs de Waver kwamen te rijden.
Na Uithoorn kwamen we langs de Kromme Mijdrecht te rijden waar we na ± 8-10 km bij de Amstelhoeve konden aanleggen. De bestellingen stonden in recordtijd op tafel. Vanwege het ongeluk van Herman memoreerde Timo de valpartij die hem in 2005 een gebroken heup opleverde. Het meest verbazende was, vindt hij nu, dat hij zich na de val weer door de anderen, waaronder een aantal para-medici, op de fiets liet hijsen. Na de koffiestop werd hij weer op zijn fiets gehesen en op de terugtocht viel hij vervolgens nog een keer. Uiteindelijk is hij toch per auto in Gooi-Noord gearriveerd. Het feit dat hij, als onze zeventig-jarige nestor, nog steeds meerijdt toont aan dat hij gelukkig goed is hersteld.
Na de koffie was het nog een klein eindje tot we bij de Woerdense Verlaat naar het oosten afbogen. Via de Geerdijk, Portengense Brug en Niewer Ter Aa kwamen we noordwaarts lang het AR-kanaal te rijden. Tot Driemond reden we in een rustig tempo tegen de wat opstekende wind in. Marco ging over de Hoge Brug richting Weesp, de overigen reden over de Maxisbrug terug naar Muiden waar ze ongeveer kwart voor één aankwamen. Lekkere rit.

21 september 2008 – Dam tot Dam fietsclassic – 178 km, ±20° graden, Noordoostenwind kracht 1, zonnig – Rijn, Aad, Enrico

Om 8 uur verzamelden we in Muiden om naar de Dam te rijden, waar we om 8.45 aankwamen. Rijn kwam nog in discussie met een verkeersregelaar die hem tegen zijn zin de verkeerde route opstuurde. We belden nog naar Ferry, maar tot opluchting van Rijn en Aad nam hij niet op (hij was al om 8.15 uur vertrokken). De Dam tot Dam fietsclassic werd voor de 2e keer georganiseerd, en voert langs alle steden met “–dam” in de naam, zijnde de Dam van Amsterdam, Zaandam, Oost-Knollendam, Schoorldam, Obdam, Schardam, Edam, Volendam, Monnickendam, Uitdam, Durgerdam en finish op de Dam. Het leukste is wel dat je door de IJ-tunnel mag fietsen, die wel16 meter onder zeespiegel gaat (buiten categorie klim dus).

Het tempo van het eerste groepje lag hoog, zo tussen de 36 en 39 km/u. In de dichte mist tussen Wormer en O-Knollendam was dat zelfs gevaarllijk: brillen besloegen aan de buitenkant met fijne regendruppels en eigenlijk zag je niks meer. Toen Rijn ook nog eens op een verkeersheuvel werd gelanceerd en zijn bidon verloor vond hij het welletjes. We lieten het groepje schieten en ook het tempo; niet voor het laatst zou blijken. Het snelle groepje kwamen we even later toch weer tegen: ze hadden in de vaart een pijltje gemist. Rijn was inmiddels weer op krachten en daar gingen we weer. Toch was Rijn nog niet in topvorm na zijn 5 weken vakantie in de US, want al snel kreeg hij last van kramp. Het was heerlijk weer en dus niet vervelend om rustig tussen de uienvelden te fietsen. Zeker niet toen Aad een paar dames van de Veluwe rijders uit Dieren opzocht. Helaas werden we uitgedaagd om als mannen het kopwerk te doen; bedankt Aad, ik voel het nog.

Voorbij Edam was het tijd voor koffie bij Ooitje Konkel (voorheen de Karperhoeve). De Espresso’s smaakten goed. Het tweede kopje deed lang op zich wachten en werd pas gebracht toen we op het punt stonden te vertrekken. Daarna reden we in rustig tempo naar de Dam waarbij Rijn de kramp vermijdend rustig de bruggen op fietste. Aad meldde dat het wel jammer is dat we de nieuwe tenues nog niet hebben. Enrico kopte in dat het misschien gezien de krampen van Rijn niet zo’n beste reclame voor de sponsor – Fysiotherapie Muiden – zou zijn. Om 14.45 uur waren we terug op de Dam om de medaille te ontvangen. Daarna gingen we in nog rustiger tempo naar Muiden. Een heerlijk fietsdagje.

14 september 2008 – Nijkerkerveen – 79 km, 10-18° graden, matige NoordOostenwind, zonnig – 12 rijders: Tom, Enrico, Aad, Iep, Rob, Rijn, Herman, Timo, Jurriaan, Marco, Fred & Michiel

Het liep storm bij het bankje en Gerard was er ook om even gedag te zeggen. Toen hij hoorde dat we naar zijn vriendin gingen vroeg hij ons de hartelijke groeten over te brengen.
Heen reden we via het ‘oude land’ en wel allereerst langs Naarden en Bussum. Langs de A1 voorbij Jan Tabak was een groepje van vier, vijf man, waaronder Timo en Enrico, even een 100 meter vooruit. Vlak voor de Crailose Weg, waar we al 20 jaar rechtsafslaan om bij de fietsstoplichten over te steken, bedacht Timo pas op het allerlaatste moment dat hij niet rechtdoor moest. Met een onverhoedse manoevre verraste hij vooral Enrico. Deze was letterlijk en figuurljk nog lang niet jarig. Het peloton zag opeens twee man op de grond liggen. Enrico had, volgens eigen zeggen, schaafwonden en een bloeduitstorting op de arm ter grootte van een set golfballen. Ook Timo had gedurende de week last van de val gehad. Na dit oponthoud wat gelukkig zonder ernstige blessures afliep reden we via Laren, Eemnes en Bunschoten-Spakenburg naar de jachthaven in Nijkerkerveen.We konden er lekker uit de wind en in de zon zitten. Na Gerard’s vriendin de groeten hebben gedaan vertrouwde zij ons toe dat ze wel meer van zulke vrienden had maar dat Gerard de ‘zunigste’ was.
Tevens gaat het restaurant vanaf 1 oktober weer tot volgend jaar in winterslaap. Na de tweede bak bleek dat Enrico de afgelopen week zijn 47-ste verjaardag had gevierd. Uiteraard werd er door hem afgerekend waarvoor hierbij nogmaals dank. Enrico van harte proficiat!
Na de koffie reden we met de wind mee terug door het ‘nieuwe land’. Na zo’n acht kilometer kreeg Tom een lekke band. Ook Rijn’s band bleek ‘af te lopen’ maar dit ging zo langzaam dat we niet hoefden te stoppen.
Bij de Hakkelaar stapte schrijver dezes rond kwart voor één af. Het restant van het inmiddels sterk uitgedunde peloton zal vijf minuten later in Muiden zijn aangekomen.

7 september 2008 – Leusden – 90 km, ±15° graden, Matige Zuidenwind, bewolkt – 6 rijders: Tom, Enrico, Rijn, Marco, Jurriaan & Michiel

De weersverwachting was niet best. Met de zuidenwind waren Soesterberg en Haarzuilens twee alternatieven. Vanwege de verwachte regen kozen we de eerste omdat dan mogelijk wat meer beschut kon worden gereden. Tot ‘de Witte Bergen’ werd de standaard-oost route genomen waar we deze keer geen zanger tegenkwamen. Daarna stapten we over op de standaard Soesterberg route. In Soest op de, vanwege de maïs, niet zo kale hoogvlakte reden we even in de motregen. Voor ’t Hoogt was bereikt werd besloten nog wat verder door te rijden.
Via de bekende brede, glooiende asfaltweg kwamen we op de Doornse Weg uit. Spoedig daarna legden wij aan bij het bekende restaurant met uitzicht over de Leusder Heide. De stemming tijden de koffie was bedrukt omdat we zojuist van Jurriaan het slechte nieuws over de ziekte van Jan Bijvoet hadden vernomen. Jan blijkt non-Hodgkin te hebben in het 4e stadium, vertelde Jurriaan (http://www.kwfkankerbestrijding.nl/index.jsp?objectid=15446). Dat is een andere naam voor kanker aan de lymfe klieren. Jan voelde zich eigenlijk al een jaar niet helemaal in orde. Ook zijn conditie was plotseling achteruit gegaan, zonder dat er een verklaring voor was. Een aantal onderzoeken leverde echter geen resultaat op, totdat Jan recent een volledige scan onderging. Jan zal binnenkort een achttal zware chemokuren moeten ondergaan. Op uitdrukkelijk verzoek van Jan maken we hier melding van, omdat hij het eigenlijk ook moeilijk vindt om het aan iedereen te vertellen, maar wel graag wil dat het bekend wordt. Jan stelt het dan ook erg op prijs als mensen wat van zich laten horen (bellen, kaartje, opzoeken). Jan, we wensen je het allerbeste toe.

Iedereen die Jan in deze moeilijke periode wil steunen, kan een kaartje sturen naar:

Jan Bijvoet
Utrechtseweg 688
1381 GV Weesp
0294-480792

Na een kleine veertig minuten werd weer opgestapt. Rijn deed dat gelukkig met z’n helm op, anders had hij een flinke snee van de glazen lamp in zijn hoofd staan. Via de viersprong, met een aardig klimmetje, langs de Pyramide van Austerlitz, langs het KNVB sportcentrum, Zeist, Huis ter Heide, Bosch en Duin, Den Dolder, Lage Vuursche, Baarn, Laren, Bussum en Naarden werd teruggekoerst. Dit koersen ging, net als op de heenweg overigens, in een straf tempo zodat schrijver dezes af en toe moeite had het laatste wiel te houden. Bij de torenflat in Naarden reden Marco, Tom en Enrico via de Overscheense weg naar Muiden terwijl Rijn, Jurriaan en Michiel een ‘cooling down’ langs de A1 via de Witte Toren naar de Hakkelaarsbrug reden.
Daar sloeg Jurriaan af naar Muiderberg, stapte Michiel af en reden Rijn en Enrico, die net van het Googviaduct af kwam, gezamelijk terug naar Muiden. Het begon (eindelijk) te regenen maar daar heeft iedereen weinig last meer van gehad. Zo zie je maar weer: ‘voorspellen (door Buienradar) is moelijk, vooral als het de toekomst betreft’. De thuisblijvers hadden deze keer ongelijk. Een mooie rit!

31 augustus 2008 – Natuurpark Lelystad – 94 km, 20-26° graden, matige (Noord?)Oostenwind, zonnig – 10 rijders: Fred, Tom, Jan Portengen, Han, Rob, Enrico, Timo, Rijn, Bert & Michiel

Toen schrijver dezes klokslag negen uur bij het bankje aankwam zaten alleen Rob en Timo daar. Na enige minuten kwamen binnen één minuut de zeven anderen uit alle gaten en hoeken te voorschijn. Rob stelde Schoonhoven voor, maar in die rit van ruim 130 kilometer had niemand trek. Naar later bleek terecht want het werd behoorlijk warm. Rijn wilde alleen naar een plek waar de koffie en het gebak goedkoop waren. Het voorstel van Tom om naar het Natuurpark te gaan kon wel ieders instemming vinden, zodat we na wat dralen de Zuidpolderweg op fietsten. Tussen Pronk en Lenssinck stonden we echter al weer stil. Een onverlaat had ’s nacht een groen bierflesje op het fietspad stukgegooid en daar kon Fred’s achterband, gelukkig als enige, niet tegen. Terwijl Fred zijn band verwisselde maakten Bert en Michiel het fietspad schoon. Op weg naar het bankje waren zij, en wat anderen, er ook langs gereden maar dat zal nog wel half in slaapdronken toestand zijn geweest zodat het niet werd opgemerkt.
Na een kleine 10 minuten reden we weer verder. Gelukkig konden we over de Hollandse Brug zodat verder tijdverlies vanwege de pont ons bleef bespaard.
Vanaf hier reden we de gebruikelijke route naar het Natuurpark. Het enige opmerkelijke was dat er, volgens sommigen voor het eerst dit seizoen, keurig in twee waaiers werd gereden.
In het Natuurpark genoten we van koffie en gebak dat deze keer door Rijn werd gesponsord vanwege het bereiken van de 60-jarige leeftijd. Het Lang-zal-ze-leven werd door iedereen enthousiast meegezongen. Rijn, nogmaals gefeliciteerd en bedankt.
De terugreis ging tot de Knardijk via dezelfde route en vandaar verder over de hobbelige klinkerweg naar de Oostvaardersdijk. Ook hier werd tot het Muiderzand weer keurig in twee waaiers gereden. Hier besloot Rob alleen rustiger verder te rijden. Er werd door sommigen weer tegen de Hollandse Brug opgesprint maar anderen vonden het daarvoor te warm. Bij de Hakkelaar gingen Bert, Tom en Michiel huns weegs en de overigen reden door naar Muiden. Zij zullen daar rond kwart over één zijn aangekomen en hoogstwaarschijnlijk door Rijn op een ijsje getracteerd. Een mooie, lange en warme rit!

24 augustus 2008 – Nijkerk – 76 km, 15° graden, matige Zuidwesten wind, bewolkt – 9 rijders: Fred, Marco, Tom, Bert, Han, Rob, Enrico, Timo, Herman

Rijn verwelkomde ons bij het bankje. Hij was net geland op Schiphol komende uit Michigan (VS). Met een dubbele tong van de slaapmutjses vertelde hij dat het voor hem eigenlijk 3 uur ’s nachts is, en hij zo zijn mandje in zou gaan. Hij vond het wel leuk om ons even gedag te komen zeggen en dat was wederzijds.

Na overleg werd besloten naar Nijkerk te gaan. Net voorbij Jan Tabak kwamen we onze zondagochtend zanger tegen, die weer goed bij stem was. Het tempo werd onder aanvoering van Fred behoorlijk opgevoerd, tot Rob het welletjes vond en riep dat het tempo 2 km/u naar beneden bijgesteld diende te worden. Zo gaat dat. Voorin is men zich er niet van bewust dat het te hard gaat. Degenen die moeite hebben met het tempo hoor je niet want zijn zijn bezig met ademhalen en aanklampen. Dus totdat er “los” wordt geroepen of een ander die “over” heeft naar voren rijdt om een signaal af te geven, wordt er doorgekacheld. Niet dat het daarna minder hard ging.

Bij de haven was alles nog bij het oude, behalve dat er een feesttent in de hoek stond, waar Rob (terecht als feestvarken) zijn fiets parkeerde. Omdat het koud was gingen we binnen zitten, en herschikten twee tafels. Het bestellen ging verrassend geroutineerd. Keuvelend over Jan Bijvoet (artikel in Weesper Nieuws), de triathlon in Weesp, de OS met Maarten vd Weijden, vroeg Rob om de rekening, waarbij hij aan Fred vroeg of hij het koud had. Deze beaamde dit, waarop Rob riposteerde dat hij dan best een stukje mocht zingen… Rob bleek jarig en de mijlpaal van 60 jaar te hebben bereikt. Luidkeels werd “Lang zal ie leven ingezet” gevolgd door “Daar moet op gedronken worden” door de tafel naast ons. Nogmaals proficiat Rob.

Nadat de tafel van de buren ook voorzien werd van een traktant (iets ouder dan 60 geworden), zochten we de fietsen weer op. De feesttent was ingenomen door een drietal rokers (aan de stemmen te horen zeer zware) zodat Rob zijn fiets met moeite kon bemachtigen. Ook de terugweg verliep in hoog tempo en rommelig. Meermalen brak de groep, zodat Herman het bij de Stichtse brug voor gezien hield. Het waaierrijden in 2 groepjes van 4 ging soms heel goed, tot bijv. Tom (kop 2e groep) opeens besluit om kop 1e groep te gaan doen. Of Timo (4e plek 2e waaier) ineens besluit over te steken naar de 5e plek van de eerste waaier en dan “op de kant” wordt gezet, en de groep weer moet loslaten.

Om iets over twaalven waren we weer thuis; een vroege snelle rit.

17 augustus 2008 – Edam – 77 km, 19° graden, zwakke later matige ZuidOostenwind, bewolkt – 11 rijders: Fred, Marco, Tom, Jurriaan, Jan Portengen, Han, Rob, Enrico, Timo, Aad & Michiel

Weinig wind bij het bankje, dus we konden overal heen. We kozen voor Edam. Voor het eerst dit jaar was Fred weer van de partij. Zijn laatste rit dateerde van 15juli vorig jaar! Via het nieuwe pad bij de Maxis, waar het zand op de weg was vervangen door schapenkeutels, kwamen we bij de Diemerdammersluis. Ondanks luidruchtig: ‘paaltje, paling’ kwam Gerard niet te voorschijn. Daarna via IJburg naar de Schellingwouderbrug en via Durgerdam langs het Markermeer. Het tempo zat er goed in. Ook Fred fietste soms op kop alsof hij nooit was weggeweest. Langs Kinselmeer en Uitdam waren we al snel en daarna was het naar Monnickendam nog maar een stukkie. Jurriaan ging hier terug omdat hij volgens Han: ‘het tempo niet kon bijhouden’. Volgens anderen moest hij echter eerder thuis zijn. Hetgeen dichter bij de realiteit lag.

Via Katwoude en Volendam kwamen we uit op de Dam van Edam. Het restaurant werd dit jaar door TCMuiden voor de tweede keer met een bezoek vereerd. We zaten gezellig buiten.
Enrico deed verslag van zijn safari in Kenia en Tanzania. Het bleek voor hem en zijn gezin een onvergetelijke belevenis. Verder smaakte de koffie, in alle varianten, thee en appelgebak, met en zonder, uitstekend.
Daarna reden we via Provinciale Weg, Monnickendam, Broek-in-Waterland, Broekervaart, Noord-Hollands Kanaal, Golfbaan en Liergouw terug naar de Schellingwouderbruggen.
Daarna langs het AR-kanaal en via de Nescioburg weer op de Diemerzeedijk.
Omstreeks kwart voor één was de groep weer in Muiden. Even later gevolgt door Timo en schrijver dezes. De Sluisbrug ging jammer genoeg net voor zijn neus open. Evengoed toch een fijne rit.

10 augustus 2008 – rondje Ronde Hoep – 88 km, 15° – 18° – zw wind, kracht 4 à 5, donkere dreigende lucht met vooral in het begin regen – aantal rijders 2: Rob en Tom

Het aantal rijders was niet erg groot, het regenachtige weer was de grote boosdoener.
Rob was nog langs Herman in Naarden gegaan, maar Herman zag ervan af om mee te gaan, i.v.m. de weersverwachting.
Na 5 minuten te hebben gewacht, vertrokken de 2 aanwezige rijders.
Na overleg, werd er besloten richting de Ronde Hoep te gaan.
Via de Lange Muiderweg gingen we naar Weesp. Vervolgens het Verlengde Buitenveer genomen naar de Weesperbrug. We zijn langs het Gein aan de zuidkant naar Abcoude
gefietst.
Inmiddels ging het steeds harder regenen en waaien, het leek wel herfst. De temperatuur was echter prima. Het voordeel van slecht weer is, dat het lekker rustig is op de weg.
Vanaf Abcoude richting A2, deze overgestoken en via de Winkeldijk naar de Waver gereden. De Waver zijn we overgestoken en daarna rechtsaf richting de Voetangel.
Daarna via de Ronde Hoep Oost, Polderweg en de Verlengde Polderweg naar
Ronde Hoep West. Langs dit stuk kregen we een flinke tegenwind. Het regenen was inmiddels gestopt, echter het ging steeds harder waaien. Het was echt weer om eens lekker te kunnen “stumpen”.
Nadat we bij de Waver aangekomen waren kregen we de wind flink in de rug. Op een gegeven moment rechtsaf geslagen en via de Hoofdweg en de Botsholsedwarsweg naar Vinkeveen gereden. Onderweg hebben we besloten om in de “Punt” te Baambrugge enige consumpties te nuttigen, echter geen appeltaart.
In de Punt zagen we op de tv dat het in China ook heel hard kan regenen.
Na de koffiepauze in de Punt was het nog steeds droog, zodat we onze regenjacks konden opbergen.
De rit ging verder naar Loenersloot en zijn hier het Amsterdam Rijnkanaal overgestoken.
Via Kerklaan, Oostkanaaldijk en de Vreelandselaan naar Vreeland gereden.
Bij de Vecht te zijn aangekomen, linksaf geslagen naar Nigtevecht. Vandaar naar de Gooilandseweg. Bij de Gooilandseweg rechtsaf gegaan richting Uitermeer. Samen zijn we het sluisje overgestoken.
Hier scheidden onze wegen, Rob ging via de Hakkelaarsbrug naar huis en Tom ging richting de Hilversumse Meent.
Achteraf viel het weer best mee, vooral het tweede gedeelte.

3 augustus 2008 – Amstelhoeve – 92 km -14° – 18° – zw wind, kracht 4 à 5, donkere dreigende lucht, af en toe een spatje regen – aantal rijders rijders 8; Frits, Aad, Rob, Herman, Jurriaan, Jan Portengen, Jan Bijvoet en Tom.

Wegens de windrichting werd besloten richting de Amstelhoeve te fietsen.
De rit begon hectisch. Binnen 500 meter zocht Herman de confrontatie met een lijnbus op.
Deze bus reed al op de rotonde van de Weesperweg. Aad, Frits en de beide Jannen schoten de rotonde op voor de bus. Herman probeerde het ook, maar zag dat het niet zou lukken.
Herman besloot eieren voor zijn geld te kiezen en dook rechts van de rotonde de berm in.
Al met al liep alles redelijk goed af. De schrik zat er behoorlijk in.
De 4 man die door waren gereden, stonden halverwege de Rijksweg te wachten.
Via de Papelaan en het Spoorpad zijn we het A.-Rijnkanaal overgestoken.
Langs het kanaal naar Driemond geraced. Jan P. reed op kop als een soort Jan Raas tegen de harde wind in, onder de 30 km p/u werd er niet gefietst.
In Driemond besloot Herman af te haken en ging richting Naarden .
De overige 6 renners koersten aan de oostzijde van het Gein naar Abcoude.
Ten westen van Abcoude de A2 overgestoken. Langs de Winkel naar de Stokkelaarsbrug
gereden. Vervolgens aan de zuidkant van de Waver richting Nessersluis, vandaar door het Amstelland naar Amstelhoek.
Vanaf Amstelhoek langs de Kromme Mijdrecht naar de Amstelhoeve gefietst.
Al die tijd blies de wind er behoorlijk op los, kortom het was lekker fietsweer en er werd behoorlijk doorgereden. Onder de 30 km p/u kwamen we niet.
Bij de Amstelhoeve konden we weer wat op krachten komen onder het genot van diverse consumpties. Deze keer werden we verrast, doordat Jurriaan ons trakteerde.
Na de pauze is de rit vervolgd via de bekende terugreis. Op de stukken met de wind in de rug werd er door Frits goed gas gegeven. Bij Nieuwe ter Aar zijn we de A2 overgestoken en voor het Amsterdam Rijnkanaal linksaf geslagen richting Driemond. Met snelheden tussen de 35 en 40 km p/u. reden we langs het kanaal.
In Driemond het A.R. kanaal overgestoken en via Weesp (Verlengde Buitenveer) naar de Vecht gegaan. In Weesp namen we afscheid van Frits en Jan B.
De overigen passeerden de Vecht en gingen richting Muiden via de Lange Muiderweg.
Bij de afslag Ton Storkpad reed Jan P. rechtdoor naar Muiden, de rest sloeg rechtsaf richting Hakkelaarsbrug.
Jurriaan sloeg linksaf op het einde van het Ton Storkpad naar Muiderberg en Rob richting Huizen, terwijl Aad en Tom via de Goog, Visserijpad en Keverdijk weer naar de Vecht reden en vervolgens naar de Hilversumse Meent.
Het gemiddelde lag iets boven de 29 km p/u.
Al met al het was een lekkere fietstocht geweest.

27 juli 2008 – Natuurpark Lelystad – 95 km, 28°, NO-wind kracht 2-3, zonnig– 7 rijders: Timo, Tom, Han, Aad, Bert, Jan P. en Herman

Naast de zeven rijders verscheen ook Rijn, maar dan ‘en civil’, bij het bankje. Hij kwam zich voor langere tijd afmelden. Vandaag had hij op zijn praktijk in Amsterdam een computerklus en de volgende weken is hij op vakantie in de Verenigde Staten.
Vanwege windrichting en het feit dat de Hollandse Brug weer open is, lag de keuze voor een rit naar Lelystad voor de hand. Heen werd het ooit door Gerard Smeenk bedachte en nu gebruikelijke parcours tussen twee Almeres (Stad en Haven) en langs een derde (Buiten) gekozen, dat via de Hoge (of is het Lage?) Vaart naar de Knardijk gaat. Daar even over die dijk naar rechts en vervolgens linksaf de kaarsrechte weg van 6 km naar het restaurant in het Natuurpark. Het ging hard, soms veel te hard. Ondanks een rustig begin lag het gemiddelde op deze heenweg ver boven de 30 km/uur. Aad nam in het Natuurpark afscheid, want hij wou om 12.00 uur thuis zijn. (Of verwachtte hij op de terugweg een nog grotere krachtsinspanning te moeten leveren?)
Inmiddels voelde het heel drukkend aan. Het gesprek van de zondag ging over het lager onderwijs dat we hebben ‘genoten’. Uit beide aanhalingstekens van het laatste woord uit de vorige zin moge blijken dat niemand van ons daar achteraf tevreden over is. Timo heeft les gehad onder meer van zijn tante, in Muiden bekend als Boeren Marie van de Sint Jozefschool, die de kinderen op hun afkomst uitzocht om meer aandacht aan ze te besteden. Was je van hogere stand dan leerde ze je in het frans het Onze Vader en Wees Gegroet bidden, kwam je van mindere stand dan bleef het bij het Nederlands. Op intelligentie en aanleg werd niet gelet. Evenals deze schrijver werd hij nog door de onderwijzers op school geslagen. Thuis kon je daar niet over klagen, want het antwoord was steeds: ‘Nou, dan zal je het er wel naar gemaakt hebben.’
Op de terugweg naar de Knardijk bleek dat er die nacht een windhoos moest zijn geweest. Bij de laatste boederij voor de dijk bleken verschillende kastanjebomen te zijn afgebroken. Han heeft de boerin daarvoor persoonlijk zijn leedwezen betuigt. Toen wij even rustig bovenop het smalle dijkpad reden probeerde een mountainbiker ons door de berm te passeren. Dat ging niet goed, hij viel en sleurde Bert mee. Gevolg: Berts linker remhuis stuk, ontvelde arm en dito been. Omdat de man grif zijn excuses aanbood, konden wij niet lang kwaad blijven. Maar vervelend en kostbaar is zoiets wel.
Verderop wordt de Knardijk een slecht onderhouden klinkerweg. De snelheid die daarop werd ontwikkeld, was deze schrijver op een gegeven ogenblik teveel. De groep hield in, maar niet voor lang, want op de Markermeerdijk werden snelheden ontwikkeld waar het peloton van de Tour de France in de aanloop van het criterium op de Champs Elysees die dag niet aantoe kwam. Het gevolg: deze schrijver heeft dit prachtige eindspel op de tv gemist, want hij was op de bank in slaap gevallen.

20 juli 2008 – Sporthaven Nijkerk – 81 km, 17°, W-wind kracht 5, bewolkt en regenachtig– 8 rijders: Timo, Theo, Rijn, Tom, Iep, Han, Rick en Herman

Ofschoon de wind west was, besloot de groep oostwaarts te gaan, dus heen met wind mee. De verwachte en in de verte reeds zichtbare regen waren daarvan de reden. Men wilde de regen niet alvast tegemoetgaan. Door het oude land ging het heen. In de Arkerheemse Polder werden dankzij Ricks kopwerk (en misschien ook wel vanwege zijn nieuwe Colnago) niet eerder in het vlakke bereikte snelheden ontwikkeld. Als top reden we met z’n allen zelfs even 53 km/uur.
In het vertrouwde koffiehuis aan de haven vroeg de waardin meteen hoe het met Ricks vader is gesteld? Goed dus, vandeweek had-ie op Ricks oude fiets al 170 km gereden.
Het koffiegesprek ging vooral over het geld en de banken. Er tekende zich een tweedeling af: de ‘jongeren’ die vonden dat schuld maken economisch beter is tegenover de ‘oudjes’ (die overigens al hun schulden reeds hebben afbetaald) die het beter vonden te sparen en schulden zoveel mogelijk te beperken. Allen waren het erover eens dat banken in Nederland paranoïde en verbureaucratiseerde instanties zijn geworden. Navrante voorbeelden – vooral van de bank die zo om wielrennen zegt te geven – werden aangedragen.
Tijdens de koffiepauze was het hevig gaan regenen en waaien. Toen dat even wat minder was, werd besloten langs de kortste weg naar huis te gaan. Met Tom en Rick beurtelings aan kop werden op de dijk ondanks fikse tegenwind snelheden van meer den 30 km/uur gehaald. Om op het laatste stuk wat minder last van de wind te hebben, adviseerde deze schrijver niet de pont bij de Hollandse brug maar de Stichtse brug te nemen. Dat bleek een verkeerd advies, want ter hoogte van de Bijvank waren weg en fietspad over enkele honderden meters opgebroken en moesten we dwars door de modder. Toen we weer op geplaveide weg reden zagen we eruit als veldrijders op een regenachtige zondag in november. Ter hoogte van de kalkzandsteenfabriek Rijsbergen in Huizen stelde Rijn voor nog even drie Gooise bergen te beklimmen. Een viertal begreep dat niet. Dus was er opnieuw dezelfde tweedeling: Rijn, Timo, Theo en Herman fietsten over het Huizerhoogt, de Tafelberg en het Laarderhoogt, terwijl Iep, Han en Rick rechtstreeks naar Muiden zullen zijn gegaan na Tom bij Naarden richting Hilversumse Meent te hebben gestuurd.

Post note: Daar er besloten was om de kortste weg terug te nemen werd er door 4 man niet begrepen waarom Rijn de weg terug naar Laren koos. Ondanks ons roepen en achterom kijken reden de 4 door. Via Huizen zijn we richting Naarden gereden alwaar we door de vesting, via de Amsterdamse straatweg naar Muiden zijn gereden. 100 meter voor het bordje Muiderberg begon het te spatten maar we zijn relatief droog thuisgekomen met een gemiddelde snelheid van ruim 29 km/uur en 76 km op de teller.

13 juli 2008 – Kopje van Bloemendaal – 87 km, 18°, W-wind kracht 5, meestal bewolkt – 8 rijders: Marco, Rijn, Han, Herman, Enrico, Aad, Timo, Jan P.

Michiel kwam ons uitzwaaien bij het bankje, maar reed niet mee. Aangezien de wind sterk West stond werd besloten naar “’t Kopje” te rijden. Rijn is zeer bekend met het fietsen door Amsterdam (en de ermee gepaard gaande mores …) en loodste ons via het CS achter de WG-fabriek langs. Ook Marco bleek een dienstbaar kopman om zich achter te verschuilen. Bij Overveen kwamen we een stoet mensen tegen uitgerust met paraplus. Enrico dacht aan een of andere EO jongeren dag, maar het bleek “Haarlems honkbal week publiek” te zijn. In Overveen (mooi stationnetje) raakte Rijn het spoor wat bijster, zodat we achter het Kopje uitkwamen. Aangezien we de stijle klim wilden doen betekende dit dat we nog een hele slinger om de “berg” heen maakten, waarna in een Ricco–achtige stijl de “Kop” werd genomen. Herman had wat malheur met zijn fiets, maar bereikte toch het etablissement op de top, dat precies om 11.00 uur opende.

De koffie en uitmuntende appeltaart smaakten zeer goed, en er werd veel gelachen om de diverse onzin. Timo vertelde over de dag dat hij opa werd als een van de zwaarste dagen, alsof hij zelf het kind had gebaard…. Aad beweerde dat 5 min 3 = 8? (Ja, omzet voor de fiscus, maar anders?) Han verhaalde over zijn tunneltjes tocht in het Noorden van Sicilië, alwaar Italianen als idioten achter hem aan reden. Het gezoem van de DTM races was ondertussen op de achtergrond goed te horen, en Enrico wilde eigenlijk nog een rondje langs het strand maken. Donkere wolken pakten zich echter samen en het koelde intussen ook flink af. Besloten werd om dat dan maar niet te doen, ook omdat sommigen om 12.00 uur thuis moesten zijn. Nadat alle helmen weer waren opgezet, werd er pittig terug gereden langs het spoor (max. 49,7 km/u).
Via uiteindelijk weer de Nescio brug, waar Aad probeerde op slinkse wijze de klim te winnen, maar buitenom geklopt werd door Jan P., bereikten we Gerard’s huis, alwaar geen ‘paal’. (Deze sprint werd trouwens onderlangs gewonnen door Rijn, omdat Aad weer niet goed bij de les was.) Aangezien we rond 13.15 uur Muiden bereikten kon Rijn eindelijk waarmaken dat hij een “ijsjes clausule voor TCM” in zijn pacht contract had opgenomen. Er werd van genoten. Alleen Aad had besloten door te rijden. Waarschijnlijk om als eerste thuis te zijn…..

6 juli 2008 – Rondje IJsselmeer – 264 km, 20-22° graden, ZuidWestenwind aanvankelijk kracht 3 later kracht 5, bewolkt & zonnig – 9 rijders: Marieke Vlugter, Jan Vlugter, Joek de Haas, Adrie Koolmees, Flip Koekkoek, Henk Nijhof, Rijn, Enrico & Michiel

Verslag volgt nog………..

6 juli 2008 – Haarzuilens – 83 km, 21°, ZW-wind kracht 5, meestal bewolkt – 3 rijders: Rob, Timo en Herman

Timo zat er al toen Rob en deze schrijver zich bij het bankje meldden. Langs de Lange Muiderweg ging het naar Weesp, vandaar naar Abcoude en via het binnenwegje naar Baambrugge. Voorts naar het tunneltje onder de A2 naar Vinkeveen en zo naar het Donkere Eind. Nog voor Portengense Brug kwam ons een groep leeftijdsgenoten uit Bodegraven achterop, die net een week in Alpen hadden gefietst. Dat was te merken: in hoog tempo loodsten deze mannen ons naar een van de twee café’s op de Haarzuilense Brink. Daar zaten we even zo heerlijk in het zonnetje dat het moeite kostte weer op te stappen. Omdat Timo oh zo graag zijn pas vier maanden oude kleinzoon nog even wilde zien, werd de kortste weg naar huis gekozen. Die ging via (het) Kortrijk, Nieuwer ter Aa en het Amsterdam-Rijnkanaal tot de brug over de A1. Om half een was Timo weer thuis. De beide anderen bijna een half uur later.

29 juni 2008 – Amstelhoeve – 78 km, 20-22° graden, ZuidWestenwind kracht 4-5, bewolkt met wat zon – 8 rijders: Tom, Jurriaan, Aad, Timo, Rob, Herman, Jan Portengen & Michiel

Om tien voor negen belde Enrico schrijver dezes om zich af te melden vanwege deelname aan een toertocht. Han is al op vakantie en Rijn had, volgens insiders, het Spieringfestival nog in de benen. Toch waren er nog 8 rijders.
ZuidWestenwind, dus Tom wil dan naar de Amstelhoeve langs de Kromme Mijdrecht. Via de Herengracht (de sluisbrug was open), oostelijke oever van de Vecht en Weesp kwamen we bij de Hoge Brug bij Driemond. Daar sloegen we af langs de oostelijke oever van het Gein. Na Abcoude reden we een stukje langs de A2 om bij de Winkeldijk naar rechts af te slaan. Bij de Stokkelaarsbrug sloegen links-rechts af zodat we richting Uithoorn langs de Waver kwamen te rijden. De wind blies er stevig op los.
Na Uithoorn kwamen we langs de Kromme Mijdrecht te rijden waar we na ± 8-10 km bij de Amstelhoeve konden aanleggen.
Nadat we Andre de hand hadden geschud konden we onze bestellingen plaatsen. Gezellig keuvelend werden ze geconsumeerd. Deze keer werden de consumpties gesponsord door Herman die precies vandaag 43 jaar in de echt is verenigd. Suze en Herman van harte proficiat.
Na de koffie was het nog een klein eindje tegen de wind in toen we bij de Woerdense Verlaat naar het oosten afbogen. Voor het lapje ‘zeilden’ we de Geerdijk af. Via Portengense Brug en Niewer Ter Aa kwamen we noordwaarts lang het AR-kanaal te rijden. Met een gangetje van zo rond de 35 km/u was zelfs Herman in zijn nopjes. Totdat we ingehaald werden door een rijder die wat (hij reed boven de 40 km/u) harder reed. Aad, Jurriaan en Tom konden zich niet bedwingen en al spoedig was een groot gat geslagen. Pas na de afslag Baambrugge, waar ze gestopt waren met volgen, haalden we ze weer bij. Daarna in het oude tempo door naar Driemond waar we de brug open troffen. Aad ging over de Hoge Brug richting Hilversumse Meent, de overigen reden over de Maxisbrug terug naar Muiden waar ze ongeveer kwart voor één aankwamen. Volgende week zijn Jurriaan en Tom ook op vakantie. Mogelijk rijden Enrico en Aad het rondje IJsselmeer. Voor schrijver dezes is er, wat het Rondje IJsselmeer betreft, helaas geen keuze.

22 juni 2008 – Loosdrecht: De Eend – 43 km, 20°, ZW-wind kracht 4-5, bewolkt – 2 rijders: Timo en Herman

Deze schrijver zat nog geen minuut op het bankje of daar kwam onze huidige nestor, Timo. Omdat het merendeel der Mui- en Gooiers in de Ardennen aan het fietsen was, bleef het bij ons tweeën. Prima zo, bedachten we, dat wordt een rustige rit. Over de Korte Muiderweg ging het naar Weesp. Vervolgens over de ’s-Gravelandseweg naar Uitermeer, dan de Dammerweg richting Nederhorst en zo dicht mogelijk langs de rechter Vechtoever blijvend naar Loenen. Daar linksaf de Bloklaan op naar Loosdrecht om aan de Vuntus bij de Eend koffie te drinken. Ons gesprek aldaar had een diep-religieuse inhoud: het ging over mooi en niet-mooi van ons beider roomse jeugd. Besloten werd elkaar ’s-middags in Laren te treffen, alwaar dan de Sint Jansprocessie aan ons voorbij zou trekken. Zo gezegd, zo gedaan. Welluidend en vroom zongen we na afloop de mooiste liederen uit onze jeugd mee.

15 juni 2008 – Edam – 80 km, 20° graden, matige Westenwind, zonnig – 8 rijders: Rijn, Tom, Aad, Enrico, Rob, Marcel, Herman & Michiel

Schrijver dezes kan zich, na het leuke- (fietsen), niet-leuke- (Rusland-Nederland) en copieuse (wat een grote porties) Ardennen-weekend niet veel meer van deze, aan dit weekend voorafgaande, rit herinneren.
Hij zal toch een poging wagen. Via het nieuwe, van schapenkeutels vergeven, pad bij de Maxis reden we door IJburg naar de Schellingwouderbrug. Daarna via Liergouw, Bloemendalergouw en Blijkmeerpolder naar de Markermeerdijk. Vervolgens via Uitdam, Monnickendam, Katwoude en Volendam naar het restaurant bij de haven in Edam.
Lekker buiten in het zonnetje zittend nuttigden we onze koffie met appelgebak. Rob was het ‘braafste jongetje van de klas’ door de waterpolitie met aanmeren te helpen.
Na de koffie langs de provinciale weg via Monnickendam naar Broek-in-Waterland. Daar kozen we de Broekervaart om via de Golfbaan weer bij de Liergouw uit te komen.
Na de twee Schellingwouderbruggen werd ook nog de Nesciobrug bedwongen. Via Diemerzeedijk, Keutelpad en Maxisweg waren we (geloof ik) ongeveer kwart voor één weer in Muiden terug.

8 juni 2008 – Amstelhoeve – 77 km, 18-22° graden, zwakke Noordenwind, eerst heiïg, later zonnig – 9 rijders: Rijn, Tom, Jurriaan, Aad, Enrico, Timo, Rob, Theo & Michiel

Nauwelijks wind bij het bankje, dus we konden overal heen. De Amstelhoeve was en is favoriet bij Tom en Enrico. De anderen wilden Tom ook wel eens het personeel zien beledigen, dus was de keuze snel gemaakt.
Via Kilometerbrug en langs het AR-kanaal reden we naar Driemond, alwaar we de oostzijde van het Gein kozen naar Abcoude. Daarna over de A2 en via de Winkeldijk tot Stokkelaarsbrug, vandaar langs de zuidelijke oever van de Waver tot vlak voor Uithoorn.
Na Uithoorn reden we langs de Kromme Mijdrecht tot de Amstelhoeve. Het tempo lag de meeste tijd boven de dertig. Vooral Enrico en Tom lieten zich op kop gelden.
We zaten in de schaduw buiten en het was vrij fris maar de koffie en appelgebak smaakte er niet minder om. De bediening vroeg aan een aantal van ons waar we vandaan kwamen en was telkens verbaasd te horen dat we zo ver uit de buurt waren. Het afrekenen ging deze keer zonder brutaliteiten van Tom. Na de koffie was de zon veel krachtiger geworden. Via Woerdense Verlaat, de Geer en Nieuw Ter Aa kwamen we weer langs het AR-kanaal uit. De wind stond tegen maar het ging nog best rap in een waaier. Schrijver dezes was soms blij dat hij het leven had en had veel respect voor Rijn (op z’n mountainbike met dikke banden) en Timo (onze nestor en niet altijd van de partij), die het tempo ook bijhielden. Na Driemond namen we de Spoorbrug en Papelaan om weer ongeveer half één in Muiden uit te komen. Wederom een fijne rit.

1 juni 2008 – Edam – 75 km, 16° graden, zeer zwakke, veranderlijke wind, bewolkt, soms zeer lichte miezer – 6 rijders: Rein, Tom, Jurriaan, Jan Portengen, Han & Michiel

Geen wind bij het bankje, dus we konden overal heen. Nijkerk en Soest werden genoemd, maar het werd Edam net als twee weken terug. Via het nieuwe pad bij de Maxis, waar het zand op de weg was vervangen door schapenkeutels, kwamen we bij de Diemerdammersluis. Ondanks luidruchtig: ‘paaltje, paling’ kwam Gerard niet te voorschijn. Daarna via IJburg naar de Schellingwouderbrug en daarna op de Liergouw linksaf richting golfbaan. Even daarvoor sloegen we rechtsaf richting Zunderdorp om uiteindelijk via het tunneltje bij Broek-in-Waterland aan de westkant van de provinciale weg uit te komen. Vanaf daar tot Edam via Monnickendam sleurde Tom meestentijds op kop. Het tempo was 33-35 km/u. In Edam deze keer niet via de noordkant naar de haven maar meteen bij de stoplichten naar links om, nog voor tien over tien, op de Dam van Edam uit te komen. Het restaurant aldaar is naar weten van schrijver dezes nog niet door TCMuiden met een bezoek vereerd. We konden, overdekt, zelfs buiten zitten.
De koffie, in alle varianten, thee en appelgebak, met en zonder, smaakten uitstekend temeer daar deze door schrijver dezes, ivm zijn verjaardag, werden afgerekend. Als Aad er bij was geweest zou hij zeker gezegd hebben: “daar kom je vandaag goedkoop mee weg, jongen”. We bespraken, voor de laatste keer, het ongeluk van Han en Jurriaan deed verhaal van zijn, nog ergere, ongelukvariant van 2005. Hierbij kwam hij zelfs op de IC van de VU terecht en moest weken herstellen. Ook kwamen het Ardennenweekend en gemeentelijke nieuwtjes aan de orde.
Uiteraard ging het terug zoveel mogelijk langs de Ijsselmeerdijk.Eerst Volendam, waar deze keer een Hongaarse bus de dijk succesvol probeerde te blokkeren, vervolgens Katwoude, Monnickendam, Uitdam en Durgerdam. Buiten de dorpjes lag het tempo, met Tom vaak op kop, rond de 35 km/u. Vermeldenswaardig is nog dat Rein op zijn mountainbike met dikke banden reed. Dat verhinderde hem niet om ook vaak op kop te komen.
Via de twee Schellingwouder bruggen kwamen we langs het AR-kanaal te rijden en via de Nescioburg weer op de Diemerzeedijk.
Omstreeks half één waren we weer in Muiden. Een fijne rit.

25 mei 2008 – Classico Boretti – 130 km – 14° graden, Oostenwind kracht 4-5, bewolkt met bui – ± 1800 deelnemers waaronder Theo

Goed georganiseerde, uitgepeilde routes vanaf het Olympisch Stadion van 50, 75, 100 en 130 km. Met en dat vooral goede verzorging. Geen appeltaart en koffie, maar bananen, AA water en krentenbollen. En dat elke 25 km! Omdat ik vanuit Muiden naar Amsterdam op de fiets ben gegaan en terug uiteraard, heb ik maar aan de tocht van 100km mee gedaan. Die tocht kruisde, gezien het verslag op de site, mijn route. Via Ouderkerk, Ronde Hoep naar het Fort. Vandaar via de bekende weg naar de Kromme Mijdrecht, haast naar de Woerdense Verlaat, iets eerder rechts, via polderwegen naar Breukelen, Kanaaldijk, Baambruggen en de Zuwe weer richting Ronde Hoep. Vandaar aan de andere kant van de Amstel door Amstelveen, Kalfjeslaan naar het Amsterdamse Bos en Olympisch Stadion. Of het er om speelde, werd ik om de paar km door motoren met oranje vesten, knipperende lichtjes ingehaald, die het volgend kruispunt voor o.a. mij vrij hielden. En even later kwamen ze weer langs scheuren op weg naar het volgende kruispunt. Voelde me haast belangrijk. Er deden ongeveer 1800 mensen aan mee (alle afstanden) en op wat lekke banden heb ik goddank maar een man met een afgebroken stuur gezien. Dankzij zijn helm heeft hij het overleefd. Misschien is de tocht een aanrader voor volgend jaar. Voor 10 Euro inschrijfgeld: een shirt, goede verzorging en na afloop een pasta maaltijd en een kookboek. Helaas moest ik in de regen terug rijden, dat was wat minder goed verzorgd. Toch mooi 130 km weggetrapt. WWW. CLASSICOBORETTI.NL

25 mei 2008 – Woerdens Verlaat – 80 km, 14° graden, Oostenwind kracht 4-5, bewolkt met bui – 5 rijders: Tom, Jurriaan, Bert, Rick en Enrico

Hoewel het om 8.00 uur nog stevig regende, gaf Buienradar aan dat het daarna wel was gedaan met de regen, behalve in het Westen. Enrico had zijn regen fiets meegenomen, omdat de andere al helemaal gereed was gemaakt voor de Alpen. Met de blik op de natte weg keek hij blij, tot Rick aan kwam fietsen ..

Het tempo werd meteen goed ingezet, en via Maxis, AR kanaal, Gein kwamen we in Abcoude. Volgens Tom was de weg langs de Angstel opgebroken, waardoor we rechtdoor via de A2 gingen. Dat was ook opgebroken, zodat we via zandpaadjes links en rechs onze weg vervolgden. Dat was kennelijk toch een steentje teveel voor de banden van Jurriaan: een lekke Schwalbe Ultremo tot gevolg. Even later zou Jurriaan het voor gezien houden, omdat hij op tijd thuis moest zijn. Na het plakken ging het weer rap totdat we door een motoragent werden tegengehouden ivm met een wielerronde, die vlak achter ons aan zou komen. Inderdaad kwam in de verte het peloton al aanzetten. “Maar wij rijden hard – zo’n 40 per uur.”: riposteerde Rick. “Nou voorruit”, zei meneer agent die gelukkig niet naar onze Ausweis vroeg, die we geen van allen bij ons hadden natuurlijk. In hetzelfde tempo reden we verder. Een paar kilometer verder kwam de agent ons voorbij rijden en gaf ons zijn welgemeende complimenten: “Jullie rijden inderdaad behoorlijk door.” Glimmend van oor tot oor – onze dag kon niet meer stuk – reden we rechtsaf richting Mijdrecht, waar het peloton linksaf moest slaan. Rick schroefde het tempo nog eens flink op tot 43 km en verbaasde zich erover dat er door Tom nog vrolijk werd gekeuveld. Een paar wielerronde gasten hingen achterin en vroegen of ze goed zaten. Nee, goed mis dus – aldus Tom. Toch duurde het nog een kilometer voordat ze omkeerden (?). Bij het stoplicht stond een verkeersregelaar met een toverstokje de stoplichten te regelen. De auto op de provinciale weg kon vol in de remmen en wij mochten doorrijden. (Het mannetje dacht zeker ook dat wij bij de wielerronde behoorden.)

Mijdrecht ligt kennelijk toch vrij westwaarts, want we kregen tot aan de Amstelhoeve een flinke bui over ons heen. Druppend en dampend kwamen we binnenzetten bij het etablissement dat door verstandelijk gehandicapten wordt gerund. Het bestellen van de drankjes verliep goed tot en met Tom z’n cappucino met bitterlemon. Het meisje was echter al weg voordat we ‘appeltaart’ hadden kunnen zeggen. Toen het meisje terugkwam met de drankjes probeerde Enrico: “En mogen we ook nog 3 appeltaart met?”. Het meisje: “Ja zeg!”, en beende weg. Volgens Rick pakte Enrico dat ook volstrekt verkeerd aan. Hij kende die types, want hij had ervaring met die zussen van hem….
Na te hebben afgerekend werden de natte kleren weer aangetrokken en de helmen al opgezet, wat Tom de (als zelfspot bedoelde) opmerking richting het meisje ontlokte: “Zijn we allemaal Willempies.” De anderen haastten zich naar buiten.

De wind stond pal tegen, zodat er flink getrapt en kop overgenomen moest worden. Via Portengen naar Breukelen en langs de Vecht naar Weesp. Bij de Keverdijk ging Tom rechtsaf. Het visserijpad werd door Rick gemist. “Bij de bochtrechtaf.” “Ja”, zei Rick om vervolgens linksaf te slaan en Enrico verbaasd het Visserijpad op te sturen. Na de hergroepering ging Bert rechtdoor naar Muiderberg. Om 12:30 uur bereikten we Muiden met een gemiddelde van 31 km/u.
Enrico zal er volgende week niet zijn, maar zijn verrichtingen in de Alpen zijn vanaf donderdag te volgen op www.nedstatclassic.com

18 mei 2008 – Edam – 80 km, 14° graden, Noordenwind kracht 4-5, meestentijds zonnig – 8 rijders: Rein, Aad, Rob, Herman, Tom, Jurriaan, Enrico & Michiel

Buienradar gaf aan dat de enige flinke bui van betekenis precies boven Muiden, Muiderberg en Naarden even voor negenen zou passeren. Deze voorspelling was helaas terecht en zo kwam schrijver dezes tamelijk nat bij het bankje aan waar niemand stond. Echter onder de luifel van Jan Kroket had de hele meute zich verzameld. Ook Aad, Enrico en Rein waren er omdat ze de dag ervoor vanwege de slechte weersvoorspelling van ‘Limburgs Mooiste’ hadden afgezien. Naar later bleek ten onrechte 🙁 Han had zich al eerder afgemeld omdat hij, vanwege een aanrijding en daaropvolgende val van zijn scooter, een paar gekneusde ribben had opgelopen. Beterschap Han!
Noordenwind dus: Waterland. Bij de Maxis was een nieuwe fietspad opengesteld zodat ipv de hobbelige klinkerweg langs de PEN centrale een glad asfaltpad kan worden genomen. Wel moet het zand nog even van de weg.
Na “paaltje, paling” bij Gerard reden we de Diemerzeedijk af tot het Steigereiland, daarna over de Heermabrug naar de Schellingwouderbrug. Na de volkstuintjes op de Liergouw sloegen we linksaf om langs deze tuintjes tot het Golfterrein bij de Provinciale Weg te rijden. Even verderop bij de stoplichten kruisten we deze weg om langs de Broekervaart tot Broek in Waterland door te rijden. Vanaf hier weer langs de Provinciale Weg richting Monnickendam en daarna richting Edam.
Buiten Edam om naar de kop van de haven om in het gezellige restaurant de koffie te gebruiken. Al die tijd hadden we tegen de frisse, harde Noordenwind in gereden. De meesten hadden zelfs een lange broek aangetrokken en Tom spande de kroon met ‘dubbele’ overschoenen!
Tijdens de koffie ging het, uiteraard bijna, over onze nieuwe ‘smurfen’-fietskleding. Ongeveer half twaalf stapten we weer op. Rein had zijn zinnen op een sluisovergang gezet maar zag daar in eerste instantie vanaf, maar toen we aan de ander kant van de sluis reden bleek hij zijn aluminium bidon in het restaurant te hebben laten staan. In de bijna gure wind stonden we bijna bibberend te wachten tot hij de via de sluis zijn bidon had opgehaald.
Daarna reden we meestal voor het lapje terug. Eerst Volendam, waar de toeristen een bijna ondoordringbaare wal tegen ons hadden opgeworpen, vervolgens Katwoude, Monnickendam, Uitdam en Durgerdam. Buiten de dorpjes lag het tempo vaak boven de veertig.
Via de twee Schellingwouder bruggen kwamen we langs het AR-kanaal te rijden en via de Nescioburg weer op de Diemerzeedijk.
Omstreeks tien voor één waren we weer in Muiden. Een mooie en frisse rit.

12 mei 2008 – Natuurpark Lelystad – 93 km, 20-25° graden, NoordOostenwind kracht 3-4, zonnig – 12 rijders: Rein, Jan Portengen, Aad, Iep, Rob, Timo, Han, Jan Bijvoet, Herman, Marcel, Tom & Michiel

De grootste opkomst dit jaar tot nu toe. Het weer was dan ook schitterend. Ondanks 2 maal de pont besloten we voor Lelystad. We moesten ongeveer 10 minuten op de pont wachten, maar daar treurde niemand om. Daarna via Blanchard- en Farfler-pad naar Het Oor.
Vandaar via een nieuw fietspad richting de brug over De Vaart. De uit vier man bestaande kopgroep was Oost-Indisch doof want ondanks herhaaldelijk ‘links’ gebrul stoven ze een industriegebied in. Toen de groep eenmaal weer samen was werd gelukkig de goede richting weer gevonden. Na de oversteek van de Vaart kwamen we langs de Lage Vaart te rijden. Niet al te goed in twee waaiers rijdend, tegen de matige NO-wind in, kwamen na verloop van tijd, met Tom een tijd op kop, bij de Knardijk uit. Nu nog het lange, rechte, open stuk, volgens de kaart de Meerkoetenweg, naar het Natuurpark. Vlak bij de stoplichten van de Larserweg werd door sommigen nog even gesprint. Daarna waren we snel bij de ingang van het park waar Iep alweer begon te sprinten.
Er was nog voldoende plaats op het terras. Over de koffie en appeltaart valt geen slecht woord te zeggen. Het naderende Ardennen weekend werd besproken. TC Muiden komt met een afvaardiging van 8 man. Tom wil op de zondag van dit weekend een rondje Markermeer doen met de achterblijvers (zie ook de home-page). Er was geen blije gever deze keer, iets wat door Aad behoorlijk werd betreurd, zodat we de € 78 broederljk moesten verdelen.
We wilden via de Oostvaardersdijk terug en om niet weer, zoals verleden jaar gebeurde, in de binnenlanden van Lelystad te verzeilen, besloten we eerst terug te rijden naar de Knardijk.
Via de vervelende klinkerweg kwamen we langs de dijk terecht. De wind stond lekker achter zodat we met een gangetje van 32-36 km/u al spoedig bij het gemaal de Blocq van Kuffeler waren. Het laatste stuk terug naar de pont gaf de meesten ook weinig moeite. Alleen werd de afslag naar de pont in eerste instantie door velen gemist.
Bij de pont, die net aan de overkant was vertrokken, kwam iedereen weer bijelkaar. Vanwege het mooie, warme weer was het ‘stikdruk’.
Na de pont reden Tom, Aad, Marcel, Herman en Rob richting het Gooi. De overige zeven reden via de Hakkelaar terug naar Muiden waar de overige zes rond kwart voor twee moeten zijn aangekomen. Mooi weer en prachtige rit.

4 mei 2008 – Kop Arkervaart Nijkerk – 82 km – zonnig, 22°, oostenwind kracht 3 – 7 rijders: Aad, Enrico, Han, Rijn, Rob, Timo en Herman

De opkomst van zeven man was gezien het prachtige weer wat mager. Maar de rit rond het Markermeer van twee dagen eerder zal daar wel een verklaring voor zijn. De windrichting maakte de keuze voor de Nijkerker sporthaven een begrijpelijke. Langs de Naarder trekvaart passeerden we bij de Hakkelaar Hofrust, alwaar Michiel in pyama met een telefoon aan het rechteroor vanachter de ramen ons uit- en toezwaaide. Voort ging het langs de A1 en de Oude Rijksweg door Naarden, langs Huizen, Bussum, Blaricum en Hilversum, dan weer door Laren naar het zuidelijkste puntje van Eemnes. De fraaie Eemnesser Polder werd ‘genomen’, in Eembrugge werd de rivier overgestoken en vervolgens flitsten we door de polder richting Bunschoten. Na de provinciegrens Utrecht-Gelderland te zijn gepasseerd kwamen we in de Arkerpolder die we binnen een kwartier doorkruisten en om met bezwete hoofden het heerlijke terras aan de kop van de Arkervaart op te zoeken.
Gevraagd of Gerard al langs was geweest, verklaarde de waardin dat dat nog niet zo was en dat zij hem miste. ‘Zo’n bijzonder aardig man’, zo liet ze ons weten. Omdat Han op 7 mei eindelijk 51 jaar wordt, trakteerde hij ons alweer. Gefeliciteerd, Han!
Terug ging het over het bekende parcours door het nieuwe land dat steeds meer het nieuwste bloembollengebied aan het worden is. Prachtig, die keiharde kleuren in de magistraal stralende zon! Intussen werd er hard gereden. Regelmatig ging het tempo tot boven de 40 km/uur. Binnen geen tijd waren zes van de zeven bij de pont onderaan de Hollandse Brug. Timo was na Almere-Haven losgeraakt en – wat voorspelbaar was – hij raakte de weg kwijt, kon de pont niet vinden. Vier man ging op zoek. Opeens dook hij toch weer op. We moeten zuinig zijn op onze huidige nestor!

2 mei 2008 – Rondje Markermeer – 150 km, ±15° graden, zwakke Westenwind, later matige ZuidWestenwind, zonnig – 7 rijders: Rein, Jan Portengen, Aad, Iep, Rob, Jurriaan & Michiel

Elf man verzamelden zich bij het bankje. Tien met de fiets, één met de auto. Herman kwam ons even uitzwaaien. Drie van de tien, Timo, Han en Theo, gaven echter al direct aan niet het hele rondje te rijden, maar ons ‘een stukkie weg te brengen’. We besloten met de klok mee te rijden vanwege de voorspelde Westenwind. Via Maxis, Diemerdammersluis (paaltje!!!), IJburg, Schellingwouderbrug, Durgerdam en Uitdam kwamen we op de weg Marken-Monnickendam uit. Hier vond Jan het gezapige tempo welletjes. Zes-en-dertig, zeven-en-dertig ging het, zodat we in M-dam al 3 man kwijtwaren.
Na M-dam via Katwoude en Volendam naar Edam. Hier werd de weg langs het Markermeer gekozen. Af en toe werd er, o.a. door Han die toch niet het hele stuk hoefde af te leggen, goed gas gegeven. Bij Scharwoude, even voor Hoorn, werd gestopt bij de, naar later bleek, voormalige Karperput. Men was van concept geswitched en van naam veranderd. Nu kan men er pannenkoeken eten, maar de leuke menukaart had ook een anti-pannenkoekenkant. De naam was gewijzigd in ‘Ootje Konkel’, wat in het West-Fries zoiets als kletskous betekent.
We deden tijdens de koffie deze naam eer aan. Rein was op Koninginnedag grootvader geworden. Nou dan weet je het inmiddels wel. De portemonnee kon weer op zak blijven. Van harte proficiat, Rein en veel plezier met luiers verwisselen.
Na de koffie keerde het eerder genoemde drietal terug (zie verslag) en de reden de overige zeven door naar Hoorn. Toen we in het centrum foutreden wees een Hoornaar ons de goede weg en vertelde tevens dat de dijk naar Enkhuizen was afgesloten.
Toen we even na Hoorn via een industrieterrein toch op de dijk trachtten te komen lukte dat (natuurlijk) niet. Ook bij latere afslagen werd aangegeven dat de dijk dicht was zodat we, uit arren moede maar langs de Provinciale Weg bleven rijden. Met de wind in de rug waren we dan ook snel bij Enkhuizen. Via brug en aquaduct kwamen we op de dijk naar Lelystad uit. De wind was inmiddels naar ZuidWest gedraaid. Met een vaartje van zo’n 35 km/u reden we tot ongeveer halverwege de 30 km lange dijk waarna schrijver dezes met een inzinking werd geconfronteerd. Daarna lag het tempo lager en ging nog wat omlaag omdat op het laatste stuk pal Zuid en zonder beschutting van de dijk tegen de ZuidWestenwind moest worden ingereden.
Bij de Bataviawerf in Lelystad lieten we ons de diverse soorten drinken, broodjes kroket, broodjes kaas en patat-met goed smaken. Na zo’n halfuur stapten we weer op om via Lelystad-Haven op het uitstekende fietspad langs het water te geraken. Eendrachtig werd in twee waaiers gereden zodat we, toch nog redelijk snel, via het gemaal de Blocq van Kuffeler bij de pont bij de Hollandsche Brug uitkwamen.
Na de pont sloegen Rob en Aad linksaf richting Gooi, Jurriaan rechtsaf richting Muiderberg en reden de overige vier via Ijsselmeerweg naar de Hakkelaar. Hier stapte schrijver dezes af waarna de laatste drie rond vier uur in Muiden moeten zijn aangekomen. Mooie rit met prachtig, maar fris, weer.

2 mei 2008 – Rondje Ootje Konkel – 100 km, ±15° graden, zwakke Westenwind, later matige ZuidWestenwind, zonnig – 3 rijders: Timo, Theo & Han

Vanuit voorheen de Karperput vertrokken Theo, Timo en Han weer terug langs de dijk richting Edam terwijjl de rest van het peloton richting Hoorn verder ging.
De reden van deze voortijdige terugkeer lag voornamelijk in het feit dat deze drie onvoldoende kilometers in de benen hadden en last hadden van blessures. Timo was een paar weken terug door zijn knie gegaan en Han was eerder deze week van een door de regen glad geworden trap gevallen en vervelend op zijn rug/ribben terecht gekomen.
Direct merkte we al dat de wind toch wel wat sterker was dan voorspelde zwakke wind kracht 2 tot 3. Kop over kop zijn we naar Edam gereden en vandaar uit via de provinciale weg richting Amsterdam. Via het Waterland zijn we richting IJburg gereden, langs Gerard Smeek waar we natuurlijk “ paaltje” hebben geroepen, en kwamen we rond half twee in Muiden aan met toch nog 100 km op de teller.Timo heeft kranig gereden. Han had inmiddels flink last van zijn rug. Theo voelde zijn benen.
Al met al kunnen we ons afvragen of we niet beter in de beschutting van het peloton door hadden kunnen rijden! Weet je, je weet het niet! Een heerlijke rit!

27 april 2008 – Leusden – 96 km, ±20° graden, Zwakke ZuidOostenwind, zonnig – 11 rijders: Tom, Enrico, Rijn, Clemens, Jan Portengen, Herman, Timo, Aad, Iep, Rob & Michiel

Eindelijk warm weer. Alleen Tom was nog in lange broek gekomen? Hij bood de broek tijdens de rit overigens wel te koop aan! Uiteindelijk werd niet voor de Kromme Mijdrecht maar voor Leusden gekozen. Dus werd tot ‘de Witte Bergen’ de standaard-oost route genomen. Daarna stapten we over op de standaard Soesterberg route. Bij ’t Hoogt werd het peloton aardig uit elkaar gerukt maar bij het stoplicht bij de oude Amersfoortse Straatweg kwam alles weer bij elkaar.
Via de bekende brede, glooiende asfaltweg, waar moeiteloos boven de veertig werd gereden, kwamen we op de Doornse Weg uit. Timo bleef even achter met een afgelopen ketting, maar toen een paar waren teruggereden had hij zelf het euvel al verholpen.
Spoedig daarna legden wij aan op het terras van een gezellig restaurant met uitzicht over de Leusder Heide. De koffie met appelgebak werd door Timo gesponspord vanwege het heugelijke feit dat hij kort daarvoor voor de eerste keer grootvader was geworden. Ook is hij (voorlopig?) door een cortisone injectie van zijn zeurende kniepijn verlost. Van harte proficiat, Timo!
Timo wilde hiermee tevens aangeven dat hij geen zuinige boer is, want ‘het enige wat een boer geeft is de geest’ volgens zijn filosofische woorden.
Na een kleine veertig minuten werd weer opgestapt. Via de viersprong, met een aardig klimmetje, langs de Pyramide van Austerlitz, langs het KNVB sportcentrum, Zeist, Huis ter Heide, Bosch en Duin, Den Dolder, Lage Vuursche, Maartensdijk, Hollandsche Rading, Nieuw-Loosdrecht, Oud-Loosdrecht, Kortenhoef werd teruggekoerst. Weinig bijzonderheden, alleen kwam Herman, bijna in stilstand, tweemaal ten val uit balans gebracht door Timo.
Hierna sloegen de Gooiers, Aad, Herman en Rob, rechtsaf richting Hilversumse Meent, Naarden en Huizen.
De overige acht reden via Ankeveen richting Uitermeer. Langs de Loodijk ging Timo, die zich in zijn eerste lange rit kranig had geweerd, over op zijn eigen tempo.
Bij de Kreugerlaan sloeg Tom af richting Hilversumse Meent, Clemens sloeg op de Keverdijk af naar links om via Honswijckpad en Reaalspolderweg naar de Vecht te rijden, terwijl de overige vijf via Visserijpad naar de Hakkelaar reden waar tegen het A1-viaduct op nog even lekker werd gesprint. Schrijver dezes stapte bij de Hakkelaar af. De overige vier, Rijn, Enrico, Iep en Jan, zullen ongeveer half twee in Muiden zijn aangekomen. Of er bij ‘la Chiusa’ nog een ijsje werd gegeten is (nog) niet bekend. Een fijne, lange rit en een mooie voorbereiding op het Rondje Markermeer van komende vrijdag.

20 april 2008 – Nijkerkerveen – 80 km, ±10° graden, OostZuidOostenwind, zonnig – 8 rijders: Tom, Enrico, Rijn, Clemens, Jan Portengen, Jan Bijvoet, Rob & Michiel

Oostenwind dus: Nijkerk, voor het eerst dit jaar. Op schrijver dezes na was iedereen nog in winterse outfit gehuld. Op zijn: “het wordt vijftien graden vandaag” werd schamper gereageerd. Uiteindelijk werd zelfs in de namiddag 18 graden gehaald 🙂
Er werd hard vertrokken zodat Clemens er al bij de Torenflat in Naarden ‘doorheen zat’. Volgens Rob hadden de respectievelijke koprijders: “last van uitvallende kilometertellers”.
Daarna werd iets rustiger aan gedaan. Door onze vertrektijd van negen uur kwamen we bij Bussum ook de ‘zingende fietser’ weer eens tegen. Luidkeels zingend kwam hij ons tegemoet. In de Eemnesserpolder stond een strak windje zodat we, met meestens Enrico op kop, flink moesten doortrappen. In de polder richting Bunschoten/Spakenburg was het al niet anders en daar voorbij eigenlijk ook. Uiteindelijk bogen we, met de A28 al dichtbij, naar het noorden af richting Nijkerkersluis. Met de camping bij de Nijkerkersluis al in zicht perste Rijn er nog een sprintje uit dat door Tom en Enrico werd gepareerd. Na enige verwarring over de pleisterplaats kwam toch iedereen bij het restaurant bij de camping terecht.
Er werd nog even over de nieuwe outfit gepraat. Volgens Tom komt deze in 2009 beschikbaar. Jan Portengen betaalde onze vertering omdat hij twee weken geleden jarig was geweest. “Zo lang geleden al” werd er gereageerd, maar volgens Rijn was dat geen enkel bezwaar en moet je, volgens hem, ook minstens twee keer per jaar jarig zijn.
Na de koffie werd door ‘het Nieuwe Land’ teruggereden. ‘Voor het lapje’ ging het ruim boven de 30 en door toedoen van Enrico zelfs af en toe boven de 40. Het gemiddelde van 26 tot aan de koffie bleek bij thuiskomst opgelopen tot 28,5!
Bij de Hollandse Brug werd overgestoken met de pont die bij onze nadering net aan kwam varen. Jan Bijvoet vond het “erg leuk dat we er zo’n fijn uitstapje van maakten”.
Na de pont sloeg Rob linksaf richting Huizen. De rest reed door naar de Hakkelaar, waar Tom en Jan Bijvoet rechtdoor de Keverdijk op gingen en Jan Portengen, Rijn, Clemens en Enrico doorreden naar Muiden waar zij rond kwart voor één moeten zijn aangekomen. Schrijver dezes kon bij de Hakkelaar afstappen. De eerste lange rit van het jaar was een fijne.

13 april 2008 – Haarzuilens – 68 km, ±10° graden, matige ZuidWestenwind, bewolkt – 8 rijders: Tom, Enrico, Han, Aad, Iep, Rob, Rick & Michiel

Aad vond de Kromme Mijdrecht te ver en daarom werd voor Haarzuilens besloten.
In het begin ging het met een normaal tempo en werd via Maxisbrug bij Driemond uitgekomen. Daarna nam Rick de kop vaak over en dan weet je het wel.
Via Baambrugge, Zuwe, Vinkeveen, DonkerEind, Wilnis, Portengense Brug en Portengen kwamen we even over elven in Haarzuilens aan. Schrijver dezes was soms blij dat ‘hij het leven had’.
Buiten was het te koud dus we gingen binnen zitten. Veel wat besproken werd is niet voor herhaling vatbaar en de rest te onbelangrijk om te beschrijven.
Na een ruime drie kwartier stapten we weer op om via Kortrijk en Station Breukelen langs de westkant van het AR-kanaal uit te komen. Met de wind schuinachter kon behoorlijk tempo worden gemaakt. Dat gebeurde dan ook. Ter hoogte van Driemond waren de wegen, door een felle regenbui behoorlijk nat geworden. Gelukkig hadden we deze bui ontlopen. In Driemond verlieten Tom en Aad de groep om via de Gooilandse Weg naar de Hilversumse Meent terug te keren. De overigen waren via Maxisbrug rond enen weer in Muiden terug. De eerste pittige rit van het jaar! Vanaf volgende week is het ook voor TCMuiden weer zomertijd en vertrekken we om negen uur.

6 april 2008 – Monnickendam – 57 km, ± 6° graden, af en toe krachtige Westenwind, zonnig – 6,5 rijders: Rob, Rijn, Jurriaan, Enrico, Tom, Herman (heen), en Han (terug)

De weersvoorspellingen waren dramatisch geweest de afgelopen dagen, maar bij het opstaan was daar niets van te merken. Een stralende zon en een frisse wind. Buienradar gaf aan dat er 1 sneeuwbui op Muiden af kwam, maar meer niet.

Bij de bank verzamelden zich 5 rijders, in afwachting van meer (na het etentje). Herman bedankte Rijn voor alle drank; en dat hij niet in de gaten had gehad dat zijn glas steeds werd bij geschonken, en dat “hij zo’n l.. is die het dan gewoon op drinkt”. Ook moest hij om 11.00 uur al weer thuis zijn en reed daarom mee tot aan de Schellingwouderbrug. Afin, blazen had hij gelukkig niet hoeven doen. Rijn was voor de verandering op de mountainbike. Om 10:07 vertrok het gezelschap richting IJburg in een rap tempo, zodat we onder de naderende bui door konden. Het tempo bleek wat te hoog, want halverwege was de groep gesplitst en met de wind had niemand dat in de gaten. Daarna richting Schellingwouderbrug, waar Enrico’s telefoon voor de 3-e keer rinkelde. Hij keek en zag “Han GSM”, dus stopte maar even. Han bleek een lekke band te hebben, maar had niet gebeld. Hij was daarna toch maar gaan fietsen, dus als we in de buurt waren, dan reed hij ons tegemoet etc. etc., maar Monnickendam, tja dan viel er weer weinig tegemoet te rijden, dus dan maar niet. (Zo ongeveer ging dat gesprek.) Na 3 minuten voegde Enrico zich weer bij het in spanning wachtende groepje.

In Monnickendam genoten we van de koffie bij cafe de Zwaan. Rijn beloofde plechtig het logo op te sturen, zodat de shirtjes besteld kunnen worden en Han belde dat hij op 9 km verwijderd was. Dus namen wij een 3-e kopje koffie in afwachting van zijn komst. Rob had zijn laatste verjaardag gezien de omstandigheden wat stilletjes voorbij laten gaan, en trakteerde ons. (Als Han dat geweten had, had hij wel een tweede kopje besteld!). Bedankt Rob, blij dat het weer goed gaat.

Terug ging lekker met het windje in de rug. Na de Maxis werd even lekker aangezet, en vond Rijn het welletjes. (Gelukkig, we hoopten het al; zo goed kan die vent toch al niet zijn aan het begin van het seizoen?) .

Volgende week voor de laatste keer starten om 10.00 uur, en hopelijk daarna lekker warm lente weer.

30 maart 2008 – Voetangel – 45 km, ±10° graden, krachtige Zuidenwind, zwaar bewolkt, soms wat spatten – 1 rijder: Michiel

Inderdaad begon het even voor half tien behoorlijk te hozen maar precies vijf voor tien hield het op. Reden voor schrijver dezes snel op zijn fiets te springen, maar helaas trof hij even over tien weer niemand bij het bankje aan. De Gooiers zijn, vanwege de afstand tot het bankje, natuurlijk verexcuseerd maar de Muiers hebben dit excuus niet. Na nog 5 minuten te hebben gewacht besloot schrijver dezes richting Voetangel te rijden.
Via Maxisweg en langs AR-kanaal, spoorbrug en Driemond werd in het Gein uitgekomen. Daarna langs de oostzijde rijdend naar Abcoude. Vandaar langs het Abcoudermeer tot het A2-tunneltje. Helaas was dit afgesloten en moest over het nieuwe talud van de A2 worden heengeklauterd. Het bord ‘Drijfzand’ werd gelukkig geen werkelijkheid. Bij de Voetangel linksaf richting Stokkelaarsbrug. Daar aangekomen de Winkeldijk richting A2. Ook de driesprong Winkeldijk-A2 Parallelweg was voor auto’s onbegaanbaar maar gelukkig voor fietsers niet. Via het tunneltje onder A2 bij de Zuwe richting Baambrugge. Hier kwamen wat verdwaalde druppels naar beneden. Schrijver dezes had geen zin om alleen bij ‘de Punt’ te gaan zitten. Dus meteen maar richting A-R kanaal en dan richting Driemond. Voor de wind ging dat met een gangetje van ±35 km/u.
Via Maxisbrug weer terug richting Muiden. Even over twaalven was schrijver dezes weer thuis. Er kon best gefietst worden!

Dat bleek ook later op de dag toen onderstaand verslag werd ontvangen:

30 maart – Rondje Vecht – 59 km + 10º – krachtige zuidenwind, zwaar bewolkt + 10 sec. een waterig zonnetje, Aad en Tom

Ik ben om 09.25 uur vanuit de H. Meent vertrokken. Na ca 3 km kwam ik een eenzame fietser tegen, het bleek Aad te zijn. Aad was omgekeerd omdat het begon te regen. Na kort overleg keerde Aad om en zijn we samen naar het bankje in Muiden gereden.
Via de Kreugerlaan, ’s-Gravelandseweg en de Lange Muiderweg ging het richting Muiden. Op de Lange Muiderweg werd Aad bijna verrast door een overstekende eend. Het begon steeds harder te regenen. We zijn nog nooit zo snel naar Muiden gereden.
Om 09.55 uur kwamen we in Muiden aan. Na 6 min. wachten zijn we vertrokken. We zijn via de Korte Muiderweg naar Weesp gefietst. Daarna via Driemond, richting Abcoude via Gein-Zuid. Vervolgens binnendoor (De Horn) naar Baambrugge. Tijdens dit gedeelte liep er een haas op de weg. Enige tijd rende de haas voor ons uit. Plotseling koos de haas “het hazenpad”. Het scheelde niets of we waren haast over de haas gevallen.
Vanuit Baambrugge naar Loenersloot, daar het A. Rijnkanaal overgestoken. Via Kerklaan een stukje langs A. Rijnkanaal gefietst. Na een paar honderd meter rechtsaf naar Vreeland.
Bij Vreeland voor de Vecht linksaf naar Nigtevecht. Vlak voor Nigtevecht kreeg Tom een lekke achterband (moet hij maar beter opletten op de rommel die op de weg ligt als hij nota bene op kop rijdt). Vanuit Nigtevecht verder langs de Vecht gereden naar de Gooilandseweg. Hier zijn we rechtsaf geslagen naar Uitermeer. Toen we de Vecht overstaken kwam er een auto aanrijden die ons op het allerlaatste moment zag.
Bij Uitermeer rechtsaf geslagen en via Kreugerlaan naar H. Meent gereden. Na het sluisje aan de Kreugerlaan begon het wat te regenen.

Al met al hebben Aad en ik lekker gefietst. Maar er hebben er nog meer genoten van het fietsweer …

30 maart – Breukelen– 63 km + 10º – krachtige zuidenwind, zwaar bewolkt + 2 min. een waterig zonnetje – 1 rijder Enrico

Het omschakelen van winter naar zomertijd verliep niet helemaal goed. Een zwart poloshirt lag er beneden ipv een colletje. De bril lag ook nog boven (nogmaals stamper de stamp met fietsschoenen 2 trappen op), en ik was al zo lekker op tijd. Bij het naar buitenrijden uit de garage zo hard tegen de deur aan knallen met de trapper dat de ketting er af loopt kan er dan ook wel bij. Het moet 10.06 zijn geweest dat ik bij het bankje aan kwam. Niemand (meer?) te zien. “Er stonden wel twee ‘maanmannetjes’ en ook nog twee bij het ‘oorlogsmonument’ verderop onder het afdakje; maar ik kende ze niet”; aldus Annelies die mijn dochter naar de Noordpolder bracht voor een verjaardagspartijtje. En ik was vergeten haar te zeggen dat ze dan even moest doorgeven dat ik er aan zou komen. Maar toen ze wegging wist ik nog niet dat ik het verkeerde shirtje mee naar beneden had genomen en dat ik er daarna pas achterkwam dat ik ook de bril was vergeten. Ook wist ik toen nog niet ….. Oh, dat had ik al gezegd.

Maar goed, Buienradar gaf aan dat de bui naar het Noord-Oosten zou wegtrekken, en inderdaad – het regenjack heb ik niet aan gehad. .. 10.06 tja, als ze al weg zijn dan zal het vast wel Zuidwaarts richting Abcoude / Breukelen zijn. Dus snel de brug over. Geen fietser meer te zien in het verlengde van de Amsterdamse straatweg. Dan maar naar het Papelaantje, en via de Westelijke (!) kant langs het Gein naar Abcoude gefietst. Via Baambrugge richting Loenersloot (geen kip eh haas gezien), om bij Vreeland de Vecht over te steken, en langs de Oostelijke oever naar Breukelen te rijden. In Breukelen nog even gekeken of er (bekende) fietsen stonden bij de cafe’s (Plein 17), maar er stonden helemaal geen fietsen.

Dan maar doorrijden;, de brug over en met een welverdiende wind in de rug tempo maken (40 km/u) langs het AR kanaal naar Driemond en daarna naar de Maxis. Om 12.00 uur was ik weer terug in Muiden. Toch wel wonderlijk om zo langs elkaar heen te fietsen, terwijl we eerder (zie verslag 24 feb. ) in Den Dolder Gerard tegen kwamen. Voor de goede orde: a.s. zondag kan ik niet, zodat jullie in ieder geval niet tot 10:15 uur blijven wachten 😉

Extra bericht – ontvangen van Timo op het weblog:
“Beste wieler vrienden Al enige weken vertoont de meet een desolaten en verlaten aanblik door het slechte weer.Door fysieke problemen mijnerzijds zal ik er de komende tijd ook niet staan.Ben afgelopen week door mijn knie gegaan.Hij zit volkomen op slot en loop op krukken.Komende week heb ik een afspraak met de orthopeed en wordt er een foto gemaakt.Hoop weer snel hersteld te zijn want aan het spelletje op Zondagmorgen beleef ik nog veel plezier.Bovendien ben ik intussen 70 jaar geworden en nog opa van een geweldige kleinzoon ook.Vooral dit laatste wil ik binnen afzienbare tijd met de gebruikelijke koffiestop gedenken.Heb er nooit bij stil gestaan dat ik oud ben.Maar met deze gegevens erbij is het gewoon een feit.Het eind is aan de horizon al zichtbaar.Gelukkig komt de horizon nooit dichter bij en met dit gegeven hoop ik nog heel wat kilometertjes met jullie te coursen.Ik wens jullie eindelijk eens mooi fiets weer en hoop binnen afzienbare tijd weer mee te fietsen. Groet Timo”

26 maart 2008 – Broek in Waterland – 45 km – 1 rijder: Theo

Gistermiddag 26 maart, droog, weinig wind, dacht ik wat kilometers te maken als training. Lekker op de fiets richting Maxis langs AR-kanaal de kant op van Amsterdam. Uiteraard de Nesciobrug over en via het Steigereiland naar de BH-brug en de Schellingwouderbrug op en af. Verder via het fietspad langs de volkstuinen, waar meerkoeten, futen en waterhoentjes aan het vechten waren om de beschikbare vrouwtjes. Het ging er ruig aan toe. Langs de golfbaan richting Broek en Waterland en raad is wie ik tegen kwam langs de Broekervaart. Van verre herkende ik hem al aan zijn kenmerkende fietsstijl. Ja, onze nestor himzelve Gerard. Hij had een rondje Monnickendam gedaan, in Ilpendam bij een dochter wat gedronken en was op de terugweg. Na een kort maar gezellig gesprek vervolgden we beiden onzer wege. Ik ging verder naar het tunneltje bij Broek in Waterland. Daar begon mijn terugtocht via het fietspad naar Zunderdorp. Onderweg keek ik naar de toren van Ransdorp. Wat ze daar in het land aan het doen zijn? Leek wel of ze een heuvel aan het maken zijn. Via het Timo-bruggetje onder de A10 door. En daar stond ze, een heel mooie roodharige, naar schaapjes op het droge te kijken. Ik kon het niet nalaten te vragen of Gerard al langs was gekomen. Ze antwoordde gelijk: daar sta ik al een kwartier op te wachten! Ik verder naar de Schellingwouderbrug, die natuurlijk vlak voor mijn neus zijn bomen sloot voor het doorlaten van een viermaster uit Kampen. Andere brug ( de Amsterdamse Brug) over en langs het AR-kanaal naar de Nescio-brug. Die weer beklommen, langs IJburg, de Diemerzeedijk, waar ik bij het dijkhuis nog geen teken van Gerard zag. Langs de Maxis en over het fietspad naar Muiden terug. Toch weer 45 km.

24 maart 2008 – Monnickendam – 57 km, ±2-4° graden, matige tot krachtige WestNoordWestenwind, zonnig, soms wat wolken – 1 rijder: Michiel

Hoogst verbaasd was schrijver dezes niemand bij het bankje aan te treffen toen hij daar om tien uur aankwam. Weliswaar had het ’s nachts gesneeuwd maar de wegen waren alleen nat en niet glad en op de terugweg waren de meeste zelfs droog. Na tot tien over tien te hebben gewacht werd naar het Waterland koers gezet.
Via Maxis, Diemerdammersluis, DiemerZeedijk, IJburg en Schellingwouderbrug kwam schrijver dezes op de Liergouw richting Ransdorp uit. Vanaf de kust kwam een zware bui aanzetten maar alleen bij Uitdam kwamen wat verdwaalde sneeuwvlokken naar beneden.
Via de dijk langs de Gouwzee werd het beoogde café-restaurant bij de brug in M-dam bereikt.
Over de pauze valt weinig relevants te zeggen. Alleen is maar alleen. Verderop zaten wat mensen een toneelstuk te repeteren. Dan maar de krant even doorgenomen. Na een klein half uur stapten schrijver dezes weer op om via Zuiderwoude weer bij de Liergouw uit te komen. Via de Schellingwouderbrug kwam hij weer op de DiemerZeedijk uit. Rond enen werd Muiden weer bereikt dat voor auto’s was afgesloten en waar op de sluis een draaiorgel stond te spelen.

2 maart 2008 – Monnickendam – 60 km, ±8° graden, stormachtige Westenwind, zonnig – 3 stoempers: Tom, Aad, Enrico

Vous avez eu tort de ne pas venir. Er zijn verschillende manieren om uit te waaien. Op de fiets zitten met windkracht 6 en uitschieters daarboven is er een van. Het gezelschap bleek te bestaan uit twee Gooiers en een Muier (deze houden we erin Herman). Met de wind bleven er twee opties open: Monnickendam of rondje Ronde Hoep. Tom koos voor Edam, maar bedoelde M’dam.

De Gooiers waren al warm gefietst en namen het voortouw. Met een wisselend gangetje tussen de 23 en 28 km/u fietsten we langs Gerards huis. Vandaar over de Schellingwouderbrug en linksaf het fietspad op dat we normaal terugrijden. Op weg naar de golfbaan werden we verrast door een flinke vlaag, zodat we gedrieen in het gras belandden. Gelukkig gebeurde dat niet 200 m verderop, want dan hadden we in het water gelegen. Bij de golfbaan rechtsaf naar Broek in W’land. Daar hadden we de wind even in de rug, en kwam een andere renner ons voorbij. Aad gaf het commando om die maar even in te halen. Ondanks dat Enrico eerst even z’n ketting er weer om moest leggen, werd de man snel ingehaald. (Het verschil wind tegen / mee bedroeg ruim 25 km/u. Wat nou Gilbert 50 km/u fietsen met wind mee…) Het bleek een bekende amateurrenner te zijn, die ook bij Aad in de zaak had gewerkt. Volgens Aad zou het ons nooit gelukt zijn om hem los te rijden.
Na nog even flink wat vlagen te hebben overleefd kwamen we langs de andere kant M’dam binnenrijden, en zochten een zonnig plekje in het etablissement. De gesprekken gingen over Wilders, nivelleren en 25 Somaliers die gesluierd in 1 woning wonen. Aad wilde een zonnig reisje boeken, maar z’n vrouw raadde aan even te wachten voordat ze ‘vast zaten’ aan een geboekte maar gevaarlijke reis naar een zonnig islamitisch land (Egypte, Gambia, e.d.).

De terugweg bleef tot aan de Diemerzeedijk een flinke beproeving, waar Aad en vooral Tom over goede benen bleken te beschikken. (Enrico had de dag ervoor een halve dag geskied en dat zat nog in de benen.) Vanaf de Maxis kon de spinaker worden gehesen, en met gespreide armen zonder trappen werd dan 35 km/u gehaald. In Muiden namen we afscheid, en vervolgden de Gooiers hun weg naar het thuisland. Een kort maar intensief ritje. Uitgewaaid zijn we zeker.

Nagekomen bericht: Op het laatste stukje naar huis toe, kreeg Aad nog een lekke achterband. Dit gebeurde op de Keverdijk, vlak voor de spoorwegovergang. Aad zat uit de wind achter Tom en zag een vrij grote steen niet die op de weg lag. “Het beste kan je vooraan rijden, dan kan je alles goed bekijken.”; aldus Tom 😉

24 februari 2008 – Soesterberg – 81 km, 9°, zwakke Zuidenwind, eerst bewolkt maar later zonnig 8 (9) rijders: Aad, Rob, Michiel, Jan, Tom, Han, Enrico, Herman en …. (gedurende 2 km) Gerard

Acht mannen kwamen naar het bankje. Er was grote overeenstemming over richting en doel: Het Hoogt in Soesterberg. Op de gebruikelijke wijze werd er naartoe gekoerst – langs de A1 tot Groeneveld, dan via Soestdijk, de Soester Eng, Soestduinen tot bij de voormalige vliegbasis. Aad en Enrico trokken er (soms iets te?) hard aan. Voor de pleisterplaats stond het al vol racefietsen en mountain bikes. (‘Please, can you tell me where are the mountains here?, verzuchtte ooit een Amerikaan toen-ie op een Larens caféterras allerlei types op mountain bikes langs zag scheuren.) In het gesprek van de zondag werd gepeild wie er die nacht was opgebleven om de film ‘Deep Throat’ te zien. Van de acht hadden twee de tv even aan gehad, maar waren spoedig afgehaakt omdat de film eerder teleurstelling en afkeer dan kijkplezier en lustgevoel had opgeroepen. Na wel drie kwartier bleek dat Han had getrakteerd omdat hij al op 7 mei pas 51 jaar wordt. Wat een heerlijk gebaar! We worden steeds aardiger voor elkaar. Houden zo!
Toen we net op de terugweg over het fietspad van de oude rijksweg Amersfoort-Utrecht reden, doemde er opeens een bekend IBM-fietsjack voor ons op … Gerard op zijn mountain bike, waarschijnlijk ook op zoek naar de bergen. Graag namen we hem in ons midden, wilden hem zelfs in een zetel met 25 in het uur naar Muiden voeren, maar consequent als hij is, liet hij ons na 2 km bij Huis ter Heide los en vervolgde zijn weg anderszins naar de Diemerzeedijk of naar weer ergens een vriendin.
De koers ging verder langs Den Dolder, via de Vuursche Steeg en de Maartensdijkse Weg naar die gelijknamige plaats, voorts over het binnenwegse fietspad naar Hollandsche Rading, dan de Graaf Floris V Weg tot aan de Egelshoek, rechtsaf langs het Hilversumse woonwagenkamp en het vliegveld naar de Noodweg, die linksaf volgend naar Nieuw Loosdrecht, vervolgens Oud Loosdrecht tot de Driesprong om daarna rechtsaf richting Kortenhoef te gaan. Op het einde van de Kortenhoefse Dijk, op de grens met Ankeveen ging de Muier helft van het team linksaf en de Gooise types rechtsaf de Herenweg op. Om ongeveer half twee zal ieder zijn thuisgekomen na deze iets te lange, maar toch prachtige winterrit.

17 februari 2008 – Monnickendam – 57 km, 2° – 8° graden, zwakke Westenwind, zonnig – 6 rijders: Tom, Enrico, Rijn, Han, Jan, Timo (jawel)

Toen Han, Michiel en Enrico vorige week naar huis fietsten op de Zuidpolderweg, kwam daar een fietser in een zeer kenmerkende houding Muiden binnenstormen: laag in de beugels, geel-blauw jack, op de weg, in volle vaart …. ‘Is dat niet, kan toch niet, verrek het is ’m!’. Timo was met zijn bridge maatjes gaan fietsen, maar die vinden 23 km/u al hard (hij had ze allemaal losgereden op de heuvel bij Laage Vuursche). Timo had dus energie over, vandaar. En dus geen excuus om deze zondag niet mee te rijden. Het moet gezegd: puike conditie die man.

Bij het bankje werd geopperd om naar Breukelen, Ronde hoep, of Laage Vuursche te gaan, maar uiteindelijk kon iedereen zich vinden in een zonnig rit naar M’dam. Het tempo werd al gauw opgeschroefd tot 32/33 km/u want dat kon Timo prima aan. Bij Durgerdam reed er een fietser op een hybride voor ons, en die hield tot aan M’dam een straf tempo aan in z’n eentje.

Bij het etablissement bij de brug genoten we van de koffie en appeltaart. Han vertelde dat Aad deze week de pas_tenues krijgt en dat Rijn het logo gaat verzorgen. Als iedereen dan even bij Han komt passen, zou het voor de lente misschien nog lukken.

Tom bleek jarig geweest afgelopen week (57 van harte!) en trakteerde, dus weer een gratis rit!
Na de koffie was het alweer lekker warm geworden en werd via Zunderdorp terug gereden, om via de 3 bekende bruggen, waaronder de Nescio op Muiden aan te rijden. De sprint voor het bordje werd nipt door Jan gewonnen, maar het leek alsof Han inhield. Timo liet dit aan zich voorbij gaan, maar chapeau voor zijn conditie.

10 februari 2008 – Haarzuilens – 65 km, ±10° graden, zwakke ZuidOostenwind, zonnig – 10 rijders: Tom, Enrico, Herman, Han, Aad, Jurriaan, Iep, Rijn, Jan Portengen & Michiel

Met lede ogen, naar later bleek, had Aad de rijders uit alle hoeken en gaten aan zien komen. Het was dan ook wel uitzonderlijk fraai weer. Na een te lange tocht (Nijkerk) en een te korte tocht (Lage Vuursche) te hebben afgewezen werd voor Haarzuilens besloten.
In een gezapig tempo werd via Spoorbrug AR-kanaal, Driemond en Loenersloot het station bij Breukelen bereikt. Hier ging het even mis want de meeste rijders sloegen te vroeg af en zouden, als zij niet op hun ‘schreden’ waren terugekeerd, op de A2 richting Amsterdam zijn terechtgekomen.
Daarna via Kortrijk door naar Haarzuilens waar de terrasjes al redelijk bezet waren. Toch lukte het ons nog 2 tafeltjes in het zonnetje te bemachtigen. Op 10 februari: hoezo geen klimaatverandering.
Gezellig keuvelend zaten we een drie kwartier te genieten. Dat genot werd nog vergroot toen tegen het einde bleek dat Aad de rekening had voldaan. Hij is deze week jarig en wij feliciteerden hem allen alvast van harte. Aad was, ondanks onze massale aanwezigheid, blij dat hij het kon doen.
We besloten via de Vechtoever terug te rijden. Daarom kozen we in Breukelen de brug over het AR-kanaal. Inmiddels was half Nederland uit de veren gekomen en massaal aan het wandelen en fietsen geslagen. Het was op de smalle oostelijk Vechtoever dus goed opletten geblazen. Via Nieuwersluis en Mijnden kwamen we bij Loenen uit waar Herman rechtsaf sloeg om via Loosdrecht richting huis te gaan.
Tussen Loenen en Vreeland ging het bijna goed mis. Een meisje rende, terwijl wij met een gangetje van zeker 30 passeerden, plotseling de weg op. Een katachtige reactie van haar op ons geschreeuw voorkwam gelukkig erger.
Via Nederhorst den Berg kwamen we bij Uitermeer uit waar Aad en Tom de Kreugerlaan namen richting Hilversumse Meent. De rest reed via Visserij en Hakkelaar weer op Muiden aan. De overgebleven groep zal daar rond enen zijn aangekomen. Een prachtige rit.

3 februari 2008 – Soesterberg – ‘t Hoogt – 79 km, ±2° graden, krachtige Oostenwind, zonnig – 4 rijders: Tom, Enrico, Rijn, Aad

Enrico kwam zelfs nog later aanrijden dan Rijn (te laat opgestaan), en inderdaad besloten we richting Soest te rijden. Bij de Mariahoeve weg aangekomen stonden twee brandweerwagens en ambulances. Er bleek een wagen op z’n kant te liggen; een eenzijdig ongeluk zo te zien, misschien was het nog glad in de bocht. Meer details zijn ons niet bekend.

Rijn was herstellende van een flinke verkoudheid, en op de klim naar Gooi Noord verzocht hij om het tempo wat te matigen, zodat zijn hartslag niet te vaak boven de 180 bpm komt. Links en rechts was er wat gestrooid, maar nergens glad.

Bij de laatste klim naar ’t Hoogt kregen Tom, Aad en Enrico de vrije hand; Rijn zou in eigen tempo klimmen. Tom verkeek zich op het laatste stukje door het zand en ging onderuit op een dikke tak. Hij lag gestrekt half over het afgezette voetpad, gelukkig geen verdere schade. In afwachting van Rijn bestelden we alvast een dubbel espresso voor hem. We kregen een 4-de niet bestelde appeltaart welke retour ging, en Aad kreeg een capuccino ipv een gewone koffie. Het gesprek kwam op de tenues: de passhirts zijn nog steeds bij een andere wielervereniging in bruikleen. Ook het ontwerp van het logo maakt weinig vorderingen – benieuwd of het nog gaat lukken voor komend seizoen. Verder werd gesproken over levensvreugde of beter het gebrek eraan, en hoe er mee om te gaan. Fietsen en levenskunst liggen dicht bij elkaar.

Bij het ontvangen van de rekening kwam delen van het totaalbedrag uit op 9 euro. Toch wel hoog, en nadere bestudering liet zien: 4 espresso’s, 4 capuccini, 1 bitter-lemon, 1 koffie, 1 thee, 4 appeltaart. Een beetje veel voor 4 man. De dubbele espresso’s zijn kennelijk ook 2 x prijs espresso, die koffie hebben we niet gehad (ook al gelooft de dame dit nog steeds niet); en die ene appeltaart was inderdaad verkeerd …

Vervolgens de terugrit via de bekende paadjes richting Den Dolder en Laage Vuursche. Daar hebben we Tom’s mooie route gekozen richting Loosdrecht, om na Ankeveen als groep te splitsen naar resp. Hilversum en Muiden. Rijn had het toen wel gehad, en rustig peddelend waren we rond 2 uur in Muiden. Lekker tochtje.

27 januari 2008 – Baambrugge – 52 km, ±10° graden, krachtige Westenwind, zonnig – 5 rijders: Tom, Enrico, Herman, Han & Michiel

Van de wind en regen van ’s nachts was alleen de wind overgebleven. Bij het bankje maakten we kennis met Truus, de vrouw van Tom, die daarna de krachtige wind in haar eentje ging trotseren. Ook zat er op het bankje een vrouw een boterhammetje op te peuzelen om daarna waarschijnlijk verder te fietsen? Verder kwam Enrico met een praktisch nieuwe ‘winterfiets’ aanzetten. Een wel erg kostbare manier om je aflopende band op te lossen. Kortom, er viel weer heel wat te beleven bij het bankje 🙂
Han stelde voor om via Nederhorst den Berg (NdB) en Vreeland naar ‘de Punt’ in Baambrugge te rijden.Via Keverdijk, Provinciale weg, Uitermeer en Spiegelweg kwamen bij NdB aan. Hier kozen we de Vechtoever richting Nigtevecht om via de Torenweg weer in NdB bij het Slot uit te komen. Vandaar richting ’t Hemeltje en Vreeland. Daar kozen we er voor om niet rechtstreeks naar Loenersloot te rijden maar nog even door naar Loenen en Nieuwersluis. Daar werd gekeerd en via Stationsweg en langs het AR-kanaal werd Kerklaan bereikt. Hier koos Tom de slimme weg door Kerklaan (bleek later) en de rest poogde na de brug over het AR-kanaal rechtsafgaand het fietspad over de brug te bereiken. Het ging wel maar het laatste stuk voerde over een trappetje dat een behoorlijk achterstallig onderhoud benodigde en een ware uitdaging vormde door onze fietsschoentjes.
Tom was inmiddels ver vooruit en werd pas na Loenersloot weer ingerekend. Toen was het nog maar eventjes naar ‘de Punt’. Tijdens koffie, capucinno, thee en appelgebak kwamen achterenvolgens aan de orde: de film van Geert (die nooit komt), de statuur of het gebrek daaraan van minister Vogelaar, de benepen opstelling van premier Balkenende inzake de film van Geert en het nieuwe fenomeen ‘happy slapping’ wat door Tom en Michiel op Herman werd uitgeprobeerd. Helaas is de kwaliteit van het filmpje zo slecht dat niet tot plaatsing op YouTube kan worden overgegaan. Plotseling kwam een met Herman bevriend echtpaar binnen. Ze kenden elkaar van ‘Casa Rossa’ in Italië. Onder veel gelach vroegen we ons af of daar een dependance van het zo bekende pand uit Amsterdam was gevestigd.
Na de koffie besloten we, in plaats van langs het AR-kanaal, via Abcoude en het Gein naar Driemond te rijden. Daarna door naar de Maxisbrug. Even voor Muiden konden Enrico, Tom en Michiel het niet laten een ons daarvoor passerende wielrenner te achterhalen. Voor we het wisten stonden we even over half één weer bij het bankje. Een fijne rit, onder bijna lente-achtige omstandigheden met weliswaar behoorlijk wat wind.

20 januari 2008 – zwerfrondje – 69 km -11° – wzw 4 à 5, donkere dreigende lucht maar geen regen- 1 rijder: Tom

Na het opstaan naar buienradar gekeken. Tijdens bestudering van de buienradar regende het flink. De buienradar zag er wel aardig uit, hooguit in het begin richting Muiden kon het wat regenen.
Om 09.25 uur ben ik op de fiets gestapt, het miezerde in het begin wat. Na ca 5 km werd het droog, daarna heeft het niet meer geregend.
Vanaf de H. Meent via de Kreugerlaan en de Vecht naar Muiden gefietst. Om even voor 10.00 uur kwam ik bij het bankje aan, er stond niemand. Na 5 minuten wachten ben ik verder gereden. Via de Vecht naar Weesp gereden. Daarna Driemond, langs de westkant van het Gein naar Abcoude gereden. Onderweg kwam ik veel hardlopers tegen.
Ik ben daarna door Abcoude gegaan richting Voetangelbrug, daar de Waver overgegaan en linksaf geslagen. Bij de eerste brug weer linksaf via de Winkeldijk richting A2. Tijdens het rijden op de Winkeldijk, zag ik verscheidende hazen lopen in de weilanden. Bij de A2 aangekomen rechtsaf naar het eerst volgende tunneltje, linksaf, richting Baambrugge.
Bij Baambrugge rechtsaf langs de Angstel naar Loenersloot. Daar het Amsterdam Rijnkanaal gepasseerd. Via Kerklaan en een stukje langs het A.R.-kanaal rechtsaf naar Vreeland. Voor de Vecht linksaf geslagen richting Nigtevecht en de N236. Daar rechtsaf, de Vecht overgestoken en ben ik richting het sluisje gereden. Bij het sluisje rechtsaf, Kreugerlaan, naar de H. Meent.
Al met al is het weer 100% meegevallen.

13 januari 2008 – Nieuwersluis / Vreeland / Baambrugge – 55 km, ±7° graden, stevige ZuidZuidWestenwind, miezerig, later wat droge wolken – 3 rijders: Tom, Enrico, Aad

Kwam het door het weer of het naderend afscheid van Willem Trekkast, of gewoon door de algehele grauwheid van de dag dat zich slechts 3 rijders verzamelden? Hoe het ook zij, Herman kwam speciaal met de Alfa langsrijden om ons een goed jaar te wensen en zich af te melden: zijn kleinzoons kwamen langs, en daar werd hij toch geacht bij aanwezig te zijn.

Het zou volgens Aad en de buienradar droog blijven en daar hoopten de 3 rijders ook op. Gezien de stevige wind werd besloten om de Vechtoever letterlijk te volgen richting Breukelen. Aldus bij de sluis rechtsaf en op naar Weesp. Bij de Ossenmarkt linksaf, richting Nederhorst den Berg, niet nadat we ook daar steeds de Vecht zo volledig mogelijk volgden. Het begon ondertussen aardig te miezeren. “Spijker” nestelde zich op kop, en Enrico deed zijn best deze blauwe waas zo goed en zo kwaad te volgen: door zijn bril zag hij al een tijd niks meer.

Bij Vreeland opperde Tom om bij Nieuwersluis door te steken naar het AR kanaal en koffie bij De Punt in Baambrugge te nuttigen. Aad vond dat een uitstekend plan, en howel het zijn verjaardag niet was beloofde hij op een enorm stuk slagroom taart te trakteren, omdat hij vandaag zo lekker door kon rijden. Op 3 km voor De Punt, meldde Enrico dat hij een ‘afloper’ had: de voorband. (Het ging ook al zo zwaar.) Op een nagenoeg lege band (lees op de velg) bereikte hij De Punt. Inderdaad, een stukje glas was de boosdoener, en daar helpt zelfs een 40 euro kostende Michelin Pro Race band niet tegen. Het toilet werd gefatsoeneerd na het wassen van zwarte handen, en ja hoor, daar waren de beloofde slagroom punten. Aad, het was overheerlijk! Gekletst werd er over het leven, fietsen (het boek “Van Santander naar Santander, geschreven door Peter Winnen) en de dood van (volgens Tom) Harry Trekzak, die hij wel eens ontmoet meen te hebben.

Om 12.15 stapten we weer op, en via het AR werd met een tempo van 40 km/u Driemond bereikt. Daar scheidden de wegen, en al zwaaiend werd Aad bijna door een zwarte BMW geschept. Aad en Tom gingen naar Hilversum, en Enrico reed via de Maxis naar Muiden. Bij het bordje Muiden aangekomen, stond een vrouw beteuterd naar haar Ford Fiasco te kijken: typsich gevalletje “bussluis wat is dat?” Om 12:45 was Enrico thuis.

6 januari 2008 – Monnickendam – 57 km, ±3-5° graden, zwakke tot matige ZuidZuidWestenwind, zonnig, later wat wolken – 6 rijders: Tom, Enrico, Aad, Rijn, Han & Michiel

Het was op sommige plekken nog glad want na de regen van ’s nachts was het nog behoorlijk afgekoeld en lag er een dun laagje ijs op de plassen. Dit weerhield bovengenoemden echter niet om rond tienen bij het bankje te staan. Hoewel niet helemaal tegen wind werd voor het Waterland gekozen omdat daar ons inziens de minste kans was op gladde stukken weg.
Via Maxis, waar Rijn een kortere route leek te hebben gevonden, Diemerdammersluis, DiemerZeedijk, IJburg en Schellingwouderbrug kwamen we op de Liergouw richting Ransdorp uit. Tom liet af en toe een gaatje vallen omdat hij super-voorzichtig reed. Rijn vond een gaatje van zo’n driehonderd meter echter wel erg ruim.
Via Uitdam en de dijk langs de Gouwzee kwamen we bij het beoogde café-restaurant in M-dam aan. Vlak daar voor werd nog even lekker gas gegeven.
Over de pauze valt weinig relevants te zeggen. Helaas was er niemand jarig. Na ruim een half uur stapten we weer op om via Zuiderwoude weer bij de Liergouw uit te komen. De wind was wat sterker geworden maar Tom had er geen moeite mee om steeds op kop te rijden. Via de twee Schellingwouderbruggen en Nesciobrug kwamen we weer op de DiemerZeedijk uit. Rijn stelde voor om even bij Gerard langs te gaan. Zo gezegd, zo gedaan, alleen Aad en Tom reden direct door.
Gerard was thuis en we konden hem een gelukkig 2008 toewensen. Hij fietst nog veel en we spraken af dat hij deel zal nemen aan de eerste voorjaarsrit (naar Nijkerk?). Daarvoor treffen we elkaar nog op het TCMuiden-diner bij Fort-H. Na een tien minuten stapten we weer op om rond enen weer in Muiden te arriveren. De kop van 2008 is er af!