Toerverslagen 2007

JAAROVERZICHT 2007

Meest gemiste rijder:
Gerard Smeenk, in februari j.l. uitgeluid met een gezellig etentje bij Gieling

Meest aanwezige rijder:
Tom Lensink, met Enrico Verhulst meeste deelnames (33)

Meest constante rijder:
Rijn Ree, Enrico Verhulst & Iep van Wonderen met resp. 33, 30 & 9 deelnames tegen 33, 31 & 9 in 2006

Nieuwste rijder 2007:
Bert Hensbergen, Marcel Breed, Martin Schil, Jan Kloosterman

Jongste talent 2007:
Bert Hensbergen, Jurriaan Bleekermolen

Oudste talent 2007:
Herman ten Kroode, Aad Brands, Jan Bijvoet, Frits Nijholt

Sterkste stijger in de lijst:
Rob Wernsen, Aad Brands, Han Buitenweg, Timo van Dijk, Jan Portengen, Michiel Koekkoek

Sterkste daler in de lijst:
Herman ten Kroode, Fred Winnubst, Theo den Haan

Eenmalige deelnemeners 2007:
Adrie Koolmees, Flip Koekkoek, Bram Heijkamp, Manolo, Clemens Galesloot

Meest opmerkelijke feiten 2007:
– Ritgemiddelde gestegen van 73 km in 2006 naar 80 km
– Gemiddelde groepgrootte gestegen van 6 naar 7

 

RITTEN 2007

30 december 2007 – Ronde Hoep – 57 km, ±7° graden, matige (Noord)Westenwind, bewolkt, later zonnig – 6 rijders: Tom, Enrico, Rob, Rijn, Herman & Michiel

Herman & Rob kwamen net de bocht bij de Hakkelaar omzetten toen schrijver dezes zijn erf verliet. Gezamelijk reden ze, tegen de krachtige wind in, richting bankje waar Tom al even stond te wachten en Enrico net was aangekomen. Even later voegde Rijn zich nog bij het vijftal. Niet geheel toevallig bestond dit gezelschap uit de meest actieve fietsers van TCMuiden in 2007 (zie Jaaroverzicht hierboven).

Tom werd tot wegkapitein gebombardeerd en aangezien diens wil wet is togen we richting Ronde Hoep. Via Lange Muiderberg, Ossemarkt, Herengracht, Smal Weesp reden we naar de Hoge Brug om daarna de westelijke, smalle kant van het Gein te nemen. Daarna door Abcoude, langs Abcoudermeer om bij de Voetangel rechtsaf de westelijke zijde van de Rode Hoep polder te kiezen. We volgden deze Ronde Hoep ‘rondweg’ langs de Amstel en Waver om uiteindelijk de polder Groot-Mijdrecht in te rijden. Via Botshol en het Vinkeveense Achterbos kwamen we op de Baambrugse Zuwe uit. Deze werd gevolgd tot Baambrugge waar aangelegd werd bij restaurant de Punt. Weinig wedervaardigheden zover. De wind was iets meer dan matig te noemen en er kwamen steeds meer blauwe gaten in het grauw.
De verschillende koffie-varianten en appelgebak werden dit keer gesponsord door Tom, waarvoor onze hartelijke dank. Rijn vertelde dat hij samen met zijn zoon ge-raced had op circuit Zandvoort in zijn Porsche. De Porsche-autoherstellers stonden genietend langs de baan. In korte tijd werd er weer in maanden werk voorzien. Als warme broodjes tolden de Porsches in mooie pirouettes tegen de vangrails. Gelukkig bleef Rijn dit bespaard.
Ruim over twaalven stapten we weer op de fiets richting AR-kanaal. De wind was naar het NoordWesten getrokken dus we hadden’m richting Driemond tegen. Er werd de hele rit niet erg compact gereden herhaaldelijk waren mensen ‘los’ en vile het tempo stil. Bij Driemond besloten Rob en Herman een kortere? Weg naar huis te nemen en gingen de Hoge Brug weer over. De overige vier reden door richting Maxis-brug. Rond énen kwamen zij in Muiden aan.
Het was prima fietsweer.

23 december 2007 – Monnickendam – 60 km – zonnig 5 graden, zuidwesten wind 2Bf – 2 rijders: Enrico, Rijn

Het ijzel alarm was inmiddels ingetrokken, maar er waren nog wel plekken waar het glad was. Aan de andere kant scheen de zon volop en was het gewoon een mooie dag. We besloten naar Monnickendam te rijden en te genieten van de mooie plaatsjes, weilanden en vergezichten. Rijn was nog niet helemaal top; beetje laat gemaakt, voortreffelijke Cohiba gerookt en menig Calvadosje erbij gedronken om de smaak te verrijken. Eigenlijk werd het effect pas duidelijk toen Rijn een kopje thee bestelde in het etablissement op de hoek bij het bruggetje: dat is in al die jaren niet voorgekomen. Onderweg genoten we van de troepen ganzen in de weilanden, de vroege durfallen die zich op de sloten waagden en het zonnetje dat over het half bevroren Ijselmeer scheen. Lou Reed’s Perfect Day lyrics komen dan boven.

Op de terugweg eisten de nachtelijke escapes en de mountainbike z’n tol, en Rijn vroeg dan ook regelmatig om een tandje terug te schakelen. Dat kwam goed uit want Enrico z’n pekelbakkie begon te ratelen en de achter derailleur te wippen. De ketting liep naast het onderste tandwieltje, waarchijnlijk door de prut en pekel, maar bij inspectie thuis bleek dit wieltje volledig versleten. Er viel geen tand meer op te ontdekken. Het wordt tijd voor een nieuwe winter fiets, anders is er elke week wel wat. Overigens is ter vermaak een foto toegevoegd over de gescheurde band van vorige week (zie Archief onderaan).

Fijne Feestdagen!

16 december 2007 – Nuldernauw bij Nijkerkersluis – 80 km – zonnig – 2 graden, noordoosten wind 3Bf – 5 rijders: Enrico, Michiel, Rob, Tom en Herman

Koud was het, maar vooral ver, veel te ver voor zo’n ijzige winterzondag. Aan de start verschenen bovengenoemde vijf winterharde mannen. Het werd in zekere zin een avontuur. In straf tempo met een snelheid van meestal 31 km/uur werd er tegen de wind in door het oude land naar de Nijkerkersluisbrug tussen Nijkerk en Zeewolde gekoerst. Tot zover geen bijzonderheden. Die begonnen pas toen voor de koffie werd afgestapt bij de fraai gelegen uitspanning aan het Nuldernauw in Zuidelijk Flevoland. Daar was een wandeltocht gaande van baasjes – meest vrouwen en een enkele, al zelf op een hond gelijkende man – met soms wel vier honden, die in de uitspanning een stempel kwamen halen, net zoals dat bij een schaatstocht gaat. De deelnemers gingen de ene deur van de uitspanning in, en na de stempel gingen de meesten er door de andere weer uit. Slechts weinigen brachten het op om in dit gastvrije lokaal met perfecte bediening en heerlijke appeltaart iets te gebruiken. Intussen lieten al deze hondofielen na binnenkomst de deur open staan, waardoor de koude noordoostelijke luchtstroom vat kreeg op onze lijven die juist zo’n behoefte aan warmte hadden. Of je het nu vriendelijk vroeg of bars riep ‘deur dicht’, ‘plank voor het gat’, niets hielp; deze kudde had alleen maar oog voor zichzelf en zijn diertjes. Deze menigte hondenliefhebbers – want dat was het met vele tientallen wel – haalde zoveel ergernis boven dat een van ons hardop verzuchtte: ‘En Hitler hield ook zo van honden.’ Gemene blikken waren zijn deel. Zelfs onder ons, winterharden, smeekte er een: ‘Maar dat schrijf je toch niet op!’ Dat dit een kynologisch wandelsportcentrum is, ontdekte Tom tot twee maal toe. Eerst zag hij een doos met zakjes koeken voor humane versnaperingen aan en ontdekte, net voordat hij ze ons wilde aanbevelen, dat het hondenkoeken waren. Voorts las hij op de wc de tekst ‘Verboden voor honden’, wat bij de vier anderen nogal wat perverse fantasie opwekte. Eerder dan we gewoon zijn stapten we maar weer op.
Terug ging het door het nieuwe land: eerst om het Hulkesteinse Bos heen en vervolgens over de Eemmeerdijk, waar halverwege Enrico’s achterband klapte als gevolg van een aldaar kapot gesmeten bierflesje. Gevolg: een flinke scheur in diens buitenband (zie foto op Archief pagina onderaan) en een nog grotere in de binnenband. Banden wisselen bij zo’n koude is al geen pretje, vooral niet als je het twee keer moet doen. Want wat bleek, Enrico’s ene reservebinnenband was al zo oud dat-ie ook lek was. Gelukkig had hij nog een tweede bij zich. Om te controleren of die ook lek was, werd-ie eerst even opgepompt. Nooit zal schrijver dezes de verwondering vergeten toen men zag dat de opgepompte binnenband wel twee keer om de velg gewonden kon worden. Gelukkig hoefde hij niet uit te leggen hoe dat nou mogelijk was. Tom had een schaartje bij zich en daarmee werd een lap van de geklapte binnenband geknipt, die dan als voering kon dienen voor de gescheurde buitenband. Een geluk bij al dit ongeluk was dat er vervolgens met een rustig tempo over de Stichtse Brug en door Huizen en Naarden Vesting huiswaarts werd gereden. Enrico moet als laatste tegen twee uur zijn erf hebben bereikt.

9 december 2007 – Breukelen – 54 km, ±8° graden, matige ZuidZuidWestenwind, zonnig – 6 rijders: Han, Enrico, Rob, Rijn, Herman & Michiel

Herman en Rob zaten al op het bankje te wachten toen schrijver dezes aankwam. Al spoedig volgden Rijn, Han en Enrico. We besloten, met een niet al te grote omweg, naar Breukelen te rijden. Er leek weinig wind te staan maar dat viel toch wat tegen. Volgens Rijn omdat er geen blaadjes aan de bomen zitten. Via Keverdijk, Loodijk, Ankeveen, Kortenhoef, Wijde Blik, Oud-Loosdrecht, Loenen en Nieuwersluis kwamen we in Breukelen uit. Er viel weinig bijzonders te vermelden behalve we dat we in de verte soms wat buien waarnamen. Ook kwamen we langs plaatsen waar het daarvoor nog stevig had geplenst maar ons bleef dat alles gedurende de hele rit bespaard.
Tijdens de koffie, espresso en cappucino kwamen een aantal zaken aan de orde. Allereerst het verzoek van Han om zijn ritten-alleen later op de zondag toch in het klassement op te nemen. De heersende mening is dat deze niet gelden. Alleen als je als enige op de juiste tijd bij het bankje bent en dan alsnog een rit maakt telt deze mee. Bijvoorbeeld verleden week toen Enrico als enige om 10 uur bij het bankje was.
Een ander punt wat aan de orde kwam was een TCMuiden-diner midden maart om de ‘kick-off’ van seizoen 2008 te geven. Gieling en Klensput vielen vanwege de galm, die we overigens grotendeels zelf veroorzaken, af ten faveure van Fort-H. Een nader datum volgt nog.
Een laatste punt was een zgn. Arrest Toerfietstocht. Dit is door Theo toegezonden en op de weblog van TCMuiden geplaatst. Zie onze startpagina voor de URL.
Na de koffie werd langs de westzijde van het AR-kanaal met de wind in de rug moeiteloos voortgetrapt en in een mum van tijd waren we langs Loenersloot, Driemond, Spoorbrug en A1-brug op de Maxisweg. Vandaar nog een klein ‘stukkie’ naar Muiden waar we rond tien voor één aankwamen. Een mooie, rustige, korte rit zoals dat hoort in de winter.

2 december 2007 – Breukelen – 50 km, ±6° graden, straffe ZuidWestenwind, bewolkt – 1 rijder: Enrico

Leuk democratie, spreek je af 10:00 uur is er niemand.

Mezelf dan maar op een rondje Breukelen getrakteerd. Zou net kunnen als droog rondje als ik Buienradar goed interpreteerde: de buien waren net in Zeeland aangekomen. Dus via Nederhorst den Berg langs de Vecht naar het Zuiden, pittig windje tegen, maar zacht en vochtig weer, wat lekker aanvoelt na de droge lucht in Madrid.
Bij Breukelen met tempoversnelling de brug over, en dan uitbollen. Ah daar is de steun in de rug al. Met 40 km/u peddelend gaat het rap, maar aan de toenemende vochtigheid te merken gaat de buienzone iets harder. Tot aan Driemond houd ik het droog, daan gaan de spatjes over in miezeren. Ik besluit via de Maxis brug te gaan, dan heb je tenminste soepel lopend asfalt. Een kwartier later ben ik al met al thuis. De Rogelli kleding voldoet uitstekend, niet te warm, goed ademend en voeldoende waterafstotend om een half uur gemiezer tegen te houden.

Thuis de fiets afspoelen en klaar is Kees. Al met al heerlijk zo’n frisse neus. Toch, als ik nu om 9:30 uur was vertrokken …….

25 november 2007 – rondje Polder De Ronde Hoep – 71 km, 7˚ – nw 3 + 2 regenbuien – 1 rijder: Tom

Toen ik op mijn fiets stapte, regende het licht, het was de moeite niet. De buienradar (www.buienradar.nl/mijnbuienradar.aspx) gaf duidelijke opklaringen aan.
Via de Kreugerlaan en de Keverdijk ben ik naar Muiden gefietst.
Op de Kreugerlaan kwam ik Bram Heikamp hardlopend tegen.
Ik bereikte het bekende bankje in Muiden even voor 9 uur. Om 5 minuten over 9 ben ik vertrokken, er kwam niemand, terwijl er blauwe lucht was en de zon volop scheen.
Voor de sluis in Muiden ben ik linksaf geslagen en langs de Vecht richting Weesp gereden.Vervolgens naar Driemond en langs het Gein (kleine weg) naar Abcoude. Langs de Holendrecht ben ik naar de Voetangel gereden, rechtsaf geslagen voor het “Rondje Polder De Ronde Hoep ”. De fietstocht ging langs de Waver, Amstel, Oude Waver en weer de Waver.
Bij de Voetangel ben ik rechtsaf geslagen en de tocht verder tegengesteld gereden tot het Ton Storkpad. Het Ton Storkpad komt uit op de weg langs de Vecht tussen Weesp en Muiden.
Via het Ton Storkpad, Keverdijk en de Kreugerlaan ben ik naar de Hilversumse Meent gefietst. De eerste 50 km was het lekker fietsweer, volop zon. Tijdens de laatste 20 km heb ik een flinke regenbui gehad langs het Gein en op de Kreugerlaan nog een kleintje toe.
Thuis heb ik een lekkere cappuccino gemaakt (namaak) en opgedronken.
Onderweg ben ik een paar groepjes fietsers tegengekomen en vrij veel hardlopers.
Al met al was het een lekkere fietsochtend.

BELANGRIJK!! Willen de mensen die mee willen doen met de aanschaf van de nieuwe outfit en waarvan het e-mail adres niet op deze site staat hun e-mail adres naar han.buitenweg@zonnet.nl sturen. U krijgt dan binnekort bericht over het nieuwe tenue!

20 november 2007 – ontvangen reactie van Timo van Dijk – e-mail: susanvd@hotmail.com

Reactie:

Zit momenteel op Curacao,en heb over de rit gelezen die jullie afgelopen Zondag gemaakt hebben.Wat een contrast vanaf deze rots in de Caribean en het koude kikkerland.Bij mijn Dochter Susan en haar man Koen is het goed vertoeven.Hou mijn conditie een beetje op peil door iedere morgen 10min op de hometrainer door te brengen.Voorlopig zit ik wat het fietsen betreft in de winterslaap.Bij aanvang van het nieuwe seizoen hoop ik weer aan de meet te verschijnen. Van de hele familie een vriendelijke groet vanuit Curacao, Timo.

18 november 2007 – Gooi en omstreken – 42 km, 6° graden, zwakke tot matige Zuidostenwind, zonnig – 1 rijder: Han

Vanwege het zware trainings programma op de schaats de dag ervoor had ik besloten om de benen in mijn eentje los te fietsen. Tevens vind ik de vertrektijd van 9:00 te vroeg rond deze tijd van het jaar. Door de kans op nachtvorst kan de weg behoorlijk glad zijn. Die kans is beduidend kleiner bij vertrek om 10:00 uur.
Ik ben via Naarden, Bussum, ‘s-Graveland, Ned. den Berg, Diemen weer naar Muiden gereden. Een heerlijk ritje in de zon!
Misschien is het een optie als we op 2 december om 10:00 vertrekken om na de rit koffie te drinken en na te praten. Dit zouden we dan bijvoorbeeld bij de Mol kunnen doen. De mensen die vroeg(er) thuis willen zijn kunnen dan doorfietsen. Wie er nog nog koffie wil en wat na wil praten kan afstappen. Voor de meeste mensen is het dan nog maar een klein stukje naar huis.

Om straks toch nog een beetje hoog in de totaalstaat van TC Muiden (Michiel!) te eindigen heb ik ook nog mijn rit van 4 november geplaatst.

18 november 2007 – ’t Hoogt, Soesterberg – 72 km, 0-4° graden, zwakke Oostenwind, zonnig – 7 rijders: Tom, Aad, Enrico, Rob, Rijn, Herman & Michiel

Het had behoorlijk gevroren en het was nog rond 0° zodat alleen de vaste kern zich bij het bankje had verzameld. Besloten werd tot Soesterberg of Nijkerk afhankelijk van de gladheid van de paden. Pal voor zijn huis bij de Hakkelaar kreeg schrijver dezes een lekke band met zijn oude fiets die hij vanwege de winter weer uit het museum had gehaald. Snel werd gewisseld naar de nieuwe fiets die thuis stond. Dat was niet zijn enige pech want ook had hij te maken met een behoorlijke conditionele off-day die zich al snel openbaarde.
Langs de A1 werden Naarden, Bussum en Laren gepasseerd. Herman achtte het daar raadzamer voor hem om bij ziekenhuis Ter Gooi naar huis terug te keren.
Vervolgens langs de Witte Bergen, waar Enrico voor Soesterberg koos, Kasteel Groeneveld en Paleis Soestdijk. In Soest kozen Rein en Rob de weg van de verstandige, minste (klim)weerstand. Daarna langs Soestduinen waar de klim naar ’t Hoogt begint.
Het was warm en gezellig binnen en we lieten ons de diverse koffie’s en het bijzondere appelgebak goed smaken. Hoofdonderwerp aan tafel was de te bestellen nieuwe outfit van TCMuiden. Volgende jaar hopen we in het Azur van Rogelli rond te rijden. Nadere details over de opties, het passen en bestellen volgen nog.
Na de koffie reden we langs het vliegveld richting Den Dolder. Vervolgens op aandringen van schrijver dezes, die de kortste weg terug op het oog had, naar Lage Vuursche, Hoge Vuursche en Baarn.
Vanaf dit punt werd praktisch dezelfde weg als de heenweg afgelegd hoewel bij Eemnes nog een kleine afwijking plaatsvond.
Bij de Crailose weg sloeg Rob af richting Huizen, terwijl Rijn bij Naarden besloot even bij Herman langs te gaan. Tom en Aad reden voor de gezelligheid nog even verder mee. Het laatste stuk vanaf Naarden ging, met de wind mee, toch nog met 33-34 km/u. Bij de Hakkelaar sloegen Tom en Aad af richting Keverdijk, terwijl Enrico zijn gezin in manege Any Dale ging begroeten. Zo kwam er niemand direct terug in Muiden want de laatste man stapte rond kwart voor één af bij de Hakkelaar.

11 november 2007 – geen rit wegens echt herfstweer – dwz harde wind en regenbuien – toch een verslag van de eenzame fietser Tom

Toen ik van morgen wakker werd, keek ik naar de buienradar. In het begin regen (buien). Na 9 uur zou het opklaren. Om 8 uur goot het nog bij ons. Na het ontbijt lekker mijn bed in.
Tegen 9 uur zijn we opgestaan. Mijn vrouw ging naar mijn schoonmoeder in Houten. Aangezien het vrijwel droog was geworden, heb ik mijn fietskleding aangetrokken en ben vertrokken. Om 09.15 uur zat ik op mijn fiets.
Ik ben via Weesp en Driemond naar Abcoude gefietst. Vandaar naar de Voetangel, rechtsaf naar De Ronde Hoep West. Verder langs de Amstel richting Amstelhoek. Langs De Angstel naar De Winkel, rechtsaf richting A2, voor de A2 rechtsaf naar tunnel bij Vinkeveen (tunnel bij De Winkel is afgesloten). Bij deze tunnel linksaf naar Baambrugge, hier koffie + cola gedronken in De Punt.
Via binnenweg naar Abcoude gefietst. Langs het Gein naar Driemond en Weesp gereden. Bij Weesp de Vecht overgestoken, linksaf richting Muiden. Bij Ton Storkpad rechtsaf richting spoorlijn, via de 2 bruggetjes (de beschadigde brug is weer gemaakt) naar Keverdijk.
Via Visserijpad en Keverdijk naar de Vecht gefietst, tenslotte linksaf naar de H. Meent.
Ik heb maar 1 korte flinke regenbui gehad, na ca 20 km. Het was niet koud (ca 10°) en een lekkere harde NW wind. Fietsafstand 76 km.

4 november 2007 Vreeland – 44 km., 11°, zwakke NW-wind, half bewolkt – 1 rijder: Han

Vanwege de thuiskomst de dag ervoor van een zakenreisje naar Kuala Lumpur had de schrijver van dit stukje besloten om het tijdverschil tussen KL en Muiden alleen op de fiets te verwerken. Het was lekker weer. Een heerlijke koele 11 graden. Heerlijk weer om even te bewegen. Effe wat anders dan de klamme 32 graden van de 1,5 dag ervoor. Mooi ritje gereden. Langs de Vecht richting Vreeland en via het Gein weer terug

4 november 2007 Monnickendam – 65 km., 11°, zwakke NW-wind, bewolkt – 6 rijders: Timo, Rob, Tom, Jan P., Martin & Herman

Het weer voelde kouder aan dan het aantal graden deed vermoeden. Rijn stond bij het bankje aan de start; hij was er er zelfs als een der eersten (!). Hij stond er niet in wieler-, maar in zeer smaakvolle vrijetijdskleding. Elders had hij iets belangrijkers te doen en kwam dat melden. De windrichting maakte de keuze voor Monnickendam een vanzelfsprekende (ware het niet beter te schrijven vanzelfzwijgende?) Gelet op de wat fragiele gezondheidstoestand van schrijver dezes werd er rustig gereden – eerst naar IJburg, dan via Ransdorp naar het uiterste noorden van Durgerdam en voorts deels bovenop de dijk naar Uitdam en vervolgens naar Monnickendam. In (voorheen) het Marker Veerhuis kwamen twee onderwerpen vooral aan bod. Allereerst de absolute ineffectiviteit van het Nederlandse leger toen wij zelf in dienst zaten. Daarna de Muier politiek en de wijze waarop de plaatselijke oppositie ons aller Fred Winnubst onderuit heeft proberen te halen. Hij zit opgescheept met een dossier waartegen hij zich in de vorige raadsperiode als burger juist hevig heeft verzet. De oppositie dacht bloed te ruiken, maar heeft zich daar niet aan kunnen laven. Vreemd genoeg stemde makelaar (!) Erik-Peter Vlaanderen niet mee met de oppositie, waardoor de motie met nog meer stemmen werd verworpen. De dochter van deze Vlaanderen was de afgelopen week negatief in het nieuws, wat meerderen van ons deed verzuchten dat de appel wederom niet ver van de stam was gevallen.
Op de terugweg werd langs de provinciale weg naar Broek in Waterland gekoerst om daarna langs de Broekervaart te rijden en zo via de golfbaan en de rand van Amsterdam-Noord bij de beide Schellingwouder bruggen uit te komen. De Nesciobrug werd genomen en zo kwamen we bij het huis van onze nestor, Gerard, uit. Even ‘paaltje’en ‘koffie’geschreeuwd. De weg naar Muiden was daarna nog maar vier kilometer.

28 oktober 2007 – Soesterberg – 80 km, ±10° graden, zwakke Zuidenwind, meest bewolkt, af en toe zonnig – 8 rijders: Tom, Aad, Enrico, Rob, Rijn, Jan Kloosterman, Martin & Michiel

De eerste rit in de Wintertijd. Voorlopig blijven we om 9 uur starten. Pas op 2 december starten we om 10 uur. Rijn stelde Lage Vuursche voor dus reden we via de Zuidpolderweg richting het Gooi. In een fors tempo reden we meestens langs de A1 en passeerden Naarden, Bussum, Laren en Hilversum. Daarna onder de A27 door, langs Nijhof tot Paleis Soestdijk. Daar besloten we door te rijden naar Soesterberg. Via Soest en Soestduinen kwamen we bij ’t Hoogt uit. Weinig bijzonders te melden of het moeten de andere fietsers zijn geweest die ons soms de ‘stuipen op het lijf joegen’ door roekeloos rijgedrag danwel andersom.
Bij ’t Hoogt wilden sommigen nog verder maar dezen werden door Rob resoluut teruggewenkt waarschijnlijk omdat hij, naar later bleek, het één en ander te vertellen had over zijn, somstijds, hilarische belevenissen in Rome. Eerst werd echter koffie e.d. besteld alsmede het vermaarde Hoogt-appelgebak. Daarna barstte Rob los. Zoals reeds gemeld in het fietsverslag van 2 weken terug zouden Herman en Rob met hun koor van ongeveer 50 man in Rome gaan zingen. Met prijsvechter Ryanair werd vanaf Eindhoven koersgezet naar een klein vliegveld bij Rome daarna zou naar een klooster, 30 km buiten Rome, worden gegaan. Hier werden kamers betrokken met gammele stapelbedden. Aangezien Rob één van de jongeren was mocht hij met zijn ruim 90 kilo met ware doodsverachting het bovenste bed beklimmen. Bij het ontbijt verscheen één kan koffie op tafel voor 50 man. Waarschijnlijk was e.e.a. bedoeld om het koor in de juiste ascetische stemming te brengen. Het weekend verliep verder overigens naar wens. Op maandagochtend bleek dat het luchthavenpersoneel in Italie een staking van 4 uur had afgekondigd en de vertrektijd viel daar precies in. Naar later bleek had Ryanair al geanticipeerd op de staking en geen vliegtuig uit Eindhoven had laten vertrekken. Tevens bleek Ryanair volkomen ‘incommunicado’ te zijn geworden. Na kontakt met Nederland bleek er de eerste dagen niet op plek voor een terugvlucht gerekend te kunnen worden. Met behulp van mensen uit het klooster werd kontakt gezocht met een busverhuurder die het hele koor voor € 6000 + brandstofkosten wel naar Eindhoven wilde brengen. Volgens Rob waren de 2 chauffeurs vrijgelaten mafiosi die de stuurkunst niet helemaal meester leken. Na 22 uur rijden kwam het koor op dinsdag geradbraakt weer in Eindhoven aan. Ryanair kan nog een stevige claim tegemoet zien. Men sijt voor deze maatschappij gewaarschouwd!
Na de koffie werd via Den Dolder, Maartensdijk, Hollandsche Rading, Loosdrecht, Kortenhoef en Ankeveen teruggereden. Tom wist bij Hollandsche Rading nog wat leuke weggetjes. Het tempo was ook nu weer, althans voor schrijver dezes, fors te noemen. Bij Uitermeer reden Jan en Martin rechtdoor richting Weesp. Bij de Kreugerlaan sloegen Tom en Aad rechtsaf richting Hilversumse Meent. De overigen kwamen via de Visserij bij de Hakkelaar waar Rob rechtdoor reed, Michiel afstapte en Rijn en Enrico naar Muiden reden. Een pittige rit.

21 oktober 2007 – Amstelkade Kromme Mijdrecht – 79 km, ±11° graden, zwakke Noord-Oostenwind, zonnig – 5 rijders: Tom, Enrico, Rijn, Jan P, Martin

Han had een feestje, Michiel zat in Mexico, Rob en Herman moesten zingen in Milaan, en van Timo weten we het niet. Tom had zijn zinnen gezet op Mijdrecht. Via de Maxis en het AR-kanaal reden we richting Abcoude. Bij de brug over het kanaal was er even misverstand, waardoor Rijn rechtdoor ging en de rest de brug over.
Bij de Amstelkade werd het terras net geopend, maar verkozen we om binnen te zitten: lekker knus en warm. Rob z’n vriend (zie 20 mei) was er ook, maar ditmaal herkende hij Tom (“Ken je me nog?” – aldus Charlie da Silva). Het individuele tijdperk heeft nu ook zijn intrede gedaan binnen TCMuiden. Was het eerst simpel: 3 koffie, 2 thee, 5 appeltaart, 2 zonder. Nu zijn het espresso’s, cappuccino’s, cola’s, en gewone koffies, maar gelukkig zorgt Enrico ook nog steeds consistent voor verwarring door eerst thee en daarna koffie (herstel: cappuccino) te bestellen. De Amstelkade heeft echter een bestelsysteem dat staat als een huis, waardoor de kans op misverstanden is uitgesloten. Jan heeft ons bijgepraat over de gemeente politiek, waar a.s. week belangrijke besluiten rondom Knsf op het programma staan. Ook wordt nagedacht over een nieuwe variant om de weg- en spoorknelpunten op te lossen.

Via Portengen werd de terugweg ingezet naar Breukelen, om met tegenwind via de Vechtoever en de Keverdijk rond 12:30 uur weer in Muiden aan te komen. Met de wintertijd in aantocht blijven we voorlopig nog om 9:00 uur starten.

14 oktober 2007 – Edam – 79 km, ±10-16° graden, zwakke ZuidOostenwind, zonnig – 12 rijders: Tom, Aad, Enrico, Rob, Rijn, Timo, Bert, Jan Portengen, Jan Kloosterman, Martin, Han & Michiel

Toen schrijver dezes samen met Bert en Rob bij het bankje aankwamen zaten daar slechts Tom, Aad en Timo maar alras groeide de groep aan tot 12 man mede omdat Jan Portengen twee collega’s introduceerde. Het waren Jan Kloosterman uit Diemen en Martin Schil uit Betondorp. Ze bleken al bij Jan Kroket te wachten.
Ondanks de windrichting kozen we voor Edam omdat we die richting al weer een tijdje niet hadden gekozen. Via de Maxis, IJburg, Schellingwouderbrug en Durgerdam kwamen we langs het Markermeer te rijden. Het tempo zat er al meteen goed in. Onder de 32 km/u lag het zelden en tot aan Monnickendam lag het niet onder de 35 km/u. Na een wat rustiger tempo ging het na Monnickendam richting Volendam weer naar boven de 35 km/u om op De Dijk weer naar beneden te gaan. Ruim voor half elf waren we in Edam aan de haven maar de uitspanning had helaas het seizoen al beeindigd zodat we naar het centrum van Edam togen om bij Hotel/Restaurant De Fortuna gelegen aan de stadsgracht ‘aan te leggen’.
Buiten, gezeten op chique rieten stoelen, konden we heerlijk in het zonnetje zitten. Koffie, thee, espresso, cappucino, Cola en appelgebak met of zonder slagroom gingen er in als ‘Wieger Ketellapper’. Pas na een uur stapten we op nadat Jan Portengen ons op de consumptie had getracteerd. Volgens Jan niet omdat hij jarig was (geweest) maar vanwege het ‘vakantiegevoel’. Bedankt Jan!
Na de koffie ging het in een wat rustiger tempo terug langs de Provinciale Weg via Monnickendam en Broek-in-Waterland tot aan de Golfbaan bij Zunderdorp. Daarna via de Liergouw terug over de Schellingwouderbruggen om na Het Nieuwe Diep de Nesciobrug te nemen om op de Diemerzeedijk terug te keren. Jan Kloosterman en Martin haakten hier af. Even over half een waren we weer in Muiden terug. Timo haakte af bij Klapwijk, Tom en Aad reden na de sluis door naar de Hilversumse Meent en de overigen genoten bij Rijn nog van een lekker ijsje. Weer een prachtige rit. De mooie zondagen gaan maar door!
Volgende week zingen Herman, afwezig dit keer wegens ziekte (beterschap, Herman!!), en Rob in Rome de sterren van de hemel. Dit zal de weergoden zeker gunstig stemmen.

7 oktober 2007 – Nijkerkerveen – 78 km, ±10-16° graden, zeer zwakke Oostenwind, zonnig – 8 rijders: Tom, Aad, Enrico, Rob, Rijn, Jurriaan, Han & Michiel

Hoewel de dag er stralend en windstil uitzag was het om negen uur nog aardig fris. Han stelde richting Edam voor maar Enrico en anderen hadden hun zinnen op Nijkerk gezet omdat de wind uit het Oosten zou komen als hij opstak. Han waarschuwde nog voor de kou in het bos. In een aangenaam tempo reden we langs A1 tot Naarden, langs de oude A1 (Naarden en Bussum) en weer langs de nieuwe A1 (Bussum, Laren en Hilversum). Daarna onder de A27 door en langs Eemnes naar Eembrugge. Door het praktisch ontbreken van wind was het tempo, dat ruim boven de 30 km/u lag, voor iedereen goed bij te houden. Ongeveer tien voor half elf waren we bij het jachthaven-restaurant bij Nijkerkerveen. Groot was onze teleurstelling dat deze bleek gesloten. Nijkerk en Zeewolde werden als alternatief geopperd en we kozen voor de laatste. Na de brug over de Nijkerkersluis sloegen we af naar rechts richting Zeewolde dat nog 10 km verderop lag. Na een kilometer kwamen we echter langs een andere jachthaven die bij navraag bij de receptie nog geopend was. Mooi gelegen aan de Nulderdijk kwamen we lekker buiten in het zonnetje te zitten voor een gezellig restaurant. Gerard moet van deze stek geweten hebben maar hij ging er, in verband met zijn vriendin op de andere lokatie, met ons nooit naar toe.
Na een redelijke lange stop goed voorzien van koffie, cappucino, espresso, coca-cola, appelgebak en ‘dikke’ koekjes stapten we rond half twaalf weer op de fiets. Via de Slingerweg, waar het onder de bomen nog steeds fris was, langs het Hulkesteinse Bos kwamen we bij het Eemmeer uit. Zonder bijzonderheden (de wind stond zeer zwak uit het Oosten) kwamen we in een tempo variërend tussen 32 en 40 km/u bij Almere-Haven. Vandaar nog een paar kilometer naar de Hollandse Brug die voor fietsverkeer is afgesloten. Via een mooie breed geasfalteerde weg kwamen bij de tijdelijk pont over het Gooimeer uit. Toevallig kwam deze net aan zodat we meteen op konden stappen met een behoorlijk aantal andere fietsers. Na de snelle oversteek sloegen Rob, Aad en Tom linksaf richting Naarden. Jurriaan reed door naar Muiderberg en de overigen reden langs de A6 naar de Hakkelaar. Hier gaf schrijver dezes er ‘de brui aan’. Rijn, Han en Enrico zijn ongeveer kwart voor één in Muiden teruggekeerd. Wederom een zeer aangename rit.

30 september 2007 – Haarzuilens – 80 km, ±14-15° graden, zwakke ZuidWestenwind draaiend naar NoordWest, zwaar bewolkt, later opklaringen – 7 rijders: Tom, Aad, Enrico, Timo, Herman, Jan Portengen & Michiel

Na wat heen en weer gepraat, o.a. over de geringe opkomst van de week ervoor, besloten we naar Haarzuilens te rijden. De wegen waren door de langdurige regenval van de uren daarvoor nog overal kletsnat. Via de parallelweg van de A1, Papenlaan en Spoorwegviaduct waren we al snel in Driemond. Daar kozen we de oostelijk kant van het Gein. In Abcoude sloegen we na de Angstel af naar links richting Baambrugge. Vervolgens reden we daar de Zuwe op richting Vinkeveen. Het tunneltje onder de A2 was weer toegankelijk! In Vinkeveen sloegen we linksaf richting Donkereind en via Portengense Brug en Portengen waren we ongeveer 10:25 in Haarzuilens. Het tempo lag grotendeels boven de 30 km/h.
Het was nog rustig in het restaurant maar binnen 5 minuten kwam er ruim 20 man binnenvallen, voornamelijk fietsers. Het was gezellig maar er viel weinig opmerkelijks te noteren of het moest de opmerking van verleden week van Gerard zijn geweest dat de uitspraken van zijn dochters in de Maxiskrant hem nog aardig wat problemen hebben opgeleverd in verband met dat hij weer ‘in love’ zou zijn. Diverse andere vriendinnen hadden zich bij hem beklaagd.
Door deze gezelligheid waren we toch weer als ongeveer laatsten weg uit het restaurant. Via Kortrijk reden we, over AR-kanaal, naar Breukelen. Hier namen we de oostelijke oever van de Vecht in zuidelijke richting. Via Breukelerveen en Boomhoek kwamen we in Nieuw-Loosdrecht. Voor Oud-Loosdrecht sloegen we af naar ’s Graveland. Bij ‘het Luie Gat’ sloegen Herman en Aad rechtsaf richting Hilversumse Meent. Tom mocht nog niet thuiskomen dus die reed met ons richting ’t Polderhuis (alias de Chinese Muur). Voor Uitermeer reden we de ’s Gravenlandse weg waar Tom bij het sluisje de Kreugerlaan op ging. De overige vier zijn via Visserijpad, Visserij, Overscheense weg bij de Hakkelaar uitgekomen waar Michiel afhaakte. De overige 3 zullen zo rond 12.40 weer in Muiden zijn aangekomen.
Kortom lekker rit met aardig tempo zonder veel bijzonderhden.

23 september – Kromme Mijdrecht – 104 km (Tom), ±80 km (Timo), ±40 km (Herman), ±12 km (Gerard) – 12° – 20°, wind zw 2 + zon, 3 rijders + 1 prater (Timo, Herman, Tom en Gerard)

Het was een matige opkomst voor deze mooie dag. Na enig gepraat ging Gerard weer naar huis toe. Herman vertelde dat hij vroeg thuis moest zijn, zodat hij na verloop van tijd richting Naarden zou gaan.
We besloten langs de Vecht richting Breukelen te fietsen. Via Weesp richting sluisje bij Kreugerlaan , rechtsaf naar de Loodijk. Daarna richting Vecht, voor de Vecht linksaf richting Nederhorst den Berg. Wij zijn geheel langs de Vecht gebleven, o.a. via Hinderdam en de westkant van de Horn- en Kuyerpolder. Herman sloeg af bij de Middenweg om richting Naarden te rijden. De overgebleven 2 fietsers reden naar Breukelen, daarna het A.R.-kanaal overgestoken. Via Portengsebrug, De Geer, Woerdense Verlaat naar de Kromme Mijdrecht.De koffie smaakte prima bij de Amstelkade.
De rit is verder gegaan langs de Kromme Mijdrecht naar De Hoef en Amstelhoek. Vandaar naar Nessersluis. Verder langs de Waver gereden tot de Stokkelaarsbrug. Wij fietsen aan de oostkant van de Waver. Bij genoemde brug de Winkel overgestoken en meteen rechtsaf gegaan om langs de Winkel naar het tunneltje onder A2 te gaan. Halverwege kreeg Tom een lekke achterband (konden we even lekker uitrusten). Onder de A2 door naar Abcoude toe. Vervolgens langs het Gein gereden, aan de oostkant, konden we lekker hard doorfietsen. Bij Driemond rechtsaf geslagen, het A.R.-kanaal overgestoken, daarna rechtsaf naar Weesp.
In het centrum van Weesp is Timo voor de Vecht linksaf geslagen om naar Muiden te fietsen. Tom is de Vecht overgestoken en verder gefietst langs de Vecht naar de Kreugerlaan toe, om door te rijden naar de Hilversumse Meent. Het was een prachtige fietsdag.

Nagekomen: Rijn en Enrico fietsten die dag de Dam tot Dam Fietsclassic (140km + 35km). Via SMS was dit doorgegeven aan Michiel en Han, die er beiden niet waren ….

16 september 2007 – Leusden – 89 km, ±18-22° graden, ZuidZuidWestenwind eerst zwak later matig, zonnig – 11 rijders: Tom, Rijn, Bert, Han, Aad, Enrico, Marcel, Timo, Herman, Rob & Michiel

Hoewel de wind niet van die kant kwam besloten we naar het oosten te gaan, je kan tenslotte niet ‘eeuwig’ naar de Kromme Mijdrecht of Het Waterland rijden. De komplete ‘vaste kern’ aangevuld met Marcel en Bert was aanwezig. In een aangenaam tempo reden we langs de oude A1 richting Jan Tabak. Daar kwam, aan de andere kant van de weg, de zingende fietser of fietsende zanger ons weer luid zingend tegemoet. Na TerGooi, de nieuwe naam van Gooi Moord, besloten Enrico en Rijn dat het uit moest zijn met de gezapigheid zodoende werd er tot De Witte Bergen rapper gereden. Daarna reden we richting Baarn, langs kasteel Groeneveld en Paleis Soestdijk en kregen gelijk daarna de eerste ‘klim’ van de dag.
Vervolgens richting Soesterberg om bij Soestduinen de tweede, wat pittiger, klim naar ’t Hoogt te verstouwen. Bij de stoplichten van de oude rijksweg Amersfoort-Utrecht sloegen we af naar links, richting Amersfoort. Tom besloot eerst even in het gras uit te gaan rusten, nadat we hem weer overeind hadden geholpen konden we weer verder. Uiteindelijk kwamen we op de provinciale weg Amersfoort – Doorn uit. Kort daarvoor konden we op een glooiende weg met de wind in de rug nog even kijken of we boven de 50 km/u uit konden komen, hetgeen gelukte.
Bij de uitspanning konden we heerlijk in het zonnetje zitten. Appelgebak en koffie waren weer prima. Uiteindelijk is dat het waarvoor we het allemaal doen. Ook bleek Herman jarig te worden zodat we wederom de portemonnee niet hoefden te trekken. Hij werd toegezongen met een lang-zal-ze-leven voor zijn 67ste verjaardag op woensdag a.s. Herman van harte proficiat.
Rond 11.10 stapten we weer op om over heide en door bos richting Zeist te rijden. De smalle fietspaden waren al weer aardig druk vanwege het prachtige weer. Bij Bosch en Duin kwamen ons 3 fietsers achterop. Aad kon het natuurlijk niet laten om aan te pikken zodat we tot de afslag naar De Lage Vuursche weinig onder de 35 km/u hebben gereden.
Na De Lage Vuursche reden we richting Baarn en wederom ging het een tijdje aardig pittig. Bij Baarn kwamen we weer uit op het parcours van de heenweg. Bij De Witte Bergen besloot Marcel om op zijn eigen tempo naar Naarden terug te rijden. Bij ‘Lokhorst’ sloegen Rob en Herman af richting Naarden-Vesting en bij de ‘Torenflat’ sloegen Tom en Aad af richting Hilversumse Meent. De overige zes reden via de Overscheense Weg richting Hakkelaar waar Bert en Michiel afhaakten. Rijn, Enrico, Timo en Han zullen rond één uur weer in Muiden zijn teruggeweest. Een prachtige rit op een prachtige dag.

9 september 2007 – Het Twiske – 81 km, ±18° graden, NoordWestenwind kracht 3, bewolkt, soms een paar spatjes – 8 rijders: Tom, Rijn, Jan (Portengen), Han, Aad, Enrico, Bram & Michiel

Gelijk met de, naar later bleek, jarige Enrico kwam schrijver dezes bij het bankje aan, waar we voor de eerste keer dit jaar ook Bram troffen. Als laatste kwam Rijn op z’n mountainbike aanrijden. Gezien de windrichting stelde Enrico Het Twiske voor, niet wetende dat dit zou uitlopen op de meest chaotische rit sinds jaren. Han, onze wegkapitein, was daar nog nooit geweest en degenen die er wel waren geweest hadden zich door Gerard, onze voormalige wegkapitein, laten leiden en zelf nergens op gelet. (Voor wie trouwens wil weten hoe het met onze oude wegkapitein is: in de archief sectie treft u het laatste nieuws ….)
In het begin viel het nog mee want via IJburg, Schellingwouderbrug en de golfbaan kwamen we al snel bij het Noord-Hollands Kanaal uit. Maar ja, nu moesten we aan de andere kant zien te geraken. Twee kilometer terug, in Amsterdam-Noord, lukte dit via tweemaal een trappetje. Daarna verder door Amsterdam-Noord en Landsmeer op een kruip-door-sluip-door manier naar Het Twiske waar we, tot onze verbazing, vrij snel waren. In dit uitgestrekte park waren heel wat mensen, voornamelijk vrouwen, aan het joggen. Hetgeen iemand de opmerking ontlokte dat hij hier voortaan ook zondagmorgen gaat joggen. Via een aantal ANWB-paddestoelen kwamen we na enig gezoek het park weer uit, maar de uitspanning die daar ergens moet zijn werd wederom niet ontdekt.
Zodoende kwamen we weer op de weg Landsmeer-Purmerend uit en via Den Ilp en Purmerland belandden we in een nieuwe buitenwijk van Purmerend. Over het NH-kanaal naar links gaand kwamen we rond half elf bij het bekende café in het centrum uit. Het was aardig druk buiten want er stond een braderie o.i.d. te beginnen en binnen zaten al heel wat fietsers van koffie en appelgebak te genieten. Sommige van deze fietsers hadden hun race-karretje op slot gezet wat Aad deed besluiten (volgens hen wonen er in Purmerend veel Amsterdammers) om samen met Tom en Bram de koffie buiten te nuttigen terwijl de vijf anderen aan een grote tafel binnen plaatsnamen. In het café was het ook al chaotisch want koffie en appelgebak kwamen in een aantal etappes op tafel. Jan voorzag de ‘wachies’ buiten van koffie en appelgebak.
Nadat Enrico voor allen had afgerekend werd hij door ons, uit volle borst, met een ‘lang zal ze leven’ toegezongen voor het bereiken van de leeftijd van 46 jaar. Nog vele (fiets)jaren, Enrico!
Na de koffie werd ons doel Monnickendam en in het begin zag het er hoopvol uit maar uiteindelijk stonden we toch weer in die nieuwe buitenwijk ten westen van Purmerend van voor de koffie. Na op onze ‘schreden’ te zijn teruggekeerd vonden we, via fiets- en voetpaden uiteindelijk onze weg uit dit Purmerendse Hotel California.
Daarna ging het, net als op de rechte stukken voor de koffie, aardig hard zodat we in een mum van tijd bij Monnickendam uitkwamen. Hier werd nog even ‘illegaal’ de provinciale weg ‘genomen’. Daarna via de dijk, langs Uitdam, richting Durgerdam. Via de twee Schellingwouderbruggen, Nesciobrug, Diemerdammersluis en Maxis (waar de kreet “paaltje” vanaf heden bij Gerards huis vanaf nu vervangen is door “paling”) waren we even over half één weer in Muiden terug. Een chaotische rit die op de rechte stukken regelmatig boven de 35 km/u uitkwam, waarbij we ons petje afnemen voor Rijn die het op z’n mountainbike meestentijds ‘gewoon’ bijhield.

2 september 2007 – Woerdense Verlaat – 78 km, ±21° graden, Zuidenwind kracht 3/4, meestens bedekte lucht, soms zonnig – 9 rijders: Timo, Tom, Rijn, Jan P., Michiel, Aad, Enrico, Herman, Rob

“Nee, toch, niet weer naar de Kromme”, was de reactie van Michiel. Gezien de wind was dat echter wel de beste en leukste optie. Herman was inmiddels weer terug uit de VS, Aad en Enrico hadden afgezien van de CdQ, en Rijn was als gewoonlijk te laat. Via het Papelaantje en Driemond werd langs de Westelijke oever van het Gein gereden, genietend van de molen, de wind en de koeien.

Rijn wierp zich (letterlijk) meermaals voor de groep om het tempo te drukken en menig kopman, met de neus op de “feiten gedrukt”, nam allengs gas terug. Bij de Kromme werd een Rood-Wit-Blauw trio ontwaard, welk zich als indringer en wieltjeszuiger in de groep mengde, om er vervolgens van door te gaan zonder kopwerk te doen. Een aantal TCM’ers vond dat de hierarchie maar even hersteld moest worden. Met nog 2 km te gaan tot de Amstelkade werden ze allengs bijgehaald, en vervolgens los gereden ;-).

De koffie werd de eerste keer in Arabisch schrift genoteerd door de meest bijdehande ober van de twee; de ander noteerde in turfjes. De gastvrijheid was weer optimaal. Aad betoogde dat je toch vooral nu moest genieten, afgaande op de plotse dood van Roef Ragas, en vond dat Timo zijn 15 jaar oude auto (Timo: “11 jaar!”) misschien maar eens moest verruilen voor wat nieuws. Die Shell aandelen moest hij ook maar eens te gelde maken, niet wetende dat Timo deze aandelen 43 jaar geleden heeft gekocht van zijn in Engeland verdiende Ponden: ze hebben een emotionele waarde. Ondertussen bleef Rijn wel erg lang weg voor een grote boodschap, maar bleek tijd nodig te hebben om de rekening te voldoen. Rijn is afgelopen woensdag 59 jaar geworden: van harte en vele jaren Rijn.

De terugtocht verliep fluitend met een flink windje in de rug. Om niet weer langs het AR kanaal te rijden, werd rechtsaf geslagen richting Portengen en Breukelen om via de Vecht en de Keverdijk terug te rijden. Bij Weesp ging een viertal rechtsaf naar Hilversum, en vervolgde de rest de weg naar Muiden om daar rond 12:30 uur aan te komen. De “Han vraag” blijft. Het schijnt dat hij in zijn onderbroek de kattenbak in de voortuin stond schoon te maken, maar of dat het antwoord op zijn afwezigheid is?

26 augustus 2007 – Schoonhoven – 134 km, ±21° graden, Westenwind kracht 3-4, soms bedekte lucht, meest zonnig – 13 rijders: Tom, Rijn, Jan (Portengen), Han, Enrico, Rob, Jurriaan, Frits, Bert, Jan (Bijvoet), Aad, Iep & Michiel

Een ongekende opkomst. Niet iedereen had kennelijk de website bekeken en ook is niet iedereen in Schoonhoven aangekomen. Via A1-brug (de Sluisbrug stond open), Papelaan en Spoorbrug kwamen we ter westerzijde van het AR-kanaal te rijden. Bij Breukelen sloegen we rechtsaf, reden onder de A2 door en sloegen bij Kortrijk linksaf richting Harmelen. Vlak voor Harmelen keerden Han, Jan (P), Jurriaan en Iep om voor een korter rondje. Hoe het hun verder is vergaan is (nog) niet bekend. In Harmelen werd nog net op tijd het bordje Montfoort ontdekt en kwamen we daar, na de A12 gekruist te hebben al snel in de buurt. Daarna richting Oudewater waar we eigenlijk richting Polsbroek hadden moeten nemen. De, nu aanwezige, deelnemers aan de eerste rit naar Schoonhoven in 2005 hadden, waarschijnlijk door de aanwezigheid van Gerard, geen benul meer van de route. Zo kwam het dat we uiteindelijk in Haastrecht zuidwaarts afsloegen waardoor we gelukkigerwijs wel kennismaakten met de wonderschone weg langs de Vlist richting Schoonhoven. Rond kwart over elf kwamen we er aan met, volgens Rijn, ruim 30 km/u op de teller.
Na een korte rit door de straten en over de grachten van een prachtig Schoonhoven stopten voor de koffie bij een gezellige uitspanning aan de Lek. Hoewel Aad nog zei: ‘wat is de Vecht hier breed geworden’.
Veel Muidernieuwtjes waren er niet of schrijver dezes moet ze zijn vergeten. Even over twaalven stapten we weer op de fiets en reden langs de Lek in oostelijke richting. Wat rijdt zo’n dijkweg toch mooi!
In Lopik werd even geaarzeld over de juiste richting maar een lokale wielrenner zette ons weer op het juiste spoor en reden we langs Benschop, Montfoort en Linschoten richting Woerden. Daarna door Kamerik en Kanis om via Geer en Noordeinde (zie verslag 19/8) in Nieuwer-Ter-Aa uit te komen. Daar staken we de A2 over om langs het AR-kanaal te geraken om zo het afgesloten tunneltje bij Baambrugge te vermijden.
Langs het kanaal kwam schrijver dezes ‘dood’ te zitten, naar later bleek door hongerklop want na het oppeuzelen van een banaantje ging het na verloop van tijd weer beter. Het tempo was ook de hele dag wel behoorlijk geweest.
Bij Driemond sloegen Aad, Tom, Jan en Frits linksaf richting Hoge Brug om zo in Weesp te komen. De overige vijf zijn via A1-verkeersbrug en Maxisfietspad rond half drie weer in Muiden uitgekomen. Les voor volgend jaar: kaart meenemen en blijven eten!

19 augustus 2007 – Woerdense Verlaat – 78 km, ±21° graden, Zuidenwind kracht 2/3, meestens bedekte lucht, soms zonnig – 6 rijders: Timo, Tom, Rijn, Jan (Portengen), Han & Michiel

Vier man trof schrijver dezes bij het bankje even over negen. Even later kwam Rijn nog aanrijden. Herman is op bezoek bij zijn zoon in de USA, Rob had zich zaterdag afgemeld en later bleek dat Enrico en Aad gisteren een mooie, lange tocht van Ede naar Duitsland v.v. hadden gemaakt (zie verslag hieronder). Ja, de vaste kern was aardig uitgedund.
Timo wilde graag maar Leusden maar ivm de te verwachten fietsdrukte kwam Han met het voorstel naar de Amstelhoeve aan de Kromme Mijdrecht te rijden mede vanwege de windrichting.
Richting Maxis kwamen we langs het AR-kanaal te rijden aan de Weespse kant. De spoorbrug gingen we niet over maar we bleven tot de ’Hoge Brug’ bij Driemond aan dezelfde kant. Daar namen we de westelijke kant van het Gein richting Abcoude en togen vervolgens langs de Holendrecht richting Voetangel.
Hierna legde Jan de zweep erover hetgeen hij tot de koffie steeds probeerde vol te houden. Af en toe konden we hem gelukkig tot wat rust manen.
Via de Waver kwamen we bij de Amstel uit en wat later bij Uithoorn. Na Uithoorn splitst de Amstel zich in Drechtkanaal en Kromme Mijdrecht en we namen de laatste om via De Hoef na een twintig minuten bij de Amstelhoeve neer te strijken.
We lieten ons de diverse koffie-varianten en het appelgebak goed smaken en stapten even over elven weer op de fiets. Bij de Woerdense Verlaat sloegen we links af om via Geerdijk, Noordeinde, en Donkereind bij Vinkeveen te geraken. Inmiddels had Han het op z’n heupen gekregen, althans hij probeerde het tempo steeds boven de 35 km/u te houden. Niet iedereen bleek bereid hier aan mee te werken. Aan het eind van de Braambrugse Zuwe bleek het tunneltje onder A2, in verband met de verbredings-werkzaamheden te zijn afgesloten, zodat we langs de A2 naar Abcoude reden. Voor de brug over de Angstel wilde Han rechtsaf richting Baambrugge. Waarschijnlijk om het afgesloten tunneltje van de andere kant te bekijken. Hier hadden de anderen weinig trek in zodat Han op zijn schreden terugkeerde. Volgens Rijn was er sprake van een kleine ‘muiterij’. Via Gein (ditmaal de Oostzijde), Driemond en Spoorbrug, waar we volgens Han nog even 44 km/u reden, kwamen we bij de Maxisbrug uit. Vroeger namen we dikwijls de Papenlaan maar het onherstelbaar verbeterde fietspad Maxis-Muiden is niet te versmaden.
Terug in Muiden bood Rijn ons wederom een ijsje aan, dat we ons goed lieten smaken. Daarna reden Han en Rijn nog mee met Michiel en Tom om deze resp. naar Hakkelaarsbrug en Hilversumse Meent te begeleiden. Zo kwam Han toch nog aan zijn gemiste kilometers. Kortom een heerlijke fietsmorgen!

18 augustus 2007 – Reichswald Posbank klimtoer, Ede -Elterberg (D) en terug, 180 km – Aad & Enrico + 4 fietsmaten, zonnig 21 graden, Z3

Als voorbereiding op de mogelijk over 2 weken te rijden Claude Criquelion rondom La Roche http://www.velomediane.com/ besloten Aad en Enrico met een aantal collega’s (Ferry Gijzel – 3e in L-B-L vorige week!), Fred Pellenaars (kleinzoon van), Pierre Pellernaars (zoon van) en Ries (vriend van Pierre) deze tocht te rijden. http://www.wvede.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=39&Itemid=67 Na enige malheur bij de start (Pierre was met de auto over een wiel gereden 😉 werd er om 9:00 uur gestart. Het moet gezegd een prachtige tocht over meest rustige en brede wegen. Via Nijmegen en Groesbeek werd door het Reichswald naar Emmerich, Kalkar en Elten gereden. Daarna over de Elterberg terug via de ‘muur van Zeddam’ (viel wat tegen), Posbank en Emma pyramide. Ferry heeft zo goed als al het kopwerk verricht, zodat steeds tussen de 36 en 39 km/uur werd gereden. Niet zo raar dat Aad’s benen in de laatste Posbank beklimming even pijnlijk op slot gingen. Om 16:00 uur waren we weer terug in Ede. Voor foto en videoverslag: http://www.pelfort.eu/fietsblog/
PS: Aad en Enrico hebben vanwege familiegenoegdoening de dag erna (zo gaat dat) tot hun spijt af moeten zien van hun deelname zondag aan TC Muiden.

12 augustus 2007 – Edam – 78 km, ±25° graden, Zuidenwind kracht 2, zonnig – 8 rijders: Timo, Tom, Bert, Rijn, Jan (Portengen), Han, Rob & Michiel

Onze oude wegkapitein deed ons weer uitgeleide bij het bankje. Op de vraag hoe het met hem ging zei hij: ‘goed, maar ik wordt wel ouder en vergeetachtiger’. Waarna een opsomming volgde wat hij niet allemaal vergat. Hetgeen Timo de vraag ontlokte of hij ook nog wel eens wat onthield. Tot zijn huis (hij wist nog waar het was) reed Gerard met ons mee, terwijl Herman, die vroeg thuis moest zijn, al bij bij de Maxis had afgehaakt. Via Diemerdammersluis, IJburg, Schellingwouderbrug en Durgerdam kwamen we langs het Markermeer te rijden. Iedereen had er ‘zin an’ dus werd er behoorlijk gas gegeven. Vlak voor Uitdam haalden we een groep in die er toch niet misselijk uitzag. Jong, afgetraind en met goeie spullen. Op de dijk van Marken naar Monnickendam kwamen ze ons dan ook met een gangetje van tegen de veertig achterop en hadden we de grootste moeite om aan te pikken. We lieten ze dan ook weldra lopen. Via Katwoude en Volendam waren we ruim voor half elf in Edam alwaar we bij ‘Zeezicht’ van het mooie uitzicht konden genieten.
Om onnaspeurbare reden kwam het gesprek op de huwelijkse verhoudingen en hoe deze door sommige gezamelijke activiteiten onder druk kwamen te staan. Zo heeft Timo volgens zijn zeggen bij het bridgen al menige tegenstander-duo daaraan ten onder zien gaan. Varen is ook zo’n activiteit en in Muiden kunnen we daar op de sluis ook menig staaltje van bewonderen. Zo schijnt er afgelopen week een duitse vrouw met heel haar hebben en houwen op de sluis te zijn uitgestapt om van haar man verlost te worden: ‘Schuss, fahrst du doch allein weiter’.
Noordelijk om Edam heen reden we na de koffie richting Provinciale Weg. Alras waren we via Monnickendam bij Broek in Waterland, waar we niet het tunneltje richting Zunderdorp namen maar de weg langs het Schouw dat uiteindelijk bij het NoordHollands Kanaal uitkomt. Na nog wat geklauter van een trap kwamen we langs de golfbaan bij het fietspad langs de volkstuinen en vandaar weer onderaan de Schellingwouderbrug uit.
Daarna reden we ook over de 2de brug en kwamen via de Nesciobrug weer op Diemerzeedijk uit. Vandaar langs Pen Centrale en Maxis, naar het nieuw-geasfalteerde fietspad richting Muiden. Even over half één kwamen we in Muiden voor een open sluisbrug uit. Toen de brug weer dicht was troffen we Enrico die gisteren met Aad, Jan (Bijvoet) en Frits Schalij de 170 km van Luik-Bastenaken-Luik had gereden. Daarna lieten Bert, Jan, Rob, Han en schrijver dezes zich het ijs van Rijn goed smaken. We kunnen weer terugkijken op een mooie, snelle rit.

5 augustus 2007 – Natuurpark Lelystad – 89 km, 22-28° graden, OostZuidOostenwind kracht 3-4, zonnig – 9 rijders: Han, Enrico, Rijn, Rob, Timo, Marcel, Herman, Aad & Michiel

De ‘vakantiegangers’ waren weer terug en zo was het hartje vakantie nog een grote groep die, op Han’s voorstel, koers zette naar het Natuurpark. De wind was OZO en gelukkig nog matig zodat we, na door Almere te zijn gekoerst, alras de Knardijk bereikten. Op de dijk moest nog even rond de luie schapen worden geslalomd. Lekker waaierrijdend kwamen we rond half elf bij de uitspanning aan. Daar was het al knap druk maar we konden toch nog een plek deels in en deels uit de zon bemachtigen en ook was de appeltaart nog niet op. De afloop van de Tour de France werd nog even doorgenomen. Algemeen werd het uit de koers nemen van Rasmussen als een typische Hollandse, Roomser dan de Paus, aktie bestempeld. Nu ging een gedrogeerde Spanjaard er met de zege vandoor. Wat zullen die Discovery’s zich een slag in de rondte hebben gelachen. Het ware beter geweest het ontslag na de Tour uitgevoerd te hebben, maar waarschijnlijk is de Rabo directeur-sportive voor de franse druk door de knieën gegaan. Dezelfde Fransen die in het nabije verleden de notoire slikker Richard Virenque na een zeer late bekentenis er met een zeer lichte straf van af lieten komen terwijl zijn (buitenlandse) ploegmaats die veel eerder bekend hadden wel zwaar waren bestraft. Steeds meer wordt ook aannemelijk dat de, op doping betrapte, winnaar van vorig jaar Floyd Landis, door het knullige franse gehannes met de stalen in het laboratorium, zijn gele trui waarschijnlijk zal behouden.
Verder vertelde Aad nog dat hij de afgelopen week met Gerard nog zo’n 100 kilometer had gekoerst. Ja, onze oude wegkapitein verslindt nog heel wat kilometers.
Ongeveer kwart over elf zaten we weer op de fiets. Na enige discussie werd richting Vogelweg gereden. Daar waren we dit jaar nog niet geweest. De wat hardere wind stond schuin opzij zodat we met een vaartje van rond de dertig op Almere afkoersten.
Daarna werd langs de dijk, met wind mee, nog even gas gegeven zodat de groep verbrokkeld in Almere-Haven aankwam en Aad besloot alleen door te rijden.
De overigen waren rond tien voor één over de Hollandse Brug heen alwaar Herman, Rob en Marcel richting Naarden togen. De overigen waren even over enen in Muiden waar zij door Rijn op een heerlijk ijsje werden getracteerd. Moederziel alleen reed schrijver dezes rond half twee terug naar de Hakkelaar. We kunnen terugkijken op een fijne rit!

geen rit 29 juli 2007 – wegens regen

22 juli 2007 – Haarzuilens – 73 km, 20° graden, ZuidWestenwind kracht 2-3, zonnig, later locale buien – 4 rijders: Timo, Herman, Marcel & Michiel

Bij de Hakkelaar had het rond half negen nog geregend, buienradar gaf echter voorlopig droog aan. Toch reden genoeg voor schrijver dezes zijn oude Brands fiets weer van stal te halen, wat hem later nog zou opbreken. De bui was kennelijk lokaal geweest want bij het bankje was het droog. Timo’s zus kwam toevallig langs maar ging niet mee. Ze had ook geen fiets bij zich. Herman stelde Haarzuilens voor, waar de anderen zich in konden vinden.
Via Maxis, fietspad over Spoorbrug en Driemond kwamen we langs de oostzijde van het Gein te rijden, daarna door, een kerkwaarts gaand, Abcoude. Tussen Abcoude en Baambrugge schoten plotseling de kransjes los van het pignon van Michiel. De wisseling van de bergkransjes voor de Ardennen naar de ‘normale’ kransjes was niet helemaal goed gegaan. Na een technische stop van 5 minuten zaten de kransjes weer goed vast.
Daarna rechts van de Punt in Baambrugge, langs de Angstel blijvend, via het ophaalbruggetje en Baambrugse Zuwe naar het tunneltje onder de A2. Daar sloegen we linksaf, het fietspad op, richting Provinciale Weg Hilversum-Uithoorn. Na de passage van het snelweg-viaduct over deze weg en de Geuzensloot kwamen we op de fraaie landelijke weg langs Nieuwer Ter Aa en via Polder Kortrijk alras bij Haarzuilens uit. Het was de hele weg zonnig geweest maar nu betrok de lucht.
Bij het tweede restaurant, het eerste was nog dicht, zaten buiten wel zo’n twintig fietsers al aan koffie en appelgebak. Na het eerste bakje begon het lichtjes te regenen zodat we het tweede bakje binnen moesten nuttigen. Toen we weer op de fiets stapten was de bui gepasseerd en reden we tot Nieuwer Ter Aa dezelfde weg terug. Vandaar over de A2 en langs het AR-kanaal. Vlak voor de brug bij Loenersloot vielen dikke druppels uit de lucht maar toen we daar stopten om te schuilen hield het al weer op. Overal om ons heen zaten buien. Volgens Timo: ‘zat de regen erg los’. Bij Driemond lagen grote plassen op de weg. Daar had de regen wel erg los gezeten. We gingen hier over het AR-kanaal en over de Gooilandse Weg richting fort Uitermeer en daar naar links richting Keverdijk. Bij de Visserij reden Marcel en Herman rechtdoor richting Naarden en de twee overigen naar links richting Muiden. Ongeveer 12.25 waren we bij de Hakkelaar alwaar Timo alleen doorging naar Muiden waar hij rond half één droog moet zijn aangekomen. In de middag plenste het overal! Een mooie en gelukkige rit.

15 juli 2007 – Nijkerk – 80 km, 20-25° graden, Oostenwind kracht 3, later variabele wind, eerst zonnig, later bewolkt. nog later regen & onweer – 8 rijders: Tom, Timo, Fred, Jurriaan, Herman, Aad, Theo & Michiel

Het was prachtig weer en de wind stond strak uit het Oosten, Nijkerk dus! Eerst via het ‘oude land’ om de verwachte toerfietsers later te ontlopen. De Gooise Zanger die we vaak ter hoogte van Jan Tabak tegenkwamen was, net als Han, Enrico, Rob & Rijn, op vakantie. Tot de stop aan de haven in Nijkerkerveen valt weinig te melden. Waaierrijdend tegen de straffe wind en afsluitend met een sprint die door Aad werd gewonnen waren we er rond half elf.
De koffie & appelgebak waren weer prima, maar veel relevants kwam er niet over tafel. Toen we opstonden pakten zich donkere wolken samen in de richting van Almere en de Oostenwind zwakte behoorlijk af. Nog wel met de wind mee reden we richting Vogelweg die we, in de hoop de naderende bui te ontlopen, kruisten in plaats van links opreden. Toen we in Almere De Vaart hadden gekruist voelden we de eerste spatten maar wat veel erger waren de bliksemschichten die van de hemel naar beneden schoten. Timo, Fred en Michiel voelden het meest voor een tweede koffiestop. Hiervoor klampten zij enige Almeerders aan met de vraag naar het meest nabije cafe, terwijl de rest langzaam verder reed. Het leverde niets op zodat werd verder gereden met de anderen een paar honderd meter daarvoor. Bij het Sturmey-viaduct, nabij Het Oor, begon het harder te regenen en te bliksemen zodat daar door de drie werd gestopt.
Later vernamen we van Tom het volgende: ‘Aart, Herman, Jurriaan, Theo en ik hebben een poosje (ca 10 min.) onder een viaduct staan schuilen, er stonden nog 3 andere fietsers.Daarna door redelijke harde regen verder gereden. Theo en Jurriaan gingen na de H.-Brug richting Muiderberg en Aart, Herman en ik richting Naarden en H.Meent’.
Timo, Fred en Michiel hebben ongeveer 20 minuten gewacht tot de bliksem helemaal voorbij was, waarna ook zij op het laatste stuk naar Muiden nog aardig nat zijn geworden. Fred en Timo zullen even over enen in Muiden zijn teruggekeerd.

8 juli 2007 – Kopje van Bloemendaal – 89 km, 19-23° graden, Westenwind kracht 3, zonnig – 12 rijders: Tom, Enrico, Rijn, Rob, Timo, Jan P(ortengen), Fred, Marcel, Iep, Herman, Aad & Michiel

Een zeer grote opkomst op deze, voorspelde, mooie zondag in een verder nog natte zomer. Voor het eerst mochten we Marcel en Fred dit seizoen begroetten. Herman stelde ‘Kopje van Boemendaal’ voor, waar iedereen zich moeiteloos in kon vinden.
De rol van wegkapitein werd dit keer, wegens vakantie van Han, door Rijn vervuld. Via Maxis, rijdend over het mooi geasfalteerde fietspad, Diemerdammersluis, waar luidkeels ‘paaltje’ werd geroepen, Diemerzeedijk en Nesciobrug kwamen we bij stadsdeel Zeeburg uit. Daarna via het oostelijk havengebied richting CS. En verder door de Haarlemmerstraat richting Westerpark, waar we de restanten van het Life Earth gebeuren passeerden.
Schrijver dezes moet bekennen dat hem de geografie van het vervolg van de rit nog niet helemaal duidelijk is maar uiteindelijk kwamen we, nadat we een keer de wegkapitein moesten bijhalen, in Haarlem uit. Het moet ergens daar zijn geweest dat Marcel tegen de enige lekke band van de rit opliep. Toen dit was verholpen kwamen we al snel aan de voet van ‘het Kopje’ aan.
Rijn riep: ‘nog 200 meter’, wat door de meesten, onbekend met de situatie, uitgelegd werd als dat het hoogste punt van de klim eraan kwam. Hij bedoelde echter dat daar de uitspanning was gelegen waar hij onze consumpties had geplanned. Eenmaal verzameld na de complete afdaling, werd nu van de andere kant ‘het Kopje’ beklommen. Echter werd toen gekonstateerd dat de uitspanning nog dicht was waardoor weer werd afgedaald naar de andere kant. Daar overtuigde Rijn ons ervan dat de uitspanning om 11 uur zou openen. Inderdaad was dat, zo bleek na een halve klim, het geval. Prachtig gelegen, genoten wij op het terras van de koffie met appelgebak.
Aan het tafeltje met de notabelen (Fred & Jan) werd o.a. de gemeentelijke herindeling besproken. Het is het plan dat in 2010 Bussum, Naarden, Weesp en Muiden één gemeente gaan vormen. Echter Bussum ligt dwars met geen ander argument dan dat het ze ‘niet goed uitkomt’. De verwachting is dat deze negatieve houding op provinciaal niveau ‘overruled’ zal worden.
Na de koffie hadden we nog een halve klim te doen, zodat we in deze rit ‘het Kopje’ drie keer hebben overwonnen. Daarna via Haarlem terug richting Amsterdam, na Haarlem min of meer via dezelfde route.
In het oostelijk havengebied reden Aad, Rob en Tom door een stoplicht waar de overigen voor wachtten. Met acht man reden we verder tot langs het AR-kanaal. Bij de Nescio-brug reed Timo, ondanks herhaaldelijk geschreeuw van onze kant, rechtdoor. De anderen zijn via deze brug verder terug naar Muiden gereden waar we ongeveer half twee aankwamen. Toen we bij ‘la Chiusa’ van het door Rijn aangeboden ijsje stonden te genieten kwamen Aad, Rob en Tom, geheel onverwacht pas aanzetten.
Een leuke, afwisselende rit met een hoog ‘kruip-door-sluip-door’ karakter.

1 juli – Rondje IJsselmeer (editie 24) – 19-23° – eerst buien, later zonnig – 4 rijders: Adrie (Koolmees), Flip (Koekkoek), Rijn & Michiel – 268 km

De weersvoorspelling was ronduit slecht, derhalve regende het ook afzeggingen. Het blijft echter twijfelachtig of de afzeggers ook gelijk hadden? Even leek het erop dat er met slechts 3 deelnemers zou worden gereden, maar op het allerlaatste moment meldde Rijn, die even voor zeven wakker geschrokken was, zich nog. Nadat hij zich thuis verder had aangekleed vertrokken we klokslag 7.30 vanaf de Sluis.

Het had ’s nachts gegoten en de wegen waren kleddernat maar het regende (nog) niet. Via IJburg en Schellingwouderbrug reden we Waterland binnen. Vervolgens via Durgerdam en Uitdam naar Monnickendam. Daarna via de provinciale weg langs Edam en Oosthuizen naar Hoorn. De wind varieerde, vanwege de naderende regen tussen ZuidOost en ZuidWest. Bij Oosthuizen kregen we de eerste bui te pakken. De regenjasjes gingen voor de eerste keer aan. Tussen Hoorn en Obdam konden ze weer uit. De wind was inmiddels ZuidWest geworden.

Daarna de doorsteek naar Medenblik, waar we via Twisk en Opperdoes even na tienen aankwamen. Eerste pauze van 15 minuten op de gebruikelijke plek, maar wel op het (overdekte) terras waar we een kop koffie namen. Nu langs de dijk van de Wieringermeer naar Den Oever. Het was ongeveer 11.15 toen we de Afsluitdijk opreden. Nog 35 kilometer naar Makkum en dreigende wolken pakten zich achter ons samen. Tot halverwege de dijk hielden we het droog maar daarna kregen we de felste bui van de dag te verstouwen. Flip en Rijn waren zo verstandig de regenjasjes meteen aan te trekken. Adrie had de zijne in de auto laten liggen en schrijver dezes besloot het nog even aan te zien wat achteraf toch niet zo’n goed idee bleek zodat hij bij Kornwerderzand onder het viaduct alsnog, maar aanzienlijk natter, het regenjack aantrok.

Rond kwart over twaalf reden we, met de bellen op het asfalt, Makkum binnen. Onder de luifel, want koud was het beslist niet, werd drie kwartier gepauzeerd. Halverwege de stop hield de regen op. Nadat de serveerster had beloofd volgend jaar de fanfare te laten aanrukken vanwege de 25ste keer en Adrie nog net op tijd op het achterlaten van zijn rugzak was geattendeerd reden we, met een regengebied in aantocht, Makkum weer uit.

Langs Piaam en Gaast naar Workum waar we de aanstormende bui gelukkig net misten. Daarna langs Koudum naar de Galamadammen. Een bekend punt uit de Elfstedentocht waar de brug altijd lijkt open te staan. Er wordt echter gewerkt aan een tunnel zodat we volgend jaar waarschijnlijk al weer een rustpunt kwijt zijn. Daarna door het mooie en bosrijke Gaasterland. We namen in Lemmer net over de brug bij een fontein een extra stop omdat schrijver dezes, wegens zijn nieuwe fiets en/of ontbrekende conditie niet goed in zijn vel stak. Na een kwartier reden we de NoordOostpolder in richting Bant. Het was inmiddels behoorlijk zonnig geworden en met de wind opzij en Adrie en Flip voornamelijk op kop waren we snel in Emmeloord waar een mini-pauze van 5 minuten werd ingelast. Daarna door naar Nagele waar we rechtsaf sloegen richting Ketelbrug. De wind, met een kracht 3 á 4 uit het zuidwesten, hadden we nu vol tegen.
Na de Ketelbrug, die rap genomen werd, hadden we weer even een mini-pauze alvorens langs de dijk naar de Flevo-centrale te volgen. Gestaag malend kwamen we er aan, na een korte pauze, besloten we vanaf daar een weg achter de dijk te nemen. Na een paar kilometer ging deze echter over in een onverharde weg. Rijn, Michiel en Flip klommen al snel weer over de dijk maar Adrie zette door. Het slechte pad tussen jachthaven en Batavia-werf bestaat helaas nog steeds.

Bij de Batavia-werf in Lelystad, waar Adrie nog niet was gearriveerd, namen de anderen het traditionele patatje-met. De hartige hap ging er, na al dat zoete spul, goed in. Nadat de inmiddels gearriveerde Adrie ook zijn deel had gekregen besloten we, om de, overigens afnemende, wind wat te vermijden, binnendoor naar de Hollandsche Brug te rijden. Verkeers-technisch staat de zaak tussen Lelystad en Lelystad-Haven behoorlijk op zijn kop. Mede door de ontbrekende wegbewijzering duurde het even voor het goede spoor weer was opgepikt.
Via Knardijk, Praamweg, Almere-Buiten en Almere-Stad kwamen we aan de voet van de laatste brug aan. Flip en Adrie, die de beste benen van de dag hadden, persten er nog een lange sprint uit maar Rijn en Michiel hielden deze sprint voor gezien. De afloop van deze sprint is tot op heden ook nog niet bekend! Rond 19.50 waren we weer terug op de Zuidpolderweg.

De uitreiking van de traditionele wisselbeker werd bij de nadronk glad vergeten zodat deze pas weer volgend jaar, bij aflevering 25 van deze traditie, uitgereikt kan worden.

De rit van 1 juli, 2007 Muiden – Nijkerk – weer: half tot zwaar bewolkt, 18°, windkracht 4 tot 5 – aanwezig: Tom, Theo en Han

Met 3 man aan de start. De weersvooruitzichten waren niet bijster goed. Buien met wind. Het was om 9 uur in ieder geval droog en de temperatuur was goed. We zijn via de dijk langs de windmolens naar Nijkerk gereden. Tijdens de koffiestop, na 35 km en een gemiddelde snelheid van haast 30 km/uur, bij de inmiddels (zeer) bekende jachthaven begon het behoorlijk te regenen. Natuurlijk moesten we aan de mannen denken die een rondje IJselmeer aan het rijden waren. Na het tweede kopje klaarde het behoorlijk op en zijn we op de fiets gestapt voor de terugreis.

De rit terug ging over het oude land. Het is de hele weg droog gebleven. Er werd lekker doorgereden en zonder noemenswaardige incidenten, behalve dat we voor het blindeninstituut met 47 km/uur een ander groepje renners probeerden los te rijden, zijn we om tien over half een, na ruim 76 km en een gemiddelde snelheid van 29,1 km/uur met z’n tweeën droog weer in Muiden aangekomen. Tom was bij “De Visserij” afgeslagen om naar de Hilversumse Meent terug naar huis te fietsen.

24 juni 2007 – Lage Vuursche – 81 km, 19-20° graden, ZuidZuidWestenwind kracht 5, soms zonnig met wolken – 5 rijders: Tom, Jurriaan, Herman, Aad & Michiel

Slechts 4 man waren aanwezig om de nieuwe fiets van schrijver dezes te bewonderen, maar niet de geringsten. We besloten de te verwachten regen tegemoet te rijden. Toevallig kwam uit die richting ook de wind vandaan. Via Lange Muiderweg en ’s Gravenlandse weg reden we richting Nederhorst den Berg. Niet via de kortste route maar steeds de Vecht aanhoudend. Daarna via het Hemeltje richting Vreeland waar we via het tunneltje onder de Provinciale weg door richting Loenen stevenden. Even verderop gevolgd door Nieuwersluis en Breukelen. Vlak voor Maarssen sloegen we linksaf want Aart wist namelijk een mooie route binnendoor via Oud-Maarsseveen. Dit was inderdaad zo en via weggetjes die sommigen van ons nog nooit betreden hadden kwamen we uiteindelijk bij Maartensdijk uit. Hier ging Herman rechtdoor op huis aan terwijl de anderen rechtsaf Maartensdijk insloegen. Na deze plaats probeerden we een consumptie te krijgen bij het Mauritshuis oid. Helaas had men daar niet op een mooie ochtend gerekend. Slechts één serveerster voor een terras dat voor de helft al vol zat en waar bij de andere helft de stoelen nog aan de tafel waren vastgeketend. Sommige mensen hadden al een kwartier geleden iets besteld en zaten er nog steeds op te wachten. We besloten maar door te rijden naar Lage Vuursche. Daar vonden we een terras waar we snel werden bediend.
Schrijver dezes was overigens ook wel toe aan een stop want de nieuwe fiets wees hem op het bestaan van spieren waar hij het bestaan niet eens van vermoedde. Hopelijk gaat het wennen aan de gewijzigde fietshouding snel.
Na het consumeren van de door Tom afgerekende koffie & appelgebak reden we via Baarn, Laren, Bussum tot aan de Torenflat in Naarden. Daar namen we afscheid van Aad en Tom. Via de Overscheense weg reden Jurriaan & Michiel samen tot de Hakkelaar, alwaar Jurriaan rechtdoor reed richting Muiderberg en Michiel stopte. Geen ‘echte muiers’ in de groep deze keer dus ook geen terugkeer in Muiden.

17 juni 2007 – Kromme Mijdrecht – 92 km, 15˚ – zzw 4 + regen, 1 rijder(s): Tom

Kwam ca. 09.00 uur aan bij het bankje. Er was niemand, Ardennen weekend, vaderdag en onbestendig weer.
Na het vertrek uit Muiden begon het heel hard te regenen. Tot aan de Voetangel in de stromende regen gereden, daarna werd het droog.
Langs de Angstel gefietst naar De Amstelhoek. Weg aan de stille zijde van de Angstel is ook weer open. Vervolgens langs de Kromme Mijdrecht naar de Amstelhoeve gefietst. Vandaag was het toegestaan om binnen de koffie op te drinken, vast vanwege het weer.
Na de koffie de weg vervolgd langs de Kromme Mijdrecht. Toen via de Portengse-Brug richting Breukelen. Voor het A.R. kanaal l.a. naar Loenersloot, Vervolgens het A.R.Kanaal overgestoken en via Kerklaan aan de andere kant van het A.R. Kanaal naar Nigtevecht gereden.
Verder langs de Vecht richting Loodijk. Tenslotte via de Krugerlaan naar de H. Meent gereden. Kortom het heeft veel voordelen als het weer wat minder is, het is lekker rustig op de weg. Ik ben hooguit 10 fietsers tegengekomen.

10 juni 2007 – Edam – 78 km, 19-20° graden, West/NoordWestenwind kracht 2, bedekte lucht – 8 rijders: Timo, Tom, Bert, Enrico, Frits, Jurriaan, Rob & Michiel

Onze oude wegkapitein deed ons weer uitgeleide bij het bankje. Toen Edam werd voorgesteld als bestemming zei hij nog: ‘dan kan je bij het restaurantje mooi over het Markermeer kijken’. Via Diemerdammersluis, IJburg, Schellingwouderbrug en Ransdorp kwamen we langs het Markermeer te rijden. Iedereen had er ‘zin an’ dus werd er behoorlijk gas gegeven. In een mum van tijd zaten we via Uitdam in Monnickendam. Via Katwoude en Volendam waren we ruim voor half elf in Edam alwaar we even voor het opgehaalde bruggetje moesten wachten. Hierna viel de ploeg in tweeën, de ene helft sloeg linksaf naar het centrum terwijl de andere helft rechtstreeks naar het door Gerard genoemde restaurantje toog. Gelukkig wist één van de linksafgeslagenen zich deze woorden ook te herinneren zodat we met een vertraging van 5 minuten ook bij ‘Zeezicht’ aankwamen.
Net als vorige week werd er weer door iemand getracteerd. Frits was de gelukkige deze keer. In de afgelopen week was hij Opa geworden en ook was zijn fiets niet weer ontvreemd.
Noordelijk om Edam heen reden we richting Provinciale Weg. Vanaf hier werden we weer door Frits getracteerd maar nu op een moordend tempo. Alras waren we via Monnickendam bij Broek in Waterland, waar we via het tunneltje richting Zunderdorp togen. Via het fietspad langs de volkstuinen kwamen we weer onderaan de Schellingwouderbrug uit.
Daarna via Diemerzeedijk, langs Pen Centrale en Maxis, naar het nieuw-geasfalteerde fietspad richting Muiden. Rond kwart voor één moeten we daar zijn aangekomen maar de exacte tijd is schrijver dezes vanwege het verlate verslag ontschoten. Wederom een mooie, snelle rit.

3 juni 2007 – Natuurpark Lelystad – 90 km, 16-23 graden, eerst Noordenwind, later NoordWestenwind kracht 2-3, bewolkt, later zonnig – 9 rijders: Timo, Tom, Theo, Bert, Enrico, Herman, Rob, Rijn & Michiel

De wind stond uit het Noorden en bij het Natuurpark waren we dit jaar nog niet geweest. De keuze was derhalve snel gemaakt. In de polder heb je ook lekker de ruimte want met het mooie weer zijn de bospaden druk bevolkt. De levering van de nieuwe fiets van schrijver dezes wordt door de hele groep in spanning afgewacht. Komt’ie wel, komt’ie niet voor het Ardennenweekend. De komende week zal uitsluitsel moeten geven.
Met een rustig gangetje reden we de eerste 20 kilometer. Via de Hollandsche Brug, en Almere kwamen we, bij de manege van Lies Beuker, op de weg langs het kanaal richting Knardijk uit. Hier vond Tom dat het maar eens afgelopen moest zijn met de gezapigheid. Hij nestelde zich op kop en heeft dat, met een gangetje van rond de 32, zowat tot de Knardijk volgehouden. Op de Knardijk lag het vol met schapenkeutels. De schapen worden daar ook steeds tammer want ze gaan nauwelijks meer voor je opzij. Bij een bruggetje moest Enrico zelfs van de fiets om er één te laten opstaan. De laatste 7-8 kilometer tot het park gingen weer in een tempo-tje onder de 30.
We zaten buiten maar de zon wilde nog steeds niet doorbreken. Het had wel wat warmer gekund want toen we weer op de fiets stapten waren we rillerig geworden. Tijdens de koffie werd verhaald dat de afgelopen week in de Zeestraat in Muiden een hennepkwekerij, met 150 planten, was opgerold. Mogelijk kunnen we de straatnaam in Wietstraat veranderen.
Bij het op de fiets stappen bleek dat een vogel in de helm van Tom had gesch……., wat de nodige hilariteit opwekte.
Via wat omschervingen door Lelystad (opmerking Rob: ‘ kijk goed om je heen want hier kom je nooit meer’) kwamen we bij Lelystad-haven uit waar we het fietspad langs de Oostvaardersplassen na wat kruip-door-sluip-door weer oppakten.
De wind stond hier schuin achter dus algauw reden we ruim boven de 35 richting gemaal De Bloq van Kuffeler. Via Almeerderzand kamen we weer bij de Hollandsche Brug uit. Rob en Herman sloegen bij de Trekvaart af richting Naarden, Bert sloeg bij de Goog af, Tom reed bij de Hakkelaar rechtdoor richting Keverdijk, Michiel stapte af bij de Hakkelaar. De overigen zullen even over enen weer in Muiden zijn teruggekeerd. Het gemiddelde lag tegen de 29 km/u. Fijne rit.

28 mei, Muiden – Breukelen – Muiden – weer: zwaar bewolkt, 13°, wind: varierend kracht 2 – aanwezig: Rob, Enrico, Theo, Tom, Frits, Jan, Herman Timo en Han (later Gerard van Dijk)

Vanwege de weersverwachting, het zou gaan regenen, werd er besloten niet al te ver van huis te gaan. Via Bussum naar ’s Graveland gereden en van daaruit via Oud-Loosdrecht, Nieuw-Loosdrecht, Boomhoek en Breukelerveen naar Breukelen.
Op het terras in Breukelen, waar goede koffie en appelgebak geserveerd wordt, kwam het tot een levendig gesprek met als onderwerp sporters en doping. Dit waarschijnlijk door de bekentenissen deze week van een aantal (oud)renners die midden jaren negentig regelmatig EPO hebben gebruikt.
Van wielrenners kwam het op schaatsen en op schaatsters. Anni Friesinger werd toch wel als sportvrouw van het jaar gekozen….
Tegen de tijd dat we wilden opstappen kwam Gerard van Dijk aanfietsen die met ons mee terug naar Muiden is gereden. Met de diesels Enrico, Frits en Tom op kop zijn we via Portengense Brug, Wilnis, Waverveen, Waver en Abcoude terug gereden.
Bij Weesp namen Frits en Jan afscheid en is de rest langs het AR kanaal en het nieuwe fietspad bij de Maxis naar Muiden gereden. Een rit van ruim 70 km met een gemiddelde van 29,5 km/uur.

In het sprintklassement staat Hermen tK tweede achter Rijn na het als eerste passeren van diverse plaatsnaambordjes tijdens de “Rit Van Gisteren”

20 mei 2007 – Woerdense Verlaat – 9 man (Rijn, Aad, Frits, Tom, Rob, Herman, Enrico, JanB, Iep) Weer: Zon, 18 graden, wind 2 draaiend, dus de hele weg tegen 😉

9 man aan de start. Frits had weer een fiets (precies dezelfde), dus dat doet hij beter dan Michiel. Geen Timo, Theo en Han. Via Weesp, Driemond, Het Gein (linkeroever dankzij Iep), Abcoude werd koers gezet naar de Voetangel. Daarna via de Ronde Hoep, naar de Kromme Mijdrecht. Een grote groep (~ 40 renners) stond netjes te wachten voor het stoplicht. Sommigen gingen er aan voorbij om deze groep voor te zijn. Anderen wachtten, om ze vervolgens in de scherpe en gevaarlijke bochten van de Kromme voorbij te rijden, want dat stond correcter en was veel veiliger…..

Bij de Amstel Hoeve stond tafel 6 weer voor ons gereed. Rob kwam een bekende tegen; althans de voor hem onbekende bediende zei “Ik ken jou”, dus dan ben je een bekende, toch Rob? Jan verhaalde over de kermissen in Purmerend. Niet dat die nu zo bijzonder waren (veel drinken, lozen en zoenen), maar voor Amsterdammers was de gewilligheid van de dames wel bijzonder. In Amsterdam moest Jan altijd buiten ‘afscheid nemen’. In de Noordelijke dorpen werd Jan binnen gevraagd en mocht dan op de bank ‘afscheid nemen’. Dat ging natuurlijk als een lopend vuurtje rond. Zo kwam het dat al gauw vele Amsterdamse knapen de kermissen in het Noorden bezochten. Thuis probeerde Jan later ook nog wel eens door een meisje binnengevraagd te worden door met een kuchje een koudje te veinzen, helaas dat mocht niet baten.

Na de uitstekende appeltaart stapten we op om via Breukelen langs het Amsterdam- Rijnkanaal weer richting Muiden te koersen, met vreemd genoeg een stevig koel briesje op de kop. Bij Weesp namen Aad, Jan en Frits afscheid. In Muiden trakteerde Rijn rond 12:30 uur nog op een ijsje.

Let op: volgende week wordt er op maandag (2e Pinksterdag) gereden!

18 mei, Klein rondje IJselmeer, Muiden – Lelystad – Enkhuizen – Muiden – weer: half bewolkt, 18°, krachtige wind: zuidwest 4-5 – aanwezig: Rijn, Rob, Enrico, Theo, Tom en Han

Om negen uur verzamelen bij het bankje. Ondanks beloftes van een aantal anderen stonden alleen de zes bovenstaande mannen klaar.
We besloten tegen de klok in te rijden. Dat wil zeggen eerst naar Lelystad. Dat betekende dat we de wind het “saaie stuk” mee hadden. Al vrij snel werd er op de dijk zo rond de 35 km/uur gereden met uitschieters naar de 38/km/uur toe. Het ging ook vrij makkelijk.
Nadat we Lelystad achter ons hadden gelaten werd er via de dijk naar Enkhuizen gekoerst. Tot onze verrassing hadden we op de dijk ook het grootste stuk wind achter zodat we al om half twaalf, met een gemiddelde van 32,5/km/uur bij de “Woeste Hoogte” afstapten voor de koffiestop. Het bleek dat je bij de Woeste Hoogte voor een ‘geringe’ meerprijs bonbons kon eten. Na de gebruikelijke koffie met appeltaart stapten we op voor de laatste 80 km. Die was wel vol wind tegen al reden we af en toe een beetje in de luwte van de dijk. Bij aankomst in Volendam was de gemiddelde snelheid door de tegenwind teruggezakt tot 29,9 km/uur.
We besloten nogmaals een “koffiestop” in Monnickendam te houden waar we soep en een broodje kroket namen. De laatste 30 km ging nog steeds tegen de wind in. Zo rond half vier kwamen we in Muiden aan waar Theo ons direct een biertje bij de Mol aanbood om het vochttekort aan te vullen. We hadden 154 km gereden met een gemiddelde snelheid van 28,4 km/uur)
Een uurtje, drie biertjes en twee borden bitterballen later togen we huiswaarts met een voldaan gevoel. Onze speciale dank gaat uit naar Tom Driepoot die, na drie maal gecorrigeerd te zijn, op kop mocht rijden.

13 mei 2007 – Breukelen – 80 km, 13-18 graden, ZuidOostenwind kracht 3, zonnig – 8 rijders: Jan (Bijvoet), Timo, Tom, Theo, Manolo, Han, Rijn & Michiel

Gerard zat om negen uur ook op het bankje en reed zelfs nog tot Fort Uitermeer met ons mee! Het gaat hem goed. Vanwege diefstal van zijn gloednieuwe fiets kon Frits helaas niet deelnemen. We besloten, via een omweg, naar Breukelen te rijden. Via Zuidpolderweg, Googweg, Tom Storkpad en Lange Muiderweg kwamen we op de ’s Gravenlandsche weg terecht. Daar fietsten Rob en Herman ons tegemoet. Vanwege een zangoptreden ’s middags (zie hieronder)hadden ze een kort ritje gepland.
Via de Loodijk kwamen we in Ankeveen, daarna verder naar Kortenhoef waar de Provinciale weg werd gekruist richting Loosdrecht. Bij restaurant ‘de Eend’ haakten Rob en Herman af. Verder ging het via Oud-Loosdrecht , Nieuw-Loosdrecht, Boomhoek en Breukelerveen waar we rechtsaf sloegen richting Breukelen. Na ruim 40 kilometer genoten we buiten onder luifel en achter windscherm van de koffie en het appelgebak.
O.a. werd het uitblijven van de levering van de Stevens-fiets van Michiel besproken. Diverse andere leveranciers kwamen aan de orde. Zo werd Gerbiekus in Betondorp genoemd. Dit bleek echter Ger Bikes te moeten zijn.
Na de koffie reden we over het AR-kanaal richting Portengense Brug waar we rechtsaf sloegen richting Wilnis. Via Wilnis en Waverveen kwamen we bij de Waver uit. Na de Stokkelaarsbrug ging het richting De Voetangel waar we rechtsaf sloegen richting Abcoude. Hier kozen we de westzijde van het Gein. Bij Driemond reden we weer over het AR-kanaal. Bij Weesp haakte eerst Jan en daarna Tom af. Via Smal-Weesp en Buitenveer reden we Weesp binnen. Via Korte Muiderweg kwamen de overige zes even over half één weer in Muiden aan. een fijne rit met een gemiddelde van 28,2. De verwachtte regen was gelukkig uitgebleven.

==> Uitnodiging voor concert door Rob en Herman zondag 13 mei:
“A.s. zondag zullen wij hoogstwaarschijnlijk er niet bij zijn. Dit heeft niets met moederdag te maken, maar met het boven zichzelf en de individuele leden uitstijgende koor waarin wij zingen. Dit koor geeft zondag om 16.00 uur een uitvoering in de Grote Kerk van Muiden. Het is niet goed om je tevoren teveel te vermoeien; dat komt de stem niet ten goede. Hierbij nodig ik alle leden van de toerclub Muiden uit om naar ons gezang te komen luisteren. Dan hoor en zie je ook nog eens een andere kant van ons tweeën. Wij zingen religieus en profaan werk van o.a. Mozart, Verdi, Haydn, Fauré, Obrecht, Sweelinck, Elgar. De entree is gratis, de uitvoering duurt een uur en achteraf kan er ook nog een glaasje worden meegedronken.”, aldus Herman. <==

6 mei 2007 – Woerdense Verlaat – 12 man (Rijn, Iep, Aad, Frits, Tom, Timo, Herman, Enrico, Bert, Clemens, Jan en Han) – weer: Bewolkt, bij de start 8 later zon oplopend tot 18, zuidwest 4

12 man aan de start. Grote opkomst! Ook twee nieuwkomers, Clemens Galesloot en Bert Hensbergen vooral bekend van het schaatsen.
De schrijver van dit verhaal wilde trakteren vanwege z’n 50e verjaardag, maar had financieel (in muntgeld) niet op zo’n grote opkomst gerekend! Een traktatie bij het bekende adres in Nijkerk zou nog wel gaan maar bij de Lage Vuursche niet! Komt tijd, komt raad. Bij aankomst om 9:00 uur bij het bankje werden daar al grappen over gemaakt. Om coureurs te ontmoedigen mee te gaan riep ik al dat we naar het natuurpark in Lelystad zouden rijden en een omweg van nog eens 100 km zouden maken…..Iedereen ging toch mee….

Via Weesp, Driemond, Het Gein, Abcoude waar Herman tK afhaakte, waarschijnlijk het gevolg ven een te snelle start (VOLGENDE KEER OPLETTEN IEDEREEN!!) en niet omdat hij mij financieel wilde sparen, kwamen we via de Ronde Hoep, een lekke band van Aad, en de Kromme Mijdrecht bij de Amstel Hoeve aan voor de koffiestop. Ik probeerde nog wel een demarrage te plaatsen om wat mensen af te schudden maar dat mocht niet baten.
Op het terras van De Amstel Hoeve wordt er door licht verstandelijk gehandicapten bediend. Ze hebben een briefje bij zich waarop gasten zelf hun bestelling kunnen schrijven. Wij zaten met z’n elven aan tafel 6, jammer genoeg in de schaduw waar het na verloop van tijd toch wel wat fris werd.

Nieuw bij de Amstelhoeve was dat je kon pinnen…daar ik mijn bankpas bij me had was er geen probleem met betrekking tot het financiële gedeelte.

Na een lang zal ze leven stapten we op om via Breukelen langs het Amsterdam- Rijnkanaal weer richting Muiden te koersen.

Al enige tijd rijdt er een renner op een (zeer geavanceerde) Casati fiets in ons midden. Tot op de dag van gisteren wist ik niet dat deze fiets zelfs met een begrenzer was uitgevoerd. 39,8..39,9 km/uur voor de wind gaat goed maar bij 40 km/uur gaat onherroepelijk de begrenzer aan…hij heeft beloofd de begrenzer van de fiets te halen.

Bij Driemond namen Aad en Tom en Frits afscheid. Bij de Maxis was de gemiddelde snelheid nog 29,2 km/uur. We peddelden rustig over het nieuwe fietspad richting Muiden waar we na 76 km en een gemiddelde snelheid van 28,7 door Rijn op een ijsje werden getrakteerd. Bedankt Rijn!

29 april 2007 – Nijkerk – 78 km, 18-25 graden, Noord-Oostenwind kracht 4-5, zonnig – 11 rijders: Jan (P), Timo, Tom, Enrico, Herman, Frits, Theo, Aad, Rob, Rijn & Jurriaan

De groep was eigenlijk in afwachting van Michiel en zijn nieuwe fiets, maar die kwam niet. Wel kwam Rijn op het laatste moment aanzetten op zijn mountainbike (iets met een onafgemaakt draadje van zijn snelheidsmeter op zijn racefiets). Han had zich afgemeld omdat hij met de band moest optreden. Vanwege de windrichting werd voor Nijkerk gekozen.

Ditmaal ontmoetten we geen zanger, maar reden voorspoedig de polder in. Met de straffe, schuinstaande tegenwind waaide een aantal renners eraf. Dit kwam mede doordat er steeds geen tweede waaier werd opgezet. Rond 10:30 uur bereikten we het haventje. De uitbaatster vertelde dat Gerard er afgelopen week nog was gesignaleerd in het gezelschap van een dame.

Om 11:00 uur werd de terugreis ingezet. Eerst stond de wind nog van opzij, maar daarna blies een windkracht 5 ons stevig in de rug. In volle vaart bereikten we Almere-Haven. Vanaf daar werd in gezwind tempo richting Hollandse brug gekoerst en onderaan gewacht. Rijn bleek inmiddels besloten te hebben om voor zichzelf te rijden, en reed alvast door. Al met al een pittig ritje met mooi weer en wat minder saamhorigheidsgevoel in de groep.

22 april 2007 – Rondje Ronde Hoep – 9 man (Rijn, Jurriaan, Iep, Theo, Frits, Tom, Timo, Herman en Han)
Weer: Onbewolkt, bij de start 4 oplopend tot 20, west 2

Met negen man aan de start. Theo reed voor de eerste keer mee dit seizoen. Besloten werd om eerst tegen de wind in te rijden (die er overigens niet was)
Via weesp langs het Amsterdam-Rijn Kanaal naar Driemond, en vandaar uit door het Gein naar Abcoude richting Ronde Hoep. Daar aangekomen troffen we al snel een fietser aan die op de grond lag en zijn twee maten stonden ernaast. Het bleek dat de man tijdens het eten van een banaantje rechtop op zijn fiets was gaan zitten, dat zijn zadelpen was afgebroken en dat hij achterover van zijn fiets was afgevallen. Een nare val! Gelukkig bestond ons peloton uit een voltallige medische staf. Jurriaan onderzocht de man op de gevolgen van de valpartij en kreeg hem na enige tijd weer overeind. Rijn maakte meteen een afspraak voor fysiotherapie terwijl Theo zijn medicijnkast raadpleegde. Terwijl de rest weer opstapte heeft Herman nog snel een goed gesprek met de man gehad om de trauma van de val te verwerken.
Via Uithoorn zijn we in De Punt beland. Daar hebben we geruime tijd gezeten daar de bediening niet erg vlot was. We hebben niet voor niets gewacht want de appeltaart was uitstekend. Theo betaalde de rekening omdat hij het zo leuk vond dat hij weer voor het eerst dit seizoen meereed. Bedankt Theo! Via Kortenhoef, waar Herman afscheid nam zijn we terug gereden. Frits reed bij fort Uitermeer door naar Weesp terwijl Tom terug reed naar de Hilversumse Meent. Na 68 km met een gemiddelde snelheid van 28,2 trakteerde Rijn in Muiden op een ijsje. Bedankt Rijn!

15 april 2007 – Nijkerk – 78 km, 18-28 graden, NoorOostenwind kracht 2, zonnig – 11 rijders: Jan (Bijvoet), Timo, Tom, Enrico, Herman, Iep, Frits, Han, Aad, Rijn & Michiel

De opkomst was dit jaar nog niet groter, maar dat was, gezien het weer, ook wel begrijpelijk. Wederom werd er een weer-record gevestigd. Vanwege de windrichting werd voor Nijkerk gekozen.

Even leek het erop dat schrijver dezes de ongelukkige rol, die Rob verleden week vervulde, had overgenomen. Eerst ging hij bij het vertrek (zachtjes) onderuit en binnen 1 kilometer stond hij met een lekke band. Ook de eerste ingelegde band bleek lek! Later, thuis, bleek dat de originele band niet lek was maar dat het ventiel niet goed zat vastgedraaid in de ventielschacht.

Via het ‘oude land’ reden we oostwaarts. Zonder bijzonderheden werd Bunschoten / Spakenburg bereikt. Hier gaf een thermometer al 23° aan. Kort erna werden we ingehaald door een groepje wat even harder ging. Aad, Frits en Michiel konden de verleiding niet weerstaan om aan te pikken. Bij een bocht naar rechts hield de laatste het voor gezien maar Tom had andere plannen. Verwoed probeerde hij het groepje te bereiken. Na 1,5 – 2 km lukte hem dat uiteindelijk.
Ook onze groep gaf behoorlijk gas zodat we al snel, en maar een paar honderd meter na de koplopers, het restaurant aan de haven bij Nijkerkerveen bereikten.

Buiten op het terras was het goed toeven in de warme zon. De uitbaatsters van het restaurant voorzagen ons snel van koffie en appelgebak na nog even naar het welzijn van Gerard te hebben geinformeerd. Jan en Aad vertelden, in hun vroegere rol van winkelier, van hun ervaringen met het inbrekers-gilde. Na het voorzien van hun etalages van resp. rolluiken en plexiglas werden gelukkig deze ervaringen een stuk minder. Ook verhaalde Jan dat hij af en toe wel eens vergat af te sluiten maar dat had nooit tot diefstal geleid.
Na ruim 3 kwartier vroeg Jan of er nog iemand was die weer wilde gaan fietsen. Toen we wilden afrekenen bleek Jan dat al te hebben gedaan. Bedankt, Jan. Het hoeft geen gewoonte te worden. 🙂

Via het ‘nieuwe land’ reden we terug. Veel valt er niet over te vertellen. Rijn had wat kritiek op de nieuwe wegkapitein vanwege doorgevoerde versnellingen die sommigen te machtig werden. Er pikten 3 man uit Muiden aan. Vóór Almere werd nog even flink doorgereden en tegen de Hollandse Brug op werd nog even gesprint.
Onderaan de brug gingen Aad, Tom en Herman richting Naarden-Bussum. Bij de Hakkelaar haakte schrijver dezes af en in Muiden trakteerde Rijn de ovegeblevenen nog op een lekker ijsje. Dat zal zo rond tien voor één zijn geweest. Kortom: fijn gereden.

9 april 2007 – Monnickendam (bijna) – 60 km, 10-12 graden, Westenwind kracht 4, zonnig – 9 rijders: Jan (Bijvoet), Jurriaan, Tom, Enrico, Rob, Han, Aad, Rijn & Michiel

Bij het bankje was het al een hele drukte toen schrijver dezes daar toch ruim voor tienen aankwam. Volgens Rijn en Han moesten we naar Monnickendam maar niet verder. Even later werd duidelijk waarom. Jan was vandaag 65 geworden en met een omweg moesten wij hem naar restaurant ‘de Scheve Schaats’ bij de Jaap Edenbaan brengen.
Via IJburg trachtten wij Waterland te bereiken waar Rob een stokje voor probeerde te steken. Hij presteerde het om binnen ± 1 km 3!!! lekke banden te krijgen. Eerst moest zijn eigen reserveband er aan te pas komen, toen die van Aad en uiteindelijk bood een band van Enrico soelaas. We horen nog van Aad, na een minutieus onderzoek, hoe dit mogelijk is geweest.

Daarna ging het toch af en toe nog lekker hard. Vlak voor Monnickendam sloegen we af naar Zuiderwoude. Volgens Han noodzakelijk om tussen 12 en 12.15 bij ‘de Scheve Schaats’ aan te komen. Via de twee Schellingwouderbruggen, Ringdijk en Archimedesplantsoen kwamen we bij de Kruislaan uit. Jan had nog steeds niets in de gaten. Door het felle buitenlicht kon hij binnen niets zien. Bij het openen van de deur barstte het gezelschap binnen uit in een luid: ‘lang zal ze leven’. Verbaasd deinsde Jan haast terug. Van de verbazing bekomen kon hij deze stunt wel waarderen.
Binnen werden we getracteerd op koffie en gebak en, voor het proosten, zelfs op Kir. Tegen énen zijn we ‘zwabberend’ weer op de fiets gestapt om via Diemen en Kilometerbrug rond half twee weer in Muiden aan te komen. Het was weer eens wat anders!

De rit van 1 april, Muiden – Nijkerk – Muiden (Aad, Rijn, Rob, Timo en Han) – weer: Onbewolkt, 14, oost 5!!

Met vijf man aan de start. Alsof Timo Gerard en mij de dag ervoor met elkaar had horen praten was hij 1 april dit jaar weer anwezig in het peloton (en dat is geen grap). De verder wat matige opkomst, ondanks het mooie weer, was te wijten aan een aantal vaste coureurs die verplichtingen elders hadden. Zo gaat er een gerucht over een hoogtestage in Mexico…of was het nou Driebergen….
De rit voerde ons tegen de wind in richting Nijkerk. Er stond een straffe oostenwind kracht 5. Gelukkig kwamen de ruim 1200 trainingskilometers van Aad goed van pas want hij dieselde lekker tegen de wind in. Ook Rijn liet zich vaak van voren zien. De rest van het peloton heeft het tot tien minuten voor de koffiestop goed bij kunnen houden.
Tijdens de koffie hebben we de mevrouw van dienst (die van de jachthaven in Nijkerk) de hartelijke groeten gedaan van Gerard. We moesten vooral de groeten terug doen en of ie nog kwam koffiedrinken dit jaar! Voor de wind zijn we naar huis gekacheld waarbij de teller vaak ruim boven de 40 km/uur kwam (een enkele keer zelf 50 km/uur).

Tegen half twee zijn we weer in Muiden aangekomen, na 78 km gereden te hebben met een gemiddelde van 27,2 km/uur.

Goed gereden voor de eerste keer weer Timo!

25 maart 2007 –Soesterberg – ’t Hoogt – 75 km, 13 graden, Noordoost kracht 4, zeer zonnig – 4 rijders: Herman, Rob, Iep, Enrico

Zwart-blauw, ton-sur-ton, was de kledingcode voor vandaag. Niet afgesproken, maar wel een feit. Kennelijk was het vroege tijdstip (zomertijd) de reden voor de afwezigheid van zo velen. De wind stond oost, maar het cafeetje aan de haven in Nijkerk gaat pas volgende week open. Bovendien moest Herman om 12:00 uur thuis zijn. Daarom koers naar Soesterberg met de afspraak dat Herman in Baarn zou omkeren. Op de klim naar GooiNoord werden we lichtjes voorbij gefietst door een groepje uit Naarden. Een mooie gelegeheid om aan te pikken. Ze waren op weg naar ‘iets om Amersfoort’. De klim eiste toch wel het nodige van Herman, hoewel hij keurig mee was, zodat Herman het bovenaan voor gezien hield. Gezamenlijk werd verder gereden naar Soesterberg, waar wij ’t Hoogt opzochten en het groepje nog even rechtuit ging.

In het zonnetje gezeten was het goed toeven, hoewel de drank ditmaal op zich liet wachten: deze werd stevast op de verkeerde tafel geserveerd. Kennelijk was het buitenterras nog niet “genummerd”. Het gebak was weer een artistiek kunstwerk. De terugweg verliep via de Laage Vuursche, en de wind stelde ons teleur: geen moment hadden we deze in de rug, zodat we meer last van de wind dan van de heuvels hadden. De bocht (zie 4 maart) werd ditmaal probleemloos genomen.

Bij GooiNoord namen we afscheid van Rob. Enrico ging in Muiderberg even langs de manege, zodat Iep even over 13:00 uur Muiden zal hebben bereikt. In afwachting van een hogere opkomst, verblijven wij.

11 maart 2007 – Breukelen – 61 km, 6-10 graden, Zuidenwind kracht 3-4, bewolkt/nevelig, later zonnig – 7 rijders: Enrico, Rob, Han, Herman, Aad, Rijn & Michiel

Toen Herman, Rob en Michiel bij het bankje aankwamen was er nog niemand. Later bleek dat Aad al even langs was geweest maar nog niemand had aangetroffen. Alras kwamen Enrico, Aad, Rijn en Han van diverse kanten aanrijden.
Tot onze verrassing kwam Gerard, in zijn gewone kloffie en op de mountainbike, even gedag zeggen. Tot meerijden was hij echter niet te vermurwen.
De wind was zuidelijk en we besloten naar Breukelen te rijden. Via Hakkelaar, Keverdijk en Provinciale weg kwamen we in Ankeveen. Vandaar verder naar Kortenhoef om daar weer een Provinciale weg richting Loosdrecht over te steken. Bij Loosdrecht besloot Han om niet de kortste weg via Loenen te nemen maar om via Nieuw-Loosdrecht en Breukelerveen op Breukelen aan te koersen.
Ongeveer half twaalf kwamen we in een van de etablissementen op het marktplein aan. Han reed vanwege andere verplichtingen door naar huis.
De anderen lieten zich de koffie en appelgebak wederom goed smaken. Rijn vertelde enige scabreuze moppen die hij nog verder toelichtte met gebaren. Voor details kan men zich wenden tot Rijn in één van de volgende ritten.
Ongeveer kwart over twaalf stapten weer op onze fietsen. Hoewel, Enrico en Michiel deden dat niet. Om Michiel eens kennis te laten maken met een ‘echte’ fiets verruilden zij hun fietsen. Inderdaad een behoorlijk verschil, wat schrijver dezes er eens te meer van overtuigde nu toch eindelijk een nieuwe fiets aan te schaffen. Met advies van Aad gaat het er nu van komen. Inderdaad ziet de oude fiets er niet uit als je er vanaf een ander fiets naar kijkt.
Voor de verandering besloten we niet het A-R kanaal over te steken maar om langs de Vecht terug te rijden. Via Nieuwersluis, Loenen, Vreeland en Nederhorst den Berg kwamen we weer bij de Provinciale weg uit. Aad nam bij de Kreugerlaan afscheid en Rob en Herman bij de Visserij. Bij de Hakkelaar werd weer van fiets gewisseld en Rijn en Enrico zijn even over énen weer in Muiden aangeland. Wederom een lente-achtige rit.

4 maart 2007 – ’t Hoogt/Soesterberg – 74 km, 6 graden, ZuidOostenwind kracht 3, bewolkt – 6 rijders: Enrico, Rob, Han, Herman, Aad & Michiel

Aad zal al op het bankje te wachten toen Herman, Rob en Michiel gezamenlijk vanuit Muiderberg kwamen aanrijden. Han en Enrico volgden snel daarna. We besloten de kant van Soesterberg op te rijden. Dat was alweer een hele tijd geleden.
Langs de ‘oude’ A1 reden we richting Hilversum. Bij Bussum kwamen we langs de ‘nieuwe’ A1 te rijden. Langs ‘de Witte Bergen’ rijdend kwamen we bij de A27 uit. Vlak voor Baarn (Nijhof) bleek e.e.a. aan de fietspaden veranderd. We reden tamelijk rustig zodat we het goed op ons konden laten inwerken.
Voor Soestdijk ons eerste klimmetje gevolgd door een klimmetje in Soest, waar onze wegkaptein Han koos voor de minder steile variant. Enrico was het daar niet mee eens en nam de steile variant. Voorbij Soestduinen begon de leuke klim naar ’t Hoogt.
Daar was het al aardig druk maar er was nog wel een tafel vrij. Het gezellige afscheidsdineetje voor Gerard werd nog even nabesproken. Zulke dineetjes zijn voor herhaling vatbaar was de mening.
Na de koffie reden we door het bos richting Den Dolder en vandaar door naar de Lage Vuursche. Hier wilde Rob nog een keer aanleggen voor een koffiepauze maar de overigen voelden daar niet voor.
Hierna werd even goed gas gegeven. Zo goed dat Enrico, gevolg door Michiel, bij een bocht het grasveld inzeilde. Bij Baarn pikten we de heen-route weer op. Tussen Laren en Crailo gaven Enrico, Han en Aad even gas. Tussen Crailo en Bussum nam Rob dat voortouw.
Bij de Brediusweg sloeg Aad af richting huis. Bij de Lambertus Hortensiusweg in Naarden sloeg Herman af naar de Vesting.
Rob had er nog wel zin in zodat we na de Torenflat op de Overscheense Weg nog even 40 reden.
Ongeveer half twee waren we bij de Hakkelaar. Rob vergezelde Enrico en Han de laatste 2 km ook nog om daarna richting Huizen te rijden.
De rit had een voorjaar-achtig karakter.

25 februari 2007 – geen rit vanwege stromende regen.

23 februari 2007 – Muiden (Gieling & de Mol) – 0 km, 21 graden, Windstil, rokerig – 16 ‘rijders’: Gerard, Iep, Enrico, Rijn, Rob, Han, Cor, Timo, Theo, Jan, Fred, Marcel, Rick, Herman, Aad & Michiel

Deze ‘rit’ stond geheel in het kader van het afscheid van Gerard in Stadscafé Gieling. De opkomst was overdonderend. In totaal 15 man waren, langer of korter, aanwezig om onze nestor en wegkapitein te fêteren. Waarmee weer eens werd bewezen dan we betere eters en drinkers zijn dan fietsers. Op mooie zondagen in de zomer komen we een hoogst enkele keer op 12 man uit.
Dat, zonder enige schaamte, gezegd hebbende lieten we ons in het Stadscafé goed van eten en drinken voorzien.
Aad was, uiteraard, het eerst aanwezig en tegen half acht stond een gezellig keuvelende groep de ingang te versperren. De meesten hadden elkaar alweer enige maanden niet gezien omdat de groep die ’s winters doorrijdt hooguit 6 man telt.
Omgeveer kwart over acht togen we aan tafel. Na het hoofdgerecht stond Han op om het woord tot Gerard te richten. Zijn toespraak wordt hier integraal weergegeven:

Beste Gerard,

Gelukkig is een van jouw markante uitspraken niet van toepassing geweest op de coureurs van TC Muiden: “Ik heb twee keer met je gefietst, de eerste en de laatste keer….”

Wij hebben ons jaren mogen verheugen op jouw trouwe aanwezigheid in het peloton van TC Muiden. Hopelijk is dit wederzijds!
Zoals je zelf wel weet te herinneren is de samenstelling van het peloton door de jaren heen steeds veranderd….Waar zijn zij gebleven de renners van toen…Enkele namen zijn:

Bart ter Haar, medeoprichter van TC Muiden
Jan Mars, bekend van het yoghurt incident tijdens de Mergelland route in Limburg
Herman Schulting
Hans Paardekoper, mede oprichter van TC Muiden. Kom we gaan…was zijn steeds terugkerende uitspraak bij een te snel vertrek en jullie lieten Herman Schulting in het toilet op het Kopje van Bloemendaal achter voor een eenzame terugreis.
Bert Donselaar
Tom van Velzen
Gerard Demmers

Volgens mij, en dan hoop ik niemand hier aanwezig tekort te doen, zijn de enige renners van het allereerste uur die nog meefietsen Timo van Dijk, Rein Ree en ikzelf (Han Buitenweg)
Ik heb voor de grap uitgerekend dat we over die 23 jaar minimaal 345 keer met elkaar gereden hebben en grofweg een kleine 28000 km hebben afgelegd.
Ik denk dat ik niet alleen voor mezelf spreek als ik zeg dat als ik op zondagochtend een keer geen zin had om te fietsen, toch mijn bed uitging omdat ik zeker wist dat jij er wel stond.

Van Timo heb je voorgoed een “bange renner” gemaakt door je valpartij langs de Kromme Mijdrecht. Je zat helemaal onder het grit en de binnenkant van je mond was ernstig stuk. Luit Kuiper, zelf kaakchirurg, kan er nog smakelijk maar met ontzag over vertellen.
Ikzelf heb het genoegen mogen smaken om tijdens een klein rondje IJsselmeer over je heen te rijden en daarna zelf onderuit te gaan omdat je voor me viel doordat je door een gat in de weg reed.

Jouw sterke rijden in het peloton dwong ontzag af. Helemaal omdat je de oudste bent en vele jongere renners achter je liet. Tijdens het Ardennen weekend in 2004 reed je zelfs 17 van de 19 renners uit je wiel tijdens een 10 km lange klim.
Ik denk dat alle aanwezigen hier wel eens het verhaal hebben verteld over een renner van rond de 75 jaar, die ze persoonlijk kennen, die elke zondag mee koerst, op kop rijdt en als je niet uitkijkt je ook nog uit het wiel rijdt!

Heel af en toe liet je wel eens merken dat het je te hard ging…….Uiteindelijk op 19 November 2006 in cafe Het Marker Veerhuis te Monnickendam sprak je in kleine kring uit dat je volgend jaar niet meer met TC Muiden mee zou fietsen.
Ondanks dat we geprobeerd hebben…en eigenlijk nog steeds proberen je over te halen wel mee te fietsen, blijf je tot nu toe bij je besluit met de markante uitspraak:
“Ik heb ook nooit op iemand anders gewacht dus jullie hoeven ook niet op mij te wachten”

Mocht het wel zo zijn dat je een keer mee wilt fietsen, weet dan dat je van harte welkom bent.
Het enige wat je hoeft te doen is je jas bovenop de dijk te leggen, dan weten we dat je meewilt, We zullen niet over je jas heen rijden.

Gerard, nog vele gezonde jaren!

Na deze leuke speech overhandigde Han aan Gerard een klein beeldje van een wielrenner (zie foto beginpagina) met de inscriptie: 23 jaar wegkapitein TC Muiden. Hierna nam Gerard kort het woord om te bedanken en kwam o.a. met de volgende berekening over het aantal met TCMuiden gereden kilometers:
– 23 jaar x 32 ritten per jaar = 736 ritten
– 736 ritten x 85 km/per rit = 62560 km
– 62.560 km / 40.000 omtrek aarde = ruim 1,5 de wereld rond!!

Voorwaar, een enorme afstand!

Na dessert en koffie verlieten we rond kwart over elf de gastvrije omgeving van Gieling om ons naar café ‘de Mol’ te begeven waar eigenaar Hans Paardekoper, en mede-oprichter van TC Muiden, ons hartelijk ontving. Geleidelijk aan nam iedereen afscheid en tegen drieën, volgens Han, gingen de laatsten weg.
Een enorm gezellige avond en een mooi afscheid van onze ‘oude’ wegkapitein.

18 februari 2007 – Monnickendam – 58 km, 6 graden, Noordenwind kracht 2-3, bewolkt – 6 rijders: Iep, Enrico, Rijn, Rob, Han & Michiel 

Met deze windrichting was de keuze snel gemaakt. Iep was sinds lange tijd ook weer van de partij. Bij de Diemerdammersluis moet Gerard, als hij thuis was, ons beslist gehoord hebben. Door de meesten van ons werd ‘loud and clear’ “paaltje” geroepen. Via IJburg en Schellingwouderbrug kwamen we in het Waterland aan. Onze nieuwe wegkapitein besloot via Durgerdam te rijden. Langs het Kinselmeer en Uitdammerdie kwamen we in Uitdam uit. Het tempo was best redelijk te noemen. De demarrage van Michiel na Uitdam werd niet door iedereen gewaardeerd. Rijn beloofde zelfs achteruitkijkspiegels uit te reiken. Zonder verdere problemen kwamen we bij het Markerveerhuis aan. Voor alle zekerheid werd even naar de beschikbaarheid van appeltaart geinformeerd. Helaas was deze niet aanwezig, zodat we naar een ander etablissement, waarvan de naam me helaas even ontschoten is, in de hoofdstraat van Monnickendam togen. De koffie was er goed en het appelgebak, hoewel kleine porties, ook. Rond 12 uur zaten we weer op de fiets. Via Zuiderwoude en Ransdorp kwamen we weer bij de Schellingwouderbrug uit. We namen ook de tweede brug om langs het A-R kanaal terug te kunnen rijden. Deze route wordt, sinds de IJburg verbinding er is, niet veel meer genomen. Even voor énen kwamen we weer in Muiden aan. Vrijdag a.s. zien we elkaar weer in Stadscafé Gieling voor het afscheids-etentje van Gerard.

4 februari 2007 – Loosdrecht – 51 km, 6 graden, ZuidWestenwind kracht 2, meest bewolkt, af en toe zonnig – 6 rijders: Herman, Enrico, Aad, Rob, Han & Michiel 

Tot onze aangename verrassing was Rob, veel eerder dan verwacht, weer van de partij. Zijn heup en tenen zijn nog wel gevoelig maar na een eerste test op vrijdag j.l. met Gerard en Herman durfde hij het wel aan. Het was dan ook wel lekker weer om te beginnen. Onze nieuwe wegkapitein Han, die ongeveer 20 jaar met Gerard heeft samen gereden en de kunst goed heeft af kunnen kijken, stelde voor om via een omweg naar Loosdrecht te rijden. We reden Muiden uit, richting Weesp om via de Rijksweg en Papelaan op het industrieterrein van Weesp uit te komen. Wat staan er een boel bedrijfspanden leeg! Via de Hoge Brug over het AR-kanaal bij Driemond kwamen we aan de oostzijde van het Gein terecht. Door ons gezapige tempo werden we in Abcoude voorbijgestoven door 3 dames. Gelukkig sloegen ze bij de kerk rechtsaf en wij links zodat we ons niet bijzonder hoefden in te spannen. Tussen Abcoude en Baambrugge kwam ons nog een fietser achterop maar wederom lieten we ons niet gek maken. Bij Loenersloot reden we weer over het AR-kanaal. In Vreeland sloegen we af richting Loenen. Daarna linksaf richting Loosdrecht waar we na 34 kilometer neerstreken bij ‘de Eend’ aan de Funtus plas. De koffie en appeltaart, gesponsord door Rob, lieten we ons goed smaken. Na de koffie reden we via Kortenhoef en Ankeveen terug richting Muiden. Op de provinciale weg werden we ten derde male door iemand voorbij gestoven. Deze keer pikten we aan, mede door de rillerigheid van na de koffie, om met een gangetje boven de 35 tot Fort Hinderdam te geraken. Via de Keverdijk kwamen we bij de Visserij uit waar Rob, Aad en Herman richting Naarden koersten terwijl de overige 3 naar links afsloegen. Han en Enrico moeten ongeveer tien voor één weer in Muiden zijn aangekomen. Een rustige rit in een lente-achtige sfeer.

28 januari 2007 – geen rit

Wegens harde wind. Herman was als enige om tien uur bij het bankje maar keerde onverrichter zake weer terug. Op de Noordpolderweg werd hij nog bijna van zijn fiets geblazen.

21 januari 2007 – geen rit wegens harde wind en regen

14 januari 2007 – Monnickendam – 55 km, 8 graden, Westenwind kracht 4 later 5, zonnig – 3 rijders: Herman, Enrico & Michiel 

Herman reed net langs bij de Hakkelaar toen Michiel naar buiten stapte. Gezamenlijk reden ze naar het bankje. Onderweg kwamen ze Theo nog (hardlopend) tegen. Daar aangekomen leek het na 5 minuten wachten dat het een rit met z’n tweeën zou worden maar Enrico kwam toch nog aanrijden. Behoudens de krachtige wind was het prachtig weer wat eigenlijk meer deelneming verdiende. We besloten naar Monnickendam te rijden. We waren daar sinds Gerard’s afscheid op 19 november j.l. niet meer geweest. Op het fietspad langs de Maxisweg gaf Herman te kennen behoorlijk wat last van de krachtige wind te hebben. Na overleg besloten we rustig naar Gerard te fietsen. Hij zat in z’n keuken voor het raam z’n krantje te lezen. Hartelijk noodde hij ons binnen voor een bakkie, wat een eenvoudig klusje was op z’n nieuwe Senseo apparaat. We werden zelfs op, eigen gebakken, wafeltjes getrakteerd wat, naar later zou blijken, het enige gebak was wat we zouden krijgen. We genoten van het zonnetje en het prachtige uitzicht dat vanuit Gerard’s keuken was te zien. Minder blij bleek hij te zijn met de getaxeerde WOZ-waarde van zijn woning. Wat Herman deed verzuchten: ‘we wonen eigenlijk in de spaarpot van onze kinderen’. Herman probeerde Gerard nog over te halen tot het vormen van een B-ploeg maar hij wil daar toch niet aan mee doen. Een voorstel van Rob, door Herman doorgegeven, is het organiseren van een etentje, ter ere van Gerard’s afscheid, voor de vaste kern van TCMuiden. Een enorm leuk idee wat voor de zomertijd begint zal moeten plaatsvinden. Ongeveer tien voor elf stapten Enrico en Michiel weer op de fiets richting IJburg. Gerard zou Herman naar huis brengen. Daar zal ook wel weer een koffiestop zijn gehouden. Via Schellingwouderbrug, Ransdorp, en Uitdam kwamen we even voor twaalven bij het Markerveerhuis aan. De wind was er niet minder op geworden en er moest flink worden doorgetrapt. Helaas bleek er geen appeltaart nog enig ander gebak te zijn. Hevig teleurgesteld, ondanks de aanwezigheid van de rondborstige bediening, lieten we het bij één bakkie en zaten voor tien voor half één weer op de fiets. Richting Broek-in-Waterland stond de windkracht 5 nog pal tegen, later na Zunderdorp en Schellingwouderbrug werd het beter. Op de Diemerzeedijk ging het voor-de-wind. Even over énen waren we weer terug in Muiden.

7 januari 2007 – Baambrugge – 48 km, 8 graden, ZuidZuidWestenwind kracht 4, eerst droog, later regen – 5 rijders: Herman, Han, Rijn, Enrico & Michiel 

Alleen Herman stond bij het bankje toen Michiel aan kwam rijden om klokslag tien. We verwachttten alleen Rijn nog op dit tijdstip maar toen hij aan kwam rijden kwamen Han en Enrico er van de andere kant aan. Een redelijke opkomst om de spits van 2007 af te bijten. Het was op dat moment nog droog en de wind viel ook nog mee. Via Maxisweg en langs AR-kanaal, spoorbrug en Driemond kwamen we in het Gein uit. Langs de westzijde rijdend, met aantrekkende wind, kwamen we in Abcoude aan. Langs het Abcoudermeer begon het zelfs al even te regenen. Bij de Voetangel sloegen we linksaf richting Stokkelaarsbrug. Daar aangekomen namen we de Winkeldijk richting A2. Via het tunneltje onder A2 kwamen we uit op de Kleidijk richting Baambrugge. We legden aan bij ‘de Punt’ waar we ons koffie en appelgebak goed lieten smaken. Herman vertelde dat hij verleden week, nadat hij ons verlaten had, een tijdelijke gehoorbeschadiging heeft opgelopen. Kwajongens gooiden in een tunneltje bij de Ceintuurbaan in Bussum een zware knaller. Door de kruitdampen die er stonden had hij geen mensen opgemerkt. Woedend pakte hij een fietstas met bommetjes van een jongen af. ‘Die ga ik in het water gooien’, riep Herman uit. ‘Maar meneer, daar moet ik morgen mijn krantenwijk mee doen’, riep de wanhopige jongen. Herman heeft de tas toen maar teruggegeven. Tevens werd de relatie Grootouders-Kleinkinderen besproken. Er bleek dat deze relatie verschilt van van zeer betrokken tot niet geinteresseerd. Na de koffie, het regende inmiddels een beetje, reden we aan de westkant van het A-R-kanaal richting Driemond. Voor de wind ging dat met een gangetje van 35 km/u of daarboven. In Driemond, waar we twee uur daarvoor ook al bij het stoplicht van de Provinciale Weg stonden te wachten, zei Herman: ‘ik ga dat rondje niet nog een keer doen’. We deden dat ook niet maar sloegen linksaf de ‘Hoge Brug’ op. Via Aetsveld, Vechtbrug en ’s Gravenlandsche Weg kwamen we op de Keverdijk uit. Daarna door tot ‘de Visserij’ bij het Naardermeer. Hier ging Herman rechtdoor waar de overigen naar links afsloegen. Bij ‘de Hakkelaar’ haakte Michiel af. De overige drie zullen omstreeks kwart voor één in Muiden zijn aangekomen. Net op tijd want even later regende het pijpestelen.